เสน่ห์นางร้าย

บทที่ 1

เพียงแรกเจอก็เกิดเรื่อง

แสงไฟกระพริบวับแวม เสียงดนตรีดังกระหึ่มเป็นจังหวะร็อค ทำให้เหล่านักท่องราตรีทั้งหลายอดใจไม่ไหวต้องขยับตัวตามท่วงทำนองเพลงที่เร้าใจ

แสงสี แอลกอฮอล์ ทุกอย่างปลุกเร้าให้ผู้คนเกิดความคึกคัก เต้นสะบัด ส่ายสะโพกโยกเอว บางคนก็จับกันเป็นคู่ๆทั้งกอดทั้งจูบกันโดยไม่อายสายตาใคร

ใครบางคนก็ว่ามันคือแหล่งบันเทิง แต่คนบางคนกลับมองว่ามันเป็นแหล่งอโคจรที่สาวใจแตกทั้งหลายชอบมาเที่ยวกัน

ศิวานั่งเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเป็นจังหวะ สายตาเหลือบแลไปทั่วงานทั้งๆที่ข้างกายของเขามีผู้หญิงอวบอึ๋มนั่งเบียดอยู่ใกล้ๆ

“ซีคะ ไม่สนใจ…” หญิงสาวยังท้วงไม่ทันจบ ริมฝีปากก็ถูกบดขยี้ด้วยปากร้อนๆของชายหนุ่มเข้าเสียก่อน จุมพิตที่ดูดดื่มแทบจะทำให้เธอลืมความน้อยใจไปหมดสิ้น ยกแขนขึ้นรัดรอบคอแกร่ง สนองจูบของเขาอย่างเร่าร้อนด้วยความชำนาญ

ยังจูบไม่ทันจะเสร็จ เสียงกระแอมกระไอของใครบางคนก็ดังขึ้นขัดจังหวะเสียก่อน

“อะแฮ่มๆๆ” ทั้งอินอรและศิวาต่างพากันผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว ก่อนที่คิ้วเข้มๆของชายหนุ่มจะขมวดเข้าหากันแน่นเมื่อถามออกมาอย่างไม่พอใจ

“ขัดจังหวะทำไม”

“แหมมมมมมมมมม” หญิงสาวผู้มาทีหลัง ยืนเท้าเอวด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างก็สะบัดไปมาอย่างมีจริต “ขอโทษด้วยนะคะที่ขัดจังหวะ ฉันแค่อยากจะถามคุณว่า…จะรับเครื่องดื่มอะไรดี พอคุณสั่งเสร็จ ก็เชิญคุณจูจุ๊บกับแฟนของคุณต่อได้เลยค่ะ”

ศิวาถลึงตาใส่นาวิกาอย่างไม่พอใจ ตาคู่คมกวาดมองไปทั่วร่างบางอย่างหมิ่นๆ

ร่างระหงสวมเสื้อเกาะอก โชว์หน้าท้องแบนราบและหน้าอกอวบอิ่มที่แทบจะทะลักออกมานอกตัวเสื้อ ที่สะดือของเธอถูกเจาะเอาไว้แล้วใส่เพชรเม็ดเล็กๆเป็นประกายวิบวาว ช่วงล่างสวมกางเกง ขาสั้นแค่คืบ เน้นสะโพกผายตึงและช่วงขาเรียวยาวสวยเหมือนขานางแบบ

ดวงตาคู่เข้มเลื่อนขึ้นมาพิศใบหน้าของเธอบ้างอย่างรวดเร็ว

ผมของเธอถูกตัดออกซอยสไลด์ยาวถึงกลางหลัง รับกับใบหน้าเรียวมน คิ้วโก่งราวเสี้ยวจันทร์ ตากลมโตดำขลับ จมูกโด่งรั้น ปากอิ่มสีชมพู ระเรื่อถูกทาด้วยลิปกลอสจนแวววาว เธอเป็นคนผิวสีน้ำผึ้ง ไม่ได้สวยผุดผาดบาดตาเหมือนผู้หญิงผิวขาว แต่เธอนั้นจัดอยู่ในประเภท…งามพิศ ยิ่งมองก็ยิ่งสวย ไม่เบื่อ

เมื่อรู้สึกตัวว่าจะมองเธอนานเกินไป เขาจึงกระพริบตาถี่ๆแล้วพูดออกมาว่า “ขอเหล้าที่ราคาแพงที่สุดในผับนี้”

“ค่ะ” นาวิการับคำ ก่อนจะเดินตัวปลิวผละออกไป โดยไม่รู้เลยว่ามีลูกตาคมๆของใครบางคนลอบมองช่วงเอวเล็กคอดกิ่วและสะโพกผายตึงของเธอจนลับสายตา

“มองตาค้างเชียวนะคะ” อินอรแขวะอย่างไม่พอใจเมื่อเห็นผู้ชายที่เธอหมายตาเอาไว้เอาแต่มองนาวิกาชนิดที่ไม่ยอมสนใจเธอเลยสักนิด

“แล้วไง…” แทนที่ศิวาจะปฏิเสธ เขากลับหันมาย้อนถามเธอ เล่นเอาความโกรธของหญิงสาวพุ่งปรี๊ดขึ้นจนทะลุองศาเดือด

“พูดแบบนี้หมายความว่าไงกันคะซี นังนั่นสวยก็ไม่เห็นสวย ตัวก็ดำ”

ศิวายิ้มนิดๆที่มุมปาก เมื่อหันมากระซิบบอกข้างๆหูอินอรอย่างไม่เกรงใจเลยว่า

“ผมไม่ได้ชอบคนสวย ผมชอบคน…เซ็กซี่”

“อ๊ายยย ทำไมพูดแบบนี้คะซี” ต่อให้อินอรจะกรี๊ดจนคอแทบแตกแต่เสียงเครื่องดนตรีที่ดังกระหึ่มอยู่ในขณะนี้ก็กลบเสียงเธอไปได้จนเกือบหมด

ศิวาปรายตามองอินอรเล็กน้อยอย่างรำคาญ ก่อนจะถอนหายใจเฮือกแล้วเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ความจริงเขาเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวยในระดับพันล้าน ชีวิตของเขาคืองานและเงินเท่านั้น ส่วนเรื่องความรักน่ะตัดออกไปได้เลย เขาไม่ชอบเที่ยว แต่คืนนี้เขารู้สึกเครียดจากงานที่สะสมมานาน จึงคิดอยากจะมาผ่อนคลายในสถานเริงรมย์บ้าง โดยไม่ลืมที่จะหนีบคู่นอนอย่างอิงอรมาด้วย

ใช่! เขาจัดอินอรให้อยู่ในประเภท‘คู่นอน’เท่านั้น ก่อนที่จะเริ่มคบหากัน เขาเคยบอกเธอแล้วว่า…จะไม่มีข้อผูกมัดใดๆทั้งสิ้น ซึ่งเธอก็ยอมตกลงแต่โดยดี

แต่พอนานวันเข้า อินอรก็ชักจะไม่เป็นอย่างที่เธอเคยรับปากกับเขาเอาไว้ เธอชอบทำตัวเป็นเจ้าของของเขาจนน่าอึดอัด ถ้าไม่ใช่เพราะว่ายังเสียดายเธออยู่ เขาคงสลัดรักเธอไปนานแล้วล่ะ

เพียงมองตาเธอ เขาก็รู้แล้วล่ะว่า…เธอต้องการเพียงเงินของเขาเท่านั้น ไม่ได้รักเขาที่หัวใจบริสุทธิ์ เมื่อเธอมองเห็นคุณค่าของเขาที่จำนวนเงินทองในธนาคาร เขาก็จะตีค่าเธอให้เป็นเพียงแค่คู่ขา ไม่ใช่คู่ชีวิต

“มาแล้วค่ะ” เสียงใสๆดังขึ้น ฉุดดึงให้เขาตื่นจากภวังค์ความคิด ชายหนุ่มกระพริบตาปริบๆเพื่อจูนสมองให้อยู่กับเหตุการณ์ปัจจุบัน

นาวิกาวางแก้วเหล้าสองแก้วลงบนโต๊ะก่อนจะเตรียมเดินหันหลังกลับ แต่ได้ยินเสียงห้วนๆเรียกเอาไว้เสียก่อน เธอจึงหยุดเดินแล้วหันมามองอย่างสงสัย

“เดี๋ยว”

“มีอะไรคะ” นาวิกาถาม พลางมองผู้หญิงแต่งหน้าจัดจ้านที่นั่งคู่กับศิวาและกำลังลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับเธอ