34 เลี้ยงข่าวพี่ชาย

"วันนี้คุณโรเบิร์ตพอจะทราบไหมคะว่าเจ้านายของคุณโรเบิร์ตเค้าจะมาหาดาด้าที่ห้องไหม ???

"ผมคิดว่าน่าจะไม่มาหาคุณดาด้านะครับ เพราะวันนี้มีเปิดงานประมูลของเก่าแกเพื่อการกุศลครับ นายคงกลับดึกครับและมีงานต่อที่ผับด้วย"

"อ่อ ได้อย่างนั้นก็ดีเลยค่ะ วันนี้ดาด้าขอเลี้ยงข้าว คุณโรเบิร์ตหนึ่งมื้อนะคะ เพื่อเป็นการตอบแทนที่เป็นธุระจัดหาของพวกนี้มาให้อะค่ะ"

" ไม่เป็นไรคับ มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วที่ต้องดูแลคุณดาด้า"

"นะๆๆๆๆ ทานข้าวกับดาด้านะคะ"

โรเบิร์ตชั่งใจอยู่นาน แต่สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้ให้กับความน่ารักของดาด้า

ตอนนี้หัวใจของโรเบิร์ตช่างกระชุ่มกระชวยเหมือนมีน้ำมาหล่อเลี้ยงหัวใจชายหนุ่มเป็นอย่างมาก

และดาด้าออกมาทานข้าวร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรม และดาด้าก็ได้จ่ายค่าอาหารในวัน

"เดี๋ยวดาด้าเลี้ยงเองนะคะคุณโรเบิร์ตบอกแล้ววันนี้ดาด้าเลี้ยงเองค่ะ"

เมื่อพนักงานเก็บเงินเช็คบิลหญิงสาวไม่ยอมให้โรเบิร์ตจ่ายค่าอาหารเพราะวันนี้ตั้งใจแล้วตัวเธอจะเป็นคนเลี้ยงอาหารมื้อเย็นให้กับชายหนุ่ม

โรเบิร์ตได้แต่อมยิ้มในการกระทำที่เป็นธรรมชาติไม่มีเสแสร้งของดาด้า

เมื่อทั้งสองทานมื้อค่ำกันเสร็จดาด้า โรเบิร์ต มาส่งดาด้าที่หน้าโรงแรม

"ขอบคุณมากๆนะคะคุณโรเบิร์ตคุณโรเบิร์ตคุยเป็นกันเองสนุกสนานดีมากเลยค่ะ ผิดกับเจ้าชายน้ำแข็ง เจ้านายของคุณโรเบิร์ตนะคะ "

ดาด้าพูดเสียงใสแจ๋วปนหัวเราะ

"ขับรถกลับดีดีนะคะบ๊ายบายค่ะ"

เมื่อโรเบิร์ตมาส่งเธอที่หน้าโรงแรมหญิงสาวก็เดินขึ้นไปบนห้องเพนท์เฮาส์สุดหรูชั้นบนที่สุดของโรงแรมแห่งนี้ทันที

เมื่อเธอเดินเข้าไปเธอไปเปิดที่ในตู้เสื้อผ้าปรากฏว่ามีชุดสวยงามจัดเรียงเป็นตามระเบียบแยกตามสีของชุดไล่เฉดไปเรื่อยเรื่อยจากสีอ่อนไปสีเข้ม

ดาด้าชุดที่แขวนอยู่ในตู้ออกมาดู เธอตะลึงในความสวยงามบ่งบอกถึงรสนิยมของคนที่เลือกซื้อให้เธอเป็นอย่างมาก เมื่อเธอเอามาเทียบเคียงกับตัวเอง ปรากฎว่าใส่ได้พอดีเป๊ะเข้ารูปไม่มีผิดเพี้ยน

ดาด้าเดินมาเปิดซองสีน้ำตาลที่วาง อยู่บนโต๊ะกลางของโซฟาดูว่าด้านในมีอะไร

เมื่อเธอเปิดออกมาถึงได้รู้ว่าด้านในเป็นเงินสดจำนวนมากเธอเอาออกมานับได้ 100,000 เหรียญ สาวคิดในใจนี่คงจะเป็นค่าตัวของเธอที่เธอทำให้เขามีความสุขในสองคืนที่ผ่านมา

หญิงสาวแอบหวั่นไหวอยู่เล็กน้อยและรู้สึกน้อยใจที่เค้า เห็นเธอเป็นเพียงขายตัว แต่ดาด้าก็รีบสะบัดความคิดอ่อนแอออกไปทันที ดาด้าคิดในใจเดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอาเงินไปเข้าธนาคาร เก็บไว้ทีละน้อย เดี๋ยวครบ 50,000,000 เหรียญเมื่อไหร่เธอจะได้เป็นอิสระทันที

และหญิงสาวก็เปิดกล่องแดงกำมะหยี่ออกดูปรากฏว่าเป็นชุดเครื่องเพชรเม็ดใหญ่ สวยงามประณีต เมื่อเปิดออกก็เก็บไว้ตามเดิมและเอาพวกนี้ไปเก็บไว้ที่ตู้เซฟ

วันนี้ก็ดีเหมือนกันนะที่เอ็ดเวิร์ด ไม่มายุ่งกับเธอ แล้วแถมยังแยกห้องนอนกับเธออีกต่างหาก

"สงสัยจะเป็นเพราะว่ากลัวเราจะไปรู้ความลับของเค้าแน่แน่เลยในสิ่งที่เขาทำไม่ดีไว้ เลยให้เรามาพักที่นี่แทน บรึ๋ยยยยยยย ไปอาบน้ำนอนดีกว่าเราพรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า อย่าไปยุ่งเรื่องของเค้าดีกว่าเดี๋ยวชีวิตจะมีภัย "

ดาด้าบ่นอุบอิบพูดคนเดียวภายในห้อง

ดาด้าอาบน้ำเสร็จหญิงสาวเมื่อหัวถึงหมอนเธอก็หลับทันทีเพราะเหนื่อยล้าจากการทำงาน หญิงสาวกำลังนอนหลับแต่หญิงสาวไม่รู้ตัวว่ามีร่างของคนตัวโต เข้ามาภายในห้องนอนในเวลาดึกมากแล้ว

เวลานี้เป็นเวลาเกือบตีสอง ดาด้ายังคงหลับสนิท ขนตาเป็นแพงอนยาวเป็นธรรมชาติ ปากสีชมพูอ่อนๆ เขาเพ่งมองใบหน้างามเหมือนกำลังเติมพลังใจให้กับตัวเอง

เขาถอดเสื้อสูทแล้วปลดเน็คไท แกะกระดุมเสื้อเชิตออก 3 เม็ด แล้วล้มตัวลงไปนอนข้างหญิงสาวทันที ด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงาน แขนแกร่งของเขายังไม่ลืมที่จะไปโอบกอดหญิงสาว จากทางด้านหลังของเธอ

วันนี้ เค้าปล่อยให้เธอนอนพักผ่อน เพราะตัวเค้าเองก็เน็ดเหนื่อยมาจากการทำงานเช่นเดียวกันกับเธอ