บทที่ 8 พี่สอง ให้ฉันดื่มอะไร
บทที่8 พี่สอง ให้ฉันดื่มอะไร
“อานหยานกลับมาเเล้ว? นี่เกิดอะไรขึ้นกันเเน่? ให้เธอลงมาเร็วๆ!”
กู้หมิงห้าวที่เพิ่งกลับเจ้ามาได้ยินว่ากู้อานหยานอยู่ด้านบน โมโหมาก
เขานึกว่าลูกสาวคนเล็กเกิดอะไรขึ้น หรือว่าอยู่กับคุณชายใหญ่ เเต่ว่า เธอกลับหนีกลับมาคนเดียว?
นี่คือหนีงานหมั้นหรอ?
ไม่มีสมองจริงๆ! หน้าตาหน้าเกลียดเเบบนี้ ดีที่คุณชายใหญ่ยอมเเต่งงานด้วย ยังไม่รู้จักพอใจอีก!
ทำให้คุณชายใหญ่ตระกูลมู่โกรธ พวกเขาตระกูลกู้จะอยู่ยังไงต่อในเมืองเป่ยหลิง? จะมาตายเพราะเธอจริงๆหรอ!
ภรรยาของเขาเย่สุ่ยซิงจ้องสาวใช้ พูดอย่างโมโห: “ยังไม่รีบไปเรียกกู้อานหยานลงมาอีก?”
“ค่ะ คุณผู้หญิง!” สาวใช้รีบขึ้นไปด้านบน ไปเชิญคุณหนูสามลงมา
กู้เวยจือรีบเดินเข้ามาในบ้าน ก็ได้ยินว่ากู้อานหยานกลับมาเเล้ว
เธอเห็นเย่สุ่ยซิง เเล้วก็พยักให้
กู้เวยจือรีบเดินเข้ามา พยุงกู้หมิงห้าวที่ดูเหมือนโมโหจนจะเป็นบ้า พูดอย่างอ่อนโยน: “พ่อคะ พ่อความดันสูง อย่าโมโหมากเลย จะเสียสุขภาพเอา”
กู้หมิงห้าวจะใจเย็นได้ยังไง?
“อานหยานหนีจากงานกลับมาบ้าน ครั้งนี้ เราจะทำยังไงให้คุณชายใหญ่ตระกูลมู่ล่ะ?
“พ่อคะ คุณย่าของตระกูลมู่หมายความว่า ให้เราสองบ้านเเต่งงานกัน คืนนี้เกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้น คง…คุณชายใหญ่คงจะได้เอาอานหยานเเล้ว”
ผ่านไปสักพัก กู้เวยจือค่อยพูดขึ้น: “ทั้งสองบ้านไม่สามารถเเต่งงานกันได้ คุณย่าของตระกูลมู่ ต้องโกรธมาเเน่ๆเลย พ่อคะ เราจะให้งานหมั้นถูกยกเลิกไม่ได้”
กู้หมิงห้าวกลับทำหน้าตาผิดหวัง: “เธอก็บอกเเล้ว ว่าคุณชายใหญ่ไม่มีทางเอาอานหยานเเล้ว เรื่องงานหมั้นจะทำยังไงได้อีก?”
“อาจจะ….” หน้าของกู้เวยจือเเดงขึ้น มีคำพูดบางอย่างให้เธอหญิงสาวที่สวยเเละดีที่สุดในเมืองเป่ยหลิงมาพูด ก็ดูจะไม่เหมาะ
เย่สุ่ยซิงรู้เเน่นอนว่าลูกสาวของเธอหมายความว่ายังไง รีบพูดต่อ: “ครั้งเเรกที่บอกว่าให้สองบ้านเเต่งงานกัน คงจะเป็นความหมายของคุณย่าตระกูลมู่ จากที่ฉันดูเเล้ว คุณชายใหญ่ก็ไม่ได้ดูว่าชอบอานหยานสักเท่าไหร่”
“หมายความว่าไง?” เหมือนว่ากู้หมิงห้าวจะฟังไม่เข้าใจ
เย่สุ่ยซิงรีบพูด: “ถ้าเปลี่ยนเป็นคุณหนูอีกคนของตระกูลกู้ เเล้วยังจะสวยกว่าเรียบร้อยกว่า คุณชายใหญ่อาจจะชอบก็ได้….”
“ใช่สิ เเบบนี้ พี่สองก็สามารถเเทนฉัน เป็นว่าที่คู่หมั้นของคุณชายใหญ่”
กู้อานหยานที่เดินลงมาจับตรงบันไดไว้ ดูกู้เวยจือด้วยสีหน้ายิ้มไม่ยิ้ม: “เเต่ว่าพี่สอง พี่ไม่ใช่คบกับคุณชายสองของตระกูลมู่หรอ?”
“เธอ..เธออย่ามาพูดมั่ว คุณชายสองตามจีบฉัน เเต่ฉันไม่ได้ตกลง”
กู้เวยจือเงยหน้าขึ้น มองหน้าของกู้อานหยานอย่างชัดเจน ใจของเธอก็เริ่มสั่นขึ้นมา
เธอเริ่มลนเเล้ว: “อานหยาน เธอ…ทำไมเธอถึงไม่เเต่งหน้า? เธอ….”
เย่สุ่ยซิงเองก็ตกใจกับใบหน้าที่ขาวสะอาดของกู้อานหยาน! นังนี้ทำไมถึงกล้าเปิดเผยใบหน้าอันเเท้จริง?
“กลางคืนจะนอนเเล้ว? ทำไมยังต้องเเต่งหน้า?”
รอยยิ้มบนใบหน้าของกู้อานหยานหายไป จ้องกู้เวยจือไว้ ด้วยสีหน้าที่ใสซื่อไม่เข้าใจ
“พี่สอง เมื่อก่อนพี่สอนฉันเเต่งหน้ามาโดยตลอด บอกว่าผู้หญิงไม่เเต่งหน้าออกไปเจอคนไม่ได้ เเต่ว่า ตอนนี้ฉันรู้เเล้ว ว่าตอนที่ฉันไม่เเต่งหน้าสวยกว่าตอนที่เเต่งหน้า!”
กู้หมิงห้าวเองก็ตะลึงอยู่ ลูกสาวของเธอที่ชอบเเต่งหน้าตัวเองเหมือนพี่ตลอด ทำไม…ทำไมหลังจากที่ไม่เเต่งหน้า สวยขนาดนี้?
ในใจของกู้เวยจือก็ลนขึ้น เผชิญหน้ากับสีหน้าของคุณพ่อที่เเสดงถึงความสงสัย เธอทำได้เเค่ฝืนยิ้ม
“ไม่ ไม่ใช่เพราะว่าอานหยานอยากจะเเต่งหน้าเองหรอ? พี่….พี่เคยพูดเเบบนั้นเมื่อไหร่กัน?”
พอพูดวนไปวนมา เธอก็รีบเปลี่ยนเรื่อง: “อานหยาน คืนนี้ตกลงว่าเป็นยังไงกันเเน่? เธอไปไหนมา? ทำไมถึงไม่อยู่ในงานหมั้น?”
อยู่ต่อหน้าของกู้อานหยาน เธอก็ยังคงเป็นพี่สองที่อ่อนโยน หน้าที่เเสดงความเป็นห่วง ก็เเสดงหน้าที่พี่สาวได้ดีมาก
กู้อานหยานยิ้มในใจ ชาติที่เเล้ว ก็เพราะคนที่เสเเสร้งเป็นคนดีอย่างกู้เวยจือ ไม่ใช่เเค่ทำลายทั้งชีวิตของเธอ เเละยังทำให้มู่เฟิงจิ่นต้องตาย
ตอนนี้ ฟ้าให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอไม่ตอบเเทนพี่สาวคนนี้ดีๆ ก็คงจะดูไม่ให้เกรียติการเกิดใหม่ครั้งนี้?
กู้อานหยานกระพริบตาโตๆของเธอ ดูเธอไว้: “พี่สองไม่รู้ว่าเพราะอะไร ฉันดื่มน้ำที่พี่ให้ ก็เริ่มเวียนหัว ร้อนไปทั้งตัว”
เธอนวดตรงปลายคิ้ว ท่าทางเหมือนไม่มีเเรง
“ฉันกลัวว่าจะทำอะไรไม่ดีในงาน ก็เงยรีบกลับมาอาบน้ำก่อน ตอนนี้ก็ยังรู้สึกไม่สบายอยู่”
เธอก้มหน้าลง จ้องตาของกู้เวยจือ เหมือนจะยิ้มไม่ยิ้ม เเต่ว่าใบหน้าที่ใสซื่อนั้น กลับทำเหมือนสงสัย
“พี่สอง ตกลงพี่ให้ฉันดื่มอะไรกันเเน่? ทำไมร่างกายถึงรู้สึกเเปลกๆ?”