ตอนที่1(เจแปน เจติมา)

เจแปน เจติมา……

ห้องสตู QE

“เปิดนิดนึงครับน้องเจ ดีครับดี”เสียงช่างภาพเอ่ยบอกฉันและจัดท่าทางให้ฉัน ฉันก็เชิดหน้าขึ้นเผยอริมฝีปากเล็กน้อยให้ดูเซ็กซี่มือเล็กก็ประคองชายผ้าขนหนูที่ปกปิดหน้าอกอวบอิ่มคัพEของฉันอยู่ให้โชว์เนื้อนูนขาวใสผิวขาวราวกับแสงนีออนที่เปล่งปลั่งท้าทายสายตาของคนที่อยู่รอบๆห้องอัดแห่งนี้

“เดี๋ยวสแตนด์อินเข้าประจำที่เลย....จะได้ให้น้องเจไปพัก”เสียงผู้กำกับเอ่ยขึ้นทำให้ฉันจับผ้าขนหนูพันรอบตัวทันทีเพื่อเปลี่ยนคิวให้สแตนด์อินเข้ามาถ่ายต่อ ฉันไม่ได้ถ่ายโป๊เปลือยถึงขนาดนั้นฉันใส่ชุดเกาะอกสีเนื้อปกปิดเรือนร่างไม่ได้โชว์โป๊เปลือยแต่อย่างใดแต่คนที่ทำงานเป็นสแตนด์อินต่างหากล่ะที่จะต้องโชว์ทุกอย่างและพวกเธอก็ได้ค่าตัวน้อยกว่าฉันมากด้วย

“พี่แหม่มคะ”

“คะน้องเจแปน? ”ฉันหยุดเดินพร้อมกับหันไปมองหน้าพี่แหม่มผู้จัดการส่วนตัวของฉันที่เธอเดินตามหลังฉันมาในมือของเธอหอบหิ้วกระเป๋าของฉัน

“เดี๋ยวพอรับเงินค่าตัวของเจแล้วหักเปอร์เซ็นต์ของพี่แหม่มหมดแล้วที่เหลือก็เอาให้นันนะคะ”

“ให้ทำไมคะ? ”พี่แหม่มจ้องหน้าฉันอย่างสงสัย นันที่ฉันพูดถึงเธอก็คือสแตนด์อินสาวที่เธอมีรูปร่างที่เหมือนกันกับฉันทุกอย่างผิดก็แค่อายุที่เธออ่อนกว่าฉันสองปี

“นะคะอย่าถามอะไรเจมากเลย”ฉันบอกพี่แหม่มเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวส่วนตัวของฉันที่ทางทีมงานจัดไว้ให้โดยเฉพาะ ฉันไม่ต้องการเงินอะไรมากมายเพราะฉันก็ไม่ได้ขาดแคลนเงินอยู่แล้ว ถ้าฉันนอนอยู่บ้านเฉยๆก็มีเงินกินสบายไปทั้งชาติแล้ว แต่ที่ฉันต้องมาทำงานในที่แบบนี้ก็เพราะว่ามันคือหน้าที่พลเมืองดีของฉันน่ะสิ จะว่าฉันเป็นคนดีก็ไม่ใช่เพราะฉันทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองด้วยเหมือนกัน

ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ

“ใครโทรมา? ”ฉันพึมพำขึ้นในจังหวะที่ฉันกำลังจะเดินตรงไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายและคิดว่าจะนอนหลับสักตื่นแล้วค่อยออกไปผจญภัยในราตรีนี้ต่อ

คุณป๊าาา❤️

“คุณป๊าโทรมามีอะไรนะ? ”ฉันพึมพำขึ้นเมื่อจอสมาร์ทโฟนเครื่องหรูของฉันโชว์ชื่อของคุณป๊าหรือคุณพ่อของฉันนั่นเอง

“ขาคุณป๊าาาฉันไม่รอช้ากดรับสายคุณป๊าทันทีเดี๋ยวช้าท่านจะกริ้วเอา

(เสียงหวานมาเลยลูกรัก)

“ก็หนูคิดถึงคุณป๊ามากยังไงละคะ"

(คิดถึงแล้วทำไมไม่กลับบ้านเลย) เสียงของคุณป๊าฟังดูเหมือนน้อยใจฉัน ก็ทำไงได้อ่ะ ฉันเมาเละทุกวันเลยน่ะสิถ้ากลับไปสภาพนั้นนะ มีหวังพี่เทเลอร์ไม่ยอมให้ฉันออกจากบ้านอีกเป็นแน่ พี่ชายฉันน่ะหวงฉันยิ่งกว่าพ่อหวงซะอีก!

“พอดีเจเรียนหนักมากเลยคะคุณป๊า”

(อ้าวถ้างั้นหนูเรียนหนักหนูก็ช่วยคุณป๊าไม่ได้แล้วน่ะสิลูกรัก)

“ช่วยอะไรคะ? ”ฉันขมวดคิ้วทันที

(ก็งานชิ้นใหม่ที่เราคุยกันเมื่อต้นเดือนที่แล้วยังไงจ๊ะ)

“ที่เกี่ยวกับงานของพี่ลูคัสน่ะเหรอคะ? ”ฉันยิ้มขึ้นมาบางๆเมื่อนึกถึงผู้ชายสุภาพบุรุษที่คอยปกป้องและแสนดีคนนั้นผู้ชายที่เปลี่ยนทุกอย่างในชีวิตของฉันให้ดีขึ้น

(ใช่ลูกตอนนี้ลูคัสถึงเมืองไทยแล้ว)

“งั้นเดี๋ยวหนูรีบไปหาคุณป๊าที่ทำงานนะคะแค่นี้ค่ะสวัสดีค่ะ”ฉันรีบตัดบทคุณป๊าและกดวางสายคุณป๊าทันที

“สิบสามปีที่รอคอยในที่สุดพี่ก็กลับมาหาเจแล้ว”ฉันพึมพำขึ้นและมองรูปผู้ชายในจอสมาร์ทโฟน ผู้ชายที่เป็นรักครั้งแรกและรักครั้งเดียวของฉัน

สวัสดีค่ะ

ฉันชื่อ เจแปน ชื่อจริง นางสาว เจติมา รัตนาทินอายุ23ปี กำลังศึกษาอยู่ที่มหาลัยDH คณะนิเทศศาสตร์สาขาการแสดงปีสี่ ฉันกำลังจะจบในไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ ฉันเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูลรัตนาทิน มีพี่ชายหนึ่งคนชื่อเทเลอร์เป็นตำรวจยศร้อยตำรวจเอกเลยนะ ส่วนคุณป๊าของฉันท่านก็เป็นพลตำรวจเอกท่านเป็นผู้บังคับบัญชาการตำรวจแห่งชาติหรือสั้นๆก็คือ (ผบ.ตร.) นั่นเอง ฉันกับพี่ชายเป็นลูกต่างแม่กัน คุณป๊าของฉันท่านมีภรรยาสองคนที่อยู่บ้านเดียวกันแต่โชคร้ายแม่ทั้งสองของฉันท่านอายุสั้นจากโลกนี้ไปตั้งแต่ฉันยังเล็กๆเลย เลยทำให้เราต้องอยู่กันสามคนพ่อลูก

ฉันคอยเป็นสายให้ตำรวจเพื่อปิดคดีการค้ามนุษย์และอีกหลายคดีเลยล่ะ เพราะฉันอยากช่วยคุณป๊ากับพี่ชายฉัน เพราะจะหาอาสาสมัครก็ไม่มีสักคนเพราะไม่มีใครกล้าเสี่ยงน่ะสิ ใครกล้าก็บ้าเต็มทนแล้ว เอาชีวิตเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมาเฟียน่ะ แต่ฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่กลัวเพราะฉันแอบรักมาเฟียคนหนึ่ง ซึ่งความรักของฉันเกิดขึ้นมานานแล้วล่ะ ก็พี่ลูคัสนัั่นแหละ เมื่อก่อนเขาเป็นเพื่อนกับพี่ชายฉันเองแต่พอนานไปพวกเขาก็เลิกคบกันและกลายมาเป็นศัตรูกัน

โดยที่พี่ชายฉันผันตัวเองมาเป็นตำรวจส่วนพี่ลูคัสก็ผันตัวเองไปเป็นมาเฟียประกอบอาชีพไม่สุจริตแถมยังผิดกฏหมายทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นค้ายาเสพติด ค้ามนุษย์ ค้าประเวณีเถื่อน เปิดคาสิโนเถื่อน ฆ่าคนตายโดยที่กฏหมายทำอะไรเขาไม่ได้เลยไม่รู้เพราะอะไรกัน เลยทำให้คดีของเขาถูกส่งเข้าไปยังหน่วยสืบสวนลับและคดีนี้จึงถูกส่งมาให้หน่วยของพ่อฉัน พวกเขาจะต้องปิดคดีนี้ให้ได้เร็วที่สุด เลยต้องให้ฉันเป็นหน่วยกล้าตายเข้าไป โดยเรื่องนี้จะถูกเก็บเป็นความลับโดยเฉพาะพี่ชายสุดที่รักของฉันเองก็ไม่รู้

สำนักงานตำรวจแห่งชาติ

ห้อง ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (ผบ.ตร.)

20:30น.

“คุณป๊าขาาาาาาา”ทันทีที่ประตูห้องทำงานของคุณป๊าเปิดออกฉันก็ไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปโผกอดผู้เป็นพ่ออย่างคิดถึง ฉันไม่ได้เจอท่านมาหลายวันแล้วน่ะเนี่ย

“เป็นไงลูกเหนื่อยไหมกับชีวิตนางแบบของลูก? ”คุณป๊าลูบผมฉันอย่างเอ็นดูน้ำเสียงของท่านยังคงอบอุ่นอยู่เสมอ

“นิดหน่อยค่ะแต่สนุกมากกว่า”

“ก็ต้องสนุกสิ…เราได้ใช้ชีวิตอิสระหนิ”

“ก็หนูไม่เคยได้เลยหนิคะ”ฉันว่าเสียงแผ่วพลางออดอ้อนคุณป๊า

“แล้วต่อจากนี้ไปหนูจะยอมได้เหรอลูก? ”คุณป๊ามองหน้าฉันด้วยสายตาเป็นห่วง เพราะงานนี้มันอันตรายมากจริงๆเพราะลูคัสไม่ใช่บุคคลธรรมดาแต่เขาเป็นบุคคลที่ทางการต้องการตัวมากที่สุด

“ได้สิคะเพื่อคุณป๊าและพี่เทเลอร์งานแค่นี้จิ๊บๆๆค่ะ”จะว่าไปก็ไม่ใช่เพราะสองคนนี้ทีเดียวหรอก เพราะฉันเองก็อยากจะเข้าไปใกล้ชิดพี่ลูคัสด้วยเหมือนกัน

“งั้นป๊าขอให้หนูดูแลตัวเองดีๆนะลูก”

“รับทราบครับท่าน ผบ.ตร.”ฉันว่าพลางทำท่าตะเบ๊ะอย่างหนักแน่นเหมือนชายชาติตำรวจ ใครๆก็ว่าทำไมฉันไม่สอบตำรวจจะได้เดินตามทางของคุณป๊าและพี่ชาย ฉันจะทำแบบนั้นได้ยังไงในเมื่อใจฉันมันไม่รัก

“ทะเล้นจริงๆ"คุณป๊าขยี้ผมฉันเล่นอย่างเอ็นดู และท่านก็เชื้อเชิญให้ฉันนั่งลงและเริ่มคุยถึงแผนที่ฉันจะต้องทำดังต่อไปนี้ งานที่ฉันได้รับมอบหมายคือเข้าไปทำงานที่ผับของลูคัสและต้องทำให้ลูคัสเลือกฉันไปเป็นนางแบบโปรโมทของเขาให้ได้และทำทุกวิธีทางให้ลูคัสไว้ใจฉันและฉันต้องคอยสืบความเคลื่อนไหวและรู้ทุกงานของลูคัส และคอยรายงานคุณป๊าฉันทุกอย่างทุกเรื่อง

“ยากไปไหมลูก? ”

“ไม่เลยค่ะ…แค่นี้เองแล้วจะให้หนูเริ่มงานเมื่อไหร่ดีคะ? ”

“คืนนี้ยิ่งดีเพราะลูคัสมันกำลังมองหาสาวสวยไปโปรโมทสถานที่กามารมณ์ของมันอยู่ ลูกต้องเดินเข้าไปสมัครและต้องทำให้มันลือกลูกให้ได้”

“ไม่มีปัญหาค่ะคุณป๊า”

“งั้นหนูขอตัวเลยนะคะ”

“โชคดีลูก”