2.วางหมาก เดินเกมส์
เธอคิดไม่ออก เธอรู้แต่ว่า เธอคุยกับเค้า เธอเล่าเรื่องราวให้ฟัง ว่าเธอมาจากต่างจังหวัด พ่อแม่ มีอาชีพรับจ้าง และเธอ เป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ บทสนทนา ทั่วไป และเครื่องดื่มอุ่นๆ ในห้องแอร์เย็นเฉียบ ทำให้เธอลืมตัว
"คุณเป็นเอกคะ ที่นี่ที่ไหนคะ " เธอมองหน้าเค้าแล้วมองไปรอบๆ ห้องที่นั่งอยู่ จับแก้วกาแฟ เอาไว้ในมือ ความอุ่นร้อน ทำให้เธอรับรู้ ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน แต่เป็นความจริง ความจริงที่เธอยังไม่รู้ว่า อะไรทำให้เธอ มาอยู่ที่นี่
ชายหนุ่มตรงหน้ายิ้มกว้างแล้วลูบผมเธอเบาๆ
"ไม่แกล้งแล้ว " เค้ายิ้ม ยิ้มแบบที่เธอ ตาพร่า เธอไม่เคยเห็นใคร ยิ้มได้มีเสน่ห์ แบบนี้มาก่อนเลย
ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง สวนกับหญิงวัยกลางคน ที่เดินเข้ามา ในมือมีเสื้อผ้าชุดทำงานของเธอ ที่เธอสวมเมื่อวาน
"เสื้อผ้าของคุณค่ะ " แม่บ้านที่ถูกปลุกเรียกให้มาที่นี่ กลางดึก บอกกับหญิงสาวที่นั่งอยู่บนเตียง ของห้องพักแขก
"เมื่อคืนนี้ " เธอถามความจริง จากคนตรงหน้า
" คุณเมามาก อาเจียน จนเปื้อนไปหมด คุณเอก ไม่รู้จะพาคุณไปที่ไหน เลยพามาที่นี่ "
เธออยากจะหายตัวไปตอนนี้ อยากจะมีพลังวาร์ปไป ไม่ให้ใครได้เห็นเธอ
"ที่นี่คือ "
"บ้านคุณแม่คุณเอกค่ะ แต่คุณท่านไม่อยู่ ไปทำบุญ " หญิงวัยกลางคน ถอนหายใจออกมา ด้วยความอ่อนใจ เป็นสาวเป็นนาง ทำไมดื่มหนักขนาดนั้น
"ขอโทษนะคะ ที่ทำให้วุ่นวาย " มือบางยกมือไหว้ หญิงวัยกลางคน แล้วก็เดินตัวลีบไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินออกมา แล้วมองหา กระเป๋า และ รองเท้าของตัวเอง
"รองเท้าคุณเปื้อนไปหมด คุณเอกให้ทิ้งไปแล้วค่ะ " เธอตัวลีบหนักกว่าเดิม เดินหน้าจืดออกมา แล้วก็เห็นเค้า กำลังว่ายน้ำอยู่ที่สระพอดี แดดในตอนสาย ส่องมาที่ร่างกายที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ ร่างสูงใหญ่น่าจะมากกว่า 185 เซนติเมตร กระโดดขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ แล้วหยิบผ้ามาพันตัวเอาไว้
"ขอบคุณค่ะ แล้วก็ขอโทษค่ะ " เธอบอกกับเค้าเสียงสั่นด้วยความกลัว
"ไม่เป็นไร ฉันผิดเอง ที่รินเหล้าให้เธอมากไป " เค้ายิ้มแล้ว เรียกคนขับรถ ให้เธอ
เท้าบอบบางสวมรองเท้าสลิปเปอร์ เดินออกมา จากบ้านของเค้า
คนขับรถ หยิบถุงสีส้ม เดินมาหา แล้วยื่นให้เจ้านาย
"รองเท้า ลองดูสิ พอดีไหม "
รองเท้าแตะ รุ่นฮิตสีขาว ราคาแพงระยับ ที่เค้าหามาให้เธอ ราคาเกือบจะเท่า เงินเดือนของเธอด้วย
"คือว่า " เธอไม่อยากจะรับ แต่ดูแล้ว เค้าคงจะไม่ยอม
"พอดีใช่ไหม "เค้าถาม
"ขอบคุณค่ะ " เธอยกมือไหว้เค้า แล้วมองไปที่ทางออก หน้าประตู
"หนู เอ้ย ลิน กลับก่อนนะคะ "
"เดี๋ยวให้คนรถไปส่ง " เค้าบอกแล้วเดินนำไปที่รถตู้คันหรูของเค้า คันที่เธอนั่งมาเมื่อวาน
"ไปส่งคุณลินหน่อย "
คนขับรถสตาร์ทรถทันที
"ขอบคุณแล้วก็ขอโทษนะคะคุณเอก "
เค้ายิ้ม วางมือตัวเองบนผมของเธอ แล้วลูบเบาๆ
"ไปเถอะ แล้วเจอกัน "
เค้ายิ้มให้เธอ อีกครั้ง ตอนนี้เธอเมารอยยิ้ม เมาบอดี้ของเค้า เมาสัมผัสของเค้า จนมึนไปหมด ฮือ จะทำยังไงดี
รถตู้ขับเข้ามาจอดหน้า อพาร์ตเม้นท์ที่อยู่ในซอย ไม่ไกลจากที่ทำงานมากนัก ซึ่งที่พักของเธอ ราคาสี่ห้าพันรวมน้ำไฟ สำหรับ ใจกลางเมืองแบบนี้ ได้ห้องแบบนี้ถือว่าหรูแล้ว
"ขอบคุณค่ะ " เธอลงจากรถ แล้วเดินเข้าไปในตึก ท่ามกลางสายตา คนรอบข้างที่นั่งกันอยู่ เธอไม่เคยมีใครมาหา ไม่เคยไปไหนกับใคร แล้วมีรถมาจอดแบบนี้ มันน่าก็เป็นจุดสนใจไม่น้อย
เลขาคนสนิท ส่งไฟล์ใบสมัครงาน มาให้ดู ชายหนุ่มนั่งอยู่ริมสระน้ำ แล้วสูบบุหรี่ไปด้วย
"อายุ22เอง เด็กดี " เค้าอายุมากกว่าเป็นสิบปีเลยสินะ
รายละเอียดครอบครัว ก็ไม่มีอะไรโดดเด่น พ่อแม่รับจ้างธรรมดา ผลการประเมินงานการทำงาน เรียบง่ายไม่มีอะไร พิเศษ ทำบัญชี เงินเดือนพนักงาน รับผิดชอบงาน เกี่ยวกับเงินเดือน เบิกจ่าย ประกันสังคม ไม่เคยลางาน ไม่เคยขาดงาน รับเบี้ยขยันทุกเดือนแบบเต็มเพดาน
"หาห้องให้หน่อย เอาแถวออฟฟิศ "
ปลายสายรับคำสั่งทันที คุณเอกคิดจะทำอะไร ไม่มีใครรู้ แต่ที่สั่ง คือต้องได้ และต้องทำ เท่านั้นเอง
วันอาทิตย์ที่สุดแสนจะทรมานร่างกาย เพราะอาการแฮงค์ ที่ดื่ม ทำให้เช้าวันจันทร์ ไม่สดใส อย่างที่คิด เธอพยายามคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก ถึงเหตุผล ที่เค้า ทำแบบนั้นกับเธอ ทำไม เพราะอะไร และทำไม เป็นสิ่งที่เธอหาคำตอบไม่ได้
"ลิน เป็นอะไร ทำไมหน้าเป็นแบบนั้น " หัวหน้างานถามด้วยความเป็นห่วง
ไพลินเป็นพนักงานใหม่ ที่ทำงานที่นี่ ได้ไม่นาน แต่ก้รับผิดชอบงานได้ดี และขยันพอตัว ถ้ามีโอที เธอไม่เคยปฎิเสธสักครั้ง
"ลิน ปวดหัวค่ะ เมื่อวานนอนไม่ค่อยหลับ " เธอตอบออกไป
เธอปวดหัว เธอนอนไม่หลับ และไม่รู้ว่าทำไม คุณเป็นเอก ถึงได้ อยากคุยกับเธอ คนระดับเค้า น่าจะมีหลายคน พร้อมจะร่วมวงสนทนา แต่เปล่าเลย เค้ากลับให้คนรถ มารับเธอ หลังเลิกงาน
โทรศัพท์ในกระเป๋าสั่นครืดคราด หญิงสาว หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วดูเบอร์ที่โชว์อยู่ตรงหน้าจอ
ตัวเลขสี่ตัวท้าย เรียงกันอย่างตั้งใจ
"สวัสดีค่ะ "
"ไพลิน "
เสียงของเค้า ที่โทรเข้ามาทำให้เธอใจสั่น
"คะ " เธอมองซ้ายมองขวา ด้วยความหวาดระแวง กลัวว่าเค้าจะอยู่แถวๆนี้
"มองอะไร " เค้าถามเหมือนมองเธออยู่
"เปล่าค่ะ " เสียงเค้าหัวเราะออกมา
"คุณเอก มีอะไรคะ " เธอเรียกชื่อเค้า เสียงเบาลง เพราะกลัวว่า ใครจะได้ยิน
"สัปดาห์นี้ ประธานบริษัทไม่อยู่ ลูกน้องจะตั้งใจทำงานไหม "
"คะ "
เธอถามเค้าอีกครั้ง
"อาทิตย์นี้ ฉันไม่อยู่ กลับวันศุกร์ "
"ค่ะ "
"คุณเอกมีอะไรคะ " เธอยังไม่เข้าใจเค้ามาบอกเธอทำไม
"ที่โทรหา เพราะจะบอกว่า ตั้งใจทำงาน ระหว่างที่ฉันไม่อยู่ ให้เสร็จเรียบร้อย เพราะวันเสาร์อาทิตย์ ฉันจองเวลาเธอ ทั้งสองวัน "
"คุณเอก" เธอเสียงเบาลง ด้วยความไม่เข้าใจ ว่าทำไม เพราะอะไร หมายถึงอะไร
"เอาตามนั้นนะไพลิน วันเสาร์เจอกัน " เค้ากดวางสายไปแล้ว และเธอก็ใจลอยไปไกล เธอกับเค้า เนี่ยนะ มันไม่เมคเซ้นท์เลยด้วยซ้ำ ไม่เลย
ข้อความในไลน์ เด้งขึ้นมา รูปโปรไฟล์ ที่เธอเห็นคือรูปตัวการ์ตูน ธรรมดา แต่สิ่งที่แจ้งเตือน คือ
เป็นเอก ต้องการเป็นเพื่อนกับคุณในไลน์