Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
12 เลขาในมุมเซ็กซี่
ปกติแล้วบอริสจะมาตรวจงานที่ผับของตนเองอาทิตย์ละครั้ง แต่ช่วงไหนที่เขาไม่อยู่เมืองไทยเตวิชญ์ก็จะเป็นคนทำงานแทนทั้งหมด
เขานั่งอยู่บริเวณชั้นสองมองลงมาทางด้านล่างที่ตอนนี้นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ เข้ามาใช้บริการกันค่อนข้างหนาแน่นเนื่องจากเป็นคืนวันศุกร์ของต้นเดือน
“ปกติแล้วช่วงต้นเดือนคนจะเยอะแบบนี้ใช่ไหมพล” บอริสถามพีรพลผู้จัดการร้านที่ทำงานมาตั้งแต่สมัยที่บิดาของตนเองยังเป็นคนคุมกิจการอยู่ที่นี่
“ครับบอสช่วงต้นเดือนคนก็จะมาใช้บริการเยอะหน่อย แต่ถ้าช่วงกลางเดือนถึงปลายเดือนก็จะมีชาวต่างชาติครับ เพราะพวกเขามาเที่ยวกันจริงๆ ไม่ใช่คนไทยที่มาเที่ยวเฉพาะช่วงเงินเดือนออก” พีรพลอธิบายให้เจ้านายฟัง
“แล้วร้านอื่นก็เป็นแบบนี้ด้วยใช่ไหม” เขาหันมาทำเตวิชญ์
“ก็จะประมาณนี้ครับบอส”
พีรพลคุยกับเจ้านายไม่นานก็ขอตัวไปทำงานของตนเองต่อตอนนี้บริเวณชั้นสองจึงเหลือแค่บอริสกับเตวิชญ์
ขณะที่กำลังคุยกับลูกน้องคนสนิทสายตาของบอริสก็สำรวจไปทั่วบริเวณผับซึ่งคืนนี้คนเข้ามาใช้บริการเยอะมาก
แล้วสายตาของเขาก็สะดุดอยู่กับผู้หญิงสองคนที่นั่งดื่มด้วยกันบริเวณด้านข้างเวทีการแต่งกายของเธอก็เหมือนนักท่องเที่ยวทั่วไปกางเกงยีนกับเสื้อสายเดี่ยว แต่ที่สะดุดตาก็คงจะเป็นใบหน้าสวยที่วันนี้แต่งแต้มสีสันเข้มกว่าทุกวันที่เขาเคยเห็น บอริสมองแล้วยิ้มที่มุมปากไม่นึกมาก่อนเลยว่าเลขาที่ท่าทางเรียบร้อยของตนเอง เวลาแต่งตัวแบบนี้ก็ดูเซ็กซี่ในแบบที่เขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆ เธอสวมกางเกงยีนขายาวแต่ที่มันสะดุดตาก็คงจะเป็นเสื้อสายเดี่ยวสีดำที่ด้านหน้าดูไม่มีอะไรมากแต่ยามที่เธอเต้นเขาก็เห็นว่าด้านหลังมันเปลือยเปล่า ดูแล้วเธอไม่น่าจะใช่คนเรียบร้อยอย่างที่เขาเห็นในเวลางาน
“มองอะไรครับบอส ผมเห็นมองไปทางนั้นนานเลย”
“นายดูทางนั้นสิเต ผู้หญิงที่ใส่กางเกงยีนกับเสื้อสีดำด้านข้างเวที”
เตวิชญ์มองตามที่เจ้านายบอก เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะเธอคนนี้แตกต่างจากแตกต่างจากที่เขาเคยเห็นในเวลากลางวัน
“เลขาของบอสเปรี้ยวจี๊ดเหมือนกันนะครับ”
“นั่นสิฉันเห็นทำงานเรียบร้อยก็นึกว่าจะเป็นคนเรียบร้อย”
“เธอก็คงเที่ยวตามประสาวัยรุ่นนั่นแหละครับ แต่เป็นผู้หญิงมากันสองคนแบบนี้มันอันตราย”
“นายเป็นห่วงเธอเหรอหรือว่าสนใจเธอ” เขามองเตวิชญ์และซ่อนความไม่พอใจเอาไว้เพราะตนเองก็สนใจเลขาอยู่ไม่น้อย
“ผมไม่ได้สนใจหรอกครับ แต่ก็อดห่วงไม่ได้ ผมมองว่าเธอยังเด็กมาก และดูท่าทางตอนนี้เหมือนจะเมาแล้วนะครับบอส”
“ฉันว่านายไม่ต้องเป็นห่วงแล้วล่ะ นั่นไงมีผู้ชายเดินเข้ามาคุยด้วยแล้ว” บอริสสังเกตปฏิกิริยาของเลขาเมื่อผู้ชายเข้ามาคุยด้วย รติรสไม่ได้สนใจผู้ชายพวกนั้นเธอแค่ยิ้มทักทายจากนั้นก็หันมาเต้นและคุยกับเพื่อนต่อมันทำให้เขารู้สึกว่าเธอน่าจะอยากมาเที่ยวจริงๆไม่ได้อยากจะออกมาเที่ยวหรือนัดเจอผู้ชายอย่างที่วัยรุ่นหลายคนทำกัน
ไม่นานนักก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งเข้ามาสวมกอดกับผู้หญิงที่มากับรติรสถ้าเดาไม่ผิดเขาน่าจะเป็นคู่รักของเพื่อนเธอและตอนนี้รติรสก็เหมือนจะขาดคู่
“ตอนนี้เลขาของบอสน่าจะกำลังเหงานะครับ ไปชวนเธอขึ้นมาคุยข้างบนนี้ดีไหม”
“ไม่ล่ะฉันไม่อยากให้เธอรู้ว่าฉันมาเที่ยวที่นี่ เดี๋ยวเธอจะอึดอัด แต่ถ้านายอยากลงไปคุยกับเธอก็ได้นะ”
“ถ้างั้นผมขอไปคุยกับเธอนิดหนึ่งนะครับจะถามว่าเธอมายังไงตอนกลับจะได้กลับพร้อมกัน”
“ไหนบอกไม่สนใจ”
“ผมเห็นเธอเป็นน้องครับบอส” เพราะรู้สึกเป็นห่วงและเห็นว่ารติรสเป็นเหมือนน้องสาวเตวิชญ์เลยจะลงไปคุยด้วย
เขากับเธอพักอยู่ที่คอนโดแห่งเดียวกัน อย่างน้อยก็อยากจะแสดงน้ำใจชวนเธอกลับด้วยเพราะเห็นว่าตอนนี้เธอน่าจะเมาได้ระดับหนึ่งแล้ว
“อ้าวพี่เต มาเที่ยวเหมือนกันเหรอคะ”
“มาเที่ยวด้วยมาทำงานด้วยครับ”
“ทำไมบอสโหดจังกลางคืนวันศุกร์แบบนี้ยังใช้งานพี่อีก”
“ก็มันงานหลักของพี่นี่ต้องตรวจผับให้บอส”
“อย่าบอกนะคะว่าร้านนี้เป็นของบอสด้วย”
“ใช่แล้วร้านนี้เป็นของเขาด้วย วันหลังโรสจะมาก็บอกสิพี่จะได้สั่งการ์ดข้างหน้าไว้ให้โรสเข้ามาใช้บริการได้เลย”
“โรสคงไม่มาเที่ยวบ่อยๆ หรอกค่ะ วันนี้ที่มาก็อยากจะมาผ่อนคลายค่ะ พี่เตคะโรสลืมแนะนำเพื่อนให้รู้จักค่ะ คนนี้เพื่อนสนิทของโรสค่ะชื่อนันท์ส่วนนี่แฟนเธอค่ะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะครับ ให้ผมเลี้ยงเครื่องดื่มพวกคุณทั้งสามคนดีไหม”
“ขอบคุณค่ะพี่เต” เตวิชญ์เรียกพนักงานมาจากนั้นก็สั่งเครื่องดื่มให้กับแขกทั้งสามคนรวมถึงตัวเองด้วยเขา
จากนั้นชายหนุ่มก็หยิบนามบัตรของตนเองออกมาจากกระเป๋าและส่งให้กับรติรส
“ให้นามบัตรทำไมคะ โรสก็มีเบอร์โทรพี่เตอยู่แล้ว”
“นี่เป็นนามบัตรของร้าน ถ้าจะเข้ามาก็ใช้บัตรนี่”
“ขอบคุณค่ะแต่โรสคงไม่มาบ่อยๆ หรอกค่ะ ว่าแต่นามบัตรนี่มันทำอะไรได้บ้างคะ”
“ก็ทำได้ทุกอย่างแทนเงินสด”
“ฟังดูน่าสนใจดีนะคะ ถ้าอย่างนั้นโรสขอเก็บไว้ก่อนดีกว่าค่ะ มันเข้าที่นี่ได้ทีเดียวร้านอื่นของบอสด้วยล่ะคะ”
“เข้าได้ทุกร้านที่มีชื่อเดียวกับนามบัตรเลย”
“แบบนี้สงสัยโรสต้องเก็บไว้ดีๆ เผื่อมีโอกาสได้ใช้ ขอบคุณนะคะพี่เต” หญิงสาวพูดแล้วก็เก็บนามบัตรใส่กระเป๋า
“โรสมาที่นี่ยังไง”
“นั่งแท็กซี่มาค่ะ”
“แล้วขากลับล่ะ”
“ไม่ต้องห่วงครับเดี๋ยวผมกับแฟนจะไปส่งโรสเอง” แฟนหนุ่มรุ่นพี่ของนวนันท์เป็นคนตอบคำถาม
“แล้วจะกลับกันหรือยังล่ะครับ”
“คิดว่ากินหมดแก้วก็จะกลับแล้วค่ะ พี่เตมีอะไรหรือเปล่า”
“พี่ก็กำลังจะกลับเหมือนกัน โรสจะกลับพร้อมพี่เลยไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวนันท์กับแฟนไปส่งโรสเองก็ได้ค่ะ”
“คือผมกับโรสพักที่คอนโดเดียวกันครับ ให้ผมไปส่งเธอก็ได้”
“โรสล่ะว่ายังไงจะให้นันท์ไปส่งหรือจะกลับพร้อมเขา”
“กลับพร้อมพี่เตก็ได้นันท์กับแฟนจะได้รีบกลับไปพัก”
“ถ้าอย่างนั้นนันท์ฝากโรสด้วยนะคะ”
“ได้ครับ”
“ถ้าถึงห้องแล้วไลน์บอกนันท์ด้วยนะโรส”
เมื่อเพื่อนออกไปแล้วรติรสก็เดินตามเตวิชญ์มายังรถซึ่งจอดอยู่ด้านหลังร้าน เมื่อให้เธอเข้าไปนั่งในรถแล้วชายหนุ่มก็โทรศัพท์ไปบอกบอริสว่าเขาจะไปส่งหญิงสาวที่คอนโดก่อนแล้วจะกลับมารับเจ้านายอีกครั้ง
“อือ ส่งเธอให้ถึงห้องนะเต เท่าที่ดูฉันว่าเธอคงจะเมาแล้ว”
“ครับบอส”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
