Chapter 8 : ความเจ็บปวดจากคนรักเก่า

ในเวลาเที่ยงคืนผมเดินออกมาจากผับ มุ่งตรงไปยังลานจอดรถ VIP ปล่อยให้เพื่อนของผมทั้งสองได้บำเรอสาวๆกันอย่างเต็มที่

วันนี้ผมต้องกลับไปนอนที่คอนโด เพราะพรุ่งนี้เช้าผมมีธุระที่ต้องทำ ซึ่งมันห่างไกลจากบ้านผม ผมเลยเลือกที่จะนอนที่คอนโดแทน

ในระหว่างที่ขับรถสปอร์ตคันหรู หัวของผมก็คิดถึงแต่เด็กสาวที่ชื่อกี้ มันไม่ใช่ว่าผมคิดถึงเธอ แต่เป็นเพราะผมไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอกับผมมีสถานะอะไร

ถึงในตอนนี้จะมีแค่พ่อกับแม่ของผมและพวกลูกน้องที่รู้กันแค่บางคน แต่ในอนาคตหล่ะ ทั้งเธอและผม จะยังคงยอมอยู่ในสถานะแบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน

เห็นผมแบบนี้ ผมก็เคยมีแฟนนะครับ แต่มันช่วงเมื่อ10ปีที่แล้ว เธอชื่อเกล อยู่ปีสาม เรียนคณะบริหารการจัดการ เธอ ทั้งสวย ทั้งน่ารัก ผมยาวดำขลับ ใบหน้าเกลี้ยงเกลา ดวงตากลมโต ส่วนผม เรียนการตลาด อยู่ปีสามเช่นเดียวกับเธอ ผมเร่งจีบรีบทำคะแนนเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง เพราะเธอเป็นที่หมายปองของพวกหนุ่มๆในมหาวิทยาลัย ในตอนนั้นผมคิดแค่ว่ายังไงก็ต้องเอาเธอมาเป็นแฟนให้ได้ ผมทำหน้าที่คอยรับคอยส่งเธอ คอยเทคแคร์เพื่อให้เธอประทับใจ จวบจนในที่สุดเธอก็ยอมตกลงเป็นแฟนของผม ในช่วงเวลานั้นผมมีความสุขมาก ตลอดเวลาที่เราคบกัน 1 ปี มันมีแต่ช่วงเวลาดีๆ

จนมาช่วงปี4 ที่ผมกับเธอต้องแยกย้ายกันไปฝึกงาน เราเริ่มจะห่างกันในช่วงนั้น แต่ก็ยังมีติดต่อกันนัดเจอกัน ทุกอย่างยังคงเป็นปกติดี แต่ในช่วงโค้งสุดท้ายของการฝึกงานก่อนจบเพียงแค่2อาทิตย์ เธอก็ดูแปลกๆไป ผมนัดเจอเธอ เธอก็จะบอกว่าไม่ว่าง อ้างว่ามีธุระบ้าง อ้างว่าพี่ๆชวนไปทานข้าวบ้าง ผมเลยบอกว่างั้นผมจะขอไปด้วย เธอก็รีบรนปฏิเสธใส่ ผมเลยต้องหาคำตอบว่าเพราะอะไร ผมตัดสินใจแอบจอดรถแถวออฟฟิศที่เธอฝึกงาน ผมมารอก่อนเธอเลิกงานได้ครึ่งชม. เพียงไม่นานเธอเดินออกมากับผู้ชายคนนึง น่าจะเป็นเด็กฝึกงานเหมือนกัน ไม่รอช้าผมตัดสินใจลงจากรถเพื่อไปคุยกับเธอเรื่องระหว่างเรา

"เกล" เธอหันมาตามเสียงเรียก พอเธอเห็นหน้าผมเธอดูตกใจเอามากๆ

"กะ กันต์ มาได้ยังไง" ผมมองหน้าเธอ แล้วหันไปมองไอหนุ่มหน้าคมที่ยืนอยู่ข้างๆ

"นี่ใครเกล ไหนว่าเกลไปทานข้าวกับพวกพี่ๆเขาไง"

"เอ่อ...." เกลอึกอักไม่ตอบอะไร จนผู้ชายหน้าคมที่ยืนข้างเธอพูดขึ้น

"คุณเป็นใครครับ มาขึ้นเสียงใส่แฟนผมทำไม"

"แฟน" ผมตกใจกับสิ่งที่ไอหน้าคมมันพูด ผมกำหมัดแน่น พยายามข่มความโกรธ

"กันต์ เราไปคุยกันตรงมุมนั้นก่อน เกลอยากอธิบาย"

"คุยตรงนี้สิ มันจะได้ยินด้วย"

ไอหน้าคมนั่นมันมองขมวดคิ้วด้วยความสงสัย

"เกล งั้นบาสไปรอที่รถแล้วกัน" ไอหน้าคมมันพูดเสร็จก็เดินออกไป

"เกล มันหมายความว่ายังไง"

"คือ..." เกลหลบตามองต่ำ ใบหน้าสวยมีเหงื่อผุดขึ้นเต็มกรอบหน้า จนในที่สุดเธอก็พูดขึ้นมาว่า "คือจริงๆเกลมีแฟนอยู่แล้ว แต่ช่วงนั้นเกลกับแฟนทะเลาะกัน เราสองคนเลยตัดสินใจลองห่างกันสักพักดู จนมีกันต์เข้า กันต์ดูแลเทคแคร์เราดีมาโดยตลอด ในช่วงเวลานั้นเรารู้สึกดีกับกันต์มากๆ จริงนะ ในใจเรารู้สึกผิดมาตลอด เราอยากจะบอกความจริงกับกันต์ แต่อีกใจเราก็ไม่อยากเสียกันต์ไป กันต์จะด่าจะว่าเรายังไงก็ได้ เราขอโทษ "เกลน้ำตาไหลออกมา เพราะความรู้สึกผิด น้ำตาของเธอมันไม่ได้ทำให้ผมสงสารเธอเลยสักนิด ผมนี่แม่งโคตรโง่ให้เธอหลอกได้เป็นปีๆ

"เกลแม่ง...โคตรเห็นแก่ตัว" ผมไม่อยากจะพูดอะไรกับเธอไปมากกว่านี้ แล้วเดินหันหลังกลับไปโดยไม่หันกลับไม่มองเธออีก และหลังจากนั้นมา ผมก็ไม่มีแฟนอีกเลย เพอมันมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมันเลยทำให้ผมไม่อยากมีใครอีก แค่สนุกกับผู้หญิง one night ไม่ต้องมาผูกมัด ไม่ต้องรู้สึกอะไรต่อกัน