ตอนที่ 1 ความฝัน

เคยมั้ยที่จะเพ้อฝันถึงรักแท้ที่ไม่เคยเจอมาก่อน รักแท้ที่คิดว่ามีจริงมาตลอดแต่ก็ไม่เคยเจอ แต่เราเคยนะ เราวาดฝันมาตลอดว่าเราอยากเจอรักแท้เหมือนกับที่พ่อกับแม่เราเจอกัน ดูซิขนาดพลักพรากจากกันไปตั้งหลายปี แต่ท่านก็มาเจอกันจนได้ แต่เราว่า เราก็คงจะได้แค่ฝันเท่านั้นแหละ เพราะเราไม่เคยออกไปเจอผู้ชายที่ไหนเลย แม้แต่จะคุยกันก็ไม่เคย เวลาไปโรงเรียน พ่อก็จะไปส่ง หรือไม่ก็คนขับรถไปส่ง หรือไม่ก็จะเป็นแม่ เราไม่เคยได้ไปโรงเรียนเอง ถึงเราจะไม่ใช่ลูกคนเดียว แต่เราก็เป็นลูกสาว ที่ทั้งแม่และพ่อห่วงมาก สำหรับแม่ที่ห่วงเรานะเราเข้าใจนะ แต่สำหรับพ่อพฤก ท่านไม่ได้ห่วง แต่ท่านกำลังหวงเราอยู่ ในโรงเรียนจึงเรียกเราว่าเจ้าหญิง เป็นชื่อที่เราไม่ชอบเอามากๆเลยนะ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้ฝันที่เรากำลังได้จูบกับเจ้าชายต้องดับลง โธ่เอ้ย ยังไม่ทันได้เห็นหน้าเลยอ่ะว่าหน้าตาเจ้าชายเป็นยังไง ทำไมตื่นไวจังเล่าดวงใจ

"ดวงใจ ตื่นรึยังคะ วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะลูก ตื่นได้แล้ว"

เสียงที่เราคุ้นเคยดังเสียดเข้ามาในโสตประสาท จนเราต้องลืมตาโผลงขึ้นมา ใช่แล้ว วันนี้เราขึ้นเรียน ม. 6 อย่างเต็มตัว เรากลายเป็นพี่ ม. 6 แล้วนะ คิดแล้วก็ไวเหมือนกัน แต่ความฝันเมื่อกี้ยังไม่เลือนหายไปเลยนะ เหมือนจริงๆสุดๆ

" ค่ะ คุณแม่ ดวงใจตื่นแล้วค่ะ รอดวงใจแปบนะคะ"

เรารีบกุลีกุจอเก็บเตียงก่อนจะรีบไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย

จะว่าไปคงจะจำเรากันได้ใช่มั้ย เราชื่อดวงใจ จิราวิวัฒน์ หลานสาวคนแรกของตระกูล เรียกว่าเราเป็นหลานคนโปรดก็ได้นะ ทุกคนจึงคอยเออกเอาใจเราตั้งแต่เราเข้ามาอยู่ที่นี่ เราเป็นลูกสาวของพ่อพฤกกับแม่ดวงเนตร แต่ตอนนี้เราไม่ได้เป็นลูกคนเดียวแล้วนะ เรายังมีน้องชาย ฝาแฝด อีก 2 คนด้วยชื่อ เหนือเมฆ กับ เหนือตะวัน นั่นเอง แล้วก็ยังมีน้องส่วน้องชาย อีกหลายคนเลย วันหลังจะพามาแนะนำให้รู้จักนะ แล้วพอทุกอย่างเรียบร้อย เราก็รีบลงมาที่โต๊ะอาหาร อะไรกันเนี้ยเราสายจนทุกคนนั่งรอกันหมดแล้วเหรอ