คนในดวงใจ【2】

จากนั้นพ่อเลี้ยงธาราก็ล่ำลากับหัวหน้าไร่องุ่นนี้และเดินกับไปทางที่มา​ พระพายมองตามร่างสูงจองคนผิวสีคล้ำแดดกำลังจึ้นรถจิ๊บขับออกไปจากไร่​ พระพายมองรถจิ๊บสีดำคันใหญ่ค่อยๆลับสายตาไปและหันกับมาทำงานของตัวเองต่อไปไม่รู้ว่าพูดอะไรกันเขาอยู่​ไกลเกินไปไม่ได้ยิน

พลเห็นทุกอย่างได้แต่สงสารลูกของตัวเองที่ชอบใครไม่ชอบแต่ดันไปชอบพ่อเลี้ยงธาราที่มีเมียและกำลังจะมีลูก​ ถ้าพ่อเลี้ยงธาราแกไม่ได้มีภรรยาเขาก็คงจะสนับสนุนไปนานแล้วแต่นี้ดันมีลูกมีเมียแล้ววันนี้เขาต้องพูดกับพระพายจริงจังแล้วว่าให้ตัดใจจากพ่อเลี้ยงเถอะ

ทั้งวันพระพายทำงานอยู่ในสวนช่วงนี้อากาศเย็นสบายไม่ร้อนไม่หนาวเลยสามารถทำได้ทั้งวัน​ พระพายทำงานจนถึงเวลาเลิกงานก็เดินไปหาพ่อเพื่อบอกว่าตัวเองจะกลับไปบ้านก่อน​ จากนั้นก็เดินไปที่ใต้ร่มไม้ที่มีรถมอเตอร์ไซค์กลางเก่ากลางใหม่ที่จอดอยู่ใต้ร่มไม้​ ทุกคนที่นี้มีรถเป็นของตัวเองเพราะสวนองุ่นแห่งนี้อย่างเดียวก็ร้อยไร่แล้วถ้าเดินคงเป็นลมกลางทางแน่นอน​  พระพายฮำเพลงไปตามทางอย่างอารมณ์ดีและมองบรรยากาศระหว่างสองข้างทางกับบ้านเต็มไปด้วยสวนต้นไม้สีเขียว​ชอุ่ม​ ​และนกที่ร้องเพลงพร้อมเพรียงกันสายลมพัดผมสีน้ำตาลอ่อนนุ่มปลิวไสวไปตามแรงลมเผยให้เห็นใบหน้าสวยหวานของพระพายเด็ก​หนุ่มอายุยี่สิบสองเพิ่งจบการศึกษามาหมาดๆ​ แต่เลือกที่จะเข้ามาทำงานที่ไร่องุ่นแห่งนี้เพราะคำๆ​ เดียว​ "รัก"

เมื่อมาถึงบ้านพระพายก็ตรงเข้าบ้านขนาดกลางหลังอบอุ่นบ้านหลังนี้อยู่ไม่ใกล้จากไร่สักเท่าไร​ และบ้านหลังนี้ก็อยู่ในพื้นที่ไร่ของพ่อเลี้ยงอยู่ไม่ใกล้จากไร่องุ่นเท่าไรแค่สองกิโลเมตร​ ที่ดินผืนนี้พ่อเลี้ยงคนเก่าเป็นคนมอบให้ตัวบ้านครอบครัวเราสร้างขึ้นมาเองเพื่อความสะดวกสบายในการเดินทาง​ 

"พายมาแล้วหรอลูก"

พลอยดาวทักถามลูกชายหลังจากที่เขาบ้านมาวันนี้เป็นอาทิตย์ที่สองที่พระพายทำงานอยู่ที่ไร่องุ่น​ 

"เหนื่อยไหมคะ"

"ไม่เหนื่อยครับสบายมากแถมวันนี้อากาศยังดีมากๆ​ อีกด้วย"

"งั้นไปอาบน้ำก่อนเถอะแล้วลงมาเป็นลูกมือแม่ทำอาหารหน่อย"

"คร้าบบ"

พระพายวิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนของตัวเองที่อยู่ชั้นสองของบ้าน​อาบน้ำชำละร่างกาย​ และเดินออกมาก็เดินไปที่หน้ากระจกเพื่อทาครีมบำรุงผิวเผื่อพ่อเลี้ยงจะมองมาทางเขาบ้างก็ดี​ แค่มองมาทางเขาก็ดีใจแล้วแต่ทุกครั้งพ่อเลี้ยงไม่เคยแม้แต่จะชายตามองมาที่เขาเลยสักครั้ง​  เดินผ่านหน้าเขาไปเหมือนไม่เห็นเขา​ อาจจะเป็นเพราะเขาจืดเกินไปไม่เด่นสวยสะดุดตาเหมือนคุณอันหนิงภรรยาของพ่อเลี้ยงธารา​ เขาเคยบังเอิญเห็นภรรยาของพ่อเลี้ยงอยู่ครั้งหนึ่ง​ วันนั้นเขาเข้าไปที่วิลล่าเพื่อไปหารุ่นพี่คนสนิทที่ทำงานอยู่ทื่นั้น​ คุณอันหนิงเป็นผู้หญิงที่สวยมีออร่าจับผิวขาวเหมือนไข่มุกตามฉบับลูกครึ่งจีน​ และรูปร่างที่ดีและคุณเขาก็ชอบแต่งตัวออกแนวเซ็กซี่ชุดนี่แนบไปกับเนื้อสงสัยพ่อเลี้ยงจะชอบผู้หญิงแบบนั้นสิน่ะ​

พระพายยิ้มให้กับตัวเองและมองกระจกที่สะท้อนผู้จายตัวเล็กผิวสีน้ำนม​ และมีผมหน้าม้าลงมาปกหน้า​ พระพายถอดหายใจและเดินลงไปช่วยคนเป็นแม่ทำอาหาร

"วันนี้ทำอะไรกินครับคุณผู้หญิงพลอยดาว"

"ดีเลยมาช่วยแม่หันผักหน่อย"

พลอยดาวที่เห​็​นว่าลูกชายของตัวเองลงมาแล้วก็ให้ช่วยปอกคะน้าทันที​ พระพายรับคะน้ามาจากมือของแม่​ 

"ลูกจะทำงานที่นี้จริงๆ​ หรอค่ะ"