5. ผิดแผน

ด้านโยสิตาและแดนเทพก็จัดการเอาน้ำเชื้อฉีดเข้าไปในช่องคลอดอย่างเรียบร้อย พอเสร็จโยสิตาก็มานั่งพูดคุยกับเขตแดนเพื่อความมั่นใจ

“ฉันจะท้องแน่ๆนะเขต ถ้าไม่ท้องขึ้นมาล่ะก็ แกต้องทำให้ฉันใหม่จนกว่าฉันจะท้อง” โยสิตาพูดบอกไป เพราะเธออยากจะท้องกับเหมราชจริงๆ

“ ถ้าน้ำเชื้อของเขาแข็งแรงก็คงจะท้องแหละ พี่กลับไปได้แล้วไป ผมทำตามที่พี่สั่งเสร็จแล้ว” เขตแดนพูดไปอย่างรำคาญ เพราะเขาเองก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้

“อืม นี่เป็นค่าปิดปากของนาย อย่าให้พ่อของฉันรู้เรื่องนี้” โยสิตาพูดบอกไปก็ยิ้มมุมปาก เพราะเธอแอบมาทำแบบนี้โดยที่พ่อของเธอไม่รู้

“นี่พี่หลอกผมงั้นเหรอพี่โย” เขตแดนพูดไปอย่างเจ็บใจที่หลงตัวช่วยเธอ ทั้งที่พ่อของเธอไม่ได้รู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เธอดันเอาชื่อพ่อของเธอมาขู่เขาจนเขายอม

“ก็นายโง่เองอ่ะนะ ช่วยไม่ได้ แต่ก็ขอบใจนะที่ทำให้ฉันจะมีลูกในเร็วๆนี้” โยสิตาพูดบอกไปก็เดินออกไปอย่างมีความสุข ต่างจากเขตแดนที่รู้สึกผิดอยู่ที่ทำอะไรโง่ๆลงไป

ด้านไตรเทพก็รีบขับรถมาเกือบชั่วโมงเพื่อมาหาเพื่อนสาวที่โทรตามเขายิกๆ จนมาถึงที่โรงพยาบาลเขาก็รีบเข้าไปหาเพื่อนสาวตอนที่กำลังพักอยู่ทันที

“ม่านฟ้า สรุปเป็นไง เธอเอาหลอดอสุจิของไอ้เหมมาได้ไหม” ไตรเทพเอ่ยถามเพื่อนสาวด้วยความร้อนรน ต่างจากม่านฟ้าที่เงยหน้ามามองเพื่อนหนุ่มด้วยสายตาล่ะห้อย

“อืม เอามาได้แล้ว แล้วฉันก็เอาไปฉีดให้กับผู้หญิงอีกคน ฉันจะทำยังไงดีอ่ะไตร ถ้าเหมรู้ ฉันต้องโดนมันฆ่าตายแน่ๆเลยอ่ะ” ม่านฟ้าพูดบอกเพื่อนหนุ่มออกไป ก่อนจะทำตัวรนอย่างตื่นตูมบ้าง เพราะเธอไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้

“เห้ย เล่ามาดิเรื่องมันเป็นยังไง ทำไมแกทำพลาดได้ขนาดนั้นวะม่านฟ้า” ไตรเทพเอ่ยถามเพื่อนสาวไปก็นั่งลง แล้วรอฟังเพื่อนสาวเล่าทุกๆอย่างให้เขาฟังอย่างตั้งใจ

“ฉันเอาอสุจิของคนอื่นไปสับเปลี่ยนเอาอสุจิของเหมมาได้แล้ว แล้วฉันดันเอาไปวางทิ้งไว้รวมกับอุปกรณ์ตรวจคนไข้ แล้วฉันก็โง่ฉันดันคิดว่ามันเป็นเจลล่อลื่นก็เลยฉีดให้คนไข้ไปน่ะ ฉีดหมดหลอดด้วยอ่ะแก แล้วที่พีคไปกว่านั้นแกรู้ไหมว่าผู้หญิงคนนั้นยังซิงอยู่เลย แถมมดลูกของผู้หญิงคนนั้นก็อยู่ต่ำมากด้วย ยังไงฉันว่าเขาต้องท้องลูกของเหมแน่ๆเลยอ่ะไตร ฉันจะทำยังไงดีอ่ะ ถ้าเขาฟ้องร้องขึ้นมาอาชีพหมอของฉันพังเลยนะแก อือๆ” ม่านฟ้าเล่าไปน้ำตาก็ไหลอย่างรู้สึกผิดที่ทำอะไรไปไม่รอบคอบ เธอน่าจะเอามันทิ้งไปตั้งแต่ได้มาแล้ว เธอไม่น่าสะเพร่าเลย

“เดี๋ยวนะ แล้วแกเอาน้ำอสุจิของใครไปแลกกับผู้หญิงที่จะมาจับไอ้เหมอ่ะ ถ้าเขาทำแล้วเขาจะไม่ท้องหรือไง” ไตรเทพสงสัยว่าเพื่อนสาวที่เอาอสุจิไปสับเปลี่ยนกับอสุจิ แล้วผู้หญิงคนนั้นจะไม่ท้องเหรอ

“ไม่ท้องหรอก ฉันเอาอสุจิของผู้บริจาคที่ไม่แข็งแรงไปน่ะ ยังไงผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ท้องหรอก แต่คนที่ฉันฉีดน้ำอสุจิของเหมเข้าไปนี่สิ ท้องแน่ๆ โอ๊ย ฉันจะทำยังไงดีอ่ะ ฉันไม่กล้าบอกเหมให้รู้ด้วยอ่ะ ทำไงดีไตร ช่วยฉันคิดหน่อยสิ” ม่านฟ้าพูดบอกไปอย่างหัวจะระเบิด เพราะเธอคิดอะไรไม่ออกแล้วตอนนี้

“อย่าพึ่งคิดมากสิ ฉันว่าแกอยู่เงียบๆไปก่อน ไม่ต้องบอกไอ้เหมหรอก อีกอย่างแกบอกว่าผู้หญิงคนนั้นยังซิงอยู่ไม่ใช่เหรอ ฉันว่าเขาคงไม่ท้องง่ายๆหรอก รอดูไปก่อน เชื่อฉันสิว” ไตรเทพเอ่ยบอกไป เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงเช่นกันกับเรื่องนี้ เขาก็ได้แต่ภาวนาในใจว่าขออย่าให้ผู้หญิงคนนั้นท้อง

“แกไม่ได้เป็นคนทำก็พูดได้สิไตร ” ม่านฟ้าพูดไปก็ทำหน้าเครียดยิ่งกว่าเดิม เธอไม่รู้คิดผิดหรือคิดถูกที่เอาเพื่อนหนุ่มมา แม่ง ไม่ช่วยอะไรได้เลยสักอย่าง

“เอางี้ ถ้าผู้หญิงคนนั้นเขาท้องแล้วเขามาเอาเรื่องแก ฉันจะเป็นคนบอกไอ้เหมให้แกเอง ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะไม่ทิ้งแกแน่นอน แต่ตอนนี้แกต้องบอกฉันว่าใครที่คิดจะจับไอ้เหม ฉันจะได้ไปเตือนมันถูกคน” ไตรเทพูดบอกไปเมื่อเห็นเพื่อนสาวยังคงทำหน้าเครียดๆอยู่ ก่อนจะถามถึงผู้หญิงที่คิดจะจับเพื่อนของเขา

“ฉันเห็นหน้าไม่ชัดอ่ะ แต่เห็นหมอเขตเขาเรียกว่าพี่โยอะไรเนี่ยแหละ แกก็ไปหาสาวๆในสต๊อกของเหมละกันว่าคนไหนชื่อโยบ้าง ก็คนนั้นแหละที่ทำให้ฉันต้องมาวุ่นวายขนาดนี้” ม่านฟ้าเอ่ยพูดบอกไปก็ทำเสียงอย่างแค้นใจ เพราะถ้าผู้หญิงคนนี้ไม่คิดทำแบบนี้ เธอก็คงไม่ไปทำอะไรผิดพลาดกับผู้หญิงคนนั้นหรอก

“อ๋อ ฉันรู้แล้วว่าใคร เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ไตรเทพพูดออกไปก็ทำหน้าออกไปอย่างหน้ากลัว ก่อนจะกลับมาคุยกับเพื่อนสาวต่อ เรื่องหาวิธีรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากหญิงสาวคนนั้นท้องขึ้นมาจริงๆ

ด้านเหมราชก็เข้ากรมทหารมารับคำสั่งใหม่ โดยเขาได้ถูกย้ายให้มารับตำแหน่งนาวาอากาศโทซึ่งเรียกง่ายๆก็คือยศผู้พัน และเขาก็ได้มารายงานตัวกับผู้บังคับบัญชาและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

“ผมนาวาอากาศโท เหมราช ธรรมรงค์สิน ยินดีที่ได้ร่วมงานกับทุกคนในที่นี้ และผมก็พร้อมจะปฏิบัติหน้าที่ตามที่ได้รับคำสั่งครับ” เหมราชในชุดทหารอากาศรายงานตัวไป ก็ถูกเพื่อนร่วมงานและผู้บังคับบัญชามองอย่างชื่นชม เพราะเขาไม่ได้มีแค่หน้าตาที่หล่อเหลา แต่เขามีดีกรีเป็นถึงทายาทของสายการบิน แถมยังผ่านการทดสอบของหลักสูตรโหดๆมาแล้ว และที่สำคัญเขาได้เป็นนายทหารที่ได้ฝึกร่วมกับทหารอากาศของสหรัฐอเมริกามาแล้ว

“ผมดีใจนะ ที่คุณมาอยู่ในกองพันของผม และผมดีใจมากที่คุณจะมาฝึกให้กับนักเรียนของเราในรุ่นนี้และรุ่นต่อๆไป หวังว่าคุณจะฝึกพวกเขาให้เป็นพลทหารที่มีเกียรติและมีความสามารถแบบคุณนะ ผู้พันเหมราช” นายพลสันชัยเอ่ยพูดด้วยรอยยิ้มดีใจที่หลานชายของเขามาอยู่ในกรมเดียวกับเขา

“ครับท่านนายพล ผมจะทำสุดความสามารถครับ” เหมราชเอ่ยบอกไปก็ทำหน้านิ่ง ถึงนายพลสันชัยจะเป็นอาแท้ๆของเขา เขาก็ไม่สามารถทำอะไรออกนอกหน้าได้ เพราะตอนนี้เขาคือนายทหารคนหนึ่งเท่านั้น

“ดีมาก ส่วนนี่ผู้พันฐากร หมวดกล้า และนั่นจ่าย้อย คุณจะต้องอยู่กับพวกเขาและช่วยกันดูแลนักเรียนทหารของเราให้ดี รู้จักกันแล้วนิ ผมคงไม่ต้องแนะนำอะไรคุแล้วล่ะ ไปพักกันเถอะ” สันชัยเอ่ยบอกไปก็ชี้นายทหารของเขาให้กับหลานชายได้รู้จัก ทั้งที่ทั้งสามก็รู้จักกันอยู่แล้วเพียงแค่อยู่กันคนละกองพลเท่านั้นเอง หลังจากนั้นทุกคนก็พากันออกมาจากห้องทำงานของนาพลสันชัย

“กลับมาคราวนี้ผู้พันหล่อขึ้นกว่าเดิมนะครับเนี่ย ผมดีใจจริงๆที่ผู้พันได้ย้ายมาอยู่กับท่านนายพล” หาญกล้าเอ่ยพูดไปอย่างดีใจ เพราะสมัยเขาเรียนอยู่ เหมราชเป็นรุ่นพี่ที่พวกเขาฝันอยากจะเป็นอย่างเขากันทั้งนั้น

“ใช่ครับ หล่อมาตั้งแต่เด็กยันโตเลยจริงๆ” จ่าย้อยเอ่ยพูดบอกไป เพราะเขาเคยฝึกเหมราชสมัยเขายังเป็นนักเรียนนายร้อยแล้ว ไม่คิดว่าเด็กคนนี้จะเก่งถึงขนาดขึ้นเป็นผู้พันได้เพียงแค่อายุเท่านี้

“หมวดกับจ่าก็พูดเกินไป วันนี้เราไปฉลองกันหน่อยเป็นไง ผมไม่ได้เจอจ่าย้อยมานานแล้ว หมวดกับผู้พันกอล์ฟไปด้วยกันนะ ผมเลี้ยงเอง” เหมราชเอ่ยพูดออกไปด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร แต่ฐากรกลับเอ่ยปฏิเสธออกมาอย่างไม่ใยดี

“ผมไม่เอาเวลาราชการไปทำอะไรไร้สาระหรอกครับ ขอตัว” ฐากรพูดออกไปแล้วมองเหมราชด้วยสายตาไม่ชอบอย่างเห็นได้ชัด เพราะเหมราชคนเดียวที่ทำให้เขาไม่ได้เลื่อนขึ้นเป็นนาวาอากาศโท ทั้งที่เขาควรจะได้ตำแหน่งนี้

“ช่างเถอะครับผู้พันกอล์ฟเขาก็เป็นแบบนี้แหละ อยู่ไปนานๆ เดี๋ยวผู้พันเหมจะเจอมากกว่านี้อีก คนนี้น่ะ ร้ายอย่าบอกใครเลย อย่าไปล้ำเส้นเขาเลยครับ เดี๋ยวมีปัญหากันเปล่าๆ” หาญกล้าเอ่ยบอกไปอย่างปลงๆ หลังจากที่อยู่กับฐากรมานาน เพราะรายนั้นนอกจากจะเอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่แล้ว ยังไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยด้วย

“หึ ผมชอบความตื่นเต้นซะด้วยสิ ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าที่ว่าเขาร้ายน่ะ ร้ายได้เท่าผมหรือเปล่า” เหมราชพูดไปก็ยิ้มมุมปากอย่างไม่คิดอะไร เพราะคนอย่างเขาก็ร้ายมาร้ายกลับอยู่แล้ว

“แบบนี้ค่อยสนุกหน่อยครับผู้พัน ฮ่าๆ” หาญกล้าพูดไปอย่างชอบใจ เพราะน้อยคนที่คิดจะมีปัญากับฐากร เพราะเขาก็มีพ่อเป็นนายพลเช่นกัน ก็เลยไม่ค่อยจะมีใครอยากยุ่ง

หลังจากนั้นเหมราช หาญกล้าและจ่าย้อยก็พากันไปสังสรรค์ค์หลังจากเลิกงานแล้ว ก่อนจะกลับมาก็เกือบจะสี่ทุ่ม เหมราชก็แยกไปบ้านพักส่วนหาญกล้าและจ่าย้อยก็แยกมาตรวจนักเรียนทหารรอบดึก และแล้วก็เกิดขึ้นเรื่องขึ้นเมื่อมีกลุ่มนักเรียนทหารหนีออกไปเที่ยวนอกค่าย และถูกพวกเขาจับได้เข้าให้