ตอนที่ 47 14 กุมภา...รจนาเลือกคู่ (1)

ตอนที่ 47 14 กุมภา...รจนาเลือกคู่ (1)

ผ่านไปสองวันหลังจากเกิดเหตุการณ์ในห้องประชุม

เสือน้อยจึงไปร้องขอให้แม่ชบาช่วยมาตรวจสอบบัญชีของทาง “โรงเรียนกวดวิชาทันใจวิทยา” หลังจากแม่รู้เรื่องก็ดึงหูเสือน้อยจนเขาร้องเสียงหลงคล้ายแมวถูกเหยียบหาง

เธอรู้จนกระทั่งว่า เสือน้อยไปตกลงแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ก้อนใหญ่มา แม้จะได้มาอย่างถูกต้องก็ตามแต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะอบรมสั่งสอน เพราะเดี๋ยวนี้เจ้าแผนการไปกันใหญ่

ดีไม่ดีอาจจะใช้เธอให้กลายเป็นหมากก็ได้ใครจะไปรู้? ดังนั้นจึงต้องปรามเสียบ้าง!

หลังจากได้แม่มาตรวจสอบบัญชี ผลก็ปรากฏออกว่าสถานการณ์ย่ำแย่ยิ่งนักขาดทุนมาหลายเดือนติดกันแล้ว ทางเจ้าของใช้เงินส่วนตัวประคับประคอง

แม่หันไปมองเสือน้อยก่อนพูดว่า “ถึงว่าเขายอมยกให้เสียง่าย ๆ ส่วนหนึ่งเพราะบัญชีติดลบเสียขนาดนี้ หนี้คงค้างก็เยอะอยู่ แต่มันก็มีมูลค่าน้อยกว่าที่ดินและตัวตึกนั่นแหละ”

ในส่วนที่ต้องจ่ายเสือน้อยก็ไม่ขี้เหนียวแม้แต่น้อย ทั้งค่าจ้างครูที่ติดค้างไว้ “เสือน้อยให้แม่จัดการให้หมดเลยภายในวันเดียว” เขาต้องการเคลียร์คนออกทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นครูหรือนักเรียน เพื่อที่จะตกแต่งปรับปรุงโรงเรียนให้มันกลับมาทันสมัย...

ครั้งนี้แม่ชบาคิดเงินค่าจ้างอย่างหนัก เธอขูดรีดลูกชายตัวแสบเสียเยอะ ไม่ลดให้แม้แต่บาทเดียว กลับต้องเพิ่มให้…เสียด้วยซ้ำ!

....

สำหรับพนักงานเก่า ก็ต้องสัมภาษณ์เก็บพนักงานคนที่มีคุณภาพไว้ เรื่องนี้เสือน้อยก็ปวดหัวมาก ๆ จึงให้พ่อแม่ช่วยคิดวิธีจัดการ เพื่อคุยเจรจากับบุคลากรเก่า ดังนั้นแม่ชบาจึงได้โทรศัพท์ไปขอให้เพื่อนใหม่อย่างท่าน ‘ผอ.นัยนา’ มาให้ช่วยสัมภาษณ์หน่อย

ส่วนเสือน้อยแค่ต้องการตัวอย่างเท่านั้น เขานั่งอยู่ด้านข้างพร้อมแม่และก็ทนายรัก ฟังวิธีการสัมภาษณ์ ของมืออาชีพมากประสบการณ์ เพราะหลัง ๆ เขาก็คงหาคนมาจัดการเอง จะรับครูเข้าทำงานมันก็ต้องเอาคนที่รู้เรื่องครู เรื่องการสอนมาสัมภาษณ์

เสือน้อยนั่งฟัง ‘ครูนา’ สัมภาษณ์งานก็ได้เข้าใจมุมมองของการศึกษามากขึ้น “ทั้งวุฒิความเชี่ยวชาญ สอนวิชาอะไรได้บ้าง” เขาคิดอยู่ในใจคร่าว ๆ หลังรับครูใหม่ ๆ มา...จะจ้างให้ครูนามาช่วยดีกว่า ให้แม่ออกหน้าคุยแทน ให้แม่เป็นเจ้าของโรงเรียนในนาม แต่ความจริงทั้งชื่อและกรรมสิทธิ์เป็นของเสือน้อยทั้งสิ้น

‘พี่บีม’ พนักงานต้อนรับ ที่พึ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นานเพียงแค่หกเจ็ดเดือนดีดับ

กิจการก็มีอันเป็นไปเสียก่อน ใจจริงเขาอยากทำงานที่นี่ต่อ หลังจากสัมภาษณ์แล้วเสือน้อยก็พบว่าเขาพึ่งจบมหาวิทยาลัยใหม่ และเพิ่งเริ่มงานได้ไม่นาน ไฟแรงมีศักยภาพเปี่ยมล้น

เสือน้อยจึงรับปากว่าจะรับเข้าทำงานต่อหลังจากปรับปรุง ทว่าตอนนี้จะยังไม่มีการจ้างงานใด ๆ ทั้งสิ้น

ส่วนนักเรียนที่ซื้อคอร์สเรียนพิเศษ เสือน้อยก็หารเฉลี่ยคืนเงินไปตามจำนวน จากนั้นจึงเริ่มปรับปรุงขนานใหญ่ “แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่พ้นลุงถิ่น สถาปนิกนักออกแบบคู่ใจ!”

ร้านค้าสะดวกซื้อที่พึ่งเสร็จใหม่เอี่ยม ด้วยความต้องการใช้พื้นที่ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ลุงถิ่นจึงออกแบบไว้สามชั้นทำจากกระจกใสอย่างดี ซึ่งพอของจริงออกมาก็ไม่ทำให้ผิดหวังแต่อย่างใด

เครื่องใช้ไฟฟ้าจำพวกตู้เย็นอะไรทำนองนี้ พ่อผันได้หาที่สั่งซื้อและเรียกให้มาติดตั้งแล้ว โดยมีพนักงานบริษัทลุงถิ่นคอยกำกับดูแลให้เป็นไปตามแบบ

ความจริงนี่เป็นส่วนที่ลุงถิ่นเสริมให้เป็นพิเศษ เพราะเขาคิดว่าในอนาคตยังต้องพึ่งพาอาศัยกันอีกนาน ดังนั้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ซื้อใจกันไว้ไม่เสียหาย

.....…

ในวันโอนที่ดิน…

‘ทนายรัก’ ดำเนินการติดต่อโอนที่ดินกับกิจการไปเป็นของเสือน้อย ทั้งเอกสารมากมายเสือน้อยให้ทางทนายเตรียมและดำเนินการ ทั้งปู่แสมและน้าสมรก็มาด้วย

ปู่แสมมีหน้าที่แค่เซ็นเอกสารอย่างเดียว ส่วนค่าธรรมเนียมต่าง ๆ เสือน้อยออกให้อย่างที่รับปากไว้

หลังจากทำเรื่องเสร็จสรรพเสือน้อยก็บอก ‘คุณปู่และน้าสมร’ เรื่องรายงานยอดหนี้ที่ทางโรงเรียนคงค้างไว้ทั้งหมด เขาได้ชำระแล้ว เสือน้อยพูดไปถึงเรื่องรายรับรายจ่ายที่ขาดทุนสะสม

รวมถึงคำมั่นที่ให้กับปู่แสมไว้ว่า “ขอให้เก็บพนักงานลูกจ้างเก่าไว้ให้ได้มากที่สุด” ซึ่งเสือน้อยก็รายงานไปตามความเป็นจริง แน่นอนว่าคนที่มีศักยภาพย่อมเก็บไว้ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องไล่ออก ส่วนคนที่ไม่มีศักยภาพก็ต้องเชิญออกจริง ๆ

แม่สมรพอได้ยินว่ากิจการขาดทุนยับหลายปี จนเข้าเนื้อพ่อสามีของตัวเอง เธอก็หันไปมองค้อนเขา เพราะเงินที่เข้าเนื้อส่วนใหญ่เป็นเงินของเธอที่ออกให้…

ใบหน้าเธอปรากฏพยับเมฆ ที่ดูท่าจะไม่พอใจอย่างมาก และนี่ก็ถือเป็นโชคดีที่ได้ปล่อยไป ไม่เช่นนั้นเธอนี่แหละคือคนที่จะซวย!

ปู่แสมทำสีหน้าไม่ถูก เมื่อโดนแฉจึงขอตัวกลับก่อน โดยอ้างว่าจะไปเยี่ยมเพื่อน

ส่วนสามีน่ะเหรอ เธอคาดหวังอะไรไม่ได้เลย สร้างปัญหาเก่งพอกับลูกชาย “ทั้งธุรกิจสีเทา ทั้งการทุจริตเชิงนโยบาย ทำให้เธอหวั่นใจแล้วจริง ๆ ในระยะยาวเธอกลัวกระทบกับธุรกิจของเธอเป็นอย่างมาก”

เธอที่พยายามประคับประคองครอบครัวอย่างสุดกำลัง ด้วยเงินที่หามาจากหยาดเหงื่อแรงกายของเธอเอง แต่ดูเหมือนมันจะถูกบั่นทอนลงเรื่อย ๆ

เสือน้อยก็ทำตามที่รับปากไว้ว่าจะไม่เอาเรื่องนายพี ส่วนทางฝั่งสมรก็บอกเตือนลูกชายไม่ให้ไปยุ่มย่ามกับเขาแล้ว

น้าสมรยังถามถึงเรื่องพฤติกรรมของพีที่โรงเรียน!

พอเสือน้อยได้ยินเข้าก็ชะงัก “คุณน้าอยากฟังความจริง หรือเอาแบบปลอม ๆ ปลอบใจคนเป็นแม่ดีล่ะครับ” เสือน้อยยิ้มแห้ง ๆ ตอบไปทั้งอย่างงั้น

“แน่นอนว่าต้องอยากฟังความจริง!” เธอตอบด้วยความมั่นใจมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่มีอะไรที่จะเสียอีกแล้ว

เสือน้อยก็ได้รวบรวมความคิดจัดลำดับความชั่วของไอ้ทรพีอยู่พักใหญ่ ก่อนบอกกล่าวน้าสมรไปตามตรง

ทั้งเรื่องได้ผู้หญิงแล้วทิ้ง ทั้งให้เพื่อนมาจีบแย่งแฟนเสือน้อยก็ไม่ลืมเล่า ตอนปิดเทอมใหญ่คราวก่อน ควงผู้หญิงอาทิตย์เว้นอาทิตย์ ฟาดเรียบด้วยหน้าตาดี บวกกับความเป็นนักกีฬา ฯลฯ

เสือน้อยพูดน้ำไหลไฟดับ ส่วนถ้าอยากยืนยันความจริง ๆ ก็มีทั้งชื่อและก็เบอร์โทรศัพท์ พาตัวเป็น ๆ มาให้พบก็ยังได้ เขาบรรยายสารพัดความชั่วของลูกชายเธอเกือบชั่วโมงเห็นจะได้

ตอนแรกเธอเตรียมใจไว้พอสมควร แต่พอได้ฟัง ‘สารพัดความเลวตลอดสองปีที่ผ่าน’ ซึ่งออกมาจากปากเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าก็ทำเธออึ้งอยู่เหมือนกัน หลังจากนั้นเธอก็นั่งทำใจสักพักระหว่างรอคิวจ่ายค่าดำเนินการต่าง ๆ

จากนั้นทนายก็เข้ามาแจ้งบอกว่าเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว ทว่าสมรขอดึงตัวทนายรักไว้ก่อน เห็นเธอบอกว่า “มีเรื่องติดขัดข้อกฎหมายในการทำธุรกิจอยู่เหมือนกัน จึงขอตัวไว้ปรึกษาก่อน”

ส่วนเสือน้อยที่โดดเรียนมาก็แสนสุขใจ…ไม่รีรอโทรเรียกลุงถิ่น ที่นัดล่วงหน้าไว้ตั้งแต่วันก่อนมาหาทันที หลังจากพูดจาปราศรัยกันตามมารยาท เขาก็ให้โจทย์ลุงถิ่นไปว่าต้องการแบบทันสมัยดูไม่หรูเกินไป บรรยากาศน่าเรียน

“เพิ่มห้องเรียนได้ก็ดี หรือไม่ก็สร้างเพิ่มอีกชั้น และให้ลุงสินช่วยคำนวณแรงรับน้ำหนัก” หลังจากโยนงานเสร็จ เสือน้อยก็ขอตัวไปทำกิจกรรมมากมาย

ถิ่นก็ได้เดินเข้าไปตรวจดูในอาคารพร้อมลูกน้อง ความจริงดูจากแบบมันก็ไม่มีอะไรมาก เพราะทางเจ้าเก่าทำไว้ดีแล้วทั้งแบบตึกและฐานราก… ทว่าปัญหาคือการใช้ประโยชน์ให้คุ้มค่าตามที่เจ้าเสือน้อยมันต้องการ เขาเดินสำรวจรอบด้าน มองไปหน้าตึก ดูยังไงก็ทรุดโทรมเหลือหลาย สีเก่าซีดหลุดร่วงเป็นหย่อม ๆ

“คงต้องเริ่มจากปรับปรุงด้านหน้าให้เด่นสะดุดตาเป็นที่น่าสนใจ”

หลังจากได้พิมพ์เขียว เขาก็เข้าบริษัทเรียกประชุมทันที งานนี้เสือน้อยต้องการได้ข้อสรุปด่วนอีกทั้งยังต้องประสานงานกับวิศวกรด้วยในกรณีที่จำเป็น...

...…

ตอนบ่าย ๆ เสือน้อยมีสัมภาษณ์งาน หลังจากที่ให้แม่ประกาศรับสมัครผู้จัดการร้านสะดวกซื้อ

เสือน้อยก็กลับมานั่งในร้านทองสุข พนักงานที่นัดสัมภาษณ์ไว้มีสี่คนประวัติการทำงานเสือน้อยก็ดูมาคร่าว ๆ แล้วเหลือแค่สัมภาษณ์งานจริง

พอคิดถึงเรื่องสัมภาษณ์ทีไร อดย้อนนึกไปถึงตอนสัมภาษณ์เข้าเรียน ม.ต้น ไม่ได้เลย ‘เรื่องมัดถุงข้าวแกง’ เสือน้อยบ่นกระปอดกระแปดกับตัวเอง จากนั้นเขาก็เริ่มให้พี่ฉายพนักงานด้านล่าง เชิญเข้ามาทีละคน

-------------------

เมื่อเสือน้อยเริ่มที่จะเรียนรู้ การใช้งานคน

ใกล้จะจบภาคหนึ่งแล้วนะครับ : )