ตอนที่ 2

“เอ็งงามเหลือเกิน... ไม่เสียแรงที่ข้าเร่งเรือมาด้วยความใจร้อน”

บอกพลางค้อมใบหน้าทำท่าว่าจะครอบริมฝีปากลงบนปลายถันชี้งอน

“อย่าเพิ่ง... ลูกๆ ฉันอยู่ข้างล่างนะเถ้าแก่”

ชบาเป็นกังวลว่าลูกสาวของหล่อนอาจจะผลีผลามขึ้นเรือนมาเมื่อไรก็ได้

“เอ็งไม่ต้องห่วง… ข้าเพิ่งให้เงินลูกสาวเอ็งไปซื้อของ แล้ววันนี้ที่ลานวัดมีหนังกลางแปลงมาฉายเสียด้วย”

เขาก้มกระซิบเบาๆ จนริมฝีปากชิดใบหู สูดความผุดผาดที่ลำคอและลาดไหล่สล้างของม่ายสาวเสียงดังฟืดฟาด ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความคิดถึงและโหยหา

“เถ้าแก่เจ้าเล่ห์”

ชบาว่า ก่อนที่มือใหญ่ของเขาจะทาบลงลูบไล้สองเต้าเต่งตึงที่เปิดเปลือยต่อสายตา นิ้วหัวแม่มือปาดป้ายสลับบีบปลายปทุมเม็ดน้อยที่ครัดเคร่งปูดเป่งเป็นตุ่มไตตอบโต้สัมผัสของเขา

“อ๊ะ... ”

ชบาสะดุ้งเฮือก ระบายลมหายใจร้อนผ่าวออกมาเฮือกใหญ่ หลุบตามองปลายถันงอนชี้ที่ถูกนิ้วหัวแม่มือของเถ้าแก่หวังบดบี้ ก่อนจะครอบริมฝีปากลงบนปลายถัน วนลิ้นแล้วดูดดุนรุนแรงเสียงดังจ๊วบจั๊บ สลับไปกับเสียงหม้อข้าวที่กำลังเดือดอยู่บนเตาฟืน

“เข้าไปในห้องเถอะจ้ะ”

ความต้องการของชบาพลุ่งโพลงจนหล่อนเองก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ร่างกายซึ่งเหว่ว้ามานานกำลังเรียกร้องหาการรุกรานจากความเป็นชายชาตรีของเขา

ได้ยินแล้วเถ้าแก่หวังก็ช้อนร่างระทดระทวยขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พาหล่อนเดินดุ่มไปยังห้องนอนซึ่งอยู่ไม่ไกล

เมื่อร่างรัดรึงถูกวางลงบนเตียงเล็กๆ ชบากระถดกายเข้าไปพิงข้างฝา เถ้าแก่หวังกระเสือกกายตามมาเลิกผ้าถุงของหล่อนจนร่นขึ้นไปกองอยู่เหนือหน้าท้อง

“อ๊ะ... อูว”

ชบาสะดุ้งเฮือก เถ้าแก่หวังคุกเข่าแล้วมุดศีรษะพรวดเข้าไประหว่างเข่าทั้งสองข้างของหล่อนที่ถูกบังคับให้อ้ากว้างตั้งชันรับปลายลิ้นสากระคายที่ชำแรกเข้ามาปาดเลียสลับขึ้นๆ ลงๆ ตามแนวความยาวของร่องเนื้ออ่อนนุ่มแฉะชุ่มอยู่ในพุ่มแพรไหมสีดำโอบล้อมเอาไว้

“เสียวเหลือเกินเถ้าแก่... วูบวาบไปหมดแล้ว”

หน้าท้องของชบาแขม่วเกร็งด้วยความรู้สึกร้อนวูบวาบที่ลามไหลอยู่ลึกๆ มือเรียวของหล่อนขยุ้มรั้งศีรษะของเขาเอาไว้แน่น ขณะที่มือทั้งสองข้างของเถ้าแก่หวังบังคับต้นขาของหล่อนให้อ้ากว้างออกรับปากลิ้นอันตะกละตะกลามที่ก้มหน้าก้มตาเลียกินแอ่งเนื้อนุ่มแน่นของหล่อนอย่างเอร็ดอร่อย

“เดี๋ยวเอ็งจะมีความสุขมากกว่านี้”

เขาเกลือกตาขึ้นมองใบหน้าซ่านสยิวของม่ายสาวด้วยความรู้สึกย่ามใจที่ได้เห็นหล่อนอ่อนยวบยินยอมให้เขาเชยชมเหมือนเช่นทุกครั้ง

ความอ้างว้างว้าเหว่ที่ชบาพยายามเก็บกดเอาไว้ ทำให้ทุกตารางนิ้วในร่างกายไวต่อสัมผัสปลุกเร้าของเขา สังเกตได้จากอาการขบเม้มริมฝีปากและบั้นท้ายของหล่อนที่วนร่อนบดคลึงอยู่บนที่นอน ขณะมือเรียวขยุ้มขยำศีรษะเลื่อมลื่นของเขาเอาไว้ด้วยความลืมตัว

“อู้ย... ฮื่อๆ วูบวาบไปหมดแล้วเถ้าแก่”

ชบาเหมือนจะขาดใจ เถ้าแกหวังผู้มักมากในกามารมณ์รู้ดีว่าหล่อนเป็นผู้หญิงเร่าร้อนอย่างไม่ต้องสงสัย สายตาของเขาแทบไม่ละจากใบหน้าสะสวยที่กำลังส่ายสะบัด กัดฟันทรมานกับวิธีการปลุกเร้าด้วยปากและปลายลิ้นอันช่ำชอง

“ชบาจ๋า... ดูสิ ของเอ็งแฉะไปหมดแล้ว”

เสียงรำพึงแผ่วเบา เมื่อก้มหน้าก้มตาเชยชมจนรู้สึกได้ว่าน้ำคาวสวาทหลั่งชุ่มออกมาชโลมกลีบมาลีของหล่อน

กลิ่นคาวคละคลุ้งที่ลอยมากระทบจมูกอยู่ในเวลานั้นยิ่งปลุกปั่นความใคร่กระหายที่จะร่วมรักกับม่ายสาวให้ปะทุแรงขึ้นอีกหลายเท่าทวี ความเย้ายวนใจตรงหน้าเร่งเร้าให้เถ้าแก่หวังรีบถอดเสื้อผ้าลนลาน

ชบามองดูร่างเปลือยเปล่าตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นระส่ำ แลเห็นแก่นกายเห็นรูปลำสมชายชาตรี ตั้งตระหง่านอยู่ในประกายแสงแดดลำสุดท้ายของยามเย็นที่สาดลอดช่องหน้าต่างเข้ามาทางเบื้องทิศตะวันตก

“อ๊า... ”

ชบาสะดุ้งแรง เมื่อลำตัวหนาแทรกลงมาอย่างดุดัน เถ้าแก่หวังกดความแข็งแกร่งลงกลางกลีบเนื้อชุ่มลื่นที่พยายามรัดรอบความแข็งแกร่งของเขา

“อู้ว... ดูสิ เอ็งขมิบแน่นเชียว”

สายตาของเถ้าแก่หวังแทบไม่ละจากกลีบเนื้อบอบบางที่ดูดกลืนตัวตนของเขาเข้าไปล้ำลึกสุดแก่น

“ของเอ็งแน่นเหลือเกิน”

เถ้าแก่ครางออกมาด้วยความรู้สึกฉงนใจ

“ก็ฉันรอแต่เถ้าแก่คนเดียวนี่จ๊ะ... ทุกคืนก็นอนฟังเสียงเรืออยู่ตลอด รอคอยว่าเมื่อไรเรือข้าวสาวของเถ้าแก่จะแล่นผ่านมาเสียที”

ชบาตอบอย่างเอาอกเอาใจ มือเรียวลูบไล้อยู่กับแผงอกกว้างของเขา ขณะบั้นท้ายหนาหนักแนบเน้นลงมากึ่งกลางกายเป็นจังหวะ

“เอ็งไม่ได้โกหกใช่ไหม... แล้วข่าวลือที่ว่าปลัดยอดเทียวมาจีบเอ็งล่ะ จริงหรือเปล่า”

เสียงถามบอกความหึงหวง

“มาจีบจริง... แต่ฉันไม่เล่นด้วย ก็บอกแล้วไงว่าฉันรอเถ้าแก่คนเดียว จริงอยู่ที่ใครๆ อาจมองว่าแม่ม่ายผัวตายอย่างฉันมีแต่ผู้ชายจ้องจะมาหาเศษหาเลยเพราะคงคิดว่าว้าเหว่ แต่ฉันไม่ได้ง่ายไปซะทุกคน”

เถ้าแก่หวังยิ้มพรายอยู่ในความสลัว เริ่มเคลื่อนไหวบั้นท้ายเป็นจังหวะอย่างได้ใจ เพียงเท่านั้นก็ทำเอาใบหน้าของชบาบิดเบ้ไปด้วยความซ่านสยิว ลมหายใจเหมือนจะขาดห้วงหายในตอนที่ความแข็งแกร่งของเขาทิ่มกระแทกเข้าใส่จนสุดลิ่มลำ

“อ๊อยยย... ”

ชบาเปล่งเสียงครางกระเส่า หายใจรวยรินอยู่ใต้ร่างเถ้าแก่หวังอยู่นานเป็นครู่

“เร่งเถอะ... ฉันจะขาดใจอยู่แล้ว”

ชบาเป็นฝ่ายร้องขอออกมาก่อน ลมหายใจของหล่อนกระชั้นถี่ขึ้นทุกที มือเรียวโอบรัดลำตัวของเถ้าแก่หวังที่โยกโยนกายอยู่บนเรือนร่างเปล่าเปลือยของหล่อนอย่างไม่ปรารณี เมามันจนไม่ลืมหูลืมตา ครู่ต่อมาทั้งห้องก็ลั่นระงมไปด้วยเสียงหอบหายใจแรงแทรกสลับกันไปตามจังหวะรุกรับเร่าร้อน