บทย่อ
ความแค้นที่ต้องสะสาง ศัตรูที่ทำร้ายทำลายครอบครัว หากหนึ่งในคนผู้นั้นกลับล่วงล้ำ มอบความกระสันสวาทจนแทบขาดใจให้ การชำระแค้นครั้งนี้ จะจบลงที่ตรงไหน ตัวอย่าง : นางกัดริมฝีปากเสียแน่น ดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธแค้นก่อนจะนึกได้ว่าตนซ่อนมีดสั้นเอาไว้ใต้ที่นอนจึงเอื้อมมือไปคว้ามัน ฆ่าเขาเสีย แม้ว่าจะผิดแผนไปสักนิดแต่เขาเป็นเสี้ยนหนามขนาดใหญ่ที่คอยขวางกั้นไม่ให้นางดำเนินตามแผนได้อย่างสะดวก ตายเสียเถอะ หงหย่งคัง ! มีดสั้นเล่มนั้นถูกกำไว้แน่นในมืออันสั่นเทา ดวงตาที่ฉายฉาบความขุ่นเคืองในคราวแรกบัดนี้มันฉ่ำวาวไปด้วยหยาดน้ำเคลือบเจือ นางจดจ้องร่างสูงใหญ่กำยำอันเปลือยเปล่าอันอัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม เขากำยำสูงใหญ่เกินอายุนัก ผิวกายเกลื่อนไปด้วยแผลเป็นจากคมหอกคมกระบี่ไม่รู้กี่สิบแผล และแผลเหล่านั้นยิ่งเพิ่มความดุดันสง่างามสมบุรุษนักรบเช่นเขา ใบหน้าหล่อเหลาราวเทพประทาน ดวงตาคมกริบดุดันที่ทำให้นางร้อนวูบวาบทุกคราวที่เขาจ้องมอง ยามนี้แม้มันหลับสนิทก็ยังมีผลกับดวงใจ ลงมือสิฮุ่ยหลิง โอกาสแก้แค้นที่เจ้ารอคอยมานานบัดนี้อยู่ตรงหน้าเจ้าแล้ว ! นางบอกตัวเองไม่รู้กี่หน ข่มใจไม่รู้กี่ครั้ง ทว่ายังคงนั่งนิ่งอยู่เช่นนั้นมิมีสิ่งใดคืบหน้า มือก็ยังเงื้อง่ามีดค้างไว้เช่นนั้น ฉับพลันนั้นนางก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นทั้งที่ตายังหลับ “ ใจคอเจ้าจะแทงผัวได้ลงคอหรือ ฮุ่ยหลิง ” ก่อนที่เขาจะลืมตา เอื้อมมือมาคว้าข้อมือข้างที่ถือมีดเอาไว้ แล้วดึงร่างของนางให้ทาบทับลงมาบนตัวเขา “ ทะ.. ท่านตื่นอยู่หรือ !? ” นางระล่ำระลักถาม ใบหน้าเจื่อนซีด ถูกจับได้เสียแล้ว ! “ ข้านอนเร็วตื่นเร็ว หูไวตาไว ลืมไปแล้วหรือว่าเจ้ามีผัวเป็นนักรบ เป็นแม่ทัพเอก แมลงวันบินผ่านข้ายังรู้สึกตัว นับประสาอะไรกับเจ้าที่นอนอยู่ข้างข้าแล้วลุกขึ้นเงื้อง่าจะแทงข้าอยู่เป็นนานสองนานเช่นนี้ ” “ เจ้าไม่ได้เป็นผัวข้า ! ” นางตวาดกลับทันควัน เขาหัวเราะร่วน “ เช่นนั้นรึ อะไร ๆ ที่เราทั้งคู่ทำร่วมกันนั่นน่ะไม่เรียกว่าผัวกับเมียรึ ผู้ชายกับผู้หญิงที่เปลือยกายแล้วเอากัน.. ” “ หุบปากนะ ! ข้ามิได้เต็มอกเต็มใจจะเป็นของเจ้าแม้แต่นิด ! ” นางตวาดตัดบทถ้อยคำบัดสีที่เขากำลังจะพร่ำพูด “ แต่เท่าที่จำได้ ครั้งแรกที่ทุ่งหญ้าเจ้าก็ยินยอมให้ข้าจับข้าบีบ ครั้งสองที่ธารน้ำเจ้าก็ยืนแหกขาให้ข้าล้วงข้าไล้ ส่วนครั้งนี้เจ้าก็อ้าขาให้ข้าเลียทั้งยังกดหัวข้าจนใบหน้าเกือบจมเข้าไปในหว่างขา เจ้าก็อมดูดของข้าอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งยังเป็นฝ่ายจับมันยัดใส่.. ” “ หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ ! ” นางตวาดตัดบทด้วยความอับอาย ดิ้นขลุกขลักจะลงจากตัวเขา เขาปล่อยมือนางให้เป็นอิสระแต่เลื่อนไปยึดเอวคอดเอาไว้ นางยันตัวลุกขึ้นนั่งบนตัวเขา “ ตอนนี้มือของเจ้าเป็นอิสระแล้ว แทงข้าสิ ” “ อย่าท้าข้านะ ! ” นางว่าเสียงสั่นพลางเงื้อมือที่กำมีดขึ้นสูง “ แทงสิ แทงเลย ! ” เขาทายท้า ใบหน้านั้นไม่ได้แสดงอาการกลัวแม้แต่นิด มันออกจะอวดดีชวนให้อยากแทงมากขึ้นด้วยซ้ำแต่นางกลับทำมันไม่ลงเสียได้ “ หากเจ้าไม่ลงมือ ถ้าเช่นนั้น.. ” เขาพูดค้างไว้ก่อนเอื้อมมือไปบิดข้อมือนางอย่างรวดเร็วจนนางต้องปล่อยมีดทิ้งไปและร้องอุทานออกมาด้วยความเจ็บปวด “ โอ๊ย ! ” เขาจับร่างนางกดลงให้นอนบนเตียงก่อนพลิกกายใหญ่ขึ้นทาบทับอย่างรวดเร็ว สองมือจับเรียวขาของนางพาดบ่าแล้วสอดเสือกท่อนเนื้อรุ่มร้อนเข้าสู่กลีบพูนางชนิดทีเดียวมิดลำ ! “ อ๊ะ ! ” นางร้องเมื่อโดนรุกรานกะทันหันจากแท่งทวนใหญ่ยาวคับรูร่อง สะโพกสอบรั้งออกมาเกือบสุดแล้วอัดกลับเข้าไปจนสุดความยาวพลางคำรามอยู่ในลำคอ “ ในเมื่อเจ้าไม่แทงข้า ข้าก็จะแทงเจ้าเอง จะแทงจนนับครั้งไม่ถ้วนเลย ! ” (หมายเหตุ : เรื่องนี้เป็นภาคต่อจากเรื่องเพียงหนึ่งเดียวที่ปรารถนา แต่ผู้เขียนได้สรุปใจความก่อนหน้าไว้ให้แล้ว ไม่อ่านเรื่องนั้นก็สามารถอ่านเรื่องนี้รู้เรื่องค่ะ แต่ถ้าอ่านเรื่องนั้นมาก่อนก็จะได้อรรถรสมากขึ้น ขอบคุณค่ะ)
ความเดิมและแนะนำตัวละคร
หมายเหตุ : เรื่อง เล่ห์นางโจรนี้ เป็นภาคต่อจากเรื่องเพียงหนึ่งเดียวที่ปรารถนา โดยตัวละครจะเป็นรุ่นลูก
แนะนำตัวละคร
1. แนะนำตัวละครฝั่งพระเอก
แม่ทัพหงหย่งคัง – พระเอกของเรื่อง อายุเพียงสิบเก้าเท่านั้น แต่เขาสูงใหญ่เกินวัย มีฝีมือด้านศาสตราวุธจนได้รับแต่งตั้งเป็นแม่ทัพเอกด้วยวัยเพียงเท่านั้น รูปร่างสูงใหญ่กำยำ นิสัยดุดันมุทะลุ ใครก็ลือกันว่าที่เขามีพรสวรรค์เชิงรบเหนือผู้อื่นราวกับถืออาวุธออกมาจากท้องแม่ ทั้งยังรูปงามราวรูปสลักของเทพเซียน ก็เพราะเขาเป็นบุตรชายของสุดยอดนักรบแห่งภูผาดำทั้งสามกับแม่นางหงซือเซียน หญิงงามเฉิดฉายล่มเมือง ลูกติดของท่านเจ้าเมืองคนก่อนที่เขาไม่เคยสนใจใยดี (มารดาของเขาแต่งงานกับสามตรีเทพแห่งภูผาดำ เท่ากับว่าเขามีบิดาสามคน)
หงซือลี่ – น้องสาวของพระเอก ดรุณีแรกแย้มวัยสิบหก ใบหน้าสวยหวาน รูปร่างบอบบาง อ่อนแอไม่ค่อยแข็งแรงนัก นางจึงสนใจทางด้านสมุนไพรและยามากเป็นพิเศษเพื่อรักษาตัวเอง นางหลงรักท่านเจ้าเมืององค์ปัจจุบันมาตลอด
หงซือเซียน – มารดาของพระเอก งามล่มเมือง มีเสน่ห์ กิริยาอ่อนช้อย นิสัยสุภาพอ่อนโยน ถ่อมเนื้อถ่อมตัว เป็นบุตรสาวของหงต้าเฉิน ท่านเจ้าเมืองคนก่อนผู้เป็นกบฏ ส่วนมารดาของนางนั้นตายไปแล้ว
กู่ฉางเล่อ บิดาคนที่หนึ่งของแม่ทัพหงหย่งคัง อาวุธประจำกายคือกระบี่ รูปร่างสูงใหญ่กำยำ หน้าตาหล่อเหลาคมคาย มีความเป็นสุภาพบุรุษ อ่อนโยน เฉลียวฉลาด จิตใจดี เป็นพี่ใหญ่แห่งสำนักภูผาดำ
เป่าจือโหยว บิดาคนที่สองของแม่ทัพหงหย่งคัง อาวุธประจำกายคือทวน สูงใหญ่ล่ำสันที่สุดในภูผาดำ ใบหน้าคมสันแต่ดุดัน เงียบขรึม เป็นประเภทพูดน้อยต่อยหนัก
ฝางซือห่าว บิดาคนที่สามของแม่ทัพหงหย่งคัง อาวุธประจำกายกระบี่คู่ สูงใหญ่เช่นกันแต่น้อยกว่าฉางเล่อและจือโหยว ใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาหวานแพรวพราวเจ้าชู้ มีลักยิ้มเป็นเสน่ห์ นิสัยกะล่อน เจ้าชู้ อารมณ์ดี ขี้เมา โผงผางมุทะลุ
2. แนะนำตัวละครฝั่งนางเอก
นางเอก – หมิงฮุ่ยหลิง อายุ 19 เท่ากันกับแม่ทัพหย่งคัง รูปร่างอวบอัด ใบหน้างาม นางเป็นลูกสาวของ หมิงเฟยเหนียงกับทหารที่รุมข่มขืน เพราะอุบายอันผิดพลาดของท่านยาย หมิงเฟยฮุ่ย ที่เป็นชายาท่านเจ้าเมืองในตอนนั้น ตั้งใจว่าให้ทหารเหล่านั้นข่มขืนหงซือเซียนแต่กลับกลายเป็นว่าลูกสาวตัวเองโดนแทน
(แม่ – เฟยเหนียง สติวิปลาส / ยาย – เฟยฮุ่ย ตัวร้าย อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด ยุแยงให้หลานไปแก้แค้นเพราะตนอยากกลับมาเป็นใหญ่อีกครั้ง)
หมิงเฟยฮุ่ย – อดีตชายาจอมเจ้าเล่ห์ที่หลบหนีออกจากเมืองกับลูกสาว ปัจจุบันขาหักพิการเดินโขยกเขยก เพราะพาลูกสาวกระโดดผาลงน้ำหนีโทษ
หมิงเฟยเหนียง – ธิดาเดียวของหมิงเฟยฮุ่ย นางเป็นลูกติดมาจากสามีคนก่อน ก่อนที่เฟยฮุ่ยจะมาสมรสกับ หงต้าเฉิน ปัจจุบันนางสติวิปลาสเพราะถูกข่มขืนจากทหารนับสิบที่โดนฤทธิ์ยากำหนัด และแผนนั้นเกิดขึ้นเพราะหมิงเฟยฮุ่ยผู้เป็นมารดาต้องการให้เกิดกับหงซือเซียนแต่เกิดความผิดพลาดขึ้น และลูกที่เกิดจากการข่มขืนก็คือ หมิงฮุ่ยหลิง นางเอกนั่นเอง
3. แนะนำตัวละครฝั่งท่านเจ้าเมือง
หลี่หยางผิง – ท่านเจ้าเมืององค์ปัจจุบัน อายุ 26 สูงโปร่ง สุขุม เป็นหลานของท่านอาจารย์หลี่ เจ้าสำนักภูผาดำ มารดาคือหลี่ถิงเฟยธิดาของท่านอาจารย์หลี่ ที่หงต้าเฉิน ท่านเจ้าเมืองคนเก่าใช้มนต์ดำล่อหลอกนางไปเป็นสนม เมื่อหงต้าเฉินถูกประหารข้อหาก่อการกบฏด้วยการสังหารเจ้าเมืองคนก่อนที่เป็นบิดาตนเอง ดังนั้น หลี่หยางผิงจึงถูกสถาปนาขึ้นเป็นเจ้าเมืองโดยปริยาย
ท่านอาจารย์หลี่ถิงเหวิน – เจ้าสำนักภูผาดำ เป็นท่านตาของท่านเจ้าเมือง
หลี่ถิงเฟย – ท่านแม่ของเจ้าเมืองเหินเวหาองค์ปัจจุบัน เป็นลูกสาวของอาจารย์หลี่ นางเป็นหม้ายสามีตาย ซึ่งสามีก็เป็นหนึ่งในศิษย์เอกของภูผาดำ มีบุตรชายหนึ่งคนคือ หลี่หยางผิง
*****
ความเดิม
หมิงเฟยฮุ่ย หญิงชราเจ้าเล่ห์ซึ่งอดีตนั้นนางเคยใช้เล่ห์มารยาจนได้ตำแหน่งชายาท่านเจ้าเมืองเหินเวหาคนเก่า คือ หงต้าเฉิน (ซึ่งหงต้าเฉินเป็นลูกนอกสมรสของเจ้าเมืองคนก่อนหน้านั้น และเขาใช่เล่ห์กลสังหารผู้เป็นบิดาเพื่อให้ได้มาซึ่งบัลลังก์) ซึ่งเจ้าเมืองคนเก่าสนิทสนมกับสำนักภูผาดำ ซึ่งเป็นสำนักฝึกวรยุทธ์ที่อยู่คู่เมืองเหินเวหามาช้านาน ดังนั้นหมิงเฟยฮุ่ยจึงวางแผนกับหงต้าเฉินให้จัดการรวบอำนาจของภูผาดำมาอยู่ในมือตน โดยทำเสน่ห์ใส่ลูกสาวของอาจารย์หลี่ เจ้าสำนัก ซึ่งนางก็คือหลี่ถิงเฟย และแผนการสำเร็จ หลี่ถิงเฟยก็แต่งตั้งนางเป็นสนมของเจ้าเมือง และพวกเขาก็เอาหลี่หยางผิง ลูกติดของถิงเฟยกับสามีเก่าที่ตายไปแล้วของนางมาอยู่ด้วย
นอกจากนั้นเฟยฮุ่ยยังยุยงให้ต้าเฉินยิ่งเกลียดลูกสาวติดของเขากับภรรยาคนเก่า คือหงซือเซียน นางและลูกสาวรังแกซือเซียนหลายอย่าง และเมื่อได้รู้ว่าบุรุษหล่อเหลามากฝีมือด้านวรยุทธ์อย่างสามตรีเทพภูผาดำต่างก็ตกหลุมรักนาง เฟยฮุ่ยก็ยิ่งแค้นเคืองเพราะตัวเองก็มีนิสัยมักมากในกามารมณ์ หวังจะได้พวกเขาเช่นกัน และเฟยเหนียงลูกสาวของนางก็ หลงรักในตัว กู่ฉางเล่อ หนึ่งในตรีเทพภูผาดำที่เป็นพี่ใหญ่ทั้งหล่อเหลาและสุขุม ซึ่งทำให้สองแม่ลูกแค้นมาก วางแผนใส่ยากำหนัดหมายให้ทหารเข้ามารุมข่มขืนหงซือเซียน แต่ผิดแผน ซือเซียนและสำนักภูผาดำรู้ทันจึงเอาตัวรอด กลายเป็นเฟยเหนียง ลูกสาวของชายาเฟยฮุ่ยใจร้ายโดนแทน
เจ้าเมืองผู้ทำการกบฏถูกสังหาร เฟยฮุ่ยจึงพาเฟยเหนียงวิ่งหนีและกระโดดหน้าผาลงไปในแม่น้ำเพื่อหนีเอาตัวรอด ไม่มีใครเห็นพวกนางอีกเลยจึงเข้าใจว่าน่าจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่ใครเลยจะรู้ว่าพวกนางรอดชีวิต และมีผลผลิตจากความใจร้ายจนผิดแผนครั้งนั้นก่อเกิดเป็นหลานสาวของตนก็คือนางเอกของเรื่องนี้ หมิงฮุ่งหลิง นั่นเอง
หมิงเฟยฮุ่ยยังมีความแค้นฝังตรึง นางโป้ปดบอกกับหลานสาวว่าคนพวกนั้นทำร้ายพวกนางจนมีสภาพเช่นนี้ และนางจะใช้หลานของตัวเองเป็นเครื่องมือเพื่อล้างแค้น
เรื่องราวนับจากนี้จะเป็นอย่างไร จะเดือดพล่านร่านร้อนแค่ไหน เชิญอ่านได้ใน เล่ห์นางโจร...