บทที่ 8

ห้ามใจอ่อนเด็ดขาด…

พริมาบอกตัวเองซ้ำๆ ระหว่างเตรียมตัวเข้าประชุมสำคัญกับบอร์ดบริหาร เมื่อวานเธออ้างว่าไม่หิวและปล่อยให้คู่หมั้นสุดฮอตจัดการมื้อเย็นตามลำพัง แม้เขาจะใจดีบอกผ่านประตูว่าเก็บอาหารไว้ให้ในตู้เย็น แต่เธอก็ไม่ยอมออกมาเผชิญหน้าให้เกิดภาวะสุ่มเสี่ยงต่อหัวใจ

“ท่านประธานเรียกพบครับคุณพริม” ผู้ช่วยส่วนตัวของปุณณ์ทำหน้ามุ่ย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าถูกดุมา ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะเขาไม่เคยใจดีเวลาทำงานอยู่แล้ว

ว่าแต่มีเรื่องอะไรถึงได้เรียกเธอนะ...

“คุณปุณณ์คะ” พริมาเคาะประตูตามมารยาท ก่อนตรงเข้าไปหาหนุ่มใหญ่ที่กำลังชักสีหน้าอย่างไม่พอใจนัก

“ทำไมเมื่อเช้าไม่รอพี่ล่ะครับ แล้วนี่มาทำงานยังไง” ที่แท้เขาไม่พอใจที่เธอไม่อยู่ทำหน้าที่คนขับรถให้นี่เอง

“พอดีพริมรีบค่ะ เมื่อวานลืมเอกสารไว้ที่บริษัทเลยต้องเข้ามาเตรียมงานตั้งแต่เช้า พริมขอโทษนะคะที่ไม่ได้อยู่ขับรถให้คุณปุณณ์” พริมาบอกว่านั่งรถไฟฟ้าออกมาตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า ซึ่งตอนนั้นเขาออกกำลังกายอยู่ที่ฟิตเนส พอกลับเข้าห้องมาอีกทีก็ไม่เจอใครแล้ว

“พี่ปุณณ์...”

“คะ?”

“เรียกว่าพี่ปุณณ์ ไม่ใช่คุณปุณณ์”

“เราอยู่ที่บริษัทนะคะ เรียกพี่ปุณณ์หรือแทนตัวเองว่าพี่คงไม่เหมาะ จริงสิคะ คุณปุณณ์ได้ยินข่าวลือหรือยังคะว่าบอร์ดไม่ค่อยพอใจที่คุณปุณณ์มารับช่วงต่อโปรเจกต์ใหม่แทนคุณปราชญ์ เพราะว่าชื่อเสียง เอ่อ... ไม่ค่อยเหมาะกับโปรเจกต์ครอบครัว”

หากกลุ่มเป้าหมายเป็นคนโสด ชื่อเสียงของปุณณ์คงทำให้ลูกค้าเข้ามาจับจองห้องชุดของคอนโดมิเนียมหรูย่านริมแม่น้ำเจ้าพระยาได้ไม่ยาก แต่การขายครั้งนี้เน้นตลาดครอบครัวเป็นหลัก เขาที่เจ้าชู้จัดจนไม่มีผู้หญิงคนไหนเอาอยู่จึงดูขัดกับภาพที่บริษัทต้องการสื่ออยู่บ้าง

“ในเมื่อบอร์ดไม่ชอบภาพลักษณ์ของพี่ เราก็จัดการเปลี่ยนใหม่ให้เป็นไปตามที่ทุกคนต้องการ แค่นี้ก็หมดปัญหาแล้ว”

“เปลี่ยนใหม่?” พริมาถามอย่างไม่เข้าใจนัก

“ยังไงพี่ก็จะแต่งงานกับพริมอยู่แล้ว เราบอกทุกคนไปเลยก็ได้นี่ว่าเราคือครอบครัวเดียวกัน เปิดตัวไปเลยว่าเราหมั้นกันแล้ว…”

ปุณณ์อ้างว่าการเปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอ เปลี่ยนภาพลักษณ์หนุ่มโสดให้กลายเป็นผู้ชายอบอุ่นที่พร้อมสร้างครอบครัวจะทำให้นักลงทุนเชื่อมั่น เพียงเท่านี้บอร์ดบริหารก็คัดค้านอะไรไม่ได้แล้ว

“ไม่ค่ะ เราตกลงกันแล้วนะคะว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ พริมไม่อยากเสียชื่อ”

“เสียชื่อ เสียชื่อยังไงเหรอ” ปุณณ์แกล้งถามทั้งๆ รู้อยู่เต็มอกว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่เขาก็ยังอยากได้ยินเธอพูดมันออกมาอยู่ดี

“ก็เรื่องที่หมั้นแล้วก็ถอนหมั้น ถ้าเลือกได้พริมก็ไม่อยากให้ใครรู้หรอกนะคะว่าพริมเคยหมั้น ถึงมันจะเป็นเพราะสถานการณ์บีบบังคับก็เถอะ”

“ไม่เป็นไร ไม่อยากบอกใครก็ไม่เป็นไร พี่ไม่คิดจะบังคับใจพริมอยู่แล้ว ส่วนเรื่องมาทำงานโดยไม่รอพี่ คราวหลังไม่เอาแล้วนะครับ… พี่ไม่ชอบ”

คำว่า ‘พี่ไม่ชอบ’ ทำให้พริมาหนาวเหน็บทั่วร่าง ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มประดับอยู่ก็จริง แต่ดวงตาสีเข้มคู่นั้นบอกชัดว่าจะเธออาจโดนดีหากไม่เชื่อฟัง

โดนดีที่ว่าก็คงไม่พ้นเรื่องบนเตียง…

หลังจากให้คำมั่นสัญญาว่าจะรอเขาทุกครั้ง พริมาก็ก้มหน้าก้มตาเดินตามคู่หมั้นเข้าห้องประชุม เขาทักทายทุกคนที่รออยู่ในห้อง ก่อนนั่งเก้าอี้ประจำตำแหน่งอย่างที่ทำมาตลอดสามเดือน

กรรมการฝ่ายบริหารของบริษัททรีพี พร็อพเพอร์ตี้ ดีเวลลอปเมนท์ จำกัด นั่งทำหน้าตาเคร่งเครียดระหว่างการประชุม ทุกหัวข้อถูกหยิบยกมาถกเถียงและได้ข้อสรุปที่น่าพึงพอใจ จนกระทั่งถึงเรื่องความเหมาะสมของคุณปุณณ์ถูกนำมาพูดคุยอีกครั้ง

“พวกผมเห็นว่าเราควรเลือกตัวแทนสไตล์รักครอบครัวแบบคุณปริญญ์” ทว่าปริญญ์กลับสิงคโปร์ไปแล้ว เรื่องจะให้กลับมาดูแลงานในไทยคงเป็นไปได้ยาก

“จริงๆ คุณปราชญ์เพิ่งแต่งงาน ผมว่าให้คุณปราชญ์ช่วย…”