12 รู้สึกอบอุ่น

ตั้งแต่กลับจากทะเลครั้งก่อนอัญชิสาและหมอเอกอาทิตย์ก็มีความสนิทสนมกันมากขึ้น ทั้งสองพูดจาหยอกล้อกันเหมือนกับคนรักจริงๆ ทำให้คุณหมอหนุ่มรู้สึกว่าช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่เขามีความสุขที่สุด

ที่ผ่านมาเขาอยู่ตามลำพังมาตลอดแต่พอมีเธอเข้ามามันทำให้ชีวิตของเขามีความหมายมากขึ้น ในทุกๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมาแล้วเจอกับเธอก่อนไปทำงานมันทำให้เขารู้สึกดีมากๆ และพอไปทำงานก็ตั้งหน้าตั้งตารอให้ถึงเวลาเลิกงาน หมอเอกอาทิตย์รับเวรที่ปรึกษาจากโรงพยาบาลเอกชนที่อื่นน้อยลงเพราะอยากจะมีเวลาอยู่กับอัญชิสาให้มากขึ้น

ตอนนี้อัญชิสาเอาเฝือกออกจากข้อเท้าแล้วแต่หมอให้ใส่เครื่องพยุงข้อเท้าอยู่และให้เธอลงน้ำหนักได้บ้าง แต่หญิงสาวก็ยังไม่กลับไปทำงานเพราะคุณหมออยากจะให้แน่ใจก่อนว่าเธอหายเป็นปกติแล้วถึงจะกลับไปทำงานอีกครั้ง

หญิงสาวมีโอกาสได้ไปคุยกับพี่ศิราณีหัวหน้าแผนกซึ่งเธอก็เข้าใจถึงอาการเจ็บป่วยของอัญชิสาดี ส่วนเพื่อนๆ ในแผนกก็ต่างพากันยินดีที่อีกไม่นานอัญชิสาจะกลับมาทำงานกับพวกเธออีกครั้ง

แม้ว่ายังจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้แต่หัวหน้าฝ่ายการพยาบาลก็มีการประเมินความรู้และทักษะต่างๆ ของอัญชิสาซึ่งเธอก็สามารถผ่านทุกบททดสอบได้เป็นอย่างดี

“เห็นไหมอุ๋มบอกแล้วว่ามันไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลยถึงอัญจะจำอะไรไม่ได้แต่เรื่องการทำงานอัญก็จำได้ทุกอย่าง ทีนี้ก็รอให้ข้อเท้าหายเราก็จะได้กลับมาทำงานด้วยกันอีกครั้ง”

“อัญแทบรอไม่ไหวเลย”

“ช่วงนี้ก็อย่าฝืนร่างกายมากนะอัญ อย่าเดินมากล่ะ”

“ไม่หรอกน่า อัญจะพยายามเชื่อฟังหมอให้มากที่สุด อัญเบื่อที่จะต้องอยู่บ้านแล้ว” หญิงสาวคุยกับเพื่อนในบ่ายวันหนึ่งซึ่งอังคณาแวะมาหาเธอที่บ้าน

“แล้วตอนนี้อัญกับหมอซันเป็นยังไงบ้างล่ะ”

“ก็เรื่อยๆ นะ เท่าที่ได้สัมผัสเขาเป็นคนดีมากจริงๆ อัญอยู่กับเขาแล้วรู้สึกอบอุ่นมาก”

“ถ้าอยู่ที่นี่แล้วรู้สึกดีก็ไม่จำเป็นต้องย้ายกลับไปอยู่ที่หอพักหรอกนะ”

“ได้ยังไงล่ะอัญกับหมอเป็นแค่แฟนกันเองนะ ยังไม่ได้เป็นอะไรเกินเลยกว่านี้”

“แน่นะ”

“แน่สิ ทำไมถามแบบนั้นล่ะ”

“อ้าว ก็ผู้ชายกับผู้หญิงใกล้ชิดกันมันก็อาจจะมีเผลอกายเผลอใจบ้าง”

“เผลอกายน่ะไม่มีหรอก”

“หมอเขาไม่แสดงท่าทีอะไรแบบนั้นเลยเหรอ”

“เขาก็แค่จับมือบ้างช่วยประคองบ้าง มีแค่นั้นจริงๆ”

“แล้วอัญรู้สึกยังไงล่ะเวลาที่เขาอยู่ใกล้ๆ”

“บอกตรงๆ นะตอนแรกอัญรู้สึกเฉยๆ แต่ตอนนี้รู้สึกใจเต้นแรง รู้สึกหวั่นไหวมาก”

“เขาเรียกว่าความรัก อัญเคยรักเขาแล้วพอได้อยู่ใกล้ชิดกันความรู้สึกแบบเดิมมันก็กลับมาอีก”

“แต่ก่อนอัญรักเขามากเลยเหรอ”

“อุ๋มคิดว่าอย่างนั้นนะ” หญิงสาวยิ้มให้เพื่อนแต่ไม่กล้าสบตาเพราะก่อนหน้านั้นอัญชิสาและหมอเอกอาทิตย์ไม่ได้สนิทสนมกันแบบนี้ ทั้งสองแทบจะไม่เคยพูดคุยกันเลย แต่เมื่ออัญชิสาบอกความรู้สึกออกมาแบบนี้ เธอก็อยากจะให้ทุกอย่างมันเป็นไปแบบนี้

อังคณาเคยคุยกับหมอเอกอาทิตย์เรื่องนี้อยู่หลายครั้งถึงความรู้สึกที่หมอมีต่อเพื่อนของเธอและครั้งสุดท้ายคุณหมอหนุ่มก็สารภาพกับเธอว่าเขารักอัญชิสาจริงๆ และอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับอัญชิสาอยู่แบบนี้ตลอดโดยไม่สนใจว่าเธอจะจำเรื่องราวในอดีตได้หรือเปล่า ขอแค่มีเธออยู่เคียงข้างแค่นั้นคือสิ่งที่เขาต้องการ

“อัญโชคดีมากๆ เลยนะได้แฟนที่ดียังหมอซัน”

“ใช่จ้ะ อัญโชคดีที่ได้แฟนดีและยังมีเพื่อนที่ดีอย่างอุ๋มด้วย แล้วอุ๋มละเป็นยังไงบ้างมีหนุ่มเข้ามาจีบบ้างไหม”

“ก็มีบ้างแต่อุ๋มยังไม่คิดเรื่องนี้หรอก”

“ทำไม ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้เหรอ”

“ลืมได้แล้ว แต่ตอนนี้อยากทำงานเก็บเงินมากกว่า อุ๋มวางแผนไว้ว่าปีหน้าจะไปเที่ยวญี่ปุ่น ตอนแรกก็อยากชวนอัญไปด้วยนะแต่ตอนนี้คิดว่าไปคนเดียวดีกว่า”

“ทำไมล่ะ เพราะอัญจำอะไรไม่ได้ใช่ไหม” อัญชิสาถามด้วยน้ำเสียงน้อยใจ

“ไม่ใช่แบบนั้นนะอัญอย่าเพิ่งน้อยใจไปสิ ที่อุ๋มไม่ชวนอัญก็เพราะตอนนี้อัญมีแฟนแล้ว อุ๋มว่าใช้เวลาวันหยุดอยู่กับแฟนน่าจะดีกว่าอยู่กับเพื่อนนะ”

“นี่อุ๋มกำลังน้อยใจที่อัญมีแฟนเหรอ”

“เปล่านะอัญอย่าเพิ่งเข้าใจผิด อุ๋มแค่คิดว่าชีวิตคนเรามันสั้น ก็เลยอยากให้ทุกคนใช้เวลาของตนเองอย่างเต็มที่ บางทีการที่อุ๋มไปเที่ยวคนเดียวก็อาจจะเจอเนื้อคู่ที่นั้นก็ได้นะ”

“จะกล้าไปคนเดียวจริงๆ เหรอ”

“ก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน คงต้องรอให้ถึงปีหน้าก่อน ตอนนี้อุ๋มเรียนภาษาญี่ปุ่นออนไลน์ด้วยนะเผื่อไปที่นันจะได้สื่อสารกับคนญี่ปุ่นได้”

“ดูแล้วอุ๋มชอบประเทศนี้มากๆ เลยนะ”

“ใช้จ้ะ อุ๋มชอบประเทศนี้ที่สุดเลย”

“แล้วอัญล่ะ เคยมีความฝันว่าอยากไปเที่ยวที่ไหนหรือชอบประเทศไหนเป็นพิเศษหรือเปล่า อัญเคยเล่าให้อุ๋มฟังไหม"

“อัญชอบประเทศอังกฤษและอยากไปขึ้นลอนดอนอายน่ะ”

“แต่คงได้แค่ฝันใช่ไหม”

“ทำไม่คิดแบบนั้น อัญนะมีเงินเก็บตั้งเยอะนะ ถ้าอยากไปจริงๆ ก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย”

“อุ๋มไปกับอัญไหมล่ะ”

“ได้สิ แต่ต้องหลังจากที่อุ๋มไปเที่ยวญี่ปุ่นก่อนนะ แต่ถ้าอัญรอไม่ไหวก็ชวนหมอซันไปสิ”

“ถ้าอัญชวนเขาไปเขาก็คงจะจ่ายทุกอย่างอีกนั่นแหละ”

“หมายความว่าตอนไปทะเลเขาไม่ยอมให้อัญจ่ายค่าอะไรเลยเหรอ”

“อือ เขาแย่งจ่ายทุกอย่างเลย อัญเกรงใจเขามากจนไม่อยากออกไปไหนกับเขาแล้ว อัญเลยคิดว่าจะหาซื้อของขวัญให้เขาสักชิ้นน่ะ แต่อีกนานเลยกว่าจะปีใหม่ อุ๋มรู้ไหมว่าหมอเกินวันที่เท่าไหร่”

“ไม่รู้หรอก แต่ฝ่ายบุคคลน่าจะรู้นะ เดี๋ยวจะลองแอบถามให้”

“เขาจะยอมบอกเหรอ”

“ไม่รู้เหมือนกันแต่อุ๋มจะพยายามดูนะ แต่ถ้าไม่รู้วันเกิดอัญก็บอกเขาว่าให้เพราะอยากให้ คนจิตใจดีอย่างหมอซันไม่ปฏิเสธหรอก”

“นั่นสินะ”

“อัญรู้ไหมตอนนี้ที่โรงพยาบาลมีคุณหมอคนใหม่ด้วยนะ เห็นว่าเคยเรียนที่เดียวกับหมอซันที่อเมริกาด้วนยะชื่อหมอกิ๊ก”

“หมอแผนกไหนเหรอ”

“แผนกเด็กนะ หน้าตาสวยมากเลยนะคนไข้เด็กพอเจอกับคุณหมอคนสวยก็ไม่งอแงกันเลย”

“คนสวยๆ ใครก็ต้องชอบกันทั้งนั้นไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ วันหลังอุ๋มถ่ายรูปมาให้อัญดูบ้างสิจะได้รู้จักไว้ก่อนจะกลับไปทำงาน"

“ไม่ต้องรอวันหลังรอก อุ๋มมีเฟซบุ๊กของหมอด้วยเดี๋ยวเอาให้ดู” อังคณาหยิบโทรศัพท์ของตนเองขึ้นมาจากนั้นก็เขาไปดูโปรไฟล์ของคุณหมอคนใหม่

“สวยมากๆ เลยนะ” อัญชิสาชมออกมาจากใจจริงเพราะคุณหมอคนใหม่ทั้งสาวและสวยแถมยังดูมีเสน่ห์มากๆ

“อุ๋มก็ว่าสวย แบบนี้คุณหมอหนุ่มๆ คงได้แวะเวียนมาแผนกเด็กบ่อยๆ แน่ แต่อัญไม่ต้องห่วงนะ”

“อัญต้องห่วงอะไร”

“ก็ห่วงว่าหมอซันจะไปต่อแถวจีบกับเขาน่ะสิ เพราะถ้าเขาจะจีบก็คงจีบตั้งแต่อเมริกาแล้ว อีกอย่างคนอย่างหมอซันละเขารักใครรักจริง อุ๋มรับรองได้เลยว่าเขาไม่มีทางนอกใจอัญเด็ดขาด” อังคณาบอกกับเพื่อนอย่างมั่นใจเพราะเธอดูออกว่าหมอเอกอาทิตย์นั้นรักและจริงใจกับเพื่อนของตนเองมากแค่ไหน