๔ ใจเราตรงกัน (๓)

วันหยุดนิรดาได้รับข้อความจากพี่สาวเพื่อนัดมารับประทานอาหารร่วมกันที่โรงแรม ค่อนข้างเป็นส่วนตัวและหรูหราพอสมควร โต๊ะค่อนข้างอยู่ห่างกันทำให้มีพื้นที่ส่วนตัว อีกทั้งห้องอาหารรักษาความลับของลูกค้า จะไม่มีภาพใดหลุดออกไปสู่สาธารณะ

อาหารวางเต็มโต๊ะจากการสั่งของคนเป็นน้อง หล่อนเลือกตักสปาเก็ตตี้มาชิมเป็นอันดับแรกตามความชอบ ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่พ่อครัวของห้องอาหารแห่งนี้ก็ฝีมือดีไม่ตก มากินทีไรมีความสุขกลับไปทุกที

โดยเฉพาะวันนี้ที่เพิ่งแยกกับแฟนหนุ่ม พวกเธอคบกันมาเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้ว ความเปลี่ยนแปลงคือสรรพนามที่ตนใช้เรียกพงพนา อีกทั้งยังเพิ่มความหวานและพยายามเรียนรู้การทำอาหารเพื่อจะได้เอาไปให้เขาที่บริษัทบ้าง

ช่วงนี้ก็พยายามถามชีวิตประจำวันของพงพนา แต่เหมือนชายหนุ่มเลี่ยงจะตอบหล่อนจึงไม่เซ้าซี้ เดี๋ยวเขาจะเบื่อเสียเปล่า

“หน้าตาสดใสเชียวนะ มีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นหรือเปล่า...เหมือนว่าน้องสาวคนสวยของพี่กำลังจะมีความรัก” นรินทิพย์เห็นคนอายุน้อยกว่ารับประทานอาหารพลางยิ้มกว้างมีความสุข หน้าตาเบ่งบานกว่าปกติที่มากินข้าวด้วยกันก็ตั้งข้อสังเกต

จำได้ว่าอีกฝ่ายแทบไม่เคยมีแฟนเลย แต่ละวันก็มัวแต่ชื่นชมศิลปินต่างประเทศจนโดนบิดาดุบ่อยครั้ง เคยทะเลาะถึงขั้นบ้านเกือบแตกเพราะท่านไปทำลายของรักของห่วงอย่างโปสเตอร์และอัลบั้มที่นิรดาเก็บหอมรอมริดกว่าจะซื้อได้

นั่นอาจเป็นฟางเส้นสุดท้ายทำให้สองพ่อลูกเมินเฉยต่อกัน...

“ดูออกขนากนั้นเลยเหรอพี่น่า” วางช้อนส้อมแล้วยกมือขึ้นกุมแก้มทั้งสองข้าง ปิดไม่มิดถึงความสุขที่มันล้นออกมาจากแววตา

“พี่เป็นพี่สาวของเรานะ ทำไมจะดูไม่ออกว่านิวกำลังมีความสุข หน้าตาอิ่มเอิบไม่ต้องพึ่งยาหรือวิตามิน แววตาเป็นประกาย ร่าเริงแจ่มใส แล้วก็มีประกายสีชมพูอยู่รอบตัว...” วิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนจนนิรดาแทบไม่รู้ตัว

หล่อนเป็นแบบนั้นเหรอ

“จริงอ่ะ รอบตัวของนิวมีประกายสีชมพูเหรอ ไหนๆ ทำไมนิวมองไม่เห็นเลยล่ะ” พยายามมองแสงสีชมพูรอบตัวแต่กลับไม่พบ จึงจ้องหน้าพี่สาวนิ่งเหมือนว่าตนกำลังถูกหลอก เล่นเอานรินทิพย์ต้องถอนหายใจอย่างระอา

“พี่ก็แค่เปรียบเทียบไหมล่ะเด็กบื้อ...ว่าแต่เรื่องความรักของเราน่ะเป็นยังไง ไม่คิดจะเล่าให้พี่ฟังเลยเหรอ คนล่าสุดที่คบก็สามเดือนไม่เห็นจะพามาเจอหน้าเลย” หั่นสเต็กปลาแล้วเอาเข้าปากขณะถามคนที่กำลังมีรักครั้งใหม่ที่แสนหวานฉ่ำ

“คนล่าสุดอะไร นั่นแฟนคนแรกของนิวเลยนะ...แฟนไม่สำคัญหรอก สำคัญที่คนนี้นิวรักมาก เขาดีกับนิวมากๆ เลยนะพี่น่า” แค่คิดถึงใบหน้าคมก็อยากเจอตัวจริงซะแล้ว ช่วงนี้เรียกได้ว่าคลั่งรักเขาแบบหัวปักหัวปำ อยากขนเสื้อผ้าย้ายไปอยู่กับพงพนาให้รู้แล้วรู้รอด

ชายหนุ่มเองก็ช่างเอาใจเหมือนกัน ทำอาหารมาให้ตอนเที่ยง มารับหลังเลิกงาน พาไปดูหนังและทำกิจกรรมของคู่รัก กอบกุมมือทุกครั้งยามอยู่ด้วยกันไม่สนสายตาใคร

แล้วจะไม่ให้เธอหลงเขาได้อย่างไร...

“ใครจะดีกับนิวเท่าพี่ แบบนี้พี่ก็ถูกแย่งความดีน่ะสิ” ทำหน้าเง้างอนจนน้องต้องรีบแก้ต่าง

“ไม่หรอก นิวให้พี่น่าเป็นที่หนึ่งอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้ก็ขอให้แฟนนิวเป็นที่ศูนย์แล้วกันนะคะ” คนช่างพูดยังให้ความสำคัญกับพี่สาว แต่สิ่งที่เพิ่มเข้ามาคือแฟนที่ตนเองรักนักหนา เล่นเอาคนถูกแย่งความรักเริ่มน้อยใจ

“โอ้โห ยัยเด็กแสบ ให้พี่เป็นที่หนึ่งแต่คนรักเราแซงพี่ไปแล้วงั้นเหรอ ช่างคิดเหลือเกินนะเรา มื้อนี้พี่ไม่เลี้ยงแล้ว”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวมื้อนี้นิวเป็นคนเลี้ยงเอง พี่น่าไม่ต้องห่วงนะว่านิวจะไม่มีเงิน ช่วงนี้งานรุ่งรักก็ปัง ชีวิตแสนจะมีความสุขเลย เนี่ยดูสิคะ...ผักโขมที่เคยเกลียดก็อร่อยขึ้นมาทันที ความรักทำให้เราเปลี่ยนไปจริงๆ เลย” ตักซุปผักโขมขึ้นมากินทั้งที่ไม่เคยชอบ

แต่เพราะมันคือหนึ่งในเมนูโปรดของพงพนา หล่อนจึงต้องฝึกกินเอาไว้ ทั้งยังคิดจะไปเรียนทำเมนูนี้เพื่อเขาโดยเฉพาะ

“เฮ้อ...แล้วบอกพี่ได้หรือยังว่าคบกับใคร” เข้าเรื่องสำคัญจนนิรดาต้องวางทุกอย่างในมือ แล้วค่อยนำมือมาประสานที่หน้าตัก กระแอมเล็กน้อยเพื่อการเปิดตัวที่ยิ่งใหญ่ ทั้งที่ความจริงมันก็ไม่ใช่ความลับอะไรหรอก

การที่เธอคบพงพนาอาจเป็นการดีเพราะอย่างน้อยนรินทิพย์ก็เคยร่วมงานกับเขา คงเข้ากันได้ดีระดับหนึ่ง ไม่ต้องใช้เวลาทำความรู้จักนาน

“บอกไปพี่น่าต้องเซอร์ไพรส์แน่เลยค่ะ ตอนนี้นิวคบกับ..” ปากจิ้มลิ้มกำลังจะบอกชื่อของแฟน แต่กลับมีบุคคลที่สามเดินเข้ามาทักนักแสดงสาวที่ตั้งใจฟังเสียก่อน ทำให้ความสนใจถูกเบี่ยงเบนทันที

“น่า! ไม่คิดว่าจะเจอกันที่นี่” นรินทิพย์เกือบทำตาขวางใส่คนที่มาขัดจังหวะเสียแล้ว แต่พอเห็นว่าเป็นเพื่อนที่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกันก็รีบยิ้มแย้มการค้าทันที พวกเขาไม่ค่อยสนิทกันมากนักแต่เหมือนอีกฝ่ายพยายามจะทำตัวสนิทด้วยเหลือเกิน

“อ้าวแป้ง เราพาน้องสาวมากินข้าวน่ะ แป้งมากับใครเหรอ นั่งด้วยกันไหม” โชคดีที่ยังจำชื่อคนตรงหน้าได้ ตอนแรกก็กลัวว่าจะเรียกผิด แต่ไม่เห็นแก้ไขจึงได้เบาใจ

“ไม่เป็นไร เรานัดเพื่อนอีกกลุ่มไว้...เสียดายน่าจะได้คุยมากกว่านี้ เดี๋ยวเราทักไลน์ไปนัดเจอนะ แต่ไม่รู้คุณดาราจะว่างหรือเปล่า” พยักหน้ารับแล้วตอบตามมารยาท

“สำหรับเพื่อนว่างเสมอ อย่าลืมทักมาล่ะ”

“จ้า ไปก่อนนะ” นิรดามองเห็นหน้ากากที่พี่สาวสวมก็ยกยิ้มอย่างนับถือ การเป็นคนดังต้องทำตัวอัธยาศัยดีตลอดเวลา หากเหวี่ยงวีนหรืออยู่ในอารมณ์หน้านิ่งก็ถูกเอาไปใส่สีตีไข่เขียนเรื่องไม่ดีจนเป็นข่าว แล้วอาจกลายเป็นภาพจำติดตัว...

เมื่อเพื่อนไปแล้วจึงหันมาสนใจน้องสาวอีกครั้ง เสียดายที่กำลังจะได้ยินชื่อแฟนของนิรดาแต่ดันมีคนมาขัดซะได้

“เมื่อกี้เราบอกว่าคบกับใครอยู่นะ” เข้าเรื่องทันทีแต่คราวนี้เป็นเจ้าของเรื่องที่ไม่ยอมเล่า เอาแต่อมยิ้มขณะมองนรินทิพย์เหมือนมีแผน

“เอาไว้ค่อยบอกดีกว่าค่ะ นิวจะพาเขาไปไหว้พ่อกับแม่ พี่น่าค่อยรู้พร้อมกันนะ...ถ้าบอกก่อนกลัวจะไม่เซอร์ไพรส์” เธอมีแผนจะพาเขาเข้ามาทำความรู้จักกับบุพการีอยู่แล้ว หากวันนั้นพี่สาวอยู่ด้วยจะได้รู้พร้อมกัน

คิดว่าจะต้องตกใจแน่...

“เรานี่นะ...ชอบทำอะไรมีลับลมคมในตลอด” ส่ายศีรษะระอาแล้วเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น โดยที่นรินทิพย์ไม่รู้สักนิดว่าอีกไม่นานภัยกำลังจะมาถึงตัว