ลูกเขยไฟแรง [4] -จบ-

​

ระยะหลังๆ มานี่ ณัฐณิชาเห็นณรงค์ไม่ค่อยสนใจตน เลยแอบแวะมาดูณรงค์ที่บ้านเสียหน่อย เพราะวันนี้เลิกงานเร็ว เธอไม่พบเขาที่บ้าน จึงรอทำอาหารอยู่ในครัว เสียงประตูบ้านเปิดออก พบร่างของสามีกลับจากทำงานในช่วงเวลาเช้าจนถึงเที่ยง

สีหน้าชายหนุ่มรู้สึกเหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน พลางได้กลิ่นอาหารจากในครัว จึงเดินไปตามกลิ่น พบว่าณัฐณิชากำลังอยู่ในชุดผ้ากันเปื้อน ทำอาหารหลายอย่าง

“กลิ่นหอมจัง” เขายิ้มแย้ม พลางเดินเข้าไปหาภรรยาใกล้ๆ สวมกอดเอวบางจากเบื้องหลัง

“อย่าสิ อยู่หน้าเตามันร้อนนะ” ณัฐณิชาบ่น แต่สามีกลับซุกจมูกอยู่ซอกคองาม พลางเลื่อนมือขึ้นมากุมหน้าอกเธอ ก้อนเนื้อกลมแน่นถูกสองมือหนาครอบครอง ปลุกเร้าอารมณ์ความเป็นชายให้ตื่นตัวเต็มที่

“ออกห่างจากเตา มานอนที่โต๊ะสิ” หมอหนุ่มดึงตัวภรรยาในขณะที่มือบางรีบปิดปุ่มเตา เพราะรู้ว่าสามีอยากจะทำการบ้านแล้ว

หญิงสาวแนบเรือนกายบนโต๊ะเปล่า หญิงสาวสูดอากาศหายใจอย่างตื่นเต้น เพราะมันเป็นครั้งแรกสำหรับกิจกรรมในครัวกับเขา โหนกนูนชายหนุ่มดันร่องก้นหญิงสาวชนแน่น ถูไถไปมาในขณะที่กายหนุ่มโน้มตัวเข้าหาหญิงสาว จูบปลุมเร้าภรรยา เพื่อความต้องการของเขาสำเร็จเมื่อร่วมทำ

สองมือหนาพยายามปลดเสื้อผ้าช่วงล่างเธอออกจากกาย พลางแก้ผ้าตนท่อนล่างให้เปล่าเปลือย ในขณะที่หญิงสาวกำลังรอรับการมาของเขา หัวใจเธอเต้นรัวตื่นเต้นมาก วันนี้เขาร้อนแรงปลุกอารมณ์เธอจนสติแทบแตก

สองขาเล็กบางกำลังแยกถ่างออก โดยมีมือแข็งแกร่งใช้ปลายนิ้วลุกล้ำ แหย่หยั่งเชิงภายใน ตั้งแต่แต่งงานและได้เปิดซิงณัฐณิชา ตั้งแต่นั้นมา ยังไม่มีข่าวดีเลยว่าเธอจะตั้งท้อง ครานี้เขาจะลองพยายามทำใหม่ เขาอยากมีลูกสักคน...

ความเป็นชายตื่นตัวแข็งตึง ยืดยาวและใหญ่หนา อุ่นร้อนแทรกเข้าไประหว่างต้นขาจนณัฐณิชารู้สึกได้ เธอเกือบร้องอุทาน แต่ต้องอ้าปากขมวดคิ้วหนัก เมื่อถูกมันรุกล้ำส่วนที่เล็กๆ ต้องแยกขยายเมื่อก้อนเนื้อนั้นกำลังรุกเข้ามาลึกมาก

“ผมจะดันให้สุดนะ” ณรงค์เปรยเสียงแผ่ว พลางกระแทกลึก กระตุกใส่เมื่อชนสุดทาง ณัฐณิชาเผลอครวญอุทาน เมื่อกำลังยืนกางขา พาดกายเรือนกายบนไว้บนโต๊ะทานอาหาร

ชายหนุ่มขยับสะโพกพลิ้วกระแทกใส่ไหวๆ จนเรียวขาหญิงสาวยืนสั่น เสียวซ่านเมื่อโหนกนูนความเป็นชายถูไปมากับสะโพกหญิงสาว สองมือเธอต้องยึดเกาะกับขอบโต๊ะอาหาร เพราะเขากระแทกแรงและหนักมาก

ยิ่งทำให้เสียวเคลิบเคลิ้มจนสุขสันต์ ณัฐณิชาเพ้อถึงความสุขนี้มานานหลายคืน และบ่ายนี้เธอได้สมหวังเมื่อเขาทำการบ้านกับเธอเสียที... หลังจากได้เวลาเลิกงานเร็ว

ชายหนุ่มพลิกหญิงสาวหันกายกลับมา แต่กายบนเธอยังพาดอยู่กับโต๊ะอาหาร ยกต้นขาเธอข้างหนึ่งพาดไหล่แกร่ง ใช้สองมือหนายึดร่างเธอไว้ พลางดันท่อนเนื้อเข้าไปอีก หญิงสาวเหม่อมองสามีเบื้องบน กำลังขยับสะโพกล่าง เพื่อดันท่อนเนื้อกระแทกกับทางตันภายใน

แววตาหญิงสาวแทบจะร้องไห้เพราะความสุขที่ได้รับ เมื่ออีกมือหนึ่งเขาจับขาเธอพาดไหล่ทั้งสองข้าง ปล่อยให้กายช่วงบนเธอนอนราบบนโต๊ะอาหาร เขายังรุกล้ำเข้าไปในกายเธออย่างต่อเนื่อง

มวลหนาแน่นอัดอยู่ภายในกายเธอ เพราะช่องสวาทหลั่งไหลธารน้ำมากมาย ณัฐณิชามีความสุขเหลือเกิน มันช่างเป็นเซ็กซ์ที่แสนวิเศษ แทบไม่อยากให้สิ้นสุด ชายหนุ่มแทบจะคลั่งเมื่อความสุขท่วมท้นกำลังมา

เขาปล่อยสายน้ำขุ่นร้อน พุ่งเข้าไปภายในกายณัฐณิชา หญิงสาวแทบครวญครางหมดแรง เมื่อรู้สึกถึงความอุ่นอัดอยู่ภายใน เธอมีความสุขมากเมื่อเขามอบให้แบบนี้ และอยากให้มีบ่อยๆ อย่างนี้ทุกวัน

******

ณรงค์แอบลักลอบได้เสียกับณัฏฐิกา ลับหลังภรรยา และเมื่อเขามีโอกาสหลับนอนกับภรรยา เขาไม่พลาดที่จะสร้างลูกกับภรรยา ด้วยการปลดปล่อยน้ำขุ่นไหลผ่านเข้าไปภายในเธอ

ชายหนุ่มพยายามทำการบ้านบ่อยครั้ง เพื่อให้มีลูกสืบทายาท และเขาได้สมหวัง เมื่อเขาได้ลูกแฝดชายสองคนตามต้องการ หลังจากอัลตร้าซาวด์ นับว่าเป็นเวลาที่ทรมานใจ เพราะเขาไม่สามารถหลับนอนแรงๆ กับภรรยาได้เลย

ณัฐฏิกาจึงได้โอกาสยามนี้ระหว่างที่ลูกสาวตั้งท้อง เธอแกล้งป่วยบ่อยผิดปกติ ทำให้ณรงค์ต้องใช้เวลาหลังเลิกงาน อยู่กับแม่ของภรรยาบ่อยครั้ง... โดยที่ณัฐณิชาไม่ได้ระแคะระคายใดๆ

“กอดแม่นานๆ นะ” ณรงค์สวมกอดเรือนกายสวยงามของณัฏฐิกาจากเบื้องหลัง สองมือหนาจับสะโพกกลมกลึงดึงเข้าหากายอย่างเคย แนบแน่นเคลิบเคลิ้ม สุขสมเมื่อดันปลายองคชาติสอดใส่เข้าไปภายในลึกๆ

หญิงกลางคนเสียวซ่าน ครวญคราง สุขสมเมื่อได้รับรสสัมพันธ์สวาทจากลูกเขย ทั้งแข็ง ทั้งอึด ใหญ่คับช่อง ทำให้เธอรู้สึกดีมาก แรงกระแทกจากหมอหนุ่ม สร้างอารมณ์เธอได้ดีมาก เธอหลับตารับรสกามจากลูกเขยอย่างเคลิบเคลิ้ม

ช่างเป็นโชคดีของเธอโดยแท้ เมื่อมีหมอหนุ่ม คอยรักษา บำบัดความเหงาให้เธอ และมันจะยังคงเป็นความลับกับลูกสาวต่อไป

หมอหนุ่มยังคงทำหน้าที่เป็นสามีที่ดีให้แก่ณัฐณิชา และรักษาโรคเปลี่ยวเหงาให้แก่ ณัฏฐิกาอย่างสม่ำเสมอ บางวันไปบ้านแม่เพื่อรักษาโรคเหงา บางวันกลับบ้านทำการบ้านกับภรรยาที่แสนเซ็กซ์ซี่... ณรงค์ไม่เคยเบื่อหรือเหนื่อยเลย

[จบตอนสั้น ลูกเขยไฟแรง]

******

​