ตอนที่ 1 งานวิวาห์

ภายในห้องโถงที่ใหญ่ที่สุดของโรงแรม ตอนนี้มีงานวิวาห์ใหญ่เกิดขึ้น บรรดาแขกเหรื่อในแวดวงสังคมชั้นสูง ต่างก็ทยอยเข้าร่วมงานแต่งของลูกชายนักธุรกิจชื่อดัง ส่วนคู่วิวาห์นั้นแทบจะไม่มีใครรู้จักความเป็นมาของเขา นั่นเพราะเจ้าตัวเป็นเพียงลูกชายเจ้าของรีสอร์ตโนเนม ในจังหวัดเชียงใหม่เพียงเท่านั้น

คู่วิวาห์ที่เพิ่งจะเคยเห็นหน้ากันแค่ไม่กี่วันก่อนแต่ง แถมยังเป็นผู้ชายเหมือนกันอีกต่างหาก นั่นทำให้ต้องรู้สึกอึดอัดกับการต้องมายืนยิ้ม ยกมือไหว้แขกเหรื่อเป็นเวลานาน ทั้งคู่แทบจะไม่มองหน้ากันด้วยซ้ำ เพราะต่างก็ไม่ได้รักใคร่ชอบพลอกันมาก่อน

“ชิด ๆ กันหน่อยครับ” แขกในงานต้องการขอถ่ายรูปคู่ เมื่อเห็นคู่วิวาห์ชายชายยืนห่างจึงร้องขอให้ขยับเข้ามาใกล้

‘เขียนฟ้า’ มองหน้าเจ้าบ่าวแวบหนึ่ง ก่อนจะเขยิบตัวเข้าไปใกล้ ‘ธงรบ’ ยกมือขึ้นไปโอบไหล่เจ้าสาวอย่างถือวิสาสะแล้วยิ้มให้กล้อง

แชะ! แชะ!

เมื่อได้ภาพสมใจอยากแล้วก็เดินไป ทิ้งให้ทั้งสองยืนมองหน้ากันอย่างไม่คุ้นชิน เห็นหน้าเจ้าสาวทีไรธงรบมักจะถอนหายใจแทบทุกครั้ง ไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายขี้ริ้วขี้เหร่หรือไม่น่าชวนมอง เขียนฟ้าดูดีมากแม้จะเป็นผู้ชายด้วยกันก็เถอะ ส่วนตัวเขาเองก็ไม่ได้เกี่ยงเรื่องเพศสักเท่าไหร่ แต่ที่ไม่ชอบก็เพราะคนคนนี้เข้ามาเพราะเรื่องเงิน และทำให้ชีวิตหนุ่มเจ้าสำราญของเขาต้องจบลงด้วยนั่นเอง

“เมื่อไหร่เรื่องบ้า ๆ นี้จะจบลงสักที”

“ผมขอโทษครับ” เขียนฟ้ากล่าวสั้น ๆ อย่างรู้สึกผิด ก้มหน้าไม่กล้าสบตาอีกฝ่าย

“รู้สึกผิดแล้วตอบตกลงกับแม่ฉันทำไม ทำไมไม่ปฏิเสธไปล่ะ”

“ผมจำเป็นต้องทำอย่างนี้จริง ๆ ครับ”

“เห็นแก่เงิน” กล่าวอย่างเอือมระอาแล้วหันหน้าหนีไปอีกทาง

“ทำไมพูดกับน้องอย่างนี้ตารบ” กิ่งดาวเดินเข้ามาได้ยินพอดี จึงตวาดแหวอย่างเบาเสียงใส่ลูกชาย เพราะกลัวว่าคนอื่นจะมาได้ยินเข้า

“ทำไมผมจะพูดไม่ได้ครับ ในเมื่อสิ่งที่พูดมามันคือเรื่องจริง”

“หุบปาก มีอะไรค่อยไปพูดกันที่บ้าน ช่วยคิดถึงหน้าตาพ่อกับแม่ด้วย อีกอย่างตอนนี้หนูฟ้าก็เป็นสะใภ้ฉันแล้ว จะพูดจะจาอะไรก็ให้เกียรติน้องด้วย” หล่อนสั่งสอนลูกชาย แล้วหันมาเอ่ยกับลูกสะใภ้ “หนูฟ้าอย่าไปถือสาพี่เขาเลยนะ มีป้าอยู่ด้วยทั้งคนไม่มีใครทำอะไรหนูได้แน่นอน”

“ขอบคุณครับคุณป้า ผมจะอดทนให้มาก ๆ ครับ” เขียนฟ้ายังคงยิ้มได้ เพราะถูกฝึกให้เป็นคนเข้มแข็งมาตั้งแต่เด็กแล้ว

“ไม่สิ ตอนนี้หนูเป็นสะใภ้แม่แล้ว ต้องเรียกแม่สินะ”

“ครับคุณแม่”

กิ่งดาวยิ้มอย่างภูมิใจกับลูกสะใภ้คนนี้ หล่อนเป็นคนเลือกมาด้วยตนเอง เขียนฟ้าเป็นผู้ชายเรียบร้อย อ่อนหวาน เก่งการบ้านการเรือน หน้าตาดีมีศึกษา แถมยังเป็นผู้ชายที่สามารถตั้งครรภ์ได้ จึงไม่ต้องห่วงเรื่องทายาทสืบทอดกิจการ เหมาะที่จะเป็นลูกสะใภ้หล่อนที่สุดแล้ว

“งั้นแม่ไปคุยกับแขกฝั่งโน้นก่อนนะ ยิ้มเข้าไว้รู้ไหม”

“ครับคุณแม่”

ก่อนกิ่งดาวจะเดินออกไปก็ถลึงตาขู่ลูกชาย ทว่าธงรบยังคงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เหล่ตามองเจ้าสาวของตนอย่างดูหมิ่นดูแคลน

“เชื่องจริง ๆ”

เขียนฟ้าหันขวับไปมองเขาด้วยความรู้สึกไม่พอใจ “หากไม่ชอบก็ไม่ต้องพูดกับผมก็ได้นะครับ” ว่าแล้วก็เดินหนีเขาไป

ถึงแม้ว่าจะไม่ชอบหน้าธงรบ แต่ก็ยอมรับว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดมามันคือเรื่องจริง ที่เขาแต่งงานเพราะต้องการปลดหนี้ให้ครอบครัว เงินสินสอดที่ได้มาก็เอาไปปรับปรุงรีสอร์ตที่จังหวัดเชียงใหม่ หลังจากเสียหายแทบจะสิ้นเนื้อประฟ้าตัวจากการถูกพายุถล่ม

งานแต่งดำเนินไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีสะดุด ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี จากการเล่นละครของคู่วิวาห์ แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีเสียงซุบซิบนินทาจากแขกบางกลุ่มที่รู้จักกับเจ้าบ่าวเป็นอย่างดี และรู้ว่าเขาคนนี้ไม่ใช่คู่ควงของธงรบมาก่อน ธงรบไม่เคยควงผู้ชายคนไหน แต่จู่ ๆ ก็มีงานวิวาห์สายฟ้าแลบเกิดขึ้น จึงหนีไม่พ้นข้อครหาว่าเกิดจากการคลุมถุงชน