[6.2] 'วันแดงเดือด'

[6.2]

'วันแดงเดือด'

“ขอบคุณนะคะ”

กะทิฉีกยิ้มหวานให้จินเกอแต่ในใจเนี้ยดี๊ด๊าจนกรี๊ดสนั่นแล้วเพราะแค่งัดเอาสิ่งที่จินเกอเป็นออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์ก็จบแล้ว จินเกอน่ะเป็นคนหยิ่งทะนง รักศักดิ์ศรีเพราะฉะนั้นคนประเภทเนี้ยคงไม่ยอมให้ใครมาลูบคม หยามศักดิ์ศรีได้หรอก

ธนาคารแห่งหนึ่ง

“อีกนานไหมเนี้ย?” จินเกอที่ลงมากับกะทิด้วยหันไปถามเด็กสาวที่นั่งรอคิวอยู่ข้างๆ

“ก็ดูคิวสิคะนี่มันเพิ่งคิวที่ 20 แต่หนูคิวที่ 32 นะคะ อีก 12 คิว ธนาคารในห้างก็แบบเนี้ยแหละค่ะคนเยอะเพราะมันวันหยุดด้วยคนก็มาทำธุรกรรมกันทั้งนั้นแหละเพราะวันอื่นเขาทำงานกัน” กะทิอธิบายให้จินเกอฟังเพราะสีหน้าของเขาดูหงุดหงิดอย่างชัดเจน

“คนเยอะ ร้อน น่าเบื่อ”

จินเกอพูดออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด ชายหนุ่มใช้ผ้าเช็ดหน้ามือ เช็ดหน้าและคอตลอดเวลามันทำให้กะทิจับสังเกตได้อย่างหนึ่งว่าจินเกอจะต้องเป็นพวกรักสะอาดมากๆ แน่นอนเพราะเขาไม่ยอมให้เหงื่ออยู่บนตัวของเขานานเลย เขาจะคอยเช็ดคอยซับมันตลอดเวลาไหนมือที่จะคอยเช็ดตลอดเวลาที่ไปจับโดนเก้าอี้อีก แล้วส่วนมากเขาก็จะเลือกวางมือบนตักของเขาเฉยๆ ไม่จับนู้นจับนี่เลยเนี้ยแหละนิสัยของพวกผู้ดีรักสะอาด

กะทิเดินออกมาเข้าห้องน้ำโดยให้จินเกอนั่งรอดูคิวไว้ให้เธอก่อนแต่สายตากลับเหลือบไปเห็นน้ำยาอุทัยทิพย์ที่วางไว้ตรงตู้กดน้ำที่ธนาคารเอามาตั้งเอาไว้บริการลูกค้าพลันเด็กสาวก็คิดแผนเอาตัวรอดขั้นต่อไปได้ เด็กสาวมองซ้ายมองขวาเมื่อไม่เห็นใครมองเธอจึงคว้าเอาขวดน้ำยาอุทัยทิพย์เดินเข้ามาในห้องน้ำด้วย

เด็กสาวเข้ามาในห้องน้ำแคบๆ ก่อนจะถอดกระโปรงของตัวเองออกแล้วใช้น้ำยาอุทัยผสมกับน้ำจากสายยางฉีดบนฝาชักโครกเนี้ยแหละ ผสมกันจนสีชมพูมันเจือจางเป็นสีออกแดงอ่อนๆ แล้วใช้กระดาษทิชชูเช็ดรอบๆ ให้เหลือแค่วงกลมๆ เล็กๆ ตรงกลางฝากชักโครก

ร่างบางสวมใส่กระโปรงกลับเหมือนเดิมแล้วนั่งทับลงบนน้ำอุทัยทิพย์นั้นทันทีจนสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นที่กระโปรงมันซึมซับเข้ามา กะทิถอดกระโปรงดูผลงานของตัวเองอย่างภาคคภูมิใจกับจุดแดงๆ บนนั้น แดงอ่อนๆ ไม่ดูฝืนธรรมชาติเกินไป หลังจากนั้นจึงจัดการทำธุระของตัวเองให้เรียบร้อยดั่งตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วเดินกลับออกมายังด้านนอกส่วนขวดยาอุทัยทิพย์ทิ้งไปแล้วเรียบร้อยจะเอามาวางไว้ที่เดิมก็กระไรอยู่

“ดูนั้นดิ”

“รอยอะไรวะ”

“สงสัยเมนส์มาวะ ไม่รู้ตัวแน่เลย”

“หรือรู้แต่ใส่ไม่ทันแล้วเปล่า ฮ่าๆ”

เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นทันทีที่กะทิเดินเข้ามาในห้องทำการ ลูกค้าคนอื่นๆ ที่นั่งรอคิวต่างหันมองเธอแทบทุกคนที่เธอเดินผ่านพวกเขามาบางคนก็หันไปพูดนินทากับเพื่อนกับญาติเสียด้วยซ้ำถ้าเป็นวันอื่นเนี้ยกะทิคนนี้ไม่ยอมหรอกนะให้ใครมานินทาเนี้ยต้องมีเจ็บกันบ้างแต่วันนี้กะทิยอมเพราะการที่ทุกคนนินทาเธอ ทำหน้าตกใจที่เห็นหลังของเธอมันแปลว่าแผนการประจำเดือนปลอมๆ ของเธอมันได้ผลยังไงล่ะ ดูสิทุกคนที่มองกระโปรงด้านหลังเธอทำหน้าตกใจกันหมดเลยเห็นแล้วก็ขำเหมือนกันนะเนี้ย

“ไม่รู้เขามองหนูกันทำไม” กะทิแกล้งพูดเมื่อทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ จินเกอ

“คิวที่ 32 เชิญที่ช่องบริการ 2 ค่ะ”

“อ๊ะ! คิวหนูพอดีเลยขอบัตรหน่อยค่ะ”

กะทิลุกขึ้นยืนก่อนจะรับบัตรมาจากจินเกอที่ยืนให้เธอแล้วรีบเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ที่สองโดยมีจินเกอมองตามเด็กสาวแบบไม่ละสายตาพลันคิ้วหนาก็ขมวดเข้าหากันเมื่อสายตาดันมองไปเห็นคราบสีแดงๆ อ่อนๆ บนกระโปรงของกะทิมันอยู่ตรงกลางกระโปรงพอดีเลยมองยังไงมันก็เหมือนคราบเลือดอ่อนๆ แบบเลือดที่มันผสมน้ำแล้วอ่ะเลยเจือจางอีกอย่างกะทิก็เพิ่งจะเข้าห้องน้ำมาเสร็จด้วยต้องมีล้างตรงนั้นบ้างแหละแล้วไอ้คราบสีแดงๆ คืออะไร?

“เห๊ย! มึงดูผู้หญิงตรงเคาน์เตอร์สองสิ”

“ทำไมวะ?”

“แม่งเมนส์เลอะกระโปรงวะ รู้ไหมวะนั้น”

“กูว่าคงไม่รู้ตัวอ่ะกูก็เคยเป็น”

ในขณะที่จินเกอกำลังคิดอยู่ว่าไอ้คราบนั้นคืออะไรผู้หญิงที่เดินมานั่งที่หลังสองคนถัดจากเขาไปเล็กน้อยก็เฉลยออกมาจนได้ เมนส์นี่คือประจำเดือนใช่ไหม วันแดงเดือดของผู้หญิงสินะงั้นไอ้คราบแดงๆ นั้นก็คือรอยประจำเดือนที่ซึมออกมาเหรอ บ้าบอที่สุด!

“อ๊ะ!” กะทิตกใจเล็กน้อยเมื่อจินเกอเดินมายืนด้านหลังเธอพร้อมทั้งใช้สูทของเขาปิดช่วงล่างของเธอเอาไว้ด้วย “มีอะไรเหรอเปล่าคะ?” เด็กสาวแกล้งตีหน้าซื่อถามทั้งๆ ที่ความจริงเหมือนรู้อยู่แล้วแหละ

“นี่เธอไม่นับรอบเดือนเธอบ้างเหรอไงห๊ะถึงประจำเดือนมาแล้วไม่รู้ตัวแบบเนี้ย”

จินเกอพูดดุกะทิแต่เหมือนพนักงานธนาคารที่สามารถพูดและฟังภาษาอังกฤษออกจะได้ยินด้วยเลยเงยมองหน้าคนทั้งสองด้วยรอยยิ้มแต่ก็พยายามจะทำเป็นไม่สนใจ

“เสี่ยพูดอะไรเนี้ย อายเขานะ” กะทิแกล้งทำตัวเป็นหน้าบางทันที

“ฉันพูดจริงๆ ประจำเดือนมันซึมออกมาจนเปื้อนกระโปรงเธอแล้วยัยเด็กโง่”

จินเกอเอื้อมมือมาผูกแขนสูทเข้ากับเอวของกะทิเพื่อให้มันปกปิดรอยคราบแดงอันน่าเกลียดนั้นเพราะตอนนี้คนทั้งธนาคารนินทากะทิหมดแล้ว

“จริงเหรอคะ อายจังเลย” กะทิแกล้งมองคนอื่นๆ ด้วยท่าทางเขินอายก่อนจะหันไปหาพนักงานธนาคาร “เสร็จเหรอยังคะ?”

“สักครู่นะคะ” พนักงานธนาคารตอบ

“เร่งให้หน่อยนะคะ อายอ่ะคะ”

“ได้ค่ะ”

กะทิหันกลับมาหาจินเกอก่อนจะแกล้งทำเป็นยืนหลบให้อีกฝ่ายบังตัวเธอเองไว้ หน้าของเด็กสาวแดงระเรื่อไปหมด ทำตัวเป็นคนหน้าบางขึ้นมาทันทีทั้งๆ ที่ปกติหน้าเธอหนาและด้านมากๆ เลยแหละ ทั้งหมดก็แค่แกล้งทำเพื่อให้จินเกอตายใจเท่านั้นเองแล้วเขาก็จะตกลงมาในหลุมกับดักของเธอโดยที่เธอไม่ต้องถีบส่งเลย

“ยัยเด็กโง่เธอทำให้ฉันดูแย่มากๆ”

จินเกอถึงกับส่ายหัวอย่างเอือมระอาแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่นแต่มันกลับทำให้กะทิยิ้มอย่างมีชัยเพราะการที่จินเกอทำท่าทางแบบนี้ใส่เธอมันแปลว่าแผนของเธอสำเร็จเขากำลังรู้สึกไม่สบอารมณ์ที่เธอมีประจำเดือนจนเลอะเพราะมันทำให้เขาอับอายไปด้วยและดูจากท่าทางเขาในตอนนี้ที่เลือกจะยืนห่างจากเธอก็แปลได้ว่าเขาคงรู้สึกไม่ดีนักที่จะต้องยืนใกล้เธอที่เลอะประจำเดือนแบบนี้

ผู้ชายกับประจำเดือนผู้หญิงมันของไม่ค่อยถูกกันอยู่แล้วเพราะผู้ชายบางคนเขาก็ถือว่ามันคือของต่ำของสกปรกอะไรทำนองนั้นแต่มันก็สกปรกจริงๆ แหละขนาดเธอเป็นผู้หญิงยังมองว่ามันสกปรกเลย