ดับสูญตอนสวิงกิ้ง

เที่ยงคืน ณ เวลาปัจจุบัน

ในห้องชุดสุดหรูของท่านเฉิน มาเฟียวัยห้าสิบผู้ร่ำรวยและทรงอิทธิพลจากธุรกิจมืด

สามร่างบนเตียงหนานุ่มนัวเนียจนยากจะหารู้ได้ว่าใครเป็นใคร

หนึ่งเป็นร่างอวบอัดอรชรของหญิงสาววัยยี่สิบ หยางลี่จือ คือชื่อของเธอ

หนึ่งคือท่านเฉิน ซึ่งแม้ว่าจะมีวัยล่วงห้าสิบ แต่ก็ยังดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี รูปร่างท่านสันทัดและมีกล้ามเนื้อ และอีกหนึ่งคือร่างลำสันสูงใหญ่ของอาเฟย บอดี้การ์ดหนุ่มคนสนิท ทั้งคู่เปลือยเปล่าและกำลังเพลิดเพลินกับการสวิงกิ้ง

ท่านเฉินนอนถ่างขาอยู่บนเตียงที่มีลี่จือคลานสี่ขาที่ปลายเตียงแล้วก้มหน้าอยู่ตรงกลางหว่างขาของท่าน ปากสวย ๆ ของเธออ้าอมดุ้นลำอวบอ้วนของท่านเอาไว้ ศีรษะผงกรูดเข้ารูดออก พวงแก้มขยับตอบตามจังหวะดูดเร้า ผสานเคล้าเข้ากับเสียงครางราววัวถูกเชือดของท่านเฉินที่ถูกความซ่านเสียวโจมตี

“ โอว ซี้ด เธอนี่ดูดเก่งจริง ๆ ลี่จือ จะทำฉันแตกในปากอยู่แล้วนะ ”

เธอไม่ตอบเพราะมีดุ้นคาปาก แต่ครางอืออาเพราะตนเองที่คลานสี่ขาอยู่นั้นก็กำลังถูกโจมตีด้วยลิ้นและปาก ของบอดี้การ์ดหนุ่ม

เขาทั้งดูดทั้งเลียกลีบพูขาวอวบที่แลเห็นปลิ้นลอดจากทางเบื้องหลังดังจ๊วบจ๊าบ เธอกระตุกสะโพกยึก ๆ ตามแรงซ่านเสียว ก่อนจะต้องสะดุ้งเฮือกเพราะเขายัดลำเอ็นใหญ่ยาวกระทุ้งเข้ามาในร่องหอยอย่างไม่ทันตั้งตัว

ตั้บ !

ทีเดียวมิดลำ !

แล้วกระซวกแทงเข้าออกราวกับเขาและเธอมีเรื่องเคืองแค้นกันแต่ชาติภพก่อนเก่าอย่างไม่ปรานี ลี่จือต้องคายดุ้นของท่านเฉินออกไปแล้วใช้มือสาวให้แทน เพราะเธอหายใจไม่ทันและต้องการจะครวญครางระบายความซ่านเสียว

“ อ๊ายยย ใหญ่จังเลยค่ะ เสียวหอยหมดแล้ว ”

เธอว่า ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเกอย่างแสนทรมานแต่เป็นความทรมานที่ช่างอภิรมย์เป็นยิ่งนัก

บอดี้การ์ดหนุ่มยิ่งได้ใจ สองมือใหญ่ยึดสะโพกของเธอไว้แล้วกระเด้ารัวแรง เรือนกายของหญิงสาวสั่นคลอนนมสองเต้าอันอวบใหญ่สั่นไหว ท่านเฉินรีบขยับไปขยำ ฟอนเฟ้นมันอย่างรุนแรงแล้วดูดเลียกินมันดังจ๊วบ ๆ

“ อู๊ยย ซี้ดดด ” หญิงสาวคร่ำครวญเมื่อโดนความซ่านเสียวโจมตีทวีคูณ

“ เสียวเหรอ ” ท่านเฉินถามอู้อี้เพราะเต้านมยัดปาก

“ เสียวสิคะ สุด ๆ ”

“ ฉันจะทำให้เธอเสียวมากขึ้น ” มาเฟียว่า พลางละปากจากเต้านมแล้วไปหยิบบางอย่างออกจากกระเป๋าบนโต๊ะ มันคือเข็มฉีดยานั่นเอง แล้วเขาก็หยิบขวดเล็ก ๆ ที่ภายในบรรจุของเหลวสีใสราวกับน้ำบริสุทธิ์แต่แท้จริงแล้วคือยาเสพติดชนิดใหม่ที่ทีมของท่านได้ผลิตขึ้นมา มันจะมีฤทธิ์ปลุกกำหนัดให้ยิ่งซาบซ่านและคึกคักอยู่ได้เป็นวัน ๆ โดยมิเหนื่อยอ่อน

ท่านเฉินใช้เข็มดูดมันเข้าไปในไซลิงก์ ก่อนจะเดินไปฉีดเข้าสิ่งนั้นให้หญิงสาวที่ข้อพับ เธอเองก็ยอมแต่โดยดี เพราะชีวิตของเธอพัวพันอยู่กับสิ่งนี้ตลอดมา

ยาเสพติด เซ็กส์ สิ่งมึนเมาและอบายมุขทุกชนิด...

“ อาาา ” เธอครางอย่างหฤหรรษ์ หลับตาพริ้มกำซาบซ่านกับตัวยาที่เดินเข้าไปในเส้นเลือด

“ อูว ดีจัง ”

ท่านเฉินยืนมองใบหน้าเปี่ยมสุขของหญิงสาวคู่ขาอย่างพึงพอใจ ก่อนจะออกคำสั่งลูกน้อง

“ อาเฟย จับเธอลุกขึ้นยืน เดี๋ยวแกเข้าข้างหลัง ฉันจะเข้าข้างหน้า ”

“ ครับท่าน ” อาเฟยกระชากดุ้นลำออกจากร่องหอยแล้วจับเธอลุกขึ้นยืนตามคำสั่งของผู้เป็นนาย หญิงสาวยังหลับตาพึมพำอะไรบางอย่าง ใบหน้าของเธอเปื้อนยิ้มราวคนมีความสุขเหลือเกิน

“ ชอบใช่ไหม ”

“ ค่ะ ดีจัง ดีสุด เสียวมาก ดีมาก เหมือนขึ้นสวรรค์ ” เธอคร่ำครวญทั้งที่ยังหลับตาในท่ายืน ท่านเฉินประกบด้านหน้า อาเฟยประกบด้านหลังก่อนใช้ท่อนแขนช้อนยกเรียวขาของเธอขึ้นข้างหนึ่งเพื่อให้รูเปิดอ้าสะดวกต่อการทิ่มแทง

แล้วลำเอ็นอันหนึ่งก็แทงเข้าไปในหอย อีกอันแทงเข้าไปในรูทวาร ก่อนทั้งคู่จะกระเด้าเข้าใส่ทั้งรูหน้าและรูหลังของหญิงสาวพร้อมกันอย่างไม่บันยะบันยัง

“ อา เสียวฉิบหาย ”

“ ซี้ดดดด ”

“ อู๊ยยย ”

ตั้บ ๆๆๆๆ

เสียงครวญครางด้วยแรงกระสันของคนทั้งหมดและเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังสนั่นหวั่นไหว

แต่ฉับพลันหญิงสาวก็รู้สึกหายใจหายคอไม่ทันเส้นเลือดในกายเต้นตุบรุนแรง หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

“ ดะ... เดี๋ยวแป๊บนึงนะคะ ลี่จือหายใจไม่ทัน ” เธอบอก แต่ชายทั้งคู่ไม่สนสี่สนแปดใด ๆ เพราะกำลังเมามันกับการรุมกระเด้ารูแน่น ๆ อย่างไม่ลืมหูลืมตา

“ ยะ... หยุดก่อน หยุดก่อนค่ะ ” ลี่จือเอ่ยปากวอนขอแต่เสียงนั้นมันเริ่มแผ่วเบาตามลมหายใจ เธอรู้สึกหัวสมองหมุนติ้ว แขนขาอ่อนแรง หัวใจที่เต้นเร็วเมื่อครู่มันค่อย ๆ ผ่อนแรงลงด้วย เธอเห็นจุดสีขาวเล็ก ๆ อยู่ไกล ๆ

“ เฮ้ย ๆ อาการแบบนี้เหมือนท่านหญิงหงหลันฮวาตอนที่โดนวางยาเลย ไม่นะ ๆ ฉันยังไม่อยากตาย ”

ลี่จือพึมพำ เมื่อนึกถึงนิยายย้อนยุคเรื่องล่าสุดที่ตนอ่านค้างไว้

เสียงสังวาสที่ดังก้องอยู่ในหูเริ่มจางหาย เธอได้ยินเพียงเสียงวี้ ๆ แว่วมาแต่ไกลก่อนจะค่อยขยายดังขึ้น จุดสีขาวนั้นก็เช่นกัน จากจุดเล็ก ๆ มันเริ่มขยับเข้ามาใกล้และขยายวงกว้างขึ้น ก่อนจะพุ่งวาบเข้าหาตัวเธออย่างรวดเร็ว

“ ฉันยังไม่อยากตาย ฉันยังไม่อยากตาย ! ” ลี่จือร้องออกมาก่อนที่ทุกสิ่งอย่างเบื้องหน้าจะดำมืดคล้ายท้องฟ้ายามรัตติกาลในคืนเดือนมืดที่ไม่มีแม้แสงดาว

ดับ... สนิท...