9 ขอมองให้เต็มตาได้ไหม???
อีวานให้คนขับรถไปส่งเขากับธัยนมัยที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งเลขาฯของเขาได้จองห้องทานอาหารสำหรับทั้งสองคนไว้แล้ว
“อร่อยไหมครับ”
“ค่ะ อร่อยทุกอย่างเลย พี่เอชมาทานที่นี่บ่อยเหรอคะ” เพราะตลอดทางเดินมาถึงห้องอาหารพนักงานต่างพากันทักทายชายหนุ่มอย่างสนิทสนม
“แต่ก่อนก็มาบ่อยครับ พักหลังก็ไม่ค่อยได้มา ขิงก็คงรู้ว่าเพราะอะไร”
“พี่เอชทำหน้าเศร้าอีกแล้ว ขิงไม่ชอบเลย พี่รู้ไหมเวลายิ้มพี่เอชหล่อมาก”
“จริงเหรอ ไม่เห็นมีใครบอกพี่เลย”
“จริงค่ะ ขิงจะโกหกพี่ทำไม แต่พี่เซบเคยบอกว่าพี่ไม่ค่อยยิ้ม”
“ก็ทำงานมันเครียด แต่จากนี้พี่จะยิ้มให้ขิงบ่อยดีไหมครับ”
“ดีค่ะ”
“ขิงครับ พี่ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”
“ค่ะ ขิงรอฟังอยู่ เธอรวบช้อนกับส้อมแล้วเช็ดปาก นั่งตัวตรงตั้งใจว่าเขาจะพูดอะไร
“ถ้าพี่มองไม่เห็บแบบนี้ตลอดไป ขิงจะทำยังไง จะทิ้งพี่ไปหรือเปล่า” น้ำเสียงนั้นฟังดูเศร้าจนธันยมัยต้องลุกจากเก้าอี้แล้วย่อตัวคุกเข่าต่อหน้าเขา สองมือเล็กวางบนมือใหญ่ ส่งผ่านความรู้สึกทั้งหมดให้เขา
“ไม่มีทางค่ะ สัญญาเลยว่าจะอยู่กับพี่ตลอดและยินดีที่จะดูแลแบบไม่เอาค่าจ้างขอแค่พี่ยิ้มให้ขิงทุกวันก็พอ” เธอพูดออกมาจากหัวใจ ธันยมัยพึ่งรู้ว่าความสงสารของเธอนั้นได้แปรเปลี่ยนไปเป็นความรักแล้ว แม้ไม่รู้ว่าอีวานคิดยังไงกับเธอแต่ไม่ว่ายังไงก็จะขออยู่เคียงข้างเขาแบบนี้ตราบที่เขาต้องการ
“ขอบใจนะขิง”อีวานยิ้มให้เธอ ยิ้มที่เขาจะมอบให้ผู้หญิงคนนี้เพียงคนเดียว
อีวานออกมาจากร้านอาหารด้วยหัวใจที่พองโต เขารู้แล้วว่าจากนี้ชีวิตของเขาจะไม่เดียวดายอีกต่อไป
ชั้น 16 คอนโดฯ ของอีวาน
“พี่เอชเหนื่อยไหมคะ อาบน้ำก่อนขิงเลยก็ได้เดี๋ยวขิงช่วยนะคะ” ธันยมัยถอดเครื่องประดับราคาแพงเก็บเข้าที่แล้วก็เดินเข้ามาให้ห้องนอนที่อีวานกำลังแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออกอย่างช้าๆ
หญิงสาวเดินมาใกล้จนเขาได้กลิ่นหอมอ่อนอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว กลิ่นที่ทำให้อีวานอยากจะเข้าไปสูดดมใกล้ๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ
“ขิงครับ” อีวานดึงเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด เขามองไปที่ใบหน้าเธอใบหน้าสวยหวานที่เขาพึ่งได้เห็นครั้งแรกเมื่อวาน
“พีเอชจะทำอะไรคะ ใกล้เกินไปแล้วค่ะ อย่างนี้ขิงแกะกระดุมไม่ถนัดเลย” เธอพยายามดันตัวเองออก
“วันนี้ขิงของพี่สวยมากรู้ไหม”
“คะ?” เธอจ้องมองไปในดวงตาของเขาแล้วก็เห็นว่ามันวูบไหว หลบสายตาเธอทันที
“ใช่อย่างที่ขิงคิดนั้นแหละ พี่มองเห็นแล้ว”
“ตั้งแต่ตอนไหนคะ ขิงดีใจด้วยนะคะ” เธอดีใจและก็เสียใจในคราเดียวกัน
“ขิงร้องไห้ทำไมครับ โกรธที่พี่ไม่บอกใช่ไหมพี่ขอโทษ พี่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวว่ามันจะมองเห็นแค่ระยะสั้น คนดีของพี่อย่าโกรธเลยนะครับ”
“ขิงไม่ได้โกรธ ขิงดีใจที่พี่มองเห็น ในเมื่อพี่มองเห็นแล้วพี่ยังต้องการผู้ช่วยอย่างขิงอีกไหม” เธอกลัวว่าจะไม่ได้ใกล้ชิดกับเขาอย่างที่เคย
“พี่ไม่ต้องการผู้ช่วยแล้ว” ชายหนุ่มเห็นธันยมันสีหน้าผิดหวังเขาจึงรีบพูดต่อให้จบประโยค “พี่ต้องการให้ขิงเป็นคู่ชีวิตพี่ ขิงแต่งงานกับพี่ได้ไหม”
“พี่เอช” เธอไม่คิดว่าเขาจะขอเธอแต่งงานเร็วขนาดนี้
“ขิงสัญญากับพี่แล้วว่าจะไม่ทิ้งพี่ไปไหน”อีวานทวงสัญญาที่เธอบอกเขาตอนอยู่ร้านอาหาร
“แต่ขิงยังเรียนไม่จบนะคะ” ใจหนึ่งก็อยากตอบตกลงเพราะชีวิตนี้คงหาผู้ชายทั้งหล่อทั้งรวยแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว แต่ติดอยู่ที่ว่าตัวเองยังเรียนไม่จบ
“เราหมั้นไว้ก่อนก็ได้”
ธันยมันพยักหน้าเพราะเธอเองก็ไม่อยากปฏิเสธหัวใจตัวเองเหมือนกัน
อีวานพอใจกับคำตอบที่ได้รับ “แต่ตอนนี้พี่ขอมัดจำก่อนนะครับ”
เขาไม่รอคำตอบ
“อือ”ธันยมัยครางประท้วงเมื่อถูกจู่โจมจากปากร้อนชื้นของชายหนุ่ม ลิ้นร้องสอดเข้าไปควานหาความหวานที่เขาเคยได้ลิ้มลองและยังติดใจรสชาติของมันเคยลืม จูบที่แสนหวานเพิ่มความหนักหน่วงขึ้น เมื่อเห็นว่าตอนนี้หญิงสาวตอบสนองเขาด้วยการเบียดร่างมาจนแนบชิดและมือเล็กจับปกเสื้อเชิ้ตของตนไว้แน่น ริมฝีปากแนบชิดคล้ายจะแลกเปลี่ยนลมหายใจซึ่งกันและกัน
อีวานใช้ความชำนาญถอดชุดของหญิงสาวและตัวเองออกขณะที่ปากก็ยังจูบบดเบียด เนิ่นนานจนธันญมัยแทบจะขาดใจ
“พี่ขอมองขิงให้เต็มตาได้ไหม”
เขาผละเธอให้ยืนห่างออกเพื่อจะได้มองร่างบางได้อย่างเต็มตา ธันยมัยรีบยกมือปิดส่วนสงวนทั้งบนและล่างเป็นพัลวัน จนเอาต้องรวบข้อมือเล็กไว้ ก่อนจะใช้สายตาของอีวานกวาดไปทั้งเรือนร่างของหญิงสาว เสียงเขาครางอยู่ในลำคออย่างพอใจกับความงามตรงหน้า ผิวของธันยมัยนวลเนียนไปทั่วทั้งร่าง หน้าอกขนาดเหมาะมือตั้งชูชัน เอวคอดกิ่วเล็กจนมือใหญ่แทบจะรวบได้ด้วยสองมือ
ความร้อนในกายของหญิงสาวเริ่มระอุขึ้นเมื่อเห็นสายตาของอีวานที่จ้องมองอย่างหื่นกระหาย ธันยมัยอายจนหน้าและตัวแดงไปหมด นั้นยิ่งทำให้เลือดในกายของอีวานสูบฉีดไปกองรวมกันที่แก่นกลางลำตัว อีวานไม่อาจเก็บซ่อมความปรารถนาที่ลุกโชนได้อีกต่อไป
ธันยมัยเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าตอนนี้ความเป็นชายของเขาขยายโตขึ้นเรื่อยๆ มันใหญ่โตกว่าครั้งก่อนที่เธอเคยเห็นอยู่มาก
ชายหนุ่มเห็นปฏิกิริยาของแฟนสาวแล้วก็ยิ้ม
“ไม่ต้องกลัวนะครับ พี่จะนุ่มนวลกับขิงให้มากที่สุด เชื่อใจพี่นะคนดี” เขากระซิบ ลมหายใจร้อนเป่ารดข้างหู ธันยมัยขนลุกไปทั้งตัว
เรียวลิ้นร้อนสอดลึกเข้าไปหาความหวานในโพรงปากอันอ่อนนุ่มของหญิงสาว ส่งผ่านความเร่าร้อนและวาบหวิว เมื่อเขาทั้งดูดดึง ตวัดหยอกล้อกับลิ้นเล็ก จนร่างบางอ่อนระทวย
อีวานประคองหญิงสาวลงบนเตียง มือใหญ่ก็ซอกซอนไปทั่วเรือนร่างอย่างสำรวจ ฝ่ามือหนากอบกุมทรวงอกอวบอิ่ม เคล้นคลึงหนักเบาสลับไปมาสร้างความเสียวซ่านให้กับการสาว
“หน้าอกขิงสวยมาก” สิ้นเสียงเขาก็บีบเต้างามจนเม็ดทับทิมลอยเด่นก่อนจะส่งมันเข้าปากร้อนที่รอคอยอยู่ก่อนแล้ว
“อ่าสส์”หญิงสาวสะดุ้งกับความอุ่นร้อนที่ครอบลงมาบนเต้างามเขาดูดแรงจนแก้มตอบ หญิงสาวแอ่นร้างขี้นจากที่นอนเพราะความเสียวเกินจะทน มือเล็กสอดเข้าไปในเรือนผม อีกมือก็บีบขยำผ้าปูที่นอน อีวานปรนเปรอสองเต้างามด้วยปากและลิ้นสลับกันไปมาอย่างไม่รู้เบื่อ ธันยมัยได้แต่ร้องครางไม่เป็นภาษา
“ชอบไหม รู้สึกดีหรือเปล่า” เขายกร่างขึ้นกระซิบถาม อีวานจ้องไปในตาของแฟนสาว แล้วกระตุกยิ้ม
“พี่เอช”แล้วธันยมัยก็ตอบเขาด้วยการโน้มศีรษะเขาลงมามอบจูบวาบหวามเป็นคำตอบ
อีวานแทบคลั่งกับจูบที่ไม่ประสานั้น ตอนนี้แก่นกายของเขาปวดหนึบจนมันแทบจะเบิด
“ตัวขิงทั้งหอมทั้งหวานโดยเฉพาะตรงนั้น”
“อ๊ะ พี่เอชอย่ามอง”
อีวานไม่ฟังเสียงห้าม เขาดันขาเธอให้แยกออกจนเห็นกลีบกุหลาบงามที่ปิดสนิทตรงหน้า แม้เคยสัมผัสมาแล้ว แต่มันต่างจากที่คิดไว้มาก เพราะนอกจากมันจะสวยงามและปิดสนิทแล้ว กลีบของมันยังอวบอูมจนเขาต้องรีบก้มลงไปชิมประหนึ่งว่าจะมีคนมาแย่ง”
“อืมมม พี่เอช” เธอครางเรียกชื่อเขา
“หอมหวานที่สุด” ลิ้นร้อนของเขาชอนไชไปทั้งทุกซอกหลืบของกายสาว น้ำหวานที่ไหลรินทำให้เขาทั้งดูดเลียอย่างไม่รู้เบื่อ
หญิงสาวเสียวจนเกินจะทน เมื่อเขารัวลิ้นและดูดเลียสลับกันไปมา เธอเกร็งสะท้าน ใกล้ถึงจุดหมายเต็มที กายสาวบิดเร่า แล้วเสียงกรีดร้องดังไปทั่วห้อง
อีวานพอใจที่ทำให้เธอได้พบพานกับความสุข เขาดูดกินน้ำหวานที่ล้นทะลักด้วยฝีมือตัวเองแล้วปาดเลียจนไม่เหลือสักหยด
“พี่เอชคะ ขิง อืมม” ธันยมัยไม่รู้จะพูดอะไรต่อ รู้แต่ว่าสิ่งที่เขากำลังทำอยู่นั้นทำให้เธอแทบคลั่ง