4 ความลับที่คนอื่นไม่รู้

หลังจากตรวจคนไข้เสร็จในเวลา 17.00 น. หมอเอกอาทิตย์ก็ขึ้นมาบนห้องพักของอัญชิสาอีกครั้ง ตอนนี้หญิงสาวกำลังนั่งคุยอยู่กับเพื่อนสนิทร่วมแผนกซึ่งเธอกำลังเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้กับอัญชิสาฟัง

“สวัสดีค่ะหมอซัน”

“สวัสดีครับอุ๋ม อัญเขาเป็นยังไงบ้างจำอะไรได้บ้างหรือยัง”

“ยังจำอะไรไม่ได้เลยค่ะหมอซันตอนนี้อุ๋มกำลังให้อัญดูรูปและเป็นเพื่อนใน Facebook แล้วก็ไอจีอยู่ค่ะ”

“อัญมีปวดหัวไหม” เอกอาทิตย์หันไปถามหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง

“ไม่ปวดค่ะ สงสัยว่าจะได้นอนพักเต็มที่”

“แล้วที่ข้อเท้าล่ะปวดไหม”

“ไม่ปวดแล้วค่ะ ตอนนี้ก็แค่เจ็บแผลถลอกที่ข้อศอกเท่านั้นค่ะ หมอคิดว่ามันจะเป็นแผลเป็นไหมคะ” อัญชิสาค่อนข้างกังวลกับแผลที่ข้อศอกของตนเอง

“แผลไม่ลึกเท่าไหร่ ผมว่าอาจจะมีรอยแผลจางๆ เดี๋ยวผมหายาลดรอยแผลเป็นให้ครับ” คุณหมอหนุ่มรีบเสนอตัวเพราะรู้สึกผิดเนื่องจากตนเองเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด

“หมอซันคะ คืนนี้อุ๋มขอเป็นคนเฝ้าอัญได้ไหม”

“แต่พรุ่งนี้คุณต้องไปทำงานนะ”

“พรุ่งนี้เป็นวันหยุดของอุ๋มค่ะ หมอซันเฝ้ามาคืนหนึ่งแล้วคืนนี้จะได้พักผ่อน”

“ผมจ้างพยาบาลพิเศษไว้แล้วนะครับ”

“แต่อุ๋มว่าพยาบาลพิเศษก็สู้คนกันเองไม่ได้หรอกค่ะ ให้อุ๋มเฝ้าเถอะนะคั อุ๋มกับอัญจะได้คุยกันมากขึ้น”

“ผมไม่รบกวนคุณจนเกินไปใช่ไหม”

“ไม่หรอกค่ะ อัญก็คือเพื่อนสนิทของอุ๋มนะคะ หมอซันจะกลับไปพักตอนนี้เลยก็ได้นะคะ”

“ไม่เป็นไรหรอกผมอยากอยู่ต่อแล้วพี่ณีล่ะไปไหน”

“พี่ณีกำลังจะตามขึ้นมาค่ะ หมอมีอะไรหรือเปล่า”

“คุณรู้เรื่องที่พี่ณีบอกแล้วใช่มั้ย”

“รู้แล้วค่ะ”

ไม่นานศิราณีหัวหน้าแผนกโอพีดีก็เปิดประตูห้องพักผู้ป่วยเข้ามา

“เป็นยังไงบ้างอัญดีขึ้นไหม”

“อัญยังจำอะไรไม่ได้เลยค่ะพี่ณีแต่อุ๋มก็เล่าเรื่องของอัญให้ฟังเยอะเลย”

“แล้วอุ๋มเขาเล่าเรื่องอัญกับหมอซันให้ฟังหรือยังล่ะ”

“เรื่องที่หมอเป็นคนขับรถชนอัญใช่ไหมคะ ก็ผิดด้วยค่ะถ้าอัญระวังมากกว่านี้และสวมหมวกกันน็อกก็คงไม่เป็นแบบนี้"

“อัญไม่สงสัยเหรอว่าทำไมหมอซันถึงมาเฝ้าอัญเมื่อคืนและวันนี้เขาก็มาเยี่ยมอัญอยู่หลายรอบ”

“ก็เพราะหมอเป็นคนขับรถชนอัญใช่ไหมคะ” หญิงสาวหันมาถามคนต้นเรื่อง

“มันก็จริงครับแต่มันก็มีอีกเรื่องที่ผมคิดว่าจะต้องบอกให้อัญรู้”

“เรื่องอะไรคะ”

“คือจริงๆ แล้วเราสองคนเป็นแฟนกัน”

“อะไรนะคะ อัญกับหมอเป็นแฟนกันเหรอคะ อัญว่าเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ”

“ทำไมถึงคิดว่าเป็นไปไม่ได้ล่ะครับ”

“ก็เมื่อกี้อัญดูรูปใน Facebook และไอจีไม่เคยมีรูปเราถ่ายคู่กันเลยมันจะเป็นไปได้ยังไงที่เราเป็นแฟนกัน ถ้าเราเป็นแฟนกันจริงก็ต้องมีบ้าง”

“ก็เพราะอัญไม่อยากให้คนที่ทำงานรู้ไงล่ะ”

“จริงหรออุ๋ม” หญิงสาวหันมาถามเพื่อนสนิท

อังคณามีสีหน้าอึดอัดเล็กน้อยก่อนจะยิ้มให้เพื่อนและตอบออกไปตามที่คุยกับพี่ศิราณีก่อนหน้านี้

“อัญเป็นแฟนกับหมอซัน แต่อัญไม่ให้อุ๋มบอกคนอื่นเพราะทำงานที่เดียวกันก็เลยกลัวจะมีปัญหาน่ะ”

“จริงเหรอคะพี่ณี แล้วพี่รู้เรื่องนี้ด้วยหรือเปล่าค่ะ” หญิงสาวหันไปถามหัวหน้าเพราะยังไม่ค่อยแน่ใจถึงความสัมพันธ์ของตนเองกับคุณหมอหนุ่มคนนี้สักเท่าไหร่

“จริงจ้ะ ในแผนกมีพี่กับอุ๋มที่รู้เรื่องเพราะอัญไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่อง”

“แล้วอัญกับหมอคบกันมานานหรือยังคะ”

“เราคบกันจริงๆ ได้ประมาณสองเดือนครับ ผมเพิ่งย้ายมาทำงานที่นี่ได้สี่เดือนเอง”

“ไม่ได้หลอกกันใช่ไหมคะ”

“ผมจะหลอกคุณทำไมล่ะ ถ้าไม่เชื่อคุณก็ลองถามหมอกานต์สิ”

“คุณหมายถึงคุณหมอธีรกานต์ที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลเหรอคะ”

“ใช่ครับเพราะเขาก็เป็นอีกคนหนึ่งที่รู้เรื่องของเรา อาจารย์หมอสุชาติก็รู้ด้วยนะ”

“อัญชักไม่แน่ใจแล้วว่ามันเป็นความลับจริงหรือเปล่า”

“ตอนแรกมันก็เป็นความลับแต่ที่ต้องบอกอาจารย์หมอสุชาติเพราะเขาเป็นหมอที่ดูแลอาการของคุณอยู่ตอนนี้”

“อัญกับหมอซันเป็นแฟนกันจริงๆ อุ๋มยืนยันได้เลย”

“แต่มันก็แปลกนะคะที่ไม่มีรูปคู่ของเราในโทรศัพท์สักรูป”

“ก็อัญบอกให้ผมเก็บทุกอย่างเป็นความลับ เราก็เลยไม่เคยถ่ายรูปคู่”

“เหรอคะ” หญิงสาวรู้สึกไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ทุกคนพูดความจริงหรือเปล่าแต่ในตอนนี้เธอจำเรื่องราวเหล่านั้นไม่ได้เลยเธอจึงจำเป็นจะต้องเชื่อไปแบบนั้นไปก่อน

“อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยนะอัญ พี่ว่าอีกไม่กี่วันอัญก็น่าจะกลับมาจำทุกอย่างได้” ศิราณีปลอบใจลูกน้องทั้งที่ตนเองก็ไม่รู้ว่าอัญชิสาจะจำอะไรได้ตอนไหน

“อัญก็หวังแบบนั้นค่ะ ถ้าอัญยังจำอะไรไม่ได้ก็คงแย่ พี่ณีคะวันลาของอัญยังเหลืออีกเยอะไหมคะ”

“ไม่ต้องห่วงหรอก อัญพักรักษาตัวให้หายก่อน”

“อัญจำคนไม่ได้แต่คิดว่าเรื่องทำงานอัญน่าจะจำได้”

“ผมว่าอัญอย่าเพิ่งห่วงเรื่องานเลยครับ ถึงคุณไม่ทำงานผมก็จะดูแลคุณเอง”

“ขอบคุณนะคะหมอซันแต่ถ้าอัญจำอะไรไม่ได้ไปตอลด อัญก็ไม่อยากเป็นภาระของใคร”

“ผมไม่คิดว่าเป็นภาระเลย”

“อุ๋มว่าอัญอย่าคิดมากเลย เพราะยังไงหมอซันเขาก็ต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว เขาขับรถชนอัญและยังจะเป็นแฟนของอัญอีก”

“แต่อัญรู้สึกแปลกๆ เหมือนเราไม่ค่อยสนิทกันเลยนะคะ”

“ก็เราเอาแต่ทำงานนี่ครับได้ออกไปเที่ยวก็แค่วันหยุด”

“ใช่จ้ะ หมอซันเขางานเยอะ ตรวจที่โรงพยาบาลนี้แล้วก็ยังไปตรวจที่โรงพยาบาลอื่นอีก”

“อ๋อ” อัญชิสาพยักหน้าเข้าใจแต่ความรู้สึกข้างในก็ยังคงไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่