1

นวินดารีบหลบสายตาของคุณอาหนุ่มข้างบ้านในทันทีที่เจอหน้ากัน หัวใจของเธอหล่นวูบไปที่ตาตุ่มเพราะกลัวเขาจะรู้ความจริงเข้า กรกานต์ไม่ใช่แค่เจ้านายของเธอแต่ยังเป็นเพื่อนสนิทรุ่นน้องของบิดาที่เธอมักเรียกติดปากว่าอากานต์

บิดามารดาฝากฝังให้เธอทำงานกับกรกานต์ตั้งแต่เรียนจบเพราะฐานะทางครอบครัวนั้นค่อนข้างระส่ำระสายด้วยว่าพิษเศรษฐกิจเล่นงาน ประจวบเหมาะกับเธอเรียนจบพอดีจึงเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการหาเงินจุนเจือครอบครัว และส่งน้องๆ อีกสองคนเล่าเรียน

กรกานต์ได้รู้จักกับบิดามารดาตอนไปเที่ยวทะเลทางปักษ์ใต้ ตอนนั้นบิดาเปิดรีสอร์ทเล็กๆ ให้พัก อีกทั้งยังทำธุรกิจร้านอาหารและขายของที่ระลึกอีกด้วย กรกานต์ถูกทำร้ายแล้วบิดาของเธอก็เข้าช่วยเหลือเอาไว้ทำให้เขารอดชีวิตมาได้

กรกานต์ซาบซึ้งบุญคุณของบิดาเป็นอันมากจึงนับถือกันเป็นพี่น้อง เป็นเพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้องที่ไปมาหาสู่กันตลอดหลายปี บิดาของเธอนั้นอายุมากกว่ากรกานต์หลายปี แก่กว่ากรกานต์ถึงยี่สิบปี กรกานต์จึงเป็นเพื่อนรุ่นน้องที่บิดารักมากคนหนึ่ง เขาเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาสะอาดสะอ้านในวัยสามสิบห้า ในขณะที่บิดาของเธออายุห้าสิบห้าในปีนี้

เธอสอบเรียนต่อในมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ จึงย้ายเข้ามาเรียนที่นี่โดยความช่วยเหลือของกรกานต์ เขาแบ่งบ้านอีกหลังข้างๆ ให้เธอได้เช่า ซึ่งเป็นบ้านหลังเก่าที่รีโนเวทใหม่ทั้งหมดเพราะเจ้าของคนเดิมย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับบุตรสาวจึงขายให้กรกานต์ซึ่งมีบ้านอยู่ใกล้กันในราคาย่อมเยาว์ด้วยว่าเป็นเพื่อนบ้านที่ดีต่อกันมาหลายปี

“นดา” เสียงเรียกของกรกานต์ทำให้นวินดาสะดุ้งสุดตัว

“คะ? อากานต์” เธอมีท่าทีเหลอหลาก่อนจะหลบสายตาของเขาวูบใหญ่เมื่อเขากำลังจ้องมองเธอคล้ายมีคำถามมากมายอยากจะถาม

“เมื่อคืนใครเปลี่ยนเสื้อผ้าให้อาเหรอ” กรกานต์เอ่ยถามสาวน้อยหน้ามน

เขารับอาสาดูแลบุตรสาวของเพื่อนรุ่นพี่หรืออีกนัยหนึ่งคือผู้มีพระคุณมานานหลายปี เขาเป็นลูกชายคนเดียวที่บิดามารดาเสียชีวิตไปหมดแล้ว ทิ้งมรดกเอาไว้ให้ดูแล คือบริษัทจำหน่ายวัสดุก่อสร้างรายใหญ่ติดอันดับต้นๆ ของประเทศกับพอร์ตหุ้นและเงินสดในธนาคารอีกจำนวนหนึ่ง รวมถึงบ้านเช่าและทองคำอีกจำนวนหนึ่งซึ่งฝากไว้กับธนาคาร ทำให้เขาอยู่ได้โดยไม่ลำบากหากขยันก็จะยิ่งร่ำรวยมากขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า

“คุณอาเปลี่ยนเองหรือเปล่าคะ” คนปากแข็งเอ่ยถาม จะให้เธอบอกเขาไปได้ยังไงว่าเขาเมากลับมาเพราะไปเลี้ยงฉลองงานวันเกิดของบรรดาเพื่อนๆ แล้วเธอเข้าไปเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าให้จนได้เสียกัน ด้วยว่าแอบรักกรกานต์มานานหลายปี อยากอยู่ใกล้ๆ เขาจึงพยายามสอบเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ให้ได้ ทั้งยังยินดีที่บิดาฝากงานให้ทำกับเขาอีก เธอจึงยอมทอดกายทอดใจให้เขาเพราะอารมณ์ชั่ววูบแท้ๆ

“อย่างนั้นเหรอครับ อาเมาถึงขนาดเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยตัวเองเลยเหรอ ไม่น่าเชื่อว่าอาทำแบบนั้นแล้วจะจำไม่ได้” วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ กรกานต์นั้นมีวันหยุดให้ตัวของเขาเองและพนักงานทุกวันอาทิตย์และวันจันทร์ ส่วนวันอังคารถึงวันเสาร์ก็จะเปิดบริษัท ทุกวันเธอจะไปทำงานกับเขา แล้วก็แอบเนียนเข้ามาในบ้านของเขาเพื่อช่วยเหลือทำความสะอาด ทำอาหารอร่อยๆ ให้ และพาตัวเองมารับประทานอาหารกับเขาแทบจะทุกวัน นอกเสียจากว่าเขาจะออกไปข้างนอก เธอถึงต้องรับประทานอาหารคนเดียว

กรกานต์โสดและไม่มีหญิงข้างกาย เธอมาอยู่ที่บ้านของเขาตอนเรียนอยู่ระดับมหาวิทยาลัย ไม่เคยเห็นเขาพาหญิงสาวคนใดมาที่บ้านหรือควงไปไหนมาไหนเลย แถมยังชอบบอกใครๆ ว่าโสด เธอเห็นว่ามีแต่สาวๆ เข้าหาและเขาก็ไม่เคยตัดสินใจคบกับใครอย่างจริงจัง

เธอเคยรู้สึกใจแป้วไปพักหนึ่งคิดว่าเขาเป็นเกย์ เพราะมีเพื่อนผู้ชายเยอะแยะ แต่เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมาเธอเพิ่งตระหนักว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด

รั้วบ้านของเขากับเธอนั้นไม่มีเพราะกรกานต์สั่งให้คนทุบทิ้งไปตั้งแต่ที่เขาซื้อบ้านจากเจ้าของคนเดิมก็คือหลังที่เธออยู่นั่นเอง