2ครั้งแรกที่ไม่ประทับใจ(2)

“ฉันไม่ได้เป็นคนจ่ายค่าไฟแต่ฉันเป็นเจ้าของพลังงานทุกอย่างในประเทศนี้ด้วยเหตุผลที่ว่าประเทศนี้เป็นของทุกคนหรือคุณจะเถียงว่าไม่ใช่คะแต่เอาเป็นว่าคุณไม่ต้องตอบอะไรฉันหรอกเพราะเท่าที่เห็นการกระทำของคุณมันก็ชัดเจนแทนคำตอบ.... ขอบคุณนะคะที่ยังอุตส่าห์ให้ฉันได้อาศัยขึ้นมาข้างบนด้วย”

ประตูลิฟต์เปิดออกสาวน้อยรีบก้าวเท้าออกจากลิฟต์ทันทีเพราะเธอไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจากคำพูดของเธอจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกโมโหแค่ไหนแต่อย่างน้อยเธอก็รู้สึกโล่งใจที่ได้พูดออกมา

“ท่านประธานเป็นคนใจดีถึงแม้ท่าทางท่านจะดูดุไปหน่อยแต่รับรองว่าท่านเป็นคนมีเหตุผลและฉลาดมาก เขาถามอะไรเธอก็ตอบออกไปตามที่เธอคิดถ้าเธอถูกใจท่านก็จะได้ร่วมงานกับพี่นะ”

ยุวดีจับมือเป็นกำลังใจให้กับสาวน้อยที่มาสัมภาษณ์งานเป็นคนสุดท้ายตามรายชื่อที่อดีตเลขาเป็นคนจัดเรียงไว้ให้ ยุวดีรู้สึกถูกชะตากับคุ้มขวัญทั้งที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนอาจจะเป็นเพราะว่าด้วยวัยที่แตกต่างกันจึงทำให้เธอรู้สึกเหมือนคุ้มขวัญเป็นเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเพราะผู้สมัครที่คัดเลือกมาในวันนี้ส่วนมากจะมีอายุต่างจากยุวดีแค่ไม่มีกี่ปีมีก็แต่คุ้มขวัญเท่านั้นที่ห่างจากเธอสิบกว่าปี

“ขออนุญาตค่ะ”

คุ้มขวัญเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องของท่านประธานเธอไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าสบตาชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเก้าอี้หรูเพราะ การสัมภาษณ์งานในครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอและเธอก็คิดว่าในบรรดาของสิบคนที่ได้รับคัดเลือกมาเธออยู่ในสถานะที่ไม่น่าจะถูกคัดเลือกมากที่สุดเพราะยังขาดประสบการณ์

“นั่งสิ”

ท่านประธานหงายมือให้อีกฝ่ายนั่งลงตรงหน้าเขาจากน้ำเสียงทำให้คุณขวัญตัดสินใจที่จะเงยหน้ามองเจ้าของเสียงทันทีเพราะเสียงนี้มันคุ้นเหมือนเธอเพิ่งได้ยินในตอนเช้า

“คุณ….เออคือฉัน”

คุ้มขวัญถึงกับพูดไม่ออกเสียงตะกุกตะกักมีความหวาดกลัวและไม่มั่นใจอยู่ในนั้นจะไม่ให้เธอรู้สึกแบบนั้นได้อย่างไรในเมื่อผู้ชายตรงหน้าคือคนที่เธอเพิ่งจะทำปากดีใส่เขามาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา

“ยินดีนะครับที่เราได้เจอกันอีกครั้ง”

พิรภพยกหลังออกจากพนักเก้าอี้นั่งชันข้อศอกขึ้นสองมือกุมกันส่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ดูเจ้าเล่ห์ให้กับหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้าด้วยท่าทางของคนที่กำลังถือไพ่เหนือกว่า

“คุณคงไม่ต้องสัมภาษณ์อะไรแล้วใช่ไหมคะเอาเป็นว่าฉันเข้าใจถ้าคุณจะไม่รับฉันเข้าเป็นเลขแต่อยากจะบอกคุณว่าทุกคำที่ฉันพูดมันถูกต้อง คุณไม่ควรจะเป็นคนที่เห็นแก่ตัวแบบนั้นถึงแม้ว่าบริษัทนี้จะเป็นของคุณก็ตามแต่ไม่ได้หมายความว่าคุณจะใช้พลังงานทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ แบบไหนก็ได้เพียงเพราะมีเงินจ่าย.... ขอบคุณนะคะที่ให้โอกาสฉันได้มาถึงขั้นตอนสัมภาษณ์ในครั้งนี้ ฉันลาล่ะค่ะ”

หญิงสาวในชุดทำงานที่เป็นชุดเดียวและชุดแรกของเธอลุกขึ้นยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทางเหมือนคนที่กำลังสิ้นหวังแต่ก็ยังมีความมั่นใจในสิ่งที่พูดอยู่ในที