เม็ดยาระดับตำนาน

บทที่ ๗ เม็ดยาระดับตำนาน

ณ ถ้ำหลังน้ำตกในป่าหมอกเมฆา ทางใต้ของเมืองซินเอี่ย

เสี่ยวหลานที่ตอนนี้กำลังเตรียมความพร้อมสำหรับการปรุงยาครั้งแรก นับตั้งแต่มาอยู่ในร่างใหม่ร่างนี้นั้น นางกำลังโยนสมุนไพรทั้งหมดสำหรับทำยาทะลวงปราณระดับต่ำ 1 เม็ด ลงไปในเตาปรุงยาอย่างไม่สนใจสิ่งใดทั้งนั้น

สำหรับนักปรุงยาคนอื่นถ้ามาเห็นสิ่งที่เสี่ยวหลานทำคงได้แต่สบถด่านางอย่างไม่หวาดไม่ไหวเป็นแน่ เพราะการปรุงยานั้นต้องเริ่มจาก สกัดเหล่าสมุนไพรแต่ละชนิดให้มีความบริสุทธิ์ก่อน จากนั้นนำมาควบแน่นรวมกันในเตาปรุงยาแล้วจึงหลอมรวมสร้างเป็นเม็ดยาโอสถขึ้นมา สำหรับขั้นตอนที่ว่ามานี้ล้วนไม่มีขั้นตอนไหนเลยที่จะง่ายเลยสักนิด

แต่สำหรับเสี่ยวหลานที่อดีตเป็นถึงนักปรุงยาขั้นราชาโอสถไหนเลยจะสนใจวิธีสามัญเช่นนั้น ถ้าไม่ติดที่ว่ามีระดับการบ่มเพาะที่ต่ำต้อยแล้ว นางก็คงไม่ต้องใช้เตาปรุงยาให้ยุ่งยากก็สามารถหลอมเม็ดยาขึ้นมาได้ในทันทีที่มีวัตถุดิบครบเลยด้วยซ้ำ

“ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาใช้วิธีสามัญเช่นนี้” ถึงเสี่ยวหลานนางจะกล่าวออกมาแบบนั้น แต่การที่จะสกัดสมุนไพรทั้งหมด 9 ชนิดพร้อมกัน สำหรับนักปรุงยาคนอื่นคงได้เพียงแต่ฝันกลางวันเท่านั้น นักปรุงยาที่อัจฉริยะหน่อยก็อาจจะทำได้ 3-4 ชนิดพร้อมกัน แต่ถ้าให้มาทำแบบที่เสี่ยวหลานทำแล้วนั้นบอกได้เลยว่าเหมือนเอาสมุนไพรมาเผาทิ้งดีๆ นี้เอง

เตาปรุงยานั้น เพียงแค่ส่งลมปราณเข้าไปมันก็จะแปลงลมปราณเหล่านั้นให้เป็นเพลิงปราณสำหรับหลอมยาให้เอง แต่สำหรับที่เสี่ยวหลานกำลังทำอยู่นั้น นางกำลังใช้ลมปราณชักนำเพลิงจากปฐพีซึ่งเป็นเพลิงจากปราณธรรมชาติที่มีความบริสุทธิ์มากกว่าเพลิงปราณทั่วไปถึง 2 เท่า ถึงแม้จะไม่มีความบริสุทธิ์เท่าเพลิงที่แท้จริงก็เถอะ เพลิงปราณที่มีความบริสุทธิ์มากนั้น จะช่วยให้เวลาหลอมเม็ดยาจะมีโอกาสสำเร็จมากยิ่งขึ้นทั้งยังมีส่วนเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ของเม็ดยาอีกด้วย

ความบริสุทธิ์ของเม็ดยานั้นมีความสำคัญเป็นอย่างมาก ให้เทียบระหว่าง ยาทะลวงปราณระดับต่ำ 1 เม็ด ที่มีความบริสุทธิ์ 10 ส่วน กับ ยาทะลวงปราณระดับกลาง 1 เม็ด ที่มีความบริสุทธิ์ 5 ส่วน ถึงแม้จะต่างกันทั้งความบริสุทธิ์และระดับ แต่ถ้านำไปใช้จริงนั้น เม็ดยาที่ความบริสุทธิ์ 10 ส่วนนั้นสามารถได้รับประโยชน์จากเม็ดยาทั้งหมดโดยไม่มีผลเสียหรือสิ่งตกค้างใดๆ ที่ร่างกายของผู้ใช้ แต่สำหรับ เม็ดยาที่มีความบริสุทธิ์ 5 ส่วนนั้น ต่อให้ใช้เป็น 10 เม็ด ก็ไม่ได้รับผลประโยชน์จากเม็ดยาเท่าที่ควร ซ้ำร้ายยังมีผลเสียพร้อมสิ่งตกค้างในร่างกายหลังใช้ไปเป็นจำนวนมากอีกต่างหาก

บู้มมมม!

หลังจากผ่านไปไม่นาน เสี่ยวหลานก็ปรุงยาเม็ดแรกขึ้นมาด้วยความทุลักทุเล เพราะการปรุงยานั้นต้องใช้ลมปราณจำนวนไม่น้อยเลยทีเดียว สำหรับตอนนี้ เสี่ยวหลานที่มีการบ่มเพาะระดับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่ 5 นั้นปรุงยาออกมาได้นั้นก็นับว่าปฏิหารแล้ว ถ้าเป็นนักปรุงยาคนอื่นต่อให้มีลมปราณระดับผู้ฝึกยุทธ์ขั้น 9 การที่จะปรุงยาทะลวงปราณระดับต่ำเป็น 100 รอบ ก็อาจจะสำเร็จไม่ถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ แต่สำหรับเสี่ยวหลานนั้นต่อให้นางหลับตาปรุงยาแบบไม่ตั้งใจ ก็ปรุงสำเร็จโดยไม่มีความล้มเหลวเลยสักครั้ง

“อะไรกัน!! ความบริสุทธิ์เพียง 8 ส่วนแค่นั้นรึ? นี้ฝีมือการปรุงยาของข้าตกต่ำถึงเพียงนี้เลย.. แต่ก็เอาเถอะ ใช้เองคงจะไม่เป็นไร แต่หากนำไปให้คนอื่นชมชื่อเสียงของเราที่เป็นถึงธิดาเทพคงได้ป่นปี้เป็นแน่” เสี่ยวหลานที่ตรวจดูเม็ดยาที่ปรุงสำเร็จขึ้นมาแล้วนั้น ก็กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่

จากนั้นเสี่ยวหลานก็นำสมุนไพรอีก 4 ชุด ลงเตาปรุงยาไปเพื่อทำเม็ดยา ใช้เวลาไม่นานนางก็ได้เม็ดยาทะลวงปราณระดับต่ำที่มีความบริสุทธิ์ 8 ส่วน เพิ่มมาอีก 4 เม็ด รวมกันเป็น 5 เม็ด ทำให้ตอนนี้เสี่ยวหลานเหลือสมุนไพรสำหรับปรุงยาทะลวงปราณระดับต่ำอีก 5 ชุด ไม่พูดพร่ำทำเพลง กลืนเม็ดยาทะลวงลงคอไป 1 เม็ด แล้วจึงเริ่มนั่งสมาธิซึมซับลมปราณจากเม็ดยาทันที

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง

ผ่านไป 2 ชั่วยาม หลังจากซึมซับลมปราณจากเม็ดยาครบ 5 เม็ด ร่างกายของเสี่ยวหลานก็ดูเหมือนจะดูโตขึ้นเล็กน้อย ทั้งหน้าอกที่มีขนาดใหญ่ขึ้นและความสูงที่เพิ่มจากเดิม 159 เซนติเมตร เป็น 161 เซนติเมตร หลังจากที่เสี่ยวหลานลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนนั้นได้ทะลวงเข้าสู่ระดับผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่ 6 เป็นที่เรียบร้อย

“ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นที่ 6 ถือว่ายังพอรับได้” เสี่ยวหลานนางกล่าวออกมาหลังจากดูดซับลมปราณจากเม็ดยาครบทั้ง 5 เม็ดต่อด้วยการเดินลมปราณเพื่อขจัดสิ่งตกค้างจากเม็ดยาที่ใช้ไป จากนั้นนางก็ได้เริ่มปรุงยาต่อในทันที โดยใช้เวลาเพียงสั้นๆ ก็ปรุงขึ้นมาได้สำเร็จ

บู้ม!

“ความบริสุทธิ์ 10 ส่วน พอใช้ได้..ถึงแม้มันจะไม่ถึงขั้นเซียนที่มีความบริสุทธิ์ 10 ส่วนก็ตาม” เสี่ยวหลานกล่าวออกมาพร้อมใบหน้าอันงดงามของนางที่กำลังยิ้มด้วยความพึงพอใจ ดวงตาสีฟ้าทะเลของนางก้มลงมองไปที่เม็ดยาทะลวงปราณระดับต่ำที่อยู่ในมือ 1 เม็ด ถ้าเป็นนักปรุงยาคนอื่นมาได้มาฟังเขาพูดที่นางพูดออกไปเมื่อครู่นั้นพวกเขาคงจะกัดลิ้นตนเองจนตายเป็นแน่

เสี่ยวหลานนั้นอาจจะไม่ทราบว่าดินแดนเบื้องล่างแห่งนี้นั้น ต่อให้เป็นสุดยอดอัจฉริยะศาสตร์แห่งการปรุงยาก็ปรุงยาได้แค่เพียงเม็ดยาที่มีความบริสุทธิ์ไม่เกิน 7 ส่วนเท่านั้น ถ้าโชคดีหน่อยก็อาจจะถึง 8 ส่วน แต่ก็แค่อาจจะ สำหรับเม็ดยาที่มีความบริสุทธิ์ 10 ส่วนนั้นเป็นแค่ตำนานที่เล่าขานกันของดินแดนเบื้องล่างเท่านั้น

ต่อมาเสี่ยวหลานนางก็นำสมุนไพรที่เหลืออีก 4 ชุด นำไปปรุงยาอีกครั้ง โดยใช้เวลาสั้นๆ ก็ปรุงเม็ดยาอีก 4 เม็ด ได้สำเร็จโดยที่ 4 เม็ดนั้น ล้วนมีความบริสุทธิ์ 10 ส่วนทั้งหมด

“ตระกูลฉิน!! ตระกูลมู่!! ไว้ข้าเตรียมตัวพร้อมเมื่อไหร่ ข้าจะกลับไปทวงความยุติธรรมให้เจ้าหนูเสี่ยวหลานคนเก่าแน่นอน” เสี่ยวหลานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเย็นชาพลางนึกไปถึงเรื่องเมื่อ 4 เดือนก่อนจากความทรงจำ

เสี่ยวหลานนางจึงเตรียมตัวที่จะพักผ่อนภายในถ้ำเพื่อรอจนถึงวันรุ่งขึ้น เพื่อที่จะนำเม็ดยาเหล่านี้ไปขายเพื่อที่จะหาเงินเอาไว้ใช้ในยามจำเป็น สาเหตุที่นางไม่นำเม็ดยาเหล่านี้มาใช้เองนั้น ก็เป็นเพราะว่าถ้านำเม็ดยาเหล่านี้ไปขายคงจะได้เงินไม่มากนัก นางจึงคิดจะนำเอาเงินที่ได้จากการขายเม็ดยาเหล่านี้เก็บไว้เป็นเงินทุนไว้ก่อน ค่อยปรุงยาที่มีระดับสูงกว่านี้มาใช้แทน แต่นางหารู้ไม่ว่าเม็ดยาเหล่านี้นั้นกำลังจะทำให้ทั่วทั้งดินแดนลุกเป็นไฟ!!

“พรุ่งนี้ได้เวลาหาเงินแล้ว”