9.ไม่อยากทำเช่นนี้เลย

พ่อบ้านของคฤหาสน์แอเรียนารีบเดินออกไปต้อนรับบารอนแห่งคอนเนอร์ในทันที

“คุณหนูออกไปข้างนอกครับท่านบารอน ส่วนท่านดัชเชสไม่อยู่ที่นี่ ข้าจะแจ้งเรื่องการมาเยือนของท่านบารอนให้คุณหนูทราบนะครับ”

ลีออนรู้สึกเสียดายมากทีเดียว เขาอยากจะมาพบเจอกับโอฟีเลียตัวจริงที่ไม่ใช่โอฟีเลียในรูปวาด

เขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่เห็นภาพวาดที่แกรนด์ดัสเชสส่งมาให้ ยิ่งได้รู้ว่าโอฟีเลียดูแลคฤหาสน์แอเรียนาตั้งแต่อายุยังน้อยเพียงคนเดียว มันยิ่งทำให้ลีออนประทับใจในความเก่งกาจของสตรีผู้นี้ เสียดายที่เขาและเธอไม่ได้พบเจอกัน เขารีบร้อนมาที่นี่เพราะได้รับจดหมายจากแกรนด์ดัชเชส

เป็นข้าเองที่เสียมารยาท คราวหน้าข้าจะนัดวันล่วงหน้านะครับ ฝากจดหมายฉบับให้ไว้ให้เลดี้แอเรียนาด้วยนะครับ ครั้งหน้าข้าจะเดินทางมาที่นี่ในสภาพที่พร้อมมากกว่านี้”

พ่อบ้านวัยชราก้มหน้าลง

“ครับท่านบารอน คฤหาสน์แอเรียนายินดีต้อนรับท่านเสมอ”

รถม้าที่ใหญ่โตและทำมาจากเหล็กกล้าชั้นดี ได้วิ่งออกไปจากคฤหาสน์แอเรียนา

คาลอสเดินเข้าไปหาพ่อบ้านด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม

“คุณชายท่านนั้นมาหาคุณหนูอย่างนั้นหรือครับ”

พ่อบ้านวัยชราพยักหน้า

“ปีนี้คุณหนูก็อายุ 18 แล้ว อีกไม่กี่เดือนที่พระราชวังจะมีการจัดงานเลี้ยงบรรลุนิติภาวะของเลดี้ชนชั้นสูง ท่านแกรนด์ดัชเชสได้ส่งชื่อของคุณหนูไปร่วมงานที่พระราชวังเรียบร้อยแล้ว”

งานเลี้ยงพิธีบรรลุนิติภาวะนั้นจัดขึ้นมาเพื่อประกาศอย่างเป็นนัยๆ ว่าสตรีผู้ที่เข้าร่วมพิธี ถึงวัยอันสมควรที่จะแต่งงานแล้ว เขาไม่คิดว่าโอฟีเลียจะไปร่วมงานเลี้ยงไร้สาระเช่นนั้นเพราะวันๆ นางมุ่งมั่นเอาแต่หาเงินเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

“แล้ว..ท่านดัชเชสไม่ว่าอะไรอย่างนั้นหรือครับ ข้าเห็นว่าท่านดัชเชสไม่ชื่นชอบให้คุณหนูเข้าสังคมเท่าไหร่นัก”

พ่อบ้านพ่นลมหายใจออกมายาวเหยียดเมื่อได้ยินคำถามนั้น และเพราะว่าคาลอสในสายตาของพ่อบ้านเขาคือบุรุษที่ท่านดัชเชสพาเข้ามาที่นี่ พ่อบ้านจึงค่อนข้างไว้ใจคาลอสมากทีเดียว

“เรื่องนั้นท่านดัชเชสไม่รู้ และเจ้าก็ไม่ควรบอกท่านดัชเชสด้วย คุณหนูจำเป็นจะต้องแต่งงานในสักวันหนึ่ง ข้ารับใช้อย่างเราทำได้เพียงสนับสนุนแนวคิดที่ถูกต้องของท่านแกรนด์ดัชเชสเท่านั้น”

คาลอสหยักยิ้มขึ้นมาด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร เขาพยักหน้าเพื่อเป็นเชิงว่าเข้าใจ

โอฟีเลียไม่สมควรไปงานเลี้ยงไร้สาระพวกนั้นแม้แต่นิดเดียว ด้วยใบหน้าของนางแล้วหากไปที่นั่นคงจะเป็นเลดี้ที่ถูกขอเต้นรำมากที่สุดอย่างแน่นอน ให้ตายสิ..เขาไม่อยากจะทำเช่นนี้หรอกนะ แต่เพราะว่าเขาจะตกที่นั่งลำบากหากว่านางไปอยู่ในมือของบุรุษผู้อื่นน่ะ

“ข้าเห็นกับตาเลยนะครับว่าบารอนท่านนั้นเดินทางเข้ามาเพื่อแสดงตัวว่าจะเป็นคู่ควงของคุณหนู เขามีท่าทางของคนเจ้าชู้อย่างเห็นได้ชัดเลยครับ ข้าหวั่นใจมากเหลือเกินว่าคุณหนูผู้แสนน่ารักของเราจะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมที่แสนแพรวพราวของบุรุษท่านนั้น..”

ใบหน้าของดัชเชสเอเวียดำคล้ำขึ้นมาในทันที

“นี่พี่สาวของข้า จัดแจงเรื่องการส่งโอฟีเลียไปเข้าร่วมงานเลี้ยงที่พระราชวังอย่างนั้นหรือ? ทั้งๆ ที่หากลูกสาวข้าไปที่นั่นอาจจะถูกข่าวลือของข้าในอดีตเล่นงานเอาก็ได้ ทุกคนจะต้องชี้นิ้วไปที่นางแล้วกล่าวว่านางคือบุตรีที่เกิดจากสตรีที่หย่าร้าง..ให้ตายเถอะพี่สาวของข้าคิดอะไรอยู่กันนะ”

คาลอสกระตุกยิ้มที่มุมปาก

“แต่ถึงอย่างนั้นท่านแกรนด์ดัชเชสก็ส่งชื่อของคุณหนูไปร่วมงานแล้วนี่ครับ ข้าไม่อยากจะกล่าวเช่นนี้เท่าไหร่ แต่ในเมื่อชื่อของคุณหนูถูกส่งไปที่พระราชวังแล้ว จะไม่ไปร่วมงานก็ไม่ได้ใช่ไหมครับ..ข้าสงสารท่านดัชเชสและเป็นห่วงคุณหนูในเรื่องนั้นมากทีเดียว สตรีที่มีใบหน้างดงามเช่นคุณหนูจะต้องมีบุรุษมากมายเข้าหาอย่างแน่นอน..”

เอเวียยกมือขึ้นมานวดขมับเบาๆ ด้วยความรู้สึกเป็นห่วง เธออยากจะเดินทางไปร่วมงานเลี้ยงกับลูกสาวมากทีเดียว แต่หากว่าเธอปรากฏตัวขึ้นในงานก็มีแต่จะทำให้ผู้คนจ้องมองที่โอฟีเลียมากขึ้นเท่านั้น ท่านพี่เอสเทียก็สุขภาพไม่ค่อยดี ไม่สามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงได้ ส่วนหลานชายของเธอ อาม่อนเป็นพวกไม่ได้เรื่องเท่าไหร่นักจะฝากเขาดูแลโอฟีเลียก็ไม่ได้เรื่องอย่างแน่นอน

เธอควรจะทำเช่นไรดีนะ..ในแววตาที่มีความห่วงใยคละเคล้ากับความเจ็บปวดนั้นกวาดตามองไปรอบๆ อย่างใช้ความคิด แล้วสายตาของเอเวียก็มาหยุดอยู่ที่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่เบื้องหน้าของเธอ

“เจ้าไงคาเซล เจ้าไปร่วมงานกับโอฟีเลียได้นี่นา..”

คาลอสแสร้งทำหน้าตกใจ ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงเล็กน้อย

“เป็นข้าจะดีอย่างนั้นหรือครับ จะให้คุณหนูควงคู่กับทาสที่ไร้ยศศักดิ์เช่นข้าเข้าไปในงานเลี้ยงพิธีบรรลุนิติภาวะ นั่นไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสมเลยครับท่านดัชเชส”

ที่เขากล่าวมานั้นก็มีเหตุผล บอกตามตรงว่าเธอมองเด็กหนุ่มผู้นี้มานานมากทีเดียวก่อนที่จะลงมือล้างสมองของเขา เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสตรีและตั้งใจทำงานอย่างขยันขันแข็ง

จะเป็นสามัญชนหรือว่าเป็นอะไรเธอก็ไม่สนใจหรอก เธอแค่ต้องการบุรุษที่รักลูกสาวของเธอจริงๆ เท่านั้นเอง ไม่ต้องมียศศักดิ์สูงส่งแค่รักโอฟีเลียเพียงผู้เดียวเท่านั้นก็พอ

“ข้าจะประกาศออกไปว่าเจ้าคือคู่หมั้นของนาง แบบนั้นดีหรือไม่ ข้ามีญาติห่างๆ อยู่ทางใต้ของจักรวรรดิ บอกกล่าวไปว่าเจ้าคือลูกชายของพวกเขา”

คาลอสยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองด้วยความตกใจ

“แล้วคุณหนูจะยินดีอย่างนั้นหรือครับ..”

“เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ข้ารู้ดีมากกว่าใคร ว่าเจ้าหวังดีกับโอฟีเลียมากที่สุด และนางเป็นเด็กดีที่เชื่อฟังคำของข้า ข้าบอกว่าเจ้าเป็นคู่หมั้นของนาง นางย่อมขัดใจข้ามิได้..”

คาลอสระบายยิ้มหวานออกมา เขาคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับก้มหน้าลง

“ขอบคุณนะครับท่านดัชเชสที่ท่านเชื่อใจข้า ข้าจะปกป้องและดูแลคุณหนูเองครับ เพราะสำหรับข้าแล้วคุณหนูสำคัญมากที่สุดเลยครับ..”

เอเวียยกยิ้มขึ้นมา

“เรื่องนั้นข้ารู้ รีบไปรอรับโอฟีเลียที่ด้านล่างเถอะ อ่อ..บอกพ่อบ้านให้มาหาข้าด้วย ข้าจะให้เขาเขียนจดหมายเพื่อปฏิเสธบารอนจอมเจ้าชู้คนนั้นไปซะ”

เบนจามินรายงานมาว่าสาเหตุที่ดัชเชสและดยุคหย่ากันคือท่านดยุคไม่ได้แสดงความรักกับดัชเชสมากพอสมควร แต่เมื่อหย่ากันท่านดัชเชสมารู้ทีหลังว่าท่านดยุคนอกใจและมีบุตรนอกสมรสเก็บซ่อนเอาไว้อย่างมิดชิดทีเดียว

เพราะแบบนั้นบุรุษที่ท่านดัชเชสไม่ชอบใจคือพวกคนเจ้าชู้ล่ะ แต่บารอนคอนเนอร์เป็นคนดีมากเกินไป ข่าวลือตามหน้าหนังสือพิมพ์ก็มีแต่สรรเสริญ เยินยอหมอนั่น เขาจำเป็นที่จะต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เขาไม่ได้บอกสักหน่อยว่าบารอนเป็นคนเจ้าชู้ แค่บอกว่าดูเหมือนคนเจ้าชู้เท่านั้นเอง

สาบานได้เลยว่าเขาไม่อยากทำแบบนี้ ไม่อยากจะใส่ร้ายใครเลยจริงๆ