เว้าวอนรักกับดักมาเฟีย

สนามประลองขนาดใหญ่ภายในค่ายฝึกซ้อมไม่ต่างจากค่ายทหาร ตั้งอยู่ด้านหลังของคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งตั้งด่านต่างๆ สำหรับให้บุคคลที่จะต้องทำการทดสอบฝีมือฝ่าด่านต่างๆ โดยการจับเวลา ซึ่งแต่ละคนจะต้องผ่านแต่ละด่าน ทั้งมุดลวดหนาม ปีนหน้าผา เดินเชือก กระโดดหอสูง และว่ายน้ำในบึงข้ามฝั่งภายในเวลาอันรวดเร็ว มิเช่นนั้นจะถือว่าไม่ผ่านการทดสอบ

กลางสนามอันเป็นที่ตั้งของลวดหนามขนาดใหญ่ ลอยจากพื้นเพียงเล็กน้อยสำหรับให้คนลอด ร่างเล็กทว่าทะมัดทะแมงร่างหนึ่งได้เข้ารับการทดสอบด่านนี้เป็นด่านแรก หญิงสาวเอนตัวนอนราบ หงายหน้าขึ้นฟ้า และกระถดตัวเองเข้าไปในช่องลวดทีละน้อย ก่อนจะเพิ่มความเร็วโดยใช้ช่วงไหล่ไถลอดออกมา

ไม่นานร่างนั้นก็มุดลวดหนามออกมาและวิ่งไปยังด่านเครื่องกีดขวาง ที่ต้องใช้สองเท้ากระโดดข้ามเครื่องกีดขวางให้ได้เร็วที่สุด จากนั้นจึงวิ่งไปจับปืนกระบอกสั้น ยิงใส่เป้าหมายที่เคลื่อนไหวมาตรงหน้า...และแน่นอนว่า เธอยิ่งเข้าเป้าได้อย่างแม่นยำ

จบด่านทดสอบความแม่นปืน ร่างเล็กในชุดลายพรางสีขี้ม้าก็ไปยังด่านทดสอบมีดสั้น และหยิบมันขว้างทันทีเมื่อหางตาเห็นเป้าเคลื่อนไหว จบด่านมีดสั้นเจ้าตัวก็วิ่งไปยังด่านหน้าผาจำลอง ใช้มือเรียวบางทว่าแข็งแรงของตนเกาะตามร่องตะปุ่มตะป่ำและใช้สองเท้าถีบตัวเองขึ้นไปยังจุดสูงสุดอันเป็นที่ตั้งของหอคอยสูงกว่าห้าสิบฟุต หญิงสาวรวบเอาสายสลิงมารัดรอบลำตัวและกระโดดพุ่งดิ่งลอยละลิ่วลงสู่บึงขนาดใหญ่ ก่อนจะปลดสายสลิงและพาตัวเองดำผุดดำว่ายผ่านท่อคอนกรีตขนาดใหญ่ มุดดำลงไปในส่วนลึกสุดของบึงและโผล่มาขึ้นฝั่ง พร้อมๆ กับเสียงนกหวีดที่ดังขึ้น

“ดี...ดีมากเฌอลิน เร็วกว่าคราวที่แล้วตั้งสิบนาที ดีมาก” เสียงห้าวทุ้มกังวานเป็นภาษาจีนดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงใหญ่ของชายวัยเกือบหกสิบเดินเข้ามาโอบกอดร่างเล็กที่วิ่งเข้ามาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เส้นผมยาวสลวยถูกมัดรวบตึงเก็บอย่างดี เผยให้เห็นดวงหน้าสวยคมรูปหัวใจ เข้ากับคิ้วยาวเรียวและนัยน์ตาเรียวเล็กสีน้ำตาลเข้มสุกสว่างรับกับขนตายาวเป็นแพหนา จมูกนั้นเป็นสันเล็กปลายรั้นนิดๆ พอน่ารัก

เรียวปากอิ่มคลี่ยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ

“ขอบคุณค่ะแด๊ด” เสียงหวานใสว่าพลางเข้าไปสู่อ้อมกอดของ ‘แด๊ด’ ที่หัวเราะร่าด้วยความปลาบปลื้ม ที่ลูกสาวคนโปรดทำเวลาในการทดสอบได้เร็วกว่าพี่ๆ ทุกคนที่บางคนก็มองอย่างชื่นชม ทว่าบางคนก็กำลังเบ้ปากอย่างหมั่นไส้

“แค่ทำเวลาได้ดีในการทดสอบ แต่ไม่ได้หมายความว่าในสนามจริง จะทำได้ดีไม่ใช่หรือ” เสียงแหลมสูงของหญิงสาวซึ่งยืนอยู่เยื้องไปข้างหลังชายชราโพล่งออกมาด้วยดวงหน้าเชิดสูงอย่างคนหยิ่งยโส

“ไม่เอาน่าลินดา...” ชายชราปรามน้อยๆ ด้วยไม่อยากให้ลูกๆ มีปัญหากัน

“พี่ลินดาคงอิจฉาเฌอลินมั้งคะแด๊ด เพราะพี่ลินดาขึ้นชื่อว่าเป็นนักฆ่าฝีมือเยี่ยมเป็นรองแค่พี่ไซมอน แต่กลับทำเวลาในการทดสอบได้น้อยกว่าเฌอลินที่ยังไม่เคยลงสนามจริงสักครั้ง” ชีลิน หญิงสาวอีกคนที่ต้องเข้ารับการทดสอบครั้งนี้เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มอย่างรู้ทันพี่สาวที่ชื่อ ‘ลินดา’ จึงได้รับค้อนวงใหญ่จากคนเป็นพี่รวมทั้งไซมอน ชายหนุ่มหน้าเหี้ยมสัญชาติญี่ปุ่นที่ยืนอยู่ข้างๆ ลินดา

“อย่าเอาฉันเข้าไปเอี่ยวชีลิน” เสียงเข้มของไซมอนเตือนบอกให้รู้ว่าตนไม่สนุกด้วย และด้วยความเกรงว่าจะเกิดสงครามน้ำลายลูกย่อมๆ ขึ้น ชายชราที่ทุกคนเรียกว่า ‘แด๊ด’ จึงเจรจาสงบศึกเสียก่อน

“เอาล่ะๆ ไม่ต้องเถียงกัน เป็นพี่น้องกันจะมาเถียงกันทำไม เข้าไปด้านในกันเถอะ” ว่าพลางโอบไหล่ ‘เฌอลิน’ ลูกสาวคนเล็กที่ใครก็รู้กันโดยนัยว่าเป็นลูกสาวคนโปรดของ ‘แด๊ด’ เข้าไปข้างใน โดยมีลูกๆ คนอื่นๆ เดินตามเข้าไป ในขณะที่ลินดากับไซมอนเดินรั้งท้าย

“ชื่นชมกันเข้าไปเถอะ ฉันล่ะอยากให้ยัยเฌอลินลงสนามจริงสักที จะได้รู้กันไปเลยว่าคนเก่งของแด๊ดจะเก่งจริงหรือเปล่า” ลินดาเบะปาก ก่อนจะมองสบตาเข้มๆ ของไซมอนที่ได้แต่กระตุกยิ้มน้อยๆ และว่า

“ก็ถ้าหมั่นไส้ซะขนาดนั้น ภารกิจต่อไป เธอก็ลองเสนอชื่อยัยเฌอลินดูสิ งานนี้ถ้ายัยเฌอลินทำไม่สำเร็จ เธอก็จะไม่เห็นหน้ายัยเฌอลินอีกตลอดชีวิต” พูดจบไซมอนก็เดินอาดๆ เข้าไปในห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์หลังใหญ่ด้วยใจที่เต็มไปด้วยแผนการบางอย่าง ทิ้งให้ลินดาตาเป็นประกายเดินตามหลังไปติดๆ