Chapter 2 แม่ไม่ให้รับของจากคนแปลกหน้า 1

เสียงดนตรีงานวัดดังแสบหูจนแทบไม่ได้ยินเสียงพูดคุยกันเลย ราตรีต้องเอียงหูไปใกล้ๆ ริมฝีปากของพี่สาวเพื่อฟังว่าทิวาต้องการบอกอะไรกับหล่อน

“กรี๊ด วันนี้พี่ตรัยหล่อมากเลยราตรี!”

สาวน้อยมองตามที่พี่สาวแอบชี้ให้ดู หล่อนแก้มแดงซ่านเพราะเห็นว่าตรัย ลูกชายผู้ใหญ่บ้านสวมเสื้อผ้าราคาแพงสั่งตัดจากในเมือง เขาดูหล่อเหลากว่าปกติ อย่างกับเทพบุตรมาจุติก็ไม่ปาน

ราตรีแอบหลงรักตรัยมานาน และเขาก็มีใจให้หล่อนด้วยเพราะตรัยมักส่งสายตาหวานเชื่อมให้สาวน้อยเสมอ บางครั้งก็มีของมาฝาก เวลาตรัยลงจากเขาเข้าไปในเมือง รวมถึงมีจดหมายส่งให้หล่อนไม่ขาด แต่ราตรีไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึกกับเขาอย่างโจ่งแจ้ง

นั่นเพราะทิวาก็ชอบตรัยอยู่เหมือนกัน และชอบแบบออกนอกหน้าด้วย ไม่ใช่แอบมองแบบหล่อน

“พี่ตรัยขา ไปนั่งชิงช้าสวรรค์กับทิวามั้ย”

ทิวาปราดเข้าไปกอดแขนตรัยและใช้ทรวงอกอวบอัดเบียดต้นแขนเขาบดๆ ยั่วๆ สายตาของหล่อนหวานเยิ้มไปด้วยความคาดหวังว่าเขาจะมีใจ ถ้าถามว่าหล่อนรักตรัยมั้ย ก็ไม่หรอก! แต่หล่อนชอบความหล่อ รวย และดีกรีลูกชายผู้ใหญ่บ้านของเขามากกว่า

“ราตรีไปด้วยกันมั้ย”

ตรัยหันมาชวนด้วยท่าทางอึดอัด เขาอยากจะคุยกับสาวน้อยแก้มใสวัยแรกแย้มมากกว่าทิวาที่ดูก๋ากั่นเจนจัดไปทุกกิริยา แต่ราตรีกลับส่ายหน้าปฏิเสธด้วยแววตาเศร้าๆ

“พี่ตรัยไปกับพี่ทิวาสองคนเถอะจ้ะ เดี๋ยวหนูจะเดินรอแถวๆ นี้นะพี่ทิวา”

“จ้า เอ้า เอาเงินไปซื้อขนมกินรอพี่นะ”

ทิวาใจป้ำยัดเงินใส่มือน้องสาวแล้วฉุดแขนตรัยไปจนถึงชิงช้าสวรรค์ที่วนมาครบรอบพอดี หญิงสาวทำเป็นไม่เห็นแววตาเสียดายที่ตรัยหันไปมองราตรีเป็นระยะ หล่อนฉุดเขาขึ้นชิงช้า และตั้งใจว่าจะเผด็จศึกชายหนุ่มให้ได้เลยคืนนี้

“พี่ตรัยเข้าไปในเมืองมาเหรอจ๊ะ เสื้อตัวนี้ไม่เคยเห็นพี่ใส่เลย”

ทิวาชวนชายหนุ่มคุยจากเก้าอี้ฝั่งตรงกันข้ามในชิงช้าสวรรค์ขนาดเล็ก

“อ้อ ใช่”

ตรัยตอบ แต่ก็ยังมองออกไปข้างล่าง เห็นราตรีกำลังซื้อสายไหมอยู่ไม่ไกล พอมองจากที่สูงแบบนี้ก็เห็นเนินอกอวบอัดของสาวน้อยชัดกว่าที่เคยเห็น ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายเอื๊อก กลางกายแข็งจนปูดออกมาจากเป้ากางเกง!

ทิวามองตามแล้วทำท่าฮึดฮัดด้วยความริษยา ก่อนจะลุกขยับไปนั่งข้างๆ เขา หล่อนหอมแก้มชายหนุ่มอย่างใจกล้าหน้าด้านจนตรัยสะดุ้ง

“ทำอะไรน่ะทิวา”

ตรัยขยับหนีไม่ได้เพราะชิงช้ามันแคบมาก เขาตกใจจนตาโต กลัวว่าราตรีจะเห็นเข้า

ทิวาลูบไล้เสื้อราคาแพงของเขาอย่างยั่วยวนลงมาจนถึงตอแกร่งที่แข็งอยู่ในกางเกง มือของหล่อนจับมันหมับ! ก่อนกระซิบเขาเสียงกระเส่า

“ลงจากชิงช้าแล้วไปเอากันดีมั้ยพี่ หนูให้ฟรีนะ ถ้าพี่ไม่เอาก็โง่ตายห่าเลย จริงปะ”

ตรัยมองสบตาทิวา ก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก

ถึงเขาจะชอบน้องสาวมากกว่าก็เถอะ

แต่ในเมื่อแม่ดอกไม้กลางคืนแสนหวานทำตัวยากนัก เขาจะขยี้ดอกไม้กลางวันจอมร่านให้หายคันเสียก่อนในคืนนี้ เขาก็ไม่ผิดอะไรนี่หว่า!