เล่ห์สวาทจอมลวง

Chapter .1 **ทายาทอสูรตัวร้าย**

ตั้งแต่ทำงานเป็นครูอนุบาลมาแสนนาน แต่นี่เป็นครั้งแรกในประวัติความเป็นครู!! ที่มณีรินต้องพบเจอ เธอเริ่มจะปวดศีรษะตุ๊บๆ การมาทำงานเป็นคุณครูในโรงเรียนอนุบาลในต่างแดน... เป็นประสบการณ์ที่แสนดีนับตั้งแต่เหยียบย่างลงบนแผ่นดิน ‘โรม’ แต่...วันนี้ มณีรินกำลังจะอกแตกตาย เมื่อเด็กชายที่เธอชมเป็นหนักหนาตอนที่พบสบตากันครั้งแรกว่าน่ารักน่าเอ็นดู กำลังแผลงฤทธิ์...ขอถอนคำพูดตอนนี้ทันไหม? เมื่อวีรกรรมของพ่อเจ้าประคุณกำลังทำให้นางฟ้าในตัวของเธอพักงาน และกำลังจะกลายร่างเป็นแม่มดใจร้ายแทนที่ พร้อมที่จะสาปเด็กดื้อ เด็กซนให้กลายเป็นหุ่นไล่กา!! ไอ้เด็กแสบนี่คิดจะลองดีเธอเหรอไง? คิดเหรอว่าเป็นลูกคนรวยแล้วจะทำอะไรก็ได้อย่างนั้นเหรอ!! ร้องกรีดๆ อาละวาดขวางปาทำลายข้าวของ สร้างความหวาดกลัวให้กับเด็กๆ คนอื่นๆ จนถอยกรูดไปแอบหลบอยู่มุมห้องนับสิบคน...

“ไม่เอา!! เค้าจะกลับบ้าน...จะกลับไปหาแด๊ด!! ไม่เรียนแล้ว... มีแต่เด็กผู้หญิงปัญญาอ่อน...พูดไม่รู้ฟังเย้ย...ออกไป๊!!”

เด็กชายผมดำใบหน้ายับย่น คราบน้ำตาเปรอะเต็มข้างแก้มและใบหน้า เขากำลังอาละวาด!! ออกฤทธิ์ออกเดช ขวางปาสิ่งของทุกสิ่งที่อยู่ใกล้มือ จนสิ่งของเล่านั้นหล่นเกลื่อนพื้นห้อง ไม่ว่าจะเป็นหมอน ผ้าห่ม กระเป๋า หรือแม้แต่ตุ๊กตาหมีน้อยที่เกลื่อนกระจายระเกะระกะ

“วินเซ้นต์!! ครูบอกให้หยุด!!” มณีรินตัดสินใจเดินเข้าไปประจันหน้ากับเด็กชายคนนั้น... เธอแปลกใจว่าทำไมพี่เลี้ยงหรือคนที่คอยอารักขาเด็กนั่นถึงถอยไปอยู่ห่างๆ ไม่มีใครสักคนกล้าเข้าไปหยุดการกระทำของเด็กชายวัย5ขวบคนนี้?

“ไม่... ออกไป๊!! อย่ามายุ่งนะ เค้าจะกลับบ้านไม่อยู่ที่นี่แล้ว... จะกลับบ้านหาแด๊ด”

เด็กชายตวาดแว้ดๆ เขาล้มลงไปนอนที่พื้นและดิ้นพลาดๆ หลับหูหลับตาแหกปากร้องเสียงดังลั่น

“ดีน่ากันเด็กๆ ออกไปที่ห้องอื่นก่อน เดี๋ยวรินจะจัดการเด็กคนนี้เองค่ะ” เด็กๆ ทั้งหมดพากันแตกตื่น พวกเขาหลบอยู่มุมห้องและดวงตาสั่นไหว บ้างคนเริ่มเบะปากเตรียมจะร้องไห้ เธอไม่อยากให้เด็กคนอื่นต้องตกใจและหวาดผวาไปด้วย จึงตัดสินใจให้ครูพี่เลี้ยงพาเด็กคนอื่นๆ ย้ายออกไปจากห้องแห่งนี้เสียก่อน จะได้จัดการเด็กชายที่กำลังอาละวาดอยู่นี่ให้ถนัดถนี่

“จะดีเหรอคะ?”

“ไปเถอะค่ะ...รินรับมือได้ แค่เด็กงอแงคนเดียวเอง แค่นี้จิ๊บๆ”

“แต่ว่า” ดีน่าพยายามจะแย้ง จริงอยู่ว่าใครๆ ก็ปราบเด็กดื้อได้เมื่อมันเป็นอาชีพ แต่มันติดตรงที่เด็กคนนี้ไม่ธรรมดา!! เขาไม่เหมือนเด็กคนอื่นๆ ในเมื่อเขาเป็นบุตรชายของแองเจลโล่ โรเรนโซ่มาเฟียอิตาลีคนดัง มหาอำนาจทางการเงิน ผู้ชายที่ก่ำกึ่งระหว่างสะอาดบริสุทธิ์กับดำมืด แต่กลับหล่อเหลาปานเทพเจ้า...และเหี้ยมเกรียมยิ่งกว่าแอรีสเทพแห่งสงคราม และมณีรินยังไม่รู้... เธอพึ่งมาทำงานที่โรงเรียนแห่งนี้เป็นวันแรกๆ

“สบายมากค่ะ...รินรับมือได้” หญิงสาวยิ้มรับ เธอดันประตูห้องให้ปิดลงเพื่อปิดกั้นสายตาอยากรู้จากคนภายนอก เธอรู้ว่าครูพี่เลี้ยงไม่สบายใจ!! เมื่อดวงตาของหล่อนฉายแววออกมาแบบนั้น แต่อีแค่เด็กดื้อคนเดียว...ทำไมเธอจะปราบพยศเขาไม่ได้ เมื่อเธอเคยรับมือเด็กที่ดื้อกว่านี้มาแล้วมากมาย...แค่เด็กงอแงคนหนึ่ง...ไม่น่าจะเหลือบ่ากว่าแรงเธอหรอกน่า...

หญิงสาวยกมือขึ้นกอดอก เธอปล่อยให้เด็กชายคนนั้นอาละวาดได้เต็มที่ ลากเก้าอี้มานั่งมองเฉยๆ โดยไม่คิดจะห้าม...เมื่ออยากร้อง... อยากทำลายข้าวของนักก็ทำไป!! เธอจะดัดสันดานเด็กคนนี้...ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป!! และผู้ปกครองของเขาจะต้องเป็นคนจ่ายค่าความเสียหายที่เกิดขึ้น โทษฐานที่เลี้ยงและตามใจจนเด็กเสียคน!!

“อื่อๆ จะกลับบ้านจะไปหาแด๊ด ไม่อยู่ที่นี่แล้ว...ไม่อยากเรียน”