3 กำเนิดแม่นางดอกเหมย 1

“โอ ทารกน้อยจุติในดอกเหมย เพศหญิงผิวขาว เจ้าช่างน่ารักเสียจริง”

“เราจะเอาทารกนี้ไปทำพิธีแล้วส่งลงไปยังโลกมนุษย์ ให้นางใช้ชีวิตอยู่เบื้องล่างเหมือนเฉกเช่นปุถุชนคนทั่วไป”

เหล่าเทพตั้งขบวนยาวแล้วเหาะขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อไปยังแท่นศิลาใหญ่ซึ่งปูด้วยก้อนเมฆนุ่มขาว

ดอกเหมยใหญ่ยักษ์ถูกวางลงไปพร้อมเด็กทารกเพศหญิงที่ส่งเสียงร้องเบาๆ แล้วยัดนิ้วโป้งเข้าปาก ดูดจุ๊บๆ บ่งบอกว่าหิวโหย

“สวยงามเหลือเกิน เรือนร่างอ้วนจ้ำม่ำ ผิวขาว ผมดำดกหนา ดวงตากลมโต คิ้วโค้งดั่งศร จมูกก็โด่ง ปากนั้นเล่าแดงราวกับชาด”

เทพองค์หนึ่งลูบไล้ใบหน้าและเรือนร่างทารกน้อยด้วยความเมตตา

“เรารู้กันดีว่ากฎของสวรรค์คือ ผู้ใดเก็บทารกจากดอกเหมยไปเลี้ยง หากคนผู้นั้นมีนิสัยเช่นไร ทารกนี้ก็จะมีนิสัยเช่นนั้น”

เทพผู้เป็นประมุขแห่งดินแดนสุขาวดีตรัสแล้วพนมพระหัตถ์สวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์

พลัน! เสียงสวดมนต์จากเหล่าทวยเทพดังกระหึ่ม เจ้าทารกน้อยขยับขาถีบอากาศไปมาและส่งเสียงร้องแว้ๆ

เสียงมนต์ศักดิ์สิทธิ์กระชั้นขึ้นทุกที ดอกเหมยหมุนเร็วๆ แล้วลอยลงจากแท่นศิลา ร่วงหล่นลงจากแดนสวรรค์ไปอย่างรวดเร็ว