6 ลาก่อน NC

คนตัวเล็กได้ยินเสียงปลดเข็มขัดของผู้ชายเอาแต่ใจคนนี้ ความรู้สึกเหมือนมีบางสิ่งบางอย่างมาดุนดันอยู่ที่บั้นท้ายของเธอ ปรวีร์ใช้มือข้างหนึ่งถอดกางเกงในตัวจิ๋วของหญิงสาว ก่อนจะค่อย ๆ งัดท่อนเอ็นของตัวเองเข้าสู่ช่องทางรักที่ชุ่มช่ำ

“อา..” ขจารินส่งเสียงครางรัญจวนในลำคอเบา ๆ ทันทีที่ปรวีร์สอดใส่อวัยวะใหญ่โตของตัวเองเข้ามาในตัวตนของเธอ

ความเสียวกระสันทำให้ร่างเล็กบอบบางยืนแทบไม่ไหว เธอจำเป็นต้องฟุบหน้าเข้ากับกำแพงห้องและแอ่นสะโพกให้เขาตอกกระแทกเข้ามาตามอำเภอใจ

“อืม.....” ปรวีร์ส่งเสียงครางต่ำ สองมือก็จัดการถอดชุดมินิเดรสสีครีมออกจนเหลือแต่เรือนร่างขาวผ่อง ที่แสนจะอวบอิ่ม

“พี่วี....” คนตัวเล็กร้องเรียกชื่อเขา

“สตาร์ใส่บราปีกนกเหรอ” เขาหงุดหงิดทุกครั้งที่เธอใส่เสื้อผ้าแบบไม่เซฟตัวเองแบบนี้ ก่อนที่จะดึงบราปีกนกออกความอวบอิ่มที่ถูกปกปิดเอาไว้ดีดผึงออกมา ปรวีร์ชอบความอวบอิ่มเป็นธรรมชาติของเธอที่สุด โดยเฉพาะยอดอกที่เวลาเขาสัมผัส มันมักจะแข็งขืนสู้มือ

ยิ่งเขากระแทกเข้ามาเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเสียวกระสันมากขึ้นเท่านั้น ขจารินต้องเขย่งปลายเท้าเพื่อหลีกหนีความคับแน่น แต่ดูเหมือนผู้ชายเอาแต่ใจคนนี้จะไม่ยอมปล่อยให้เธอได้หนีรอดไปไหน

“จะไปไหนล่ะ” ปรวีร์ถามในขณะที่เขาก็ยังขยับเอวเข้าออกไม่หยุด

ร่างเล็กกระตุกเกร็งถึงฝั่งฝันไปก่อนเขา ขจารินหายใจเหนื่อยอ่อน เธอไม่รู้ว่าด้วยท่าทางแบบนี้จะส่งผลอะไรกับเด็กในท้องหรือเปล่า ความคิดกังวลเกี่ยวกับลูกวกวนเข้ามาในหัว

“พี่วี...อา...สตาร์ยืนไม่ไหวแล้ว” น้ำเสียงของเธอเปล่งออกมาเป็นจังหวะเดียวกันกับการซอยสะโพกของชายหนุ่ม

“อีกนิดนะสตาร์ พี่ขออีกนิด”

จะปล่อยไปได้ยังไงในเมื่อเขายังไม่เสร็จ แต่ดูเหมือนว่าผู้หญิงตัวเล็กคนนี้จะไม่ไหวจริง ๆ เขาเลยต้องอุ้มเธอพาต่อกันไปที่โซฟา

ปรวีร์เป็นฝ่ายนั่งอยู่ข้างล่าง เขารวบเอวเธอเอาไว้ แล้วกดสะโพกเธอให้มานั่งทาบทับอยู่บนตัวเขา คนตัวสูงชอบท่านี้ เพราะแบบนี้มันทำให้เขาเห็นใบหน้าน่ารัก ๆ นั่นได้ชัดเจน รวมถึงเรือนร่างอวบอิ่มยามที่เธอขยับไปมา

เขาชอบจ้องมองเธอเวลาที่เธอบดเบียดสะโพกลงมา

ชายหนุ่มเอื้อมมือไปสัมผัสสองแก้มเนียนที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ เธอน่ารักเสียแค่ ร้าย ขี้เหวี่ยงและเอาแต่ใจไปหน่อย ก่อนที่สองมือหยาบจะไล่เรื่อยลงมาบีบเคล้นสองเต้าอวบอิ่มที่ขยับขึ้นลงอย่างสนุกมือ

“อา...” หญิงสาวส่งเสียงร้องครางทันทีที่มือของคนตัวสูงเลื่อนมาบีบเคล้นสองเต้าอิ่มของเธอ

ในที่สุดเขาก็อดใจไม่ไหว ชายหนุ่มยันตัวเองขึ้นไปใช้เรียวปากจุมพิต กับดอกบัวคู่สวย ขบเม้มเบา ๆ จนผิวขาวบอบบางเกิดรอยสีกุหลาบ

“พี่วี...สตาร์จะเสร็จแล้ว” เรือนร่างนุ่มนิ่มขาวผ่องเต็มไปด้วยเหงื่อ เส้นผมที่ถูกมัดไว้เป็นปมลวก ๆ หล่นสยายโอบล้อมกรอบหน้า

“อย่าเพิ่งรีบสิสตาร์ พี่ยังไม่ถึงไหนเลย” เขาประท้วง

เมื่อเห็นว่าเธอเริ่มเหนื่อยเขาก็เป็นฝ่ายจับประคองเอวเล็กแบบบางขยับขึ้นลงเป็นจังหวะ ก่อนที่ร่างเล็กของขจารินจะกระตุกเกร็งเพราะเสร็จสมตามด้วยปรวีร์ที่ปลดปล่อยของเหลวอุ่นร้อนในตัวเธอ

จู่ ๆ ปรวีร์ก็นึกอะไรบางอย่างออก ‘เขาเคยพลาดหรือเผลอปล่อยในตัวเธอแบบนี้บ้างหรือเปล่านะ’

“พี่วี...ทำไมถึงปล่อยใน” เธอโวยวาย ก็เพราะแบบนี้ไงเธอถึงท้อง เขาจำเรื่องพวกนี้ไม่ได้เลยเหรอแล้วยังมีหน้ามาสงสัยว่าเธอไปมีอะไรกับคนอื่นอีก จู่ ๆ ขจารินก็รู้สึกหงุดหงิดที่ได้เห็นหน้าเขาขึ้นมาเสียอย่างนั้น

คนตัวเล็กที่อยู่บนตัวเขา ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดกันเป็นปม ร่างกายของทั้งสองคนยังคงเชื่อมต่อกัน ปรวีร์ดึงเธอลงมากอดปลอบโยน ทรวงอกนุ่มหยุ่นกำลังบดเบียดอยู่บนตัวเขา

“พี่ขอโทษ” ปรวีร์ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากคำว่าขอโทษ

“พอแล้วค่ะ สตาร์จะไปอาบน้ำ” เธอใช้สองแขนพยายามดันตัวเองให้หลุดพ้นจาการควบคุมของเขา

ร่างแบบบางที่แสนจะนุ่มนิ่มขยับขยุกขยิกไปมา โดยที่แท่งลำของเขายังคงถูกเขากดแช่เอาไว้ในตัวเธอ ซึ่งเวลานี้มันเริ่มขยายตัวขึ้นอีก

“พี่วี....” คนตัวเล็กหลับตาพริ้ม เมื่อรู้สึกได้ถึงความใหญ่คับแน่นที่ค่อย ๆ พองโตอีกครั้ง น้ำเสียงของคนตัวเล็กแบบพร่า

ยิ่งเธอทำแบบนี้ ปรวีร์ยิ่งห้ามตัวเองไม่ได้ ชายหนุ่มจับใบหน้าเธอให้ก้มลงมาจูบกับเขา ชายหนุ่มจุมพิตเธออย่างดูดดื่มพลางใช้ลิ้นลวกร้อนกวาดเข้าหาความหอมหวาน เขาแกล้งกัดริมฝีปากเธอเบา ๆ ก่อนจะค่อย ๆ ไล่ลงมาที่ต้นคอเพรียวระหง

“สตาร์ไม่อยากทำต่อเหรอ” ปรวีร์วิงวอน เพราะทุกครั้งที่เขาเสนอร่างกายของคนตัวเล็กแสนเซ็กซี่คนนี้ ก็จะตอบสนองความต้องการของเขาทุกครั้ง

“ไม่ค่ะ” คำถามของผู้ชายคนนี้กวนประสาทเธอนัก “พะ...พี่วี....ปล่อย”

ไม่เพียงเขาไม่ปล่อย แต่ยังอุ้มเธอขึ้นเหมือนเธอเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ พาเธอเดินไปที่เตียงโดยที่ดุ้นแข็งแกร่งของเขายังถูกกดแช่เอาไว้ในตัวเธอ

ด้วยท่าทางแบบนี้ทำเอาขจารินหูอื้อตาลายไปหมด หัวสมองของเธอขาวโพลน ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นไปทั่วทั้งร่าง เวลาที่เขาก้าวเดินก็กลั่นแกล้งเธอด้วยการยกตัวเธอขึ้นให้กลีบดอกไม้ของเธอกดทับครอบไปกับแท่งลำอันเขื่องที่ไม่มีทีท่าว่าจะสงบลงเลยสักนิด

“พี่วี...มันลึก” หญิงสาวทำอะไรไม่ได้นอกจากบ่น ถ้าเธอขืนปล่อยมือไปตอนนี้ อาจจะบาดเจ็บและส่งผลร้ายกับลูก

ค่ำคืนนั้นปรวีร์ไม่ปล่อยให้เธอได้พัก ชายหนุ่มจับเธอกดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ขจารินหมดแรงจะต่อต้าน กระทั่งความเหนื่อยล้าทำให้ทั้งสองหลับไปในอ้อมกอดของกันและกัน

เช้ามืด!!

หญิงสาวฝืนให้ตัวเองตื่นนอนให้ได้ เธอต้องใช้แรงที่เหลือยันผู้ชายตัวใหญ่ให้ออกห่างจากตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นมาจัดการร่างกายของตัวเองแบบเงียบ ๆ หญิงสาวกวาดข้าวของที่เป็นของเธอทั้งหมดใส่กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ อันไหนที่เธอเอาไปไม่ได้ ก็เขียนโน้ตบอกเขาและแปะไว้ที่ตู้เย็น

“ขอบคุณนะคะ

ที่อดทนฝืนกินอาหารเช้า

รสชาติห่วยแตกของสตาร์มาตั้งนาน

ของอันไหนที่สตาร์เอาไปไม่ไหว สตาร์ขอทิ้งไว้นะคะ

ฝากพี่วีทิ้งให้ทีค่ะ หรือจะให้แม่บ้านคอนโดมาเก็บเอาไปก็ได้

Good luck ka P’ Wee”