ตอน 1

ฮ่องกง เขตปกครองพิเศษ

บนเรือสำราญ Super Moon (ซุปเปอร์ มูน) คืนนี้เป็นการเปิดตัว เส้นทางการให้บริการใหม่ ภายใต้การดำเนินงานของ บริษัท ซีทรานหวัง ซึ่งเป็นบริษัทการขนส่ง และการท่องเที่ยวทางเรือ ใหญ่ที่ในเอเชีย โดยมีเรือสำราญทั้งสิ้นถึง 20 ลำ

แขกเหรื่อซึ่งได้รับบัตรเชิญ ต่างทยอยกันขึ้นเรือเช็คอิน เข้าพักในเรือสำราญเรียกว่าพระจันทร์ดวงใหญ่กันเลยทีเดียว เสียงฮือฮาดังขึ้นตลอดการเดินพรมแดง ทอดยาวขึ้นไปบนเรือ สาเหตุเสียงกรีดร้องฮือฮามาจากการมาของ สตีฟ หวัง หรือเล่ยฟาน หวัง เจ้าของบริษัทเดินเรือใหญ่อันดับต้นๆ ของโลกลำนี้ เขาได้ก้าวขึ้นเรือมาด้วยมาดสง่างามองอาจ สุขุมนุ่มลึก มีสายตาเป็นอาวุธเอาไว้กระชากหัวใจผู้หญิงทุกคน

เรือลำนี้ใหม่เอี่ยมอ่องสร้างขึ้นเพื่อเปิดเส้นทางใหม่ ด้วยการให้บริการในเส้นทาง ฮ่องกง สิงคโปร์ ภูเก็ต ดังนั้นคืนแห่งการเปิดตัวคืนนี้จึงอลังการ ประกอบด้วยอาหารคาวหวาน เครื่องดื่ม การแสดงครบครัน ห้องโถงถูกเนรมิตให้มีเวทีคล้ายการประกวดนางงาม มีการแสดงร้องเพลงของนักร้องชื่อดัง จากผับชั้นสูงของเกาะฮ่องกงอีกด้วย

“เทียน ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่มั้ย” เล่ยฟาน หันไปถามบอดี้การ์ดผู้คล่องงานนาม เทียนลู่ ฟาง หรืออาเทียนที่คุ้นปาก เทียนลู่ขยับเข้าไปใกล้เจ้านาย ค้อมศีรษะลงเล็กน้อยเพื่อฟังคำสั่ง

บอดี้การ์ดหนุ่มกดเครื่องมือสื่อสารขนาดเล็กที่ติดอยู่ในหู เพื่อสอบถามเลขาคนเก่ง

“เลขาชิง เป็นยังไงบ้าง ทางด้านในพร้อมหรือยัง” เขาส่งเสียงทุ้มเอ่ยถามเลขาคนงาม ที่อยู่ด้านในห้องจัดเลี้ยง คำว่าพร้อม คือต้องพร้อมทุกอย่าง ห้ามมีสิ่งใดขาดตกบกพร่อง สถานที่ผู้คนล้วนจ้างพนักงานมืออาชีพ อัตราค่าแรงสูงลิบลิ่วกว่าสายการเดินเรือหรือสถานประกอบการอื่นๆ

“พร้อมค่ะคุณเทียน” เสียงหวานเย้ายวน บอกแก่บอดี้การ์ดหนุ่มผู้หล่อเหลา แม้ความหล่อแพ้เจ้านายอยู่หน่อยหากแต่เรียกสายตาสาวๆ ได้ดีในยามที่เทียนลู่ขนาบข้างด้านขวาเจ้านายสายตาสาวๆ มักเปล่งประกายจ้องมองเขาไม่วางเช่นกัน

“ดีมาก พร้อมแล้วครับเจ้านาย” เขาเอ่ยชมคุณเลขาคนสวย แล้วหันไปรายงานนายที่รอฟังอยู่

“อืม...ถ้าพร้อมแล้วงั้นไปได้” ร่างสูงร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ก้าวนำหน้าสองบอดี้การ์ด ข้างซ้ายคือลีออน สเน็กอาย หนุ่มชาวอิตาลีผู้สูงใหญ่ตัวหนา หน้าเหี้ยม พูดน้อย บู้แหลกแจกหมัดสะบัด กำลังวังชาดุจช้างสาร ชอบออกกำลังหนักทั้งในร่มและกลางแจ้ง ยังโสด หากแต่สาวๆหมายตาหลายคน ลีออนก็สนองไปตามอัตภาพหากแต่ไม่ผูกมัด งานของเขาไม่ควรผูกมัดกับสาวใดๆ ทั้งนั้น

ส่วนเทียนลู่ เขาช่างมีอุปนิสัยหล่อฉลาด เอ๊ะ อุปนิสัยไม่เรียกว่าหล่อเนาะ ช่างคล่องแคล่ว ว่องไว รอบรู้ไปทุกอย่าง ชอบโปรยเสน่ห์ให้กับสาวๆ ได้หลงใหล ทว่าไม่เคยโยนใครขึ้นเตียงง่ายๆ ถ้าไม่ชอบพอจนปักใจจริงๆ เขาทำงานกับตระกูลหวัง มาหลายปีดีดัก ตั้งแต่เริ่มแตกเนื้อหนุ่ม จนกลายเป็นหนุ่มใหญ่ ก็ยังไร้แววหญิงผู้เข้าใจคง เพราะเขาไม่เปิดใจเองมากกว่า

“ผู้หญิงที่แม่และพ่อของฉันหามา คงมาครบแล้วสินะ”

“เห็นว่าพร้อมทั้งยี่สิบสาวแล้วครับ ที่แน่ๆ สวยทั้งนั้นเลยนะครับเจ้านาย” เทียนลู่กล่าวขณะเดินตามเจ้านายไปติดๆ

วันนี้ไม่ใช่แค่การเปิดตัวเส้นทางเดินเรือเส้นใหม่เท่านั้น ยังเป็นการเลือกคู่ของเล่ยฟานอีกด้วย ถือเป็นภาคบังคับ ยังไงชายหนุ่มผู้สง่าก็ต้องเลือกใครสักคนขึ้นมาเป็นนายหญิงผลิตลูกให้กับตระกูลหวัง หลังจากที่พลาดในการดูตัวนัดบอดมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง

ปีนี้เล่ยฟาน ผู้งามสง่าหาใครเทียมเทียบ วัยล่วงเข้าสามห้าย่างสามสิบหก หากแต่หล่อเหลา ทรงเสน่ห์ลุ่มลึกรสหวานไม่ต่างกับเพิ่งแตกเนื้อหนุ่มเลยทีเดียว ที่ผ่านมาเขาก็ควงผู้หญิง ให้ความสำราญทางกาย กับพวกหล่อนมานักต่อนัก ด้วยความไม่ลงเอยกับใครซะที บุพการีทั้งสองจึงจัดงานดูตัวอย่างยิ่งใหญ่ ราวกับเวทีประกวดนางงาม เพื่อให้เล่ยฟาน เลือกเจ้าสาวที่ตัวเองต้องการ และถูกตาต้องใจมากที่สุดในงานนี้

“ฉันละเบื่อป๊ากับม้า เจ้ากี้เจ้าการเรื่องมีเมียฉันซะจริง” เล่ยฟานเปรยขึ้นอย่างเซ็งสุดๆ

“ทำไมล่ะครับเจ้านาย มีเมียดีออก มีคนคอยดูแลชีวิต”

“เมียมีเมื่อไหร่ก็ไม่สาย ผู้ชายยังไม่หยุดผลิตสเปิร์ม ตอนอายุสามสิบหกซะหน่อย” ดูพูดเข้า

“ว่าไปนั่นครับ ท่านเป็นห่วงกลัวไม่มีหลานไว้สืบสกุล”

“ทำลูกมีลูกเมื่อไหร่ก็ทำได้ รีบทำไม”

“แล้วเจ้านายเลือกใครสักคน มาเป็นสะใภ้ท่านบ้างหรือยังล่ะครับ ก็ยังไม่มี แก่แล้วนะครับ”

“แค่แต่งเมียมาเพื่อทำลูก ทำไมต้องให้มันยาก วุ่นวายเป็นเรื่องใหญ่ เสียเวลาเปล่าๆ สำหรับฉันรักไม่รัก ชอบไม่ชอบไม่เห็นเกี่ยวกับลีลาทำลูกฉันทำได้หมดล่ะ ผู้หญิงปิดไฟคลำๆก็สอดใส่ได้ไม่เห็นต้องมากเรื่อง”

“มันไม่เหมือนกับคู่ขานะครับ เมียเอาไว้เชิดหน้าชูตาเป็นแม่ของลูก เป็นสะใภ้ของตระกูลหวัง คุณสมบัติต้องเพียบพร้อมหน่อย เดินข้างกับเจ้านายสมฐานะ ไม่เลือกไม่ได้หรอกครับ”

“เอาเถอะ งั้นคืนนี้ฉันคงต้องเลือกสินะ”

“แน่นอนสิครับเลือกสักคนเถอะ รับรองสวยหุ่นดีทุกคน แต่เรื่องสมองเจ้านาย ต้องไปพิสูจน์เอาเองภายหลังนะครับ”

“พูดอย่างกับว่า นายเห็นผู้หญิงที่แม่ฉันส่งเทียบเชิญ มาให้ฉันเลือกอย่างนั้นล่ะ”

“แอบไปส่องมาบ้างครับ”

“ว่าแล้วเชียว” เสียงกังวานของลีออนดังขึ้น ที่เทียนลู่หายไปจากข้างกายเจ้านายพักใหญ่ คงไปส่องผู้หญิงสินะ กะว่าถ้าเจ้านายเลือกเสร็จสรรพคงหวังเคลมเอง

“อะไรลีออน ปกตินายก็ไม่ค่อยพูด”

“เปล่า” คนพูดน้อยตอบสั้นๆ แล้วก็แสดงสีหน้าขรึมตามเดิม

“เดี๋ยวฉันส่งนายกลับไปอิตาลี ไปรับใช้เจ้านายเก่าเลยนี่”

“นี่นายขู่ผมเหรอ ถ้าผมไม่อยู่นายล่ะที่จะคิดถึงผม”

“วันนี้ลีออนพูดเยอะที่สุดแล้วมั้ง” เล่ยฟานกล่าวแล้วก้าวต่อไป จนถึงห้องจัดเลี้ยงซึ่งจัดเวทีแบบทางยาว ไม่ต่างจากเวทีเดินแบบหรือประกวดนางงาม เก้าอี้วีไอพีตั้งอยู่หน้าเวที ซึ่งเป็นเก้าอี้ของเขาและครอบครัว รวมไปถึงแขกระดับสูงอีกหลายท่าน