บทที่ 2

ทองอุไรทำเสียงแหลม หล่อนเป็นคนที่ดูเรียบร้อยที่สุดในกลุ่มสามสาว ทั้งการแต่งเนื้อแต่งตัว รูปลักษณ์ภายนอก ที่เป็นสาวหน้าตาธรรมดาๆ สวมแว่นสายตา หน้าตาของหล่อนไม่ค่อยสะดุดตา แต่ถ้าได้พูดคุยด้วยแล้วจะหลงรักกับความคิด ทองอุไรเป็นผู้ใหญ่ที่สุดในกลุ่ม มักจะคอยไกล่เกลี่ย เป็นที่ปรึกษาให้เพื่อนทั้งสอง ยามพวกหล่อนมีปัญหา

“ยังไม่มีใครที่ดีงาม พร้อมสำหรับริญญา ก็คนสวยอะ สวยไปเรื่อยๆ ไม่อยากจริงจัง ไม่อยากหยุดที่ใคร ยังกระจายความงามไม่ทั่วถึงย่ะ”

ว่าแล้วก็ทำหน้าเชิด ยืดอก อวดบางส่วนที่ล้นทะลักอวบอูม แน่ล่ะริญญาเป็นคนสวย สวยทั้งธรรมชาติและแต่งเติมเอาจากการศัลยกรรม ทำให้เธอเป็นที่สะดุดตาใครต่อใคร ที่สะดุดนั้นเพราะมองไปเธอก็จะคล้ายดาราคนนั้นบ้าง คล้ายดาราคนนี้บ้าง ไปเรื่อยๆ ตามแต่ช่วง ว่าช่วงนี้อยากเหมือนใคร อย่างว่าคนมีเงิน ก็เลยยังไม่หยุดสวยกันง่ายๆ หล่อนครองตำแหน่งสาวสวยที่สุดในกลุ่มไปโดยเป็นเอกฉันท์ เพราะไม่มีใครลงแข่งด้วย

“ไม่อยากได้เท่าไหร่ล่ะผัว อยากได้ผู้ชายมาทำให้เสร็จมากกว่า”

พูดปาวๆ ไปแบบคะนองปาก เพราะความเมา ความรู้สึกบ้าๆ บอๆ อชิรญาเป็นคนไม่ได้ขี้เหร่ หล่อนเป็นคนสวยด้วยซ้ำ ตาของหล่อนกลมโตวาวหวาน จมูกโด่งเชิด ปากอิ่มสวยเซ็กซี่ หน้ารูปหัวใจ มีแก้มนิดๆ หล่อนตัดผมสั้นเหลือแค่ระคอ เลยยิ่งทำให้ตอนนี้หน้าตาดูอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงที่เขยิบขึ้นเลขสามไปแล้ว

ถึงจะเป็นคนสวย น่ารัก มีเสน่ห์ที่หุ่น อชิรญาพกสัดส่วน 32-25-36 มาติดตัว ถึงจะหน้าอกหน้าใจไม่ใหญ่มาก แต่สะโพกของหล่อนก็งอนสะดุดตา เป็นสาวสะโพกสวย ที่หล่อนมักจะเห็นมันเป็นปมด้อยยามใส่กางเกง เพราะมองว่าตัวเองก้นใหญ่ เลยใส่กระโปรงบานเสียบ่อยๆ เพราะไม่ชอบที่คนมองก้นงอนๆ นี่ล่ะ

“เอาจริงไหมล่ะ เดี๋ยวจัดให้แก้อกหัก”

คำนี้ถ้ามาจากริญญา จะไม่น่าประหลาดใจเท่ามาจากทองอุไร ยิ่งสายตาวาวๆ เจ้าเล่ห์หลังกรอบแว่นนั้น ทำให้สองสาวทำตาโต แล้วกะพริบตาปริบๆ

“หื้ม”

“แกอยากรู้จักคำว่าเสร็จ แบบพรีเมี่ยม เลือกได้ อลังการทั้งความหล่อ ทั้งขนาด เอาไหม? เดี๋ยวจัดให้ แบบไม่ผูกมัด เลือกได้ อิอิอิ”

“หมายความว่าไงอะยัยมิ้น เดี๋ยวๆๆ นี่หล่อนแอ๊บทำอะไรหลังพวกฉันหรือเปล่านี่”

“แหม...ตกลงเอาไหมล่ะ เดี๋ยวจะให้ธอร์หาให้ มาถึงที่แน่ เอาไซซ์ไหนโปรดระบุ เพื่อนจะจัดให้”

“เดี๋ยวๆๆๆ ธอร์นี่ใครยะ ก็คู่หมั้นหล่อนมันคุณพฤกษ์ไม่ใช่เหรอฮะ นังมิ้น”

“เด็กโฮตส์ของฉันเอง” ทองอุไรยิ้มร้าย

“อะไรเล่า คนเราก็ต้องมีมุมอะไรงี้บ้างหรือเปล่าอะ ก็...ฉันกับคุณพฤกษ์ แบบ อะไรๆ ตอนนี้ มันก็...เฮ้อ...มันเหมือนอยู่กันเพราะรอวันแต่งงานที่จะต้องทำเป็นหน้าที่ ฉันคิดแบบนั้นไปแล้ว ก็ไม่รู้ว่าเพราะทำไม เค้าไปฮ่องกงบ่อยแกก็รู้ ฉันก็อยู่คนเดียวบ่อย บ่อยมาก...อะไรๆ ระหว่างกันมันแทบไม่มี มีก็จืดๆ ฉันก็ต้องการนะแกเรื่องแบบนี้ แล้ว...ก็ดันไปเจอของดี ในคืนเปลี่ยวน่ะสิ มันก็เลยยาวๆ มาอะ แต่ก็เป็นธุรกิจกันฉันจ่ายเค้า ไม่มีเรื่องใจ ฉันคิดว่าถ้าแต่งงานก็คงจะต้องเลิกล่ะ หาทางอื่นเอา”

“หูย...แอบร้ายนะ แหมๆๆๆ ยัยทอง...อุไร”

“ย่ะคนเราก็ต้องมีมุมดาร์คบ้าง ฉันก็ยอมรับล่ะว่าเลวไปบ้าง โนบอดี้เพอร์เฟคเด้อ”

ว่าแล้วก็หันมาถามอชิรญาด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทางนั้นกระดกเหล้าดื่มย้อมใจไปเพียวๆ อีกหลายอึก จนเริ่มเมาๆ มึนๆ หัวเราะคนเดียวคิกๆ

“เอาไงล่ะ ยัยวาววา”

“จัดมาเล้ยยยย เอามาแบบสูงขาวหล่อลูกครึ่งใหญ่ยาวสักเก้านิ้ว”

สเปคที่สั่ง ทำให้ริญญากับทองอุไรหัวเราะคิก

“เอาขนาดนั้น แกทะลุออกปากแน่ยัยวาววา นังบ้า นี่พวกหล่อนจะเอาจริงๆ น่ะเหรอยะ” ริญญาว่าแล้วกรี๊ด

“มาเพื่อนจัดให้ งานนี้เพื่อนเลี้ยงผู้ชายให้แก้อกหัก”

ทองอุไรเอาจริง เรื่องจะจัดความสุขให้เพื่อน หล่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นโทรติดต่อหาเด็กของตัวเองทันที ไม่ต้องรอให้เพื่อนบอกเปลี่ยนใจ เรื่องแบบนี้มันคือความสุขอย่างหนึ่ง จะเป็นอะไรล่ะถ้าผู้หญิงจะเลือกมีความสุขแบบนี้บ้าง

อชิรญาหัวเราะร่วน...หล่อนไร้สติไปแล้วล่ะตอนนี้

เออ...อย่างที่เพื่อนว่า ชีวิตเราต้องมีมุมดาร์คๆ กันบ้าง หล่อนก็เลยอยากลองดูบ้าง จะแปลกอะไรไปอะ เรื่องเซ็กซ์ก็คือเรื่องความสุข แต่หล่อนไม่เคยรับรู้ถึงความสุขเรื่องเซ็กซ์เลย จำทนกับมันมาเป็นปีๆ เพื่อได้รับผลตอบแทนแบบนี้เสียด้วยสิ เหอะ!

มันถึงเวลาที่จะต้องหาความสุขใส่ตัวกันบ้างล่ะ

..............................

“อะไรนะครับมิ้น เอ่อ...ให้ผม”

“ไม่สิ ห้ามเป็นธอร์ มิ้นทำใจไม่ได้ถ้าเป็นธอร์ ธอร์รับงานที่อื่นมิ้นไม่รู้ไม่เห็น น่ะได้ แต่นี่เพื่อนมิ้น มัน...”

“หึงเหรอ”

เขาเอ่ยเสียงพร่า นึกถึงหล่อนแล้ว...บางอย่างก็ร้อนผ่าวชูชันทันที ทางนั้นหัวเราะคิก แล้วเปลี่ยนเรื่องเสีย

“มันจั๊กจี้น่ะ ถ้ามาใช้ผู้ชายคนเดียวกัน หาเพื่อนธอร์ให้หน่อยสิ เอาแบบลูกครึ่ง หล่อๆ ใจดี แบบไม่ต้องทำถึงขั้นนั้นหรอก แค่มาอยู่เป็นเพื่อนคนเมาสักคืน ยัยวาววาน่ะ เมาใกล้จะหมดสภาพแล้ว คุยด้วยไม่กี่คำก็คงจะหลับล่ะ”

“อา...”

“นะ มาที่คอนโดมิ้นล่ะ มิ้นจ่ายให้เอง”

“แล้วคืนนี้ ผมจะต้องรับงานมิ้นด้วยไหม?” เขาแกล้งว่า ทางนั้นหัวเราะคิก

“โนๆ มะรืนแฟนมิ้นจะกลับมาล่ะ อีกนานกว่าจะมาเปย์ธอร์อีก”

“ไม่ต้องเปย์ผมก็แถมพิเศษนะ”

“เอาน่ะ ไว้เดี๋ยวคุยกันเรื่องของเรา ตอนนี้หาเด็กให้มิ้นหน่อย หามาดีๆ นะ เอามาแค่เอ็นเตอร์เทนก็ได้ ไม่ต้องถึงอะไรขนาดนั้นอะ เพราะเพื่อนมิ้นเมามากแล้ว”

“ขอดูแป๊บหนึ่งว่าจะหาใครว่างได้ไหม ถ้าไม่ได้จริงๆ ล่ะมิ้น”

“ต้องได้สิ ถ้าเป็นเพื่อนธอร์มิ้นถึงจะไว้ใจ อืม...เอาแบบนี้ ถ้าคืนนี้ธอร์หามาได้ มิ้นจะยอมเปย์ธอร์เอ้า...”

“ไม่ต้องเปย์ครับที่รัก บริการพิเศษ เดี๋ยวผมจะหา...” ตาคมตวัดมองไปยังเพื่อนสนิท ที่กำลังนอนเอกเขนกดูโทรทัศน์อยู่อย่างสบายใจ

“คนไปให้ รับรองว่าตรงตามสเปค ถูกใจเพื่อนของมิ้นแน่ๆ”

“คิดเท่าไหร่คะ เท่าธอร์หรือเปล่า? มิ้นจะได้โอนให้เลยน่ะ”

“ก็...” เขาลอบถอนใจ

“ตามนั้นครับ”

“โอเค มิ้นโอนไปล่ะน้า เช็คยอดเงินด้วย พามาด่วนๆ จ้ะ”

“อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันครับ”

ชายหนุ่มวางสาย เขามองไปยังบริเวณหน้าโทรทัศน์ที่มีคนร่างสูงเพรียวกำลังตั้งอกตั้งใจจ่อจ้องกับรายการฟุตบอลในนั้น เขาจะคุยอย่างไรดีนะ ให้เพื่อนยอมไปเป็นเด็กโฮสต์ในคืนนี้

อาชีพนั้นมันไม่ใช่อาชีพของเขา

แต่เพราะคนบางคนนั่นแหละ ทำให้เขาต้องสวมบทหนุ่มโฮสต์จอมปลอม

ธอร์เดินไปเปิดตู้เย็น หยิบเบียร์มาสองกระป๋อง ให้ตนเองและคนที่อยู่หน้าจอ...เขาจะพูดยังไงกับชาลีดีนะ หมอนั่นถึงจะไม่ขำ และจะไม่เคืองที่จู่ๆ เขาก็มีแพลนจะเอาเพื่อนไปขายบริการ