บทที่ 3

“อะแฮ่ม! เบียร์ไหม”

กระป๋องเบียร์ถูกยื่นส่งมาให้ ชาลีเอื้อมมือไปรับ แล้วเอ่ยพึมพำขอบใจ คนส่งให้ทรุดนั่งขัดสมาธิข้างๆ เขา ชายหนุ่มยังคงมองจ้องภาพในจอ กึ่งนั่งกึ่งนอนบนพรมนุ่ม โดยมีหมอนใบโตฟูแน่นไว้พิงพยุง

“หนนี้ท่าจะแย่ว่ะทีมเรา ทีมเค้ามาแรงเหลือเกิน ฉันหวังเหลือเกินว่าเราจะซื้อตัวเด็ดๆ มาได้ แต่ก็แป๊กว่ะ เฮ้อ...ที่มีก็เจ็บกันเกือบหมด ดูท่านายกับฉันจะต้องไปหาเหล้ากินย้อมใจว่าทีมเราจะแพ้ล่วงหน้า”

“เอ่อ...”

ตาคมยังมองหน้าเพื่อน ไม่ได้ตอบโต้อะไรอย่างที่เคย ทำให้ชาลีรับรู้ถึงความผิดปรกตินั้น เขาจึงหันหน้ามามองคู่สนทนา เห็นสีหน้าของธอร์แล้ว ชายหนุ่มก็ขมวดคิ้ว

“มีอะไรหรือเปล่าวะ หน้าตาเครียดๆ”

“ฉันอยากจะขออะไรนาย จะได้ไหมวะ”

“หืม...ขออะไร”

“อยากให้นายช่วยงานหน่อย”

ธอร์ยักไหล่ แล้วกระดกเบียร์ดื่มไปครึ่งกระป๋องอย่างจะย้อมใจ เพื่อนรักจะยอมทำตามเขาไหมหนอ ชาลีนั่งขัดสมาธิหันหน้ามาหาเขา ดูท่าทางจริงจังมากขึ้น เมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนสนิท

“ยินดีว่ะ ถ้าทำได้ จะให้ช่วยอะไรวะ เก็งหุ้น? หรือว่าวิเคราะห์อะไรหรือเปล่า ฉันอาจจะไม่ค่อยถนัดเหมือนนาย แต่...ก็พอจะช่วยได้”

“ฉันอยากให้นายไปกับฉันคืนนี้ ไปทำงานพิเศษ”

“หืม?”

“คือนายรู้จักอาชีพโฮสต์ไหม โฮสต์คลับน่ะ” คำพูดนั้นทำให้ตาของชาลีเบิกขึ้นนิดๆ ก่อนที่เขาจะสั่นหน้าอย่างงงๆ

“เฮ้ๆ เดี๋ยวๆ นายจะบอกว่านายมีงานพิเศษเป็นงานโฮสต์ ธอร์ เฮ้ย! นี่นายเดือดร้อนเรื่องเงินถึงขนาดนี้ทำไมไม่บอกกันวะ บอกกันสิ จะเอาสักเท่าไหร่ เอาไปสักล้านหนึ่งก่อนพอไหม เดี๋ยวฉันโอนให้”

“เดี๋ยวก่อนๆ” ธอร์รีบอธิบายก่อนที่เพื่อนรักจะควักโทรศัพท์ออกมาโอนเงินให้เขาจริงๆ

“มันไม่ใช่แบบนั้น คือมันจะต้องเล่าเรื่องกันยาวนิดหน่อยว่ะ แต่นายรับปากก่อน ว่าถ้าเล่าแล้ว นายจะยอมไปกับฉัน”

“จะให้ฉันไป...เป็นโฮสต์ ไปขายตัวกับนายนี่อะนะ” ชาลีชี้มือมาที่ตัวเอง แล้วหัวเราะ

“โอย บ้าบอกว่ะ ธอร์”

“ช่วยกันหน่อยเถอะเพื่อน พลีส จะไปหาพวกอาชีพจริงๆ ฉันก็กลัวว่า...จะไว้ใจไม่ได้ เอานายนี่ล่ะ คนกันเอง ไว้ใจได้ว่าจะไม่ไปทำอันตรายกับลูกค้า”

“อื้อหึ” เขายังหยุดหัวเราะไม่ได้จริงๆ กับงานที่เพื่อนจะให้ไปทำ จนต้องปาดน้ำตา

“นายล้อเล่นอะไรหรือเปล่านี่ เฮ้! ที่ปรึกษาทางการเงิน นายหน้าโบรกเกอร์อย่างนาย เอ่อ มีอาชีพพิเศษคือโฮสต์นี่อะนะ”

“มันจะต้องเล่ายาว ว่าทำไมถึงได้ไปทำ” เขาถอนใจ แล้วเอ่ยเสียงเข้ม

“รับปากนะว่าจะช่วย รับปากสิวะ ไอ้ชาลล์”

“โอเคๆ ช่วย...เอ่อ...นายคงจะไม่ให้ฉันไป...อะไรๆ กับสาวแก่ หรือว่าพวกแปลกๆ ใช่ไหมวะ คือถึงจะไม่ค่อยขัดข้องเรื่องอะไรแบบนี้ แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่ไหวจริงๆ ก็ไม่มีอารมณ์นะเพื่อน มันจะหด จะไม่สู้ จะทำให้นายยิ่งเสียนา”

“ฉันเป็นโฮสต์เพราะเรื่องบังเอิญ ความเข้าใจผิดน่ะ” ธอร์เล่า

“พอดีว่า...คืนนั้นมันชุลมุนกันนิดหน่อย แล้ว...ฉันก็เลยไปรับลูกค้าเข้ารายหนึ่ง หึๆ จะเรียกว่าลูกค้าไหมนะ เค้าเข้าใจผิดไปเองแท้ๆ แล้วเค้าก็หิ้วฉันไปทำงานด้วย” นัยน์ตาของเพื่อนรักส่งประกายบางอย่าง มันอ่อนโยนนัก ยามเอ่ยถึงคนๆ นั้น

“มันก็เลยยาวๆ มาถึงตอนนี้ เค้าก็ยังเข้าใจไปเองว่าฉันทำงานเป็นโฮสต์ แล้วคืนนี้เค้าก็บอกให้ฉันติดต่อเพื่อนให้เพื่อนเค้าหน่อย แบบนายไม่ต้องถึงขั้นนั้นก็ได้ชาลล์ เห็นมิ้นบอกว่าเพื่อนเค้าเมามากแล้ว ก็แค่ไปนั่งคุยด้วยสนุกๆ ก็ได้”

“มิ้น ผู้หญิงคนนั้นชื่อมิ้นเหรอ แล้วทำไมนายจะต้องมาเล่นตลกอะไรแบบนี้เรื่อยๆ ไม่ยอมบอกความจริงเขาไปล่ะ ว่านายทำงานอะไร”

“ขืนบอกไป ฉันก็อาจจะไม่ได้เจอเค้าอีก”

เพื่อนของเขาหลุบตาลง เพื่อซ่อนประกายบางอย่างไว้ แค่นี้ชาลีก็พอจะรู้ ว่าตอนนี้ทำไมเพื่อนของเขาถึงได้ยอมเป็นหนุ่มโฮสต์ให้กับผู้หญิงคนนั้น

“เฮ้! นายกำลังตกหลุมรักว่ะธอร์”

คำเอ่ยนั้นแทงใจ จนแทบเลือดซิบ ธอร์หัวเราะเบาๆ เหมือนจะเย้ยหัวใจตนเอง

“ก็...คงจะแบบนั้นมั้ง”

“มันเป็นไปไม่ได้เลยหรือวะ”

ความเห็นใจทำให้ชาลีเอ่ยถามเสียงอ่อน และกำลังมีแผนบางอย่างในหัว เขาอยากจะให้เพื่อนของเขาสมหวัง แน่ล่ะ ถ้าเขาไปเป็นโฮสต์ให้กับเพื่อนของสาวที่ว่า เขาจะทำความสนิทสนมไว้ด้วย เผื่ออาจจะต่อยอดมาช่วยเหลือเรื่องของธอร์ได้

“เขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว กับฉันก็แค่...เซ็กซ์ว่ะ”

“...”

พูดไม่ออกกันไปเลยทีเดียว เมื่อได้ยินปัญหาคับใจของเพื่อน ชาลีเอื้อมมือตบบ่าเพื่อนเบาๆ นัยน์ตาคมจัดสีน้ำตาลสวยของเขาส่องประกายเห็นอกเห็นใจอย่างลึกซึ้ง

“เอาน่ะ วันนี้ฉันจะยอมไปขายตัวให้นายว่ะเพื่อน...ลองดูสักทีว่าอาชีพนี้มันเป็นยังไง หวังว่าลูกค้าของฉันจะไม่ใช่ผู้หญิงอายุหกสิบปีนะ”

ธอร์เลยหัวเราะออกมาได้กับคำเย้านั้น สองหนุ่มลุกขึ้นและไปอาบน้ำแต่งตัว ก่อนจะออกไป ‘ทำงานพิเศษ’

ชาลีไม่คิดเลยว่าการมาหลบอยู่กับเพื่อนรักแบบนี้ จะทำให้เขาต้องมารับงานแปลกๆ เขาคิดแล้วอดขำเบาๆ ไม่ได้