8 เจ้านายมีเสน่ห์

เมื่อเรียนรู้งานกับคุณสุรีย์พรอย่างเร่งรัดมาเกือบสัปดาห์รติรสก็มีความมั่นใจในการจะทำงานในตำแหน่งเลขามากขึ้น วันนี้เป็นวันที่หญิงสาวจะได้เจอกับเจ้านายเป็นครั้งแรก เธอไม่รู้ว่าเขาจะเป็นคนยังแบบไหน แต่หญิงสาวก็คิดว่าจะต้องทำงานที่ตัวเองได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด

เธอมาถึงถึงบริษัทในเวลา 8.30 น.ซึ่งเป็นเวลาก่อนเข้างานครึ่งชั่วโมง แล้วตอนนี้บริเวณหน้าห้องทำงานของเจ้านายคนใหม่ก็มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่

หญิงสาวยิ้มก่อนจะสวัสดีทักทายเพราะดูแล้วเขาน่าจะอายุมากกว่าตนเอง

“สวัสดีค่ะ”

“สวัสดีครับคุณคือคุณรติรสใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ แล้วคุณคือ...”

“ผมชื่อเตวิชญ์ครับ เป็นผู้ช่วยของคุณบอริส”

“อ้าว...เจ้านายก็มีลูกน้องอยู่แล้วทำไมยังจะต้องการเลขาอีกล่ะคะ” หญิงสาวถามด้วยความไม่เข้าใจเพราะถ้าหากเขามีคนทำงานอยู่ก่อนแล้วเธอก็ไม่อยากจะเข้าไปก้าวก่าย

“ผมดูแลในส่วนของธุรกิจฝั่งคุณพ่อบอสครับ ส่วนคุณจะมาดูเป็นเลขาในบริษัทนี้”

“อ๋อ...”

หญิงสาวพยักหน้าเข้าใจเพราะคุณสุรีย์พรเล่าให้ฟังแล้วว่าเจ้านายที่เธอจะต้องทำงานด้วยนั้นนอกจากจะมีธุรกิจนำเข้าเครื่องจักรอุตสาหกรรมแล้วยังมีธุรกิจผับบาร์และโรงแรมอีกหลายแห่งซึ่งเป็นธุรกิจที่ชายหนุ่มเข้ามาดูแลแทนบิดา

“แล้วเจ้านายเขามาถึงเมืองไทยหรือยังคะ” เธอมองไปทางห้องทำงานตรงหน้า

“มาถึงแล้วแต่อาจจะยังปรับเวลาไม่ทัน วันนี้น่าจะเข้ามาประมาณเที่ยง เช้านี้ผมก็เลยเข้ามาเจอคุณก่อน จะได้คุยกันถึงรายละเอียดที่จะต้องรับผิดชอบและแบ่งแยกหน้าที่กันอย่างชัดเจน”

“ได้ค่ะ”

“ถ้างั้นเชิญคุณเข้าไปในห้องของเจ้านายเลยครับ”

“ได้ค่ะ”

ในห้องของเจ้านายมีโต๊ะอยู่สองตัวโต๊ะหนึ่งดูก็รู้ว่าเป็นของเจ้านายส่วนอีกตัวหนึ่งน่าจะเป็นของผู้ช่วยที่ชื่อเตวิชญ์

“การทำงานกับบอสไม่ยากหรอกครับ เขาเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ ถ้าคุณมีปัญหาไม่เข้าใจหรืออยากรู้อยากถามอะไรคุณสามารถถามเขาได้ตรงๆ หรือจะถามที่ผมก็ได้ เดี๋ยวผมจะทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้ส่วนเรื่องอาหารเรื่องที่พักอะไรพวกนี้คุณไม่ต้องรับผิดชอบเพราะผมจะรับผิดชอบเอง คุณดูแลแค่งานบริษัทที่นี่แค่นั้นก็พอ”

“ค่ะ แล้วจะให้ฉันเรียกเจ้านายว่าบอสเหมือนคุณหรือเปล่า”

“ครับเรียกเขาว่าบอสและแทนตัวเองด้วยชื่อก็ได้”

“แล้วฉันจะเรียกคุณว่าอะไร”

“คุณเรียกผมว่าพี่เตก็ได้ผมน่าจะอายุมากกว่าคุณอยู่หลายปี แล้วคุณมีชื่อเล่นไหน”

“ค่ะพี่เต พี่เรียกฉันว่าโรสก็ได้ ขอบคุณนะคะที่ให้คำแนะนำ”

หลังจากทานอาหารกลางวันแล้วรติรสก็เข้าห้องน้ำเติมหน้าอีกนิดหน่อยก่อนจะมานั่งหน้าห้องเจ้านายเพื่อรอเวลาที่จะเจอเขา

เมื่อเสียงลิฟต์ดังขึ้นหญิงสาวก็มองไปยังประตูลิฟต์ที่อยู่ห่างออกไป ชายหนุ่มชาวต่างชาติรูปร่างสูงเดินออกมาจากประตูลิฟต์โดยมีเตวิชญ์เดินตามมาข้างหลัง หญิงสาวรู้รีบยืนขึ้นและยกมือไหว้

“สวัสดีค่ะบอส”

“สวัสดีเธอชื่ออะไรนะ”

“รติรสค่ะบอสเรียกโรสก็ได้”

“เข้ามาในห้องหน่อยสิ”

“ค่ะบอส”

หญิงสาวรู้สึกใจเต้นแรงเอามากๆ เพราะไม่คิดว่าเจ้านายของตัวเองจะทั้งหนุ่มและหล่อขนาดนี้ เพียงแค่เห็นไม่ถึงหนึ่งนาทีเธอก็รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนที่มีเสน่ห์เอามากๆ รูปร่างเขาสูงใหญ่มากกว่ามาตรฐานคนเอเชีย ผิวสองสีดวงตาคมโตสีเทาควันบุหรี่นั่นทำให้รู้สึกน่าค้นหา

รติรสรีบสลัดความคิดชื่นชมเจ้านายออกจากหัวก่อนจะเดินตามเขาเข้าไปในห้อง

“นั่งก่อนสิ”

“ขอบคุณค่ะบอส”

บอริสมองหน้าหญิงสาวเขารู้สึกแปลกๆ เหมือนกับเคยเห็นหน้าเธอที่ไหนมาก่อนแต่ก็นึกไม่ออก

“เราเคยเจอกันที่ไหนหรือเปล่าโรส”

“โรสคิดว่าไม่น่าจะเคยเจอบอสนะคะ”

“แต่ฉันรู้สึกคุ้นหน้าเธอจริงๆ นะ เธอเที่ยวกลางคืนหรือเปล่าแล้วส่วนใหญ่จะเที่ยวที่ไหน”

“โรสเคยเที่ยวกลางคืนบ้างค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะเที่ยวกับเพื่อนที่เชียงใหม่ เพราะเพิ่งลงมาอยู่กรุงเทพได้ไม่ถึงสองอาทิตย์”

“ถ้างั้นฉันน่าจะไม่เคยเจอเธอจริงๆ เอาละเตวิชญ์บอกแล้วใช่ไหมว่าจะต้องทำอะไรบ้าง”

“บอกแล้วค่ะ”

“แล้วเขาบอกหรือเปล่าว่างานทุกอย่างที่เป็นงานของฉันเธอห้ามพูดหรือเล่าให้ใครฟังเป็นอันขาด นอกจากฉันเตวิชญ์และแม่ของฉัน”

“ค่ะ พี่เตบอกแล้ว”

สรรพนามที่เธอเรียกเตวิชญ์ทำให้เขามองหน้าผู้ช่วยแล้วรู้สึกแปลก เพราะดูเหมือนทั้งสองคนจะสนิทกันเร็วมากกว่าที่เขาคิดไว้

“เธอเคยเจอแม่ของฉันหรือยัง”

“ยังค่ะ โรสเคยเจอแต่คุณสุรีย์พรเลขาของท่านค่ะ”

“ไม่นานเธอก็คงจะได้เจอ ถ้างั้นเธอออกไปทำงานข้างนอกได้แล้ว เอาเอกสารทั้งหมดนี้ไปช่วยดูให้หน่อยนะ ฉันเพิ่งได้มาจากแผนกบัญชี เตวิชญ์บอกว่าเธอจบบัญชีมาด้วยใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ”

“ช่วยดูให้หน่อยว่ามีอะไรผิดปกติหรือตัวเลขไม่ตรงไหม ถ้าเจอจุดผิดปกติแจ้งฉันกับเตวิชญ์ไม่ต้องบอกคนอื่นเข้าใจไหม”

“เข้าใจค่ะ โรสขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ”

เมื่อหญิงสาวเดินออกจากห้องไปแล้วบอริสก็มองหน้าเตวิชญ์ก่อนจะถามขึ้น

“นายคิดว่าหน้าเธอเหมือนใครไหม”

“ผมรู้สึกคุ้นๆ เหมือนกันนะครับบอสแต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก”

“นั่นสิ ตอนแรกฉันก็คิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงที่ฉันเคยควง แต่เธอบอกว่าเพิ่งลงมากรุงเทพได้สองอาทิตย์”

“บางทีบอสอาจจะยังไม่ชินกับหน้าผู้หญิงไทยหรือเปล่าครับ ก็เลยมองดูคล้ายกันไปหมด”

“มันก็น่าจะใช่นะเพราะฉันไม่ค่อยได้มาอยู่เมืองไทยเท่าไหร่ นายดูประวัติของเธอแล้วใช่ไหม”

“ใช่ครับ เธอมาสมัครในตำแหน่งแม่บ้านและบอกกับฝ่ายบุคคลว่าที่มาสมัครตำแหน่งนั้นเพราะอยากได้ข้อมูลเพื่อเขียนนิยาย แต่ผมดูแล้วเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องหรือรู้จักกับใครที่อยู่ใกล้ตัวคุณสมบูรณ์เลย ผมว่าน่าจะไว้ใจได้”

“แล้วคนที่จะเข้ามาทำงานเดือนหน้าล่ะ”

“คนนั้นผมสืบแล้วครับเป็นคุณของคุณสมบูรณ์”

“โยกเธอไปทำงานตำแหน่งอื่นก่อน เผื่อคนนี้ทำงานไม่ได้เรื่องจะได้ให้เธอเข้ามาทำงาน แต่ถ้าเป็นไปได้ฉันก็ไม่อยากทำงานร่วมกับคุณของลุงสมบูรณ์หรอกนะ”

“ถ้ามันยากนักเราก็ใช้เงินซื้อตัวเธอมาสิครับบอส”

“แต่ฉันว่ามันจะดีกว่าถ้าเราได้คนที่ไม่รู้จักใครเลยมาทำงาน ดูผู้หญิงที่ชื่อโรสยังไม่เคยมีประสบการณ์การทำงานที่ไหนมาก่อนฉันว่าดีทีเดียวที่จะดึงเธอมาเป็นพวก อีกอย่างเธอก็เรียนจบมาทางด้านบัญชี”

“ครับบอสผมว่าเธอดูใสซื่อดีครับ”