บทที่ 1

"เห็นคุณเลขาของท่านประธานแล้วกูขึ้นว่ะ บอกตรงๆ ไม่เคยเห็นใครถูกใจเท่านี้เลย"

"น้องนิลาน่ะเหรอ? คนที่มึงว่า"

"เอ่อ...สวยฉิบหาย เอ็กซ์ด้วย ตัวเล็กหน้าหวานนมใหญ่ ถึงจะดูเรียบร้อยแต่เชื่อกูเหอะ ว่าแซ่บมาก"

"หึๆ งั้นคืนนี้ไหม?"

"มึงจะเอาด้วยไหมล่ะ หึๆ งานปาร์ตี้หมู่แบบนี้ด้วยไม่มีใครสนใจใครหรอกคืนนี้ สุดเหวี่ยงทุกคน โอกาสมาแล้วนะโว้ย ที่เราจะได้เด็ดดอกฟ้า ทุกหนน่ะยิ้มให้คุณเธอยังหยิ่งยังไม่มองด้วยซ้ำ หึ...ทำยังกับว่าคนล่ะชั้นไม่มีทางจะได้เห็นขาอ่อนหล่อน แต่กูจะยิ่งกว่าเห็นขาอ่อนให้ได้"

"มึงจะเอาแบบไหนล่ะ"

"กูมีของ...แค่มึงหาโอกาสไปใกล้ๆ น้องเค้าแล้วเราก็..."

เสียงเปิดประตูห้องน้ำ ทำให้สองหนุ่มที่กำลังคุยกันวางแผนชั่วสะดุ้งโหยงสุดตัว เพราะดูลาดเลาแล้วไม่มีคนเข้ามาถึงได้กล้าคุยกันเรื่องแบบนี้ นึกว่ามีพวกเขาเพียงลำพังถึงได้กล้าคุยเรื่องเลวๆ แบบเสียงดังออกมา แผนนี้เหมือนแผนที่พิธานเตรียมการมาแล้ว เขากำลังชักชวนให้อีกฝ่ายหนึ่งคล้อยตามด้วย เลยชวนนพพลมาเข้าห้องน้ำ แล้วก็มองแล้วว่าห้องน้ำมุมนี้มีเพียงพวกเขา มองแล้วว่าไม่มีใครถึงได้กล้าชักชวนคุยเล่น และนำมาถึงเรื่องแผนร้ายกาจนี่

พวกเขาถึงกับหน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่าใครออกมาจากห้องน้ำ...

ท่านประธานหนุ่ม...ชิราโทริ คาเครุ

ตาเรียวเฉียงขึ้นเล็กน้อยของบอสใหญ่แห่งบริษัท ที่เพิ่งมารับตำแหน่งได้หกเดือน มองชายหนุ่มทั้งสองฉายประกายบางอย่างแวบออกมา ก่อนที่จะเปลี่ยนไปเป็นอ่อนโยนมากขึ้น ริมฝีปากได้รูปแย้มเป็นรอยยิ้มให้กับพวกเขา พร้อมกับค้อมศีรษะลงเล็กน้อย เป็นเชิงทักทาย

"อะ..เอ่อ...สวัสดีครับท่านประธาน"

พิธานที่ตั้งหลักได้แล้ว จึงค้อมศีรษะตอบแล้วเอ่ยทักทางนั้นเป็นภาษาไทย แต่เพื่อนข้างๆ สะกิด แล้วทักทายท่านประธานเป็นภาษาอังกฤษ

"ขอให้มีความสุขกับโบนัสของบริษัทหนนนี้นะ พิธานซังและนพพลซัง"

ทางนั้นตอบกลับมาเป็นภาษาอังกฤษเหมือนกัน แล้วมาล้างมือที่อ่างล้างมือก่อนจะเดินนำออกไป

"โล่งอกไป ท่านประธานคงจะฟังภาษาไทยไม่ออก ไม่งั้นเราสองคนซวยแน่ๆ"

"เอ่อ ห่า กูตกใจหมด นึกว่าซวยเสียแล้ว"

"ตกใจแล้วจะเปลี่ยนแผนไหมล่ะ" พิธานหันมายิ้มเจ้าเล่ห์

"หรือว่ามึงปอด หืม?"

"ไม่ปอดสิ กูก็ชอบน้องเค้ามานานแล้ว พยายามเข้าหามานานไม่สำเร็จ ก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ"

"ว่าแต่จะมึงหรือจะกู หรือจะทั้งคู่เลยคืนนี้"

"ทั้งคู่เลยดีปะ กูอยากแซนวิช"

พวกเขาตีมือกัน ก่อนจะหัวเราะร่า แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ไม่ได้รู้สึกว่าสิ่งที่กำลังคิดทำมันจะส่งผลเลวร้ายแค่ไหน

คิดเพียงแค่คะนอง สนุกเท่านั้น อีกอย่างหนึ่งพิธานที่แอบชอบวานิลามานานมาก นานเกินไป...จนเปลี่ยนความชอบเป็นการอยากเอาชนะ สาวสวยตัวเล็กทำงานเก่ง ซึ่งเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ เกือบค่อนบริษัท

ประธานหนุ่มที่ยังคงอยู่ตรงหน้าห้องน้ำ จุดบุหรี่สูบด้วยท่าทางสบายๆ ทำให้สองหนุ่มสะดุ้งได้อีกหน ก่อนจะโบกมือทักทายแล้วก็ซุบซิบกันต่อถึงแผนคืนนี้

คาเครุมองตามหลังสองหนุ่มด้วยสายตาคมจัด..ก่อนจะดับบุหรี่ลงแล้วเดินไปยังบริเวณชายหาด ที่กำลังมีงานจัดเลี้ยงพนักงานอยู่

...

"นิลา ทางนี้ๆ"

เสียงเรียกชื่อของเธอทำให้คนตัวเล็กที่ก้าวออกมาจากล็อบบี้โรงแรม มองไปทางเสียงเรียก จึงเห็นว่าคนเรียกกำลังโบกไม้โบกมือให้เธอเห็นว่าอยู่ที่ไหน ตอนนี้บริเวณลานหน้าโรงแรมที่เป็นชายหาดส่วนตัวมีปาร์ตี้ย่อมๆ ที่ถูกเหมาโดยบริษัทซีอาร์ที ยนตกรรม พนักงานในระดับที่มาวันนี้คือส่วนงานของออฟฟิศ ที่มีพนักงานในส่วนนี้เกือบห้าสิบคน บรรยากาศจึงคึกคักไปด้วยผู้คนที่มาจากทุกแผนก

"จ้า"

เธอโบกมือตอบแล้วยิ้มให้กับคนเรียก วานิลาเป็นเลขาของท่านประธานใหม่ เธอพึ่งก้าวมารับตำแหน่งนี้ได้สี่เดือน เธอเป็นเลขาโล๊ะ...มาจากท่านประธานเดิมเพื่อนร่วมงานของเธออำว่าแบบนั้น มาให้ท่านประธานใหม่อย่างบอสคาเครุ ซึ่งเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทย มารับตำแหน่งแทนพี่ชายของเขาที่ย้ายไปทำงานที่ฐานการผลิตใหม่ที่ต่างประเทศ ตอนแรกระหว่างถ่ายเทงานให้กับท่านประธานคนใหม่ เธอก็เกิดความกังวลใจนิดๆ ว่าเธอจะทำงานกับเขาได้ไหม เนื่องจากเขาเป็นคนทำงานเป๊ะมาก ไม่เหมือนกับพี่ชายของเขาเลยที่ใจดีกว่า

"บอสของเธอไปไหนอะ"

วานิลามองคนพูดแล้วแกล้งหยิกเอาอย่างหมั่นไส้ เมื่อเพื่อนเรียกเธอแล้วชะเง้อชะแง้มองหาคนสำคัญของงานอย่างท่านประธานคาเครุ

"แหม เรียกเราแต่มองหาเจ้านายเรานะ"

"ก็บอสใหม่ ว้าวซ่าขนาดนั้นอะ ไหวไหมล่ะ อิอิ แต่ทำไมเธอทนไหวนะนิลาเป็นฉันคงทำงานไม่ได้อะ"

"หืม ทำไมจะทำงานไม่ได้ล่ะ"

วานิลาถามอย่างพาซื่อ ทางนั้นหัวเราะคิกคัก ก่อนจะลดเสียงลงเป็นกระซิบให้ได้ยินกันสองคน

"น้ำเดินทั้งวันอะ เสร็จทั้งวัน บอสหล่อลากกระชากไส้ขนาดนั้น เธอต้านทานเสน่ห์ได้ยังไง นี่แค่มาเดินผ่านแผนก ฉันยังซ่านจนขนลุกขนพองอะ คนอะไรทั้งหล่อทั้งตัวหอม"

"หูย ยัยบ้า"

อดหัวเราะขำตามคำเพื่อนไม่ได้ เธอย่นจมูกน้อยๆ เมื่อนึกถึงบอสของเธอ ท่านประธานคาเครุ...

เขาหล่อจริงๆ นั่นแหละ รูปร่างสูงเพรียว ไหล่กว้าง เป็นผู้ชายที่ใส่สูทเต็มยศแต่กลับดูเซ็กซี่...ผมของเขาหยักศกตัดรองทรงสั้นสีน้ำตาลเข้ม เรือนผมดูยุ่งนิดๆ นั่นช่างยั่วใจให้อยากเอามือไปสางให้...แต่ใครจะไปกล้า

ตาคมยาวรีเฉียงขึ้นเล็กน้อยเหมือนตาแมว ตาชั้นเดียวของเขาทำให้เขาดูดุทรงอำนาจ จมูกโด่งได้รูปสวย ริมฝีปากรูปกระจับ ยามเผลอมองสบตาเข้า วานิลากลับรู้สึกเกร็งมากกว่าจะมาน้ำเดินแบบเพื่อนรักของเธอ นั่นก็เพราะเวลางานเขาทำงานจริงจัง เรียกได้ว่าใช้เธอได้อย่างคุ้มกับเงินที่ขึ้นให้มานั่นแหละ

ตีสามเมื่อคืนก่อนมางานเลี้ยงบริษัทนี่เธอยังส่งงานให้เขาทางเมลอยู่เลย

อะนะ คนไกลก็ว่าดีคนใกล้อย่างเธอนี่สิได้แต่ยิ้มแหย แน่นอนว่าเสน่ห์ทางเพศของเขาล้นเหลือ แต่พลังบางอย่างของเขาก็ทำให้เธอหวาดๆ เช่นกัน ก็ได้แต่ชื่นชมอยู่ไกลๆ นั่นแหละ สาวๆ ในบริษัทนี่กรี๊ดกร๊าดใจฟูยามเห็นเขา บางคนถึงกับไปเรียนภาษาญี่ปุ่นเพราะอยากให้ท่านประธานประทับใจ และแอบหวังเล็กๆ ล่ะว่าจะจีบ...เขาได้

อย่างท่านประธานคาเครุก็เหมือนดาวอังคารนั่นแหละ

วานิลาคิดในใจ

เธออยู่ดาวโลกจะไปถึงดาวอังคารได้น่ะก็ต้องพวกนักบินอวกาศ หรือมหาเศรษฐีที่มีเงินซื้อทัวร์ต่างดาวไปโน้น...

สาวตัวเล็กคิดอย่างขำๆ ก่อนจะชวนเพื่อนของเธอไปหาอะไรมารับประทานกันที่โต๊ะ ตอนนี้งานเลี้ยงเย็นเริ่มแล้ว เธอต้องกินไว้ก่อนล่ะ เดี๋ยวประธานคาเครุมา เธอก็ต้องไปคอยช่วยอำนวยความสะดวกใกล้ๆ เขา ก็เรียกได้ว่าพ้นเวลางานเธอก็ยังต้องตามประกบเป็นเลขาให้เขานั่นแหละ

"นั่นไง น้องนิลามาแล้ว"

พิธานสะกิดเพื่อนข้างๆ ทันทีเมื่อเห็นหล่อน...

พวกเขายักคิ้วให้กันแล้วโน้มศีรษะเข้าซุบซิบกัน

แผนการเผด็จสาวตัวเล็กสวยจัดคืนนี้...

พวกเขาต้องได้