ตอนที่ 6 เซ็กส์แลกเงิน

หลังจากที่ส่งกานเรียบร้อยผมก็ขับมอไซค์กลับมาที่ซ่องของเจ๊เล้งจะเรียกว่ากลับบ้านก็ได้ครับเพราะห้องพักของผมจะอยู่หลังซ่อง คือเจ๊ไม่ยอมให้พวกผมไปอยู่ที่อื่นเพราะกลัวว่าจะหนีไป ทำให้พวกผมต้องทนอยู่แบบนี้แบบที่เห็นผู้หญิงโดนตบตีและลากไปทำเรื่องอย่างว่าแทบทุกวัน ซึ่งภาพเชี้ยๆแบบเนี้ยผมไม่เคยคิดอยากจะเห็นเลย แต่มันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ

“อ้าวกลับมาแล้วเหรอไวย สนใจมาห้องพี่มั้ยวันนี้พี่พร้อมเต็มที่เลยนะ ดุซิ เห็นอะไรมั้ยพี่ล้างหอนรอแล้วเนี้ย” พี่นก สาววัย 30 ที่ติดทั้งยา และติดทั้งเซ็กส์เอ่ยคุยกับผมพร้อมกับแหกแข้งแหกขาเผยให้เห็นของลับด้านในให้ผมดู เธอพยายามชักชวนผมแบบนี้แทบทุกวันเลยครับ ทั้งๆที่รู้ว่าคำตอบมันก็เหมือนเดิมทุกครั้ง นั่นคือ ผมปฏิเสธ

“ไม่เป็นไรครับพี่นก ตามสบายเลยครับ พอดีผมยังเด็ก”

“เนี้ยตอบแบบนี้อีกแล้ว พี่สอนได้นะไวย มาซิพี่จะสอนมานะมาๆ”

“ไม่เป็นไรครับ พี่นกพักผ่อนเหอะ ว่าแต่ พี่นกกินยารึยังพี่”

พี่นกรีบเบือนหน้าหนีทันที นั่นคือคำตอบครับ แสดงว่าพี่นก ไม่ยอมกินยาตามที่หมอสั่งอีกแล้ว มันเป็นยาทางจิตเวชครับ หรือเรียกวง่ายๆก็คือยารักษาอาการติดเซ็กส์ของพี่นกนั่นเอง

“กินยาด้วยนะพี่ พี่จะได้หายไง ผมรู้นะว่ามันทรมาน อย่าประชดตัวเองด้วยการปล่อยให้มันเป็นแบบนี้เลยนะ”

“เออ น่าพี่รู้แล้ว”

แล้วพี่นกก็รีบเข้าห้องไป ผมจึงได้แต่ส่ายหัว คือผมสงสารผู้หญิงทุกคนที่อยู่ที่นี่จริงๆนะเพราะแต่ละคน จิตใจย่ำแย่แทบทุกคนเลย แล้วผมก็เดินมาที่ห้อง แต่ยังไม่ทันถึงห้องเลยผมก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังลอดออกมา ผมจึงรีบวิ่งเข้าไปดูก็เห็นว่าพี่วิกำลังถูกลากออกมาข้างนอก ทั้งๆที่สภาพพี่วิตอนนี้ดูอิดโรยมากครับ ผมจึงรีบเข้าไปแยกทันที ก่อนที่จะประจันหน้ากับคนของเจ๊เล้งอย่างไอ้พี่ศักดิ์แบบไม่กลัวตายเลย

“พี่จะทำอะไรพี่สาวผมครับพี่ศักดิ์”

“แล้วมึงละคิดว่ากูจะทำอะไรไอ้ไวย”

“ไม่ว่าพี่คิดจะทำอะไร ผมขอให้หยุดนะครับ”

“กูไม่หยุด กูจะเอาอีวิไปให้แขก มึงอย่าเสือก”

“แต่ผมต้องเสือก เพราะพี่วิไม่ไหวแล้ว พี่ก็เห็น”

“กูไม่สน แขกเจาะจงเลือกอีวิ ยังไงมันก็ต้องไป”

“แต่กูไม่ให้ไป”

“รึมึงจะเอา”

“ก็ลองดูดิ”

ผมบอกแล้วอะไรที่ยอมได้ผมก็จะยอมแต่บางอย่างที่ยอมไม่ได้อย่างเรื่องนี้ผมก็ไม่ยอมเด็ดขาด ผมพร้อมพุ่งชนต่อให้ต้องเจ็บตัวก็ตาม

“พอแล้วๆพอๆ เอะอะโวยวายอะไรกันนักหนาเนี้ย อาศักดิ์ หะ” เจ๊เล้งเดินเข้ามาทันที เจ๊มองไปที่ไอ้พี่ศักดิ์ก่อนที่จะหันมามองผม

“ก็เฮียผจงเขาล็อกจะเอาอีวิครับเจ๊ แต่มันอิดออด ผมเลยจะลากมันไป”

เจ๊เล้งชำเลืองมองไปที่พี่วิที่กำลังจะยืนแทบไม่ไหวด้วยหางตาก่อนจะหันมามองผม

“แล้วลื้อละอาไวย ลื้อโวยวายทำไม”

“พี่วิไม่ไหวครับเจ๊ ผมขอ งานนี้พี่วิไม่ทำได้มั้ยครับ”

“แต่อั๊วจะเสียลูกค้าน้า”

“ผมว่าเจ๊แก้ไขสถานการณ์ได้อยู่แล้ว เพราะถ้าวันนี้พี่วิฝืนทำ พี่วิอาจจะต้องหยุดไปหลายวัน เจ๊ก็น่าจะเสียรายได้ไปเยอะ แต่ถ้าวันนี้เจ๊ให้พี่วิพักผมว่า เจ๊น่าจะเสียแค่วันเดียวนะครับ”

ผมค่อยๆเดินไปใกล้เจ๊เล้งมากขึ้น ซึ่งดูเจ๊ก็เริ่มกลัวผมขึ้นมาเลยนะ ทำให้ไอ้พี่ศักดิ์รีบเข้ามาขวาง แต่ถูกเจ๊ห้ามเอาไว้

“ฉลาดนี่อาไวย ได้ วันนี้อั๊วจะให้อีพัก แต่ลื้อต้องไปทำงานให้อั๊วแทนนะ ลื้อรู้ใช่มั้ย”

“วันนี้เหรอครับ”

“ช่าย บาร์โฮสของ อามงคลต้องการของ และต้องการเด็ก ลื้อก็เอาของไปส่ง แล้วก็รับแขก 1 คน แค่นี้พี่สาวลื้อก็ได้พักแล้ว”

แบบนี้ทุกที เวลาขออะไร เจ๊ก็จะแลกเปลี่ยนตลอด และผมก็จำเป็นที่จะต้องทำตามด้วย เพราะมันไม่มีทางเลือก

“ครับ เดี๋ยวผมไป”

“ดี งั้นก็ตามนั้นไป อาศักดิ์”

แล้วเจ๊เล้งกับไอ้พี่ศักดิ์ก็เดินออกไปอย่างอารมณ์ดี ส่วนผมก็รีบหันมาอุ้มพี่วิที่ล้มลงไปกองกับพื้น แล้วพาขึ้นไปนอนบนเตียง ผมรู้สึกสงสารพี่วิมากเลยนะที่ต้องมาทำงานอะไรแบบนี้

“พี่วิไหวมั้ยพี่ ไปหาหมอมั้ย”

“พี่ไม่เป็นอะไรหรอก พี่ไหว แต่เรานั่นแหละ จะไหวเหรอไวย”

“ไวยเป็นผู้ชายนะพี่ ไวยไหวอยู่แล้ว งั้นเอาเป็นว่าพี่วินอนพักนะ เดี๋ยวไวยจะไปทำงานให้เจ๊เล้ง”

“เดี๋ยวไวย”

พี่วิจับข้อมือผมเอาไว้ก่อนจะยัดซองใส่มือผม

“นี่ค่าใช้รายเดือนของไวยนะ รวมถึงค่าเทอมด้วย ส่วนที่เหลือไวยก็เก็บเอาไว้เอาไปซื้อบ้าน ตอนเราออกไปจากที่นี่เราจะได้มีบ้านอยู่”

ผมละโคตรเกลียดเลยที่จะต้องเอาเงินที่พี่วิแลกมาด้วยร่างกายเอาไปใช้แบบนี้ผมจึงกำเงินแน่นซึ่งนั่นทำให้พี่วิดูออกว่าผมเสียแค่ไหนที่ต้องใช้เงินนี้

“อย่าคิดมากนะไวย พี่ทำทุกอย่างก็เพื่อไวย แล้วถ้าไวยเรียนจบเมื่อไหร่เราจะได้ไปใช้ชีวิตแบบปกติกันซักทีไง”

ผมได้แต่กำซองเอาไว้ก่อนจะพยักหน้าให้พี่วิเบาๆ

“งั้นพี่วินอนนะ แล้วไวยจะรีบกลับ”

“จ้ะ”

ผมค่อยๆเลื่อนผ้าห่มมาห่มให้พี่วิแล้วก็เปิดประตูออกจากห้องมาเลย ผมตรงไปหาเจ๊เล้งแล้วหยิบของที่เจ๊เตรียมไว้ให้ยัดใส่รองเท้าเพื่อป้องกันการตรวจสอบ เพราะของมันไม่ได้เยอะขนาดนั้นแล้วอีกอย่างมันเป็นไอซ์ แล้วผมก็บึ่งมาที่บาร์โฮสของเสี่ยมงคลทันที แล้วพอเด็กที่ร้านเห็นผม ผมก็ได้ผ่านเข้ามาอย่างง่ายดายพร้อมกัยรอยยิ้มที่พอใจของเด็กหน้าร้าน คือพวกมันจะรู้ว่า ถ้าผมมา ผมจะมีของมาด้วยเพื่อเอาให้แขก หรือไม่ผมก็ได้แขกซะเอง

“อ้าวไอ้ไวย วันนี้ทำไมเป็นมึงวะ”เสี่ยมงคลร้องถามผม เพราะปกติผมไม่ค่อยได้ทำงานนี้เท่าไหร่ จะมีก็เวลาพี่วิป่วยเท่านั้นผมถึงได้มาทำอะไรแบบนี้

“ห้องไหนเฮีย ผมจะได้รีบกลับ”

“มึงนี่มันจริงๆเลยนะ โน่น 405 เขารออยู่แล้ว ดูแลให้ดีนะมึง”

“ครับ”

ผมก้มลงไปเอาของแล้วยื่นมันให้เสี่ยก่อนจะถอดเสื้อแล้วเดินขึ้นไปที่ห้อง 405 ทันที วันนี้ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่าผมจะเจอกับแขกแบบไหน จะสาว หรือว่าจะแก่ แต่ความคิดของผมคือทำให้เสร็จๆไปจะได้รีบกลับ

แล้วพอเปิดประตูเข้ามา ผมก็เห็นว่าคนที่รออยู่ด้านในเป็นสาวใหญ่ อายุก็ราวๆ 45 ต้นๆเห็นจะได้ เธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ารอผมอย่างรู้งาน แต่พอเธอเห็นหน้าผมหน้าเธอก็แดงขึ้นมาทันที ผมว่าเธอกำลังอายหมนะ หรือไม่นี่ก็เป็นครั้งแรกของเธอ หรือคิดอีกอย่างนึง คือผมหล่อเกินไป

“เอ่อ พี่ไม่เคยเห็นหน้าเราเลย พึ่งมาทำเหรอจ้ะ”

“ป่าวครับ ผมแค่มารับจ๊อบเป็นครั้งคราวเท่านั้น”

“เหรอ งั้นวันนี้เราจะทำอะไรกันก่อนดี ไปอาบน้ำก่อนมั้ย พี่อาบแล้วนะ”

เธอหันหลังให้ผม ผมจึงตรงเข้าไปกอดเธอจากด้านหลังทันทีก่อนที่จะดึงผ้าเช็ดตัวของเธอออก สีหน้าเธอดูอายมากๆเลยครับ แต่ผมไม่อายหรอกนะ ผมคิดซะว่ามันคืองานที่ผมจะต้องทำก็เท่านั้น จากนั้นผมก็ผลักเธอลงไปบนเตียงอย่างแรงก่อนที่จะจูบเธออย่างอย่างหื่นกระหาย เธอมีท่าทีอ่อนระทวยทันทีซ้ำยังพยายามถอดกางเกงผมเองอีกต่างหาก ส่วนตัวแล้วผมเป็นคนไม่ค่อยเล้าโลมมาก คิดจะเอาก็เอาเลย เพียงแค่ผมเป็นคนเอาหนักก็เท่านั้นเอง มันเลยทำให้แขกต่างติดใจและเรียกร้องที่จะเอาตัวผม อีกครั้ง แต่ก็อย่างที่บอกว่าผมไม่รับงานแบบจริงจัง มันเลยไม่มีใครได้นอนกับผมเป็นครั้งที่ 2

แล้วเสียงร้องขอชีวิตจากเธอคนนี้ก็ดั่งลั่นไปทั่วห้อง ผมจัดการเธอแบบไม่มีบันยะบันยังเลยครับ ยิ่งนึกถึงเรื่องที่เจ๊เล้งทำกับผมและพี่วิด้วยแล้ว ผมยิ่งมีอารมณ์โมโหมากขึ้น ผมจึงใส่อารมณ์กับเซ็กส์ตรงหน้าหนักขึ้นตามไปด้วย แล้วพอหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ เธอก็นอนหมดแรงอยู่บนเตียง ส่วนผมก็อาบน้ำชำระล้างร่างกายเพื่อที่จะเตรียมกลับบ้าน

“จะกลับแล้วเหรอ อยู่ต่อกับพี่อีก ซัก 2 ชั่วโมงได้มั้ย พี่ยินดีจ่ายไม่อั้นเลยนะ”น้ำเสียงเธอออกแนวอ้อนวอนผมมากเลยนะพร้อมกับมือเธอที่พยายามจะจับร่างกายของผมเพื่อปลุกเร้าอารมณ์

“คงไม่ได้ครับ ผมมีธุระ”

“แล้วถ้าพี่อยากเจอเธออีกละพี่ต้องทำยังไง”

“ก็บอกทางร้านแล้วกันนะครับ เผื่อเราจะได้เจอกันอีก”

ผมยิ้มให้เธอและดูเหมือนเธอจะหลงรอยยิ้มร้ายๆของผมด้วย เธอค่อยๆเปิดกระเป๋าแล้วหยิบเงินสดมาวางให้ผม 2 หมื่นบาท ผมว่ามันมากไปนะกับการบำเรอเซ็กส์เธอแค่น้ำเดียว

“พี่ให้นะ”

“ผมว่ามันมากไปครับ”

“ไม่เป็นไรจ้ะ พี่ให้ด้วยความเต็มใจ เธอรู้มั้ยว่าคืนนี้พี่มีความสุขมากเลยนะ”

“เหรอครับ งั้นผมก็คงดีใจที่ทำให้พี่มีความสุขได้ ผมขอตัวก่อนนะครับ”

พูดจบผมก็เดินออกมาเลย มันอาจจะดูเหมือนว่าเป็นเรื่องง่ายนะ แค่นอนด้วยกันผมก็มีเงินใช้แล้วหรือเรียกง่ายๆว่าเซ็กส์แลกเงิน แต่ผมไม่อยากทำครับผมไม่อยากทำงานพวกนี้เลย และอีกอย่างพี่วิก็ไม่อยากให้ผมทำด้วย