ผมไม่อยากเห็นโรสเจ็บตัว 2

“โรส!!” แมทธิวรีบเข้าไปหาโรสทันที เขามองอีกฝ่ายด้วยความตกใจ ตัวของเธอร้อนฉ่าบวกกับทั้งชุดและผมก็เปียก เขาคิดว่าเธอน่าจะเดินตากฝนมาจนเป็นไข้และสลบไป ดูได้จากขวดยาและเม็ดยาที่กระจายเต็มพื้น เธอคงจะสลบไปก่อนที่จะได้กินยาแน่ๆ

ร่างสูงรีบอุ้มอีกฝ่ายไปนอนบนเตียงก่อนจะรีบจัดการถอดชุดเปียกๆ ของเธอออกและรีบเช็ดตัวให้ทันที เขาทำมันด้วยความว่องไว เพราะต้องรีบให้ความอบอุ่นกับเธออย่าเร็วที่สุด

“โรสกินยาหน่อยนะครับ” แมทธิวเอ่ยขึ้น แม้ว่าในช่วงเช็ดตัวร่างบางจะรู้สึกตัวขึ้นมาบ้าง แต่สักพักเธอก็หลับไปอีก เขาเลยต้องใช้วิธีป้อนยาเธอผ่านจากปากของเขาแทน

“อึก..อื้ออ” ใบหน้าสวยขมวดเป็นปมเมื่อได้รับยาขมๆ แต่ไม่นานสีหน้าก็กลับมาเป็นปกติแมทธิวลุกออกจากเตียง จัดท่าให้อีกฝ่ายนอนอย่างสบาย ก่อนที่ตัวเขาจะเข้าไปอาบน้ำและขึ้นไปนอนอยู่ข้างๆเธอ

“นะหนาวอึก..หนาว”

“หนาวเหรอครับ” แมทธิวมองอีกฝ่ายที่พยักหน้ารับ เขารวบตัวเธอผ่านผ้าห่มก่อนจะกอดเธอเอาไว้

“ดีขึ้นไหม” ไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา ใบหน้าหล่อระบายยิ้มเล็กน้อยมองอีกฝ่ายที่หลับไป ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขาไม่ตัดสินใจมาหาเธอ ป่านนี้ตัวเธอคงนอนสลบเพราะพิษไข้จนอาจถึงตายเลยก็ได้

เช้าวันต่อมา

ร่างบางตื่นขึ้นมาในช่วงสาย แสงของพระอาทิตย์สาดเข้ามาที่ตาของเธออย่างจังจนแสบตา พลันในหัวก็นึกถึงมาได้ว่าตัวเองไม่เคยนอนจนพระอาทิตย์ส่องตาขนาดนี้มาก่อน เมื่อคิดได้แบบนั้นร่างกายของเธอก็เด้งขึ้นมาทันที

“กี่โมงแล้วนะอ๊ะ..” เธอเอ่ยขึ้นอย่างรีบร้อนก่อนจะเอามือกุมหัว เมื่อจู่ๆก็รู้สึกปวดขึ้นมา

“เมื่อวาน” ร่างบางนึกไปถึงเมื่อวาน ที่จู่ๆฝนก็ตกมาอย่างหนัก จำได้ว่าตัวเองไปหลบฝนอยู่ป้ายรถเมล์เพื่อเรียกแท็กซี่ แต่เพราะฝนตกหนักแท็กซี่เลยว่างน้อยมาก กว่าจะหาคันที่ว่างได้เธอก็ยืนรับลมฝนอยู่นานหลายนาที

พอขึ้นรถมาเจอแอร์หนาวๆของแท็กซี่ก็ยิ่งแล้วใหญ่ แถมรถก็ติดหนักจนรู้สึกถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้นผิดปกติของตัวเอง และรับรู้ได้ทันทีว่าตัวเธอกำลังมีไข้ พอถึงบ้านก็รีบหายาจะมากินแต่สุดท้ายภาพก็ตัดไปก่อน

“เอ๊ะ?” คิ้วสวยขมวดกันเล็กน้อย มองดูชุดนอนที่สวมใส่อยู่ด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะไปเห็นอะไรบางอย่างที่วางอยู่บนหัวเตียงเธอ หยิบมันมาอ่านและนั่นทำให้ความสงสัยของเธอทั้งหมดหายวับไปทันที

“วันนี้ไม่ต้องมาทำงานนะครับ” ลายมือสวยงามเป็นระเบียบแบบนี้ เขาคือแมทธิวไม่มีผิดอย่างแน่นอนริมฝีปากบางระบายยิ้มเล็กน้อย เมื่อพอจำเรื่องเมื่อคืนได้รางๆ ความอบอุ่นของเขาผ่านอ้อมกอด เธอคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันเสียอีก แต่มันคือเรื่องจริงสินะ

และแม้ว่าอีกฝ่ายจะบอกให้เธอหยุดงาน แต่เธอจำได้ว่าวันนี้เขามีนัดสำคัญและมันคงเป็นเรื่องหนักมากที่เขาจะเตรียมตัวโดยไม่มีเธอ คิดได้แบบนั้นเท้าเล็กก็รีบลงจากเตียงก่อนจะเดินไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทำงานทันที แม้ว่าร่างกายจะยังไม่กลับมาแข็งแรงแต่เธอก็รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว

ปัง!

“ทำไมทำงานชุ่ยแบบนี้ห๊ะ!” แมทธิวตะคอกเสียงใส่พนักงานด้วยความหงุดหงิด วันนี้เขาบอกให้โรสพักและเรียกคนอื่นมาทำงานแทน แต่มันก็ไม่ได้ดั่งใจเขาเลยทั้งๆที่เขามอบหมายงานง่ายๆ อย่างการให้ไปถ่ายเอกสารที่ต้องใช้คุยกับลูกค้ามา แต่พนักงานคนนี้ก็ดันทำพลาดเอาไวรัสเข้าไฟล์จนงานหายหมด

“คะคือผมขอโทษจริงๆ ครับผมไม่รู้ว่าไวรัสมันมาจากไหน” พนักงานคนนั้นเอ่ยเสียงสั่นด้วยความกลัว

“ผมแค่สั่งให้คุณเอามันส่งให้กับพนักงานถ่ายเอกสารแค่นั้นเอง แต่คุณกลับเอาไปเสียบเข้ากับคอมที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ยนะ!”พนักงานคนนั้นหัวหดไปทันที เขาเพียงแค่อยากตรวจเช็กเท่านั้น แต่ไม่คิดว่าคอมเครื่องนั้นจะมีไวรัสและทำเอางานหายไปหมด

“ผมอึก..ผมขอโทษจริงๆครับ เป็นความผิดของผมเองผม..”

แกร้ก

ทั้งสองต่างมองไปยังประตูที่ถูกเปิดออก ใบหน้าสวยฉีกยิ้มกว้างเธอเดินมาอย่างสง่างามก่อนจะวางเอกสารที่แมทธิวต้องการลงบนโต๊ะด้วยรอยยิ้ม

“ข้อมูลที่ต้องเอาไปคุยกับลูกค้าค่ะ^^” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม

“โรส? ..ผมบอกให้คุณพักผ่อนไงครับ” แมทธิวเอ่ยขึ้นเสียงเรียบด้วยความไม่พอใจ

“หยุดพูดเรื่องอื่นแล้วเตรียมตัวออกเดินทางดีกว่านะคะ ถ้ารวมเวลารถติดแล้วไม่รีบออกตอนนี้พวกเราจะไปสายนะคะ” ร่างบางโต้กลับด้วยรอยยิ้ม มองแมทธิวที่ผ่อนลมหายใจออกมาก่อนจะยกยิ้มอ่อน

“คุณนี่จริงๆเลยนะ” เขาเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะลุกขึ้นเตรียมตัวทันที

“ขอบใจที่เหนื่อยนะ กลับไปทำงานต่อเถอะ” ร่างบางเอ่ยบอกกับพนักงานคนนั้น

“ขะขอบคุณครับพี่โรส! นางฟ้าของผม! ขอบคุณที่ช่วยชีวิตผมครับ!” ใบหน้าสวยหัวเราะออกมาเบาๆ มองพนักงานคนนั้นที่เอ่ยขอบคุณเธอไม่หยุด มือเขาของจับกับมือของเธอก่อนจะเขย่าไปมาอย่างเอ็นดู

“โรส” น้ำเสียงเรียบๆเอ่ยขึ้น เธอหันไปมองแมทธิวที่ส่งสายตาอาฆาตมาที่เธอ มือบางจึงรีบปล่อยออกจากมืออีกฝ่ายทันที

“ไปกันค่ะ^^” เธอพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แมทธิวหยิบเอกสารขึ้นมาก่อนจะเดินนำหน้าเธอออกไป

หึงอะเด้! ทุกคนจะให้ไรท์คุยคนเดียวใช่ไหมคะแงง ขอกำลังใจในการเม้นหรือกดถูกใจนิยายก็ได้น้าไรท์จะได้ชื่นใจจ