ตอนที่ 1 มนเพตรา

ซู่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เสียงอาบน้ำของเราดังลั่นห้องอาบน้ำไปทั่วหลังจากที่เราเพิ่งตื่นนอนและกำลังเตรียมตัวเพื่อไปสอนเด็กนักเรียนซึ่งวันนี้ก็เป็นวันแรกที่จะได้สอนชั้น ม. 6 หลังจากที่เราสอนเตรียมอนุบาลมา และหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเราก็มานั่งทาครีมบำรุงตลอดอยู่ที่หน้ากระจก ว้ายตายแล้ว นี่หน้าฉันเหรอ ทำไมมันชั่วร้ายได้ขนาดนี้ ดูดิ รอยยนเริ่มมา ขบตาหมีแพนด้าเริ่มเกิด ดูๆไหนจะสิ้วเสี้ยวพวกนี้อีก นี่เรา ไม่ได้บำรุงใบหน้าด้วยครีมเทพๆมานานแค่ไหนแล้ว เรานั่งบนพึมพำกับตัวเองอยู่ที่หน้ากระจก เพียวเพราะเราไม่อยากเปลืองเงินอะไรที่ไม่จำเป็นเพราะว่าเรากำลังพยายามเก็บเงินแต่งงานกับแฟน แต่นะ หน้าแบบนี้ถ้าใส่ชุดเจ้าสาวมันจะเป็นยังไง เรานั่งปวดหัวอยู่พักใหญ่เลย แต่เราที่ลืมไม่ได้นอกจากเช็คหน้าตัวเองก็คือ เช็คโทรศัพท์เพราะว่าเราจะมีผู้ปกครองส่งไลน์มาทักทายยามเช้าประจำ  สวัสดีวันจันทร์ค่ะพร้อมดอกไม้สีเหลืองสดใส ตามนั้น

แต่วันนี้เรากลับได้รับไลน์จากเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ ที่นานๆจะส่งไลน์มาาซะทีถ้าไม่เรื่องด่วนมันจะไม่ส่งมาหาเลย แสดงว่าคราวนี้มันเรื่องด่วนมากๆแน่ๆ เราจึงกดเข้าไปดูรูปภาพที่มันส่งมา และเราก็ได้เห็นภาพของแม่ที่กำลังมีเรื่องกับใครบางคน รวมไปถึงคลิปที่ส่งตามมาอีกด้วย

RRRRRRRRRRRRR

เสียงไลน์ดังขึ้น มันคงเห็นว่าเราอ่านแล้วมันถึงโทรมา เราก็กดรับนะ เพราะเราก็อยากรู้เรื่องราวของแม่เหมือนกัน

“แกส่งอะไรมาวะแอม”เราเอ่ยถามเพื่อนรักก่อนเลย

“ก็คลิปแม่แกไง”

“แล้วแกไปเอาคลิปพวกนี้มาได้ยังไง”

“ก็พอดีเมื่อวานบริษัทของฉันพากันไปเลี้ยงฉลองยอดขายนะ และมันก็ดันเป็นร้านของแม่แก แต่แกรู้มั้ยมันดันมีผู้หญิงเข้ามาตบแมแกด้วย เขาประกาศกร้าวเลยว่าแม่แกนะไปแย่งผัวเขามาคิดดู”

มันเป็นคำที่คุ้นชินที่เราได้ยินมันบ่อยๆ เพราะก่อนพ่อเสียเราก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กับตัวเอง มันเลยทำให้เรานึกถึงภาพวันนั้น วันที่เรากำลังจะมาบอกแม่ว่าเราอยากให้แม่ไปงานปัจฉิมของเรา แต่พอมาถึงบ้านเราก็เห็นแม่กำลังนัวเนียกับใครก็ไม่รู้ทั้งๆที่พ่อของเรากำลังนอนป่วยอยู่บนบ้าน แต่พอทั้งคู่เห็นเราทั้งคู่ก็พากันตกใจ ส่วนเราก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะนี่คือแม่ไง จะด่าจะว่ามันก็ไม่ใช่ปะ แถมแม่ที่ยังไม่ได้เลิกกับพ่อแต่มีผู้ชายอีกคนกำลังทำเรื่องอย่างว่ากับแม่

“แม่ทำอะไร  แม่ทำแบบนี้ได้ยังไง”เราพูดกับแม่เบาๆด้วยสายตาที่ผิดหวังมากๆ  เพราะเราไม่คิดว่าแม่จะทำเรื่องเลวร้ายได้ขนาดนี้

“ผมว่าผมไปรอที่รถดีกว่านะครับ”ผู้ชายปรายตามองเรา เราเห็นเลยนะว่าสายตามันดูไม่น่าไว้ใจที่สุด

“ไม่เป็นไรหรอกลิ้งค์ เพราะนี่มันบ้านพี่ ไม่ต้องออกไปหรอก”

“แต่ลูกสาวพี่”

“ไม่เป็นไร ลิ้งค์นั่งเถอะ”

แม่จับไอ้ผู้ชายนันนั่งพร้อมกับนั่งกอดกันต่อหน้าเราเลย มันเกินไปจริงๆ เราเลยหยิบแก้วน้ำที่มีน้ำเต็มแก้วสาดเข้าไปที่ผู้ชายคนนั้นเต็มๆ

“ว้ายยยย ตายแล้ว ยายมน แกทำบ้าอะไร”

แม่โวยวายลั่นบ้านเลย พร้อมกับจ้องมองเราด้วยสายตาที่ไม่พอใจ และไม่พอใจเป็นคนเดียวรึไง

“แม่ไล่ไอ้ผู้ชายคนนี้ออกไปเลยนะ นี่มันบ้านพ่อ”

“บ้านพ่อแกเหรอ อะไรที่บอกว่าเป็นบ้านพ่อแก นี่มันบ้านฉัน เพราะมันเป็นชื่อฉัน”

“แต่พ่อเป็นคนส่ง พ่อเป็นคนซื้อ”

“แต่มันเป็นชื่อฉัน และหน้าที่แกในบ้านหลังนี้ก็คือตั้งใจเรียนไม่ใช่มายุ่งเรื่องของฉันเข้าใจมั้ย”

“แม่”

เราผิดหวังมากๆเลยนะ ผิดหวังกับแม่มากจริงๆ  แต่ยังไม่ทันที่เราจะหายช็อกกับท่าทางของแม่ก็มีผู้หญิงบุกเข้ามาในบ้าน พวกเขาทะเลาะกันใหญ่โต เขาบอกว่าเขามาทวงผัวเขาคืน เราช็อกหนักกว่าเดิมไปอีกทำอะไรไม่ถูกจริงๆ เราจึงเดินขึ้นไปหาพ่อพร้อมกับกอดพ่อเอาไว้ พ่อรู้พ่อเห็นมาตลอด แต่พ่อทำอะไรไม่ได้ พ่อได้แต่ร้องไห้เท่านั้น