11 อาหารจานด่วน

ธันยมัยยืนอยู่ใต้เรนชาวเวอร์ สายน้ำช่วยให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นมาก เมื่อคืนหญิงสาวหลับไปทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้อาบน้ำเพราะความอ่อนเพลีย ภาพจำสุดท้ายคืออีวานกำลังใช้ผ้าเช็ดตัวชุบน้ำเช็ดไปตามร่างกายของเธอ

“พี่อยากให้ขิงนอนสบายตัว” นั่นเป็นคำพูดที่เธอฟังแล้วรู้สึกดี เขาไม่ได้ตักตวงความสุขให้ตัวเองแต่ฝ่ายเดียว เรื่องบนเตียงเธอก็เคยได้ยินและได้อ่านมาบ้าง ผู้ชายบางคนสนใจแค่ตักตวงความสุขจากกายสาวอยู่ แต่สำหรับอีวานแล้วเขานึกถึงความสุขของเธอก่อนเสมอ นั่นทำให้เธอเปิดรับเขาเข้ามาอยู่เต็มหัวใจ ทุกการกระทำของชายหนุ่มมันอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความเอาใจใส่ ธันยมัยดีใจที่อีวานเป็นผู้ชายคนแรก และหวังว่าเขาจะเป็นผู้ชายคนเดียวของเธอ

“ตื่นเช้าจัง” เสียงของคนที่กำลังนึกถึงดังมาจากด้านหลัง

หญิงสาวสะดุ้งรีบเอามือปิดกายสาวที่มันเปลือยเปล่า เธอคิดว่าล็อกห้องน้ำแล้ว แต่อีวานทำไมถึงยังเข้ามาได้

“ขิงทำเสียงดังจนพี่ตื่นหรือเปล่า”

“เปล่าเลย พี่ตื่นเพราะไม่มีคนให้กอดมากกว่า”

อีวานปิดน้ำแล้วเดินเข้ามาใกล้ สายตาคมมองหยดน้ำที่เกาะบนเนื้อขาวเนียน ตอนนี้ความต้องการเริ่มจู่โจมอย่างไม่ทันตั้งตัว แค่เพียงเห็นอีวานก็แทบอยากจะกระโจนใส่

“ขิงอาบเสร็จแล้วค่ะ”

“แน่ใจเหรอว่าอาบสะอาดแล้ว ให้พี่อาบให้ดีกว่านะครับ”

อีวานกระตุกปมผ้าเช็ดตัวออกไปพาดไว้กับราวแขวน หญิงสาวมองรูปร่างเขาด้วยความชื่นชม ร่างของชายหนุ่มเต็มไปด้วยมัดกล้าม หน้าท้องเป็นลอนสวยเธอไม่กล้านับว่ามันมีถึงหกลอนหรือเปล่า สายตาหวานมองไปตามไรขนที่บางๆ แล้วก็ไปหยุดตรงแก่นกายที่ขยายใหญ่ตั้งชัน

“ขิงมองพี่แบบนี้ต้องรับผิดชอบด้วยนะครับ”

เขาประคองใบหน้างามขึ้นมา มือหนึ่งดันท้ายทอยเข้าหาตัวก่อนจะประกบริมฝีปากทาบทับไปยังริมฝีปากบางของเธอพี่พร้อมรับจูบของเขาอยู่แล้ว ชายหนุ่มส่งลิ้นร้อนไปตามไรฟันขาวสะอาดก่อนจะกวาดไปทั่วเพดานปาก ธันยมัยเสียวซ่านกับสัมผัสของเขา เรียวแขนสวยโอบรอบต้นคอแฟนหนุ่ม ต่างคนต่างแลกจูบที่เร่าร้อนขึ้นตามอารมณ์ปรารถนาที่โหมกระหน่ำ กว่าเขาจะยอมถอนจูบออกเธอก็แทบขาดอากาศหายใจ

“หวานจังเลย ขิงของพี่”

“ไหนว่าจะอาบน้ำให้ขิงไงคะ ทำไมเอาแต่จูบ”

อีวานยิ้มกับท่าทางของแฟนสาว เขากดสบู่เหลวใส่มือจากนั้นก็ลูบไปตามส่วนโค้งส่วนเว้าจนเกิดฟองขาวไปทั่วกาย ทุกจุดที่มือใหญ่เลื่อนผ่านก็เหมือนเหล็กร้อนที่โลมเลียไปทั่วร่าง ธันยมัยปั่นป่วนไปทั่วท้องน้อย อีวานรู้ว่าตอนนี้เขาได้จุดไฟพิศวาสขึ้นมาอีกแล้ว มือใหญ่คว้าฝักบัวเพื่อชำระล้างฟองสบู่ออกจนหมด เหลือเพียงร่างขาวนวลปรากฏต่อสายตา เดิมทีแค่คิดว่าจะอาบน้ำแต่ก็ต้องเปลี่ยนใจเมื่อเห็นว่าคนตรงหน้านั้นเย้ายวนแค่ไหน

“แฟนพี่สวยไปทุกส่วนเลย”

“พี่เอชก็หล่อ” เธอไม่ได้พูดเอาใจเพราะอีวานนั้นหล่อกว่าพระเอกคนไหนที่เธอรู้จัก

“พูดอย่างนี้สงสัยพี่ต้องให้รางวัลแล้วนะ แต่เราเดี๋ยวเรามีประชุมตอน 9 โมง คงต้องรีบแล้ว พี่จะเสิร์ฟอาหารจานด่วนให้ขิงนะ”

อีวานดันร่างหญิงสาวจนหลังติดกับผนังห้องน้ำ แม้จะบอกว่าจานด่วนแต่เข้าไม่ลืมที่จะส่งอาหารเรียกน้ำย่อยให้กับเธอ

ชายหนุ่มคุกเข่าตรงหน้า มือใหญ่รั้งสะโพกให้แอ่นโค้ง ปากและลิ้นก็รีบทำหน้าที่อย่างช่ำชอง ลิ้นร้อนปัดป่ายไปทั่วกลีบกุหลาบงาม น้ำหวานก็เริ่มไหลริน เพียงไม่นานเสียงครางกระเส่าของธันยมัยก็ดังขึ้นเรื่อยตามจังหวะลิ้นที่รัวเร็ว ส่งผลให้น้ำหวานทะลักเข้าโพรงปาก สองขาเร็วเกร็งสั่น เมื่อตัวเองนั้นพบพานกับความสุข หญิงสาวแทบจะยืนไม่อยู่

“หวานที่สุด เลยอาหารเช้าของพี่วันนี้หวานกว่าทุกวัน” อีวานลุกขึ้นกระซิบข้างหูแฟนสาว

เขาจับร่างบางที่ยืนอ่อนแรงหันหน้าเข้าหาผนังก่อนจะรั้งสะโพกงอนเข้าหาตัวตนของเขา สองมือจับสะโพกอวบอิ่มตรึงอยู่กับที่ก่อนชำแรกท่อนเอ็นเข้าไป อีวานต้องซูดปากเมื่อพบกับความคับแน่น

“ขิงจ๋า รัดพี่จัง แบบนี้จะแตกเร็วเอานะ” เขาพยายามอดกลั้นเพราะอยากมีความสุขกับเธอนานๆ

“ก็พี่บอกขิงเองว่ามีประชุมนี่คะ” ธันยมัยส่ายสะโพกรับกับท่อนเอ็นของเขาที่เข้าไปลึกสุดในกายสาว

“โอ่ววว ขิงจ๋า” สะโพกหนาของอีวานเคลื่อนเข้าออกเป็นจังหวะ ผ่านช่องทางรัก มันแน่นนุ่มและอุ่นร้อนจนอีวานแทบจะขาดใจ เขาเร่งจังหวะเมื่อร่องสาวตอดแรงขึ้นรับรู้ในทันทีว่าแฟนสาวกำลังจะไปถึงจุดหมายในอีกไม่ช้า กายแกร่งสวนสะโพกใส่บั้นท้ายงอนงามถี่รัวติดๆ กันไม่นานธันยมัยก็กรีดร้องไปพร้อมกับเขาที่คำรามอย่างสุขสม พ่นลาวาร้อนจนมันล้นเอ่อออกมาเปื้อนหน้าขาแกร่ง เสียงหายใจหอบเหนื่อยบ่งบอกว่าทั้งสองนั้นมีความสุขมากแค่ไหน อีวานถอนแก่นกายออกช้าๆ เขายังอยากมีความสุขกับเธอต่อ แต่งานก็ยังต้องไปทำ ชายหนุ่มรีบอาบน้ำและเช็ดตัวให้แฟนสาวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เจ้ามังกรมันจะตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

เพราะอาหารจานด่วนของอีวานทำให้ทั้งสองต้องรีบออกจากคอนโดฯ ตรงมายังห้องประชุมโดยที่ยังไม่ทานอาหารเช้า

อีวานมาถึงก็เริ่มประชุมทันทีธันยมัยมีโอกาสไปร่วมประชุมด้วยในฐานะคู่หมั้นซึ่งตอนนี้บนนิ้วนางของเธอมีแหวนเพชรเม็ดใหญ่สวมอยู่ อีวานพึ่งจะสวมให้หญิงสาวตอนที่ขับรถมาถึงหน้าบริษัท อันที่จริงเขาก็เตรียมจะมอบให้เธอตั้งแต่เมื่อคืน ถ้าธันยมัยไม่หมดแรงไปเสียก่อน

“หิวไหม” อีวานมองหน้าคู่หมั้นอย่างขอโทษ เพราะเขาทำให้เธอไม่ได้ทานอะไรนอกจากกาแฟในห้องประชุม จนถึงตอนนี้ก็ถึงเวลาอาหารกลางวันพอดี

“ค่ะ พี่เอชพาขิงไปหาอะไรทานหน่อยได้ไหม”

“ได้สิครับ ตอนบ่ายนี้พี่ไม่ต้องเข้าประชุมแล้ว เดี๋ยวไปทานอาหารร้านเดิมกันนะ พี่ให้เลขาฯ โทรไปสั่งให้แล้วไปถึงก็ได้ทานพอดี” เขาพูดอย่างเอาใจก่อนจะพาเธอเดินจูงมือผ่านหน้าพนักงานที่กำลังกลับจากการทานอาหารกลางวัน

อีวานคนที่คอยแต่ทำหน้าบึ้งจนไม่มีพนักงานคนไหนกล้าอยู่ใกล้ ตอนนี้กลับกลายเป็นชายหนุ่มที่มีแต่รอยยิ้มบนใบหน้า โดยเฉพาะเวลาที่เขาคุยกับผู้หญิงที่อยู่เคียงข้าง

ออกจากร้านอาหารอีวานก็พาเธอไปยังช้อปปิ้งมอลล์ แต่คนซื้อของไม่ใช่ธันยมัยแต่เป็นอีวานที่เห็นอะไรก็อยากจะซื้อให้กับแฟนสาวไปเสียทุกอย่าง จนหญิงสาวต้องรีบชวนเขากลับเพราะถ้าอย่างนั้นคงได้เหมาแทบทุกร้าน

อีวานค่อนข้างแปลกใจที่ธันยมัยไม่สนใจของแบรนด์เนมเหมือนผู้หญิงคนอื่น แม้เขาจะพยายามให้เธอเลือกแต่ดูแล้วหญิงสาวอึดอัด จนในที่สุดเขาก็เลิกคิดที่จะยัดเยียดอะไรให้กับเธอ สุดท้ายธันยมัยก็เลือกน้ำหอมกับเครื่องสำอางและครีมบำรุงผิวอย่างละชุดและรองเท้าผ้าใบหนึ่งคู่เท่านั้น

“ของพวกนั้นมันไม่จำเป็นสำหรับขิงเลยค่ะ พี่เอชลืมไปหรือเปล่าว่าขิงยังเรียนอยู่จะมาใช้ของฟุ่มเฟือยแบบนั้นได้ยังไงคะ”

“พี่ขอโทษ พี่แค่อยากซื้อให้ขิง” เขารู้สึกผิดที่มองเธอเหมือนคนอื่นๆที่เห็นของพวกนี้เป็นต้องตาโตกันทุกคน

“พี่เอชไม่ต้องขอโทษขิงหรอกค่ะ เรามาจากต่างสังคมกันมันเลยมีช่องว่าง ขิงจะพยายามเข้าใจพี่นะคะ” เสียงฉอเลาะนั้นทำเอาคนฟังรู้สึกว่าเธอโตกว่าที่คิดไว้มาก

“พี่แค่อยากดูแลขิง ถ้ากลับไปเรียนขิงจะทำงานพาร์ทไทม์อีกไหม”

“ก็คงต้องทำค่ะ”

“ไม่ทำได้ไหมครับคนดี ขิงเป็นแฟนพี่นะ อันที่จริงเป็นมากกว่านั้นด้วย พี่ไม่อยากให้แฟนไปลำบาก”

“ไม่ลำบากอะไรเลย พี่ลืมไปหรือเปล่าว่าเพราะงานพาร์ทไทม์เลยทำให้เราเจอกันนะคะ”

“ถ้างั้นพี่จ้างเป็นงานประจำเลยดีไหม ค่าจ้างเป็นหุ้นของพี่ทั้งหมดที่มี”

“ไม่ดีค่ะ เงินเยอะขนาดนั้นขิงไม่เอาด้วยหรอกปวดหัวค่ะ”

“แต่พี่อยากดูแลขิงนี่ครับ ขิงเอาเวลาที่ต้องทำงานมาอยู่กับพี่นะครับคนดี”

อีวานมีนั้นมีบริษัทอยู่ที่กรุงเทพอยู่หลายแห่ง แต่เข้าไม่ค่อยไปดูแลเพราะงานที่นั่นส่วนใหญ่ก็จะให้เซบาสเตียนรับผิดชอบ เห็นที่จากนี่เขาคงต้องสลับหน้าที่ให้เซบาสเตียนกลับมาทำงานที่สิงคโปร์เสียแล้ว

“อย่าเลยค่ะ ขิงเกรงใจ” เธอไม่อยากให้ใครมาว่าที่คบกับเขาก็เพราะเงิน

“ไม่ต้องเกรงใจ พี่ตัดสินใจแล้ว จากนี้พี่จะไปอยู่ที่กรุงเทพฯ และจะคอยดูแลขิง พี่ให้เลือกจะรับเงินเดือนเท่าไหร่ ระหว่าง 5 หรือ 10”

“หน่วยเป็นอะไรคะ” เธอรู้ว่าอีวานต้องวางแผนอะไรในใจแน่”

“ไม่บอก”

“ถ้างั้นขิงไม่เลือกนะคะ”

“ถ้าขิงไม่เลือกพี่จะจูบขิงตรงนี้” ทั้งสองคนยืนคุยกันอยู่ตรงกลางพื้นที่จัดแสงสินค้าที่ผู้คนพลุกพล่าน อีวานยื่นหน้ามาใกล้จนเธอกลัวว่าเขาจะทำอย่างที่พูดจริง

“5 ค่ะ ขิงเลือก 5”

“งั้นตกลงตามนั้น เงินเดือน 5 หมื่น แล้วขิงจะพอใช้ไหม”

“ตั้ง 5 หมื่นนะคะพี่เอช 5 พันขิงยังอยู่มาได้เลย” ธันยมัยนึกถึงตอนที่ตัวเองลำบากเนื่องจากเสียพ่อไปกะทันหัน และบริษัทประกันยังไม่สามารถจ่ายเงินได้ต้องรอทุกอย่างตามขั้นตอน เธอแทบไม่มีเงินติดตัว ยังดีที่ได้รุ่นพี่แนะนำให้ไปทำงานพิเศษ และจากนั้นหญิงสาวก็ทำงานทุกอย่างที่ได้เงินเพราะรู้ดีว่าตอนที่ไม่มีนั้นมันลำบากแค่ไหน