เล่ห์รักสามีท่านประธาน

ตอนที่ 1

คนที่หวนกลับมา

ท้องฟ้ายามเช้าที่สดใส วรดาตื่นนอนด้วย ความสดใส สายตาอ่อนโยนทอดมองคนรักที่นอนอยู่ข้างกาย แผ่นหลังเปลือยเปล่ากระทบกับความเย็นหญิงสาวจึงรีบดึงผ้าห่มคลุมร่างกายเขาไว้เพื่อให้ ความอบอุ่น

วันนี้นาวินไม่ได้เข้าบริษัท เขาทำงานลากยาวมาหลายวันและต้องการเวลาพักผ่อน แต่วรดามีงานด่วนที่ต้องทำ เธอไม่สามารถลาได้ จึงต้องรีบตื่นแต่เช้า เดินทางไปที่บริษัทเพื่อเตรียมตัวเข้าร่วม การประชุม

ก่อนออกจากคอนโด หญิงสาวไม่ลืมที่จะทำอาหารเตรียมไว้ให้คนรัก เมื่อก่อนนาวินไม่ให้ความสำคัญกับอาหารเช้า เขามักจะปวดท้องอยู่บ่อยครั้ง เธอจึงต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการกินใหม่

มาวินชอบกินอาหารเบาๆช่วงเช้า หญิงสาวจะคอยปิ้งขนมปังเตรียมเอาไว้ เคียงข้างด้วยไข่ดาว แฮมและไส้กรอก อาจมีผักเคียงเล็กน้อย อยู่ที่ว่าวันนั้นในตู้เย็นจะมีอะไรเหลืออยู่บ้าง

วรดาเขียนโน้ตเล็กๆแปะไว้ที่โต๊ะอาหาร กระดาษโน้ตสีสันสดใสสะดุดตา ทำให้หญิงสาวมั่นใจว่าเมื่อชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องจะต้องเห็น อย่างแน่นอน

หลังจากเตรียมทุกอย่างให้คนรักเรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบแต่งตัว แต่เนื่องจากวันนี้มีประชุมกับ ฝ่ายบริหาร จึงต้องเรียบร้อยและเป็นทางการ วรดาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว และกระโปรงทรงเอยาวคลุมเข่าสีน้ำตาล กระเป๋าลายสีรุ้งวันนี้ถูกแขวนไว้ที่เดิมหลังจากใช้งานมายาวนาน เธอจำเป็นต้องเลือกกระเป๋าไปที่เข้ากับชุด แม้ว่าจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่แต่กระเป๋าใบนี้เป็นของขวัญที่นาวินซื้อให้ ถือเป็นโอกาสดีที่เธอจะหยิบมาใช้ ให้เขาชื่นใจบ้าง

ก่อนออกไปหญิงสาวไม่ลืมที่จะหอมแก้มคนรัก เธอไม่เคยอายที่จะแสดงความรักและหมั่นเติม ความหวาน นี่เป็นเคล็ดลับที่ทำให้เธอกับเขาคบหากันมานานเกือบเจ็ดปี ตั้งแต่สมัยที่เธอยังเป็นเด็กฝึกงานในบริษัทของเขา

นาวินตื่นแล้ว เขาถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อไม่เห็นวรดาอยู่ในห้อง วันนี้หญิงสาวมีประชุมกับ ฝ่ายบริหาร ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญ วรดาในฐานะหัวหน้าแผนกไม่สามารถลาหยุดได้

ชายหนุ่มเดินงัวเงียออกมาจากห้อง ชงกาแฟนั่งลงที่เก้าอี้ อาหารเช้าถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อย แม้ว่ามันจะเย็นไปสักหน่อย แต่เขาก็กินอย่างเอร็ดอร่อย โทรศัพท์มือถือเครื่องหรูฉายหนังเเอ็คชั่น นาวินไม่ได้มีโอกาสได้นั่งดูหนังแบบนี้บ่อยๆ เพราะเขาเองก็มีภาระหน้าที่ไม่ต่างจากวรดาเลย เขาถูกวางตัวให้สืบทอดตำแหน่งประธานบริษัทจากผู้เป็นแม่ แม้ว่าเขาจะเป็นแค่รองประธานบริษัทในเวลานี้ แต่เพราะแม่ใกล้จะวางมือแล้ว หน้าที่ในการดูแลบริษัทก็ตกเป็นของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้

ขณะที่นาวินกำลังเพลิดเพลินอยู่กับหนังเรื่องโปรด เสียงหน้าประตูก็ดังขึ้น เขาสวมสลิปเปอร์ เดินลากเท้าด้วยท่าทางเกียจคร้านไปทางประตู หน้าจอฉายให้เห็นผู้ที่มาเยือน ทำให้ชายหนุ่มนิ่งชะงักไปชั่วขณะ