บท
ตั้งค่า

บทที่ 6

Ep 06

"ปล่อยกิ" เด็กสาวดิ้นไปมาเบาๆอยู่บนเตียงนอน เธออ้อนวอนก๊วยเจ๋งเสียงพร่าทั้งที่ไม่เคยทำแบบนั้นมาก่อน สายตาของมิกิหวานเยิ้มทำเอาชายหนุ่มเริ่มใจก่อน เขาไม่เคยต้านทานสายตาของเธอได้เลยสักครั้ง ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปี เธอก็ยังเป็นเธอคนเดิม

"อย่าบังคับให้ฉันต้องทำ" ก๊วยเจ๋งพูดประโยคนั้นอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปดึงผ้าห่มออกจากเรือนร่างอรชรของเด็กสาว ผิวขาวๆปรากฏสู่สายตาคมกริบของเสือร้าย เขาเลียริมฝีปากเบาๆ แล้ววางเข่าลงบนเตียงข้างหนึ่งพร้อมกับวางมือคร่อมร่างบางไว้

"ช่วยกิหน่อย.."

"หึ..มิกิผู้เย่อหยิ่ง ตอนนี้ร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่นแล้วเหรอ"

"อึก..อ๊า~" เด็กสาวเปล่งเสียงครางแหบพร่าเมื่อชายหนุ่มลากนิ้วชี้ผ่านร่องอกทำเอาไรขนอ่อนตามร่างกายเธอลูกชูชัน มิิกิกัดปากแน่นระบายความเสียวซ่าน ก่อนจะรั้งใบหน้าคมคายลงมาจูบ

"อืม~" ก๊วยเจ๋งเป็นฝ่ายมอบจูบให้กับเด็กสาว เขาสอดมือหนาลงไปรั้งเอวคอดของเธอ ออกแรงบีบจนอีกฝ่ายนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ มิกิเปล่งเสียงครางในลำคอเบาๆ ก่อนจะอ้าขาออก มือเรียวลูบไล้แผงอกแกร่งเบาๆ

"อ๊ะ!" ก๊วยเจ๋งกดร่างบางลงไปกับเตียงอีกครั้ง ใบหน้าคมคายเปื้อนรอยยิ้มสะใจเมื่อได้ทรมานอีกฝ่าย มิกิขมวดคิ้วยุ่งแล้วทำท่าจะลุกขึ้นแต่ก็ถูกมือหนากดหน้าผากไว้

"หึ.." ก๊วยเจ๋งมองร่างกายเปลือยเปล่าของเด็กสาวด้วยสายตาเฉยชา เขาไม่ได้พิศวาทอะไรขนาดนั้นเพราะของแบบนี้เขาเองก็เคยเห็นจนชินแล้ว

"อื้อ~ ปล่อยกิ" มือเรียวเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข เธอบีบเคล้นหน้าอกตัวเองเบาๆ พลางขยับสะโพกมนด้วย ก่อนที่ก๊วยเจ๋งจะปล่อยมือแล้วเดินไปนั่งมองเธอบนโซฟา "อ๊า~ เจ๋ง..ช่วยกิด้วย" มิกิครางเสียงหวาน ริมฝีปากอวบอิ่มขบเม้มเข้าหากันเบาๆ ก่อนที่เธอจะยกเรียวขาข้างหนึ่งไปพาดหมอนข้าง แล้วสอดมือลงไปบดคลึงกลีบเนื้ออวบนูนที่ไม่เคยมีชายใดได้สัมผัสมัน

"อึก..อ๊า~" มิกิสอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักคับแคบที่เจิ่งนองไปด้วยน้ำหล่อเลี้ยง แล้วค่อยๆชักนิ้วเข้าออกเบาๆ สติสัมปชัญญะของเธอเลื่อนลอยจนไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรต่อหน้าก๊วยเจ๋ง ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกเมื่อถูกความเสียวซ่านเล่นงาน ปลายเท้าจิกเกร็งเมื่อใกล้แตะขอบสวรรค์ สะโพกมนค่อยๆขยับรับกับนิ้วเรียวยาวที่ตัวเองกำลังรัวเข้าออก

"อ๊า~" มิกิพลิกตัวนอนคว่ำหน้าเมื่อเสร็จอารมณ์ความต้องการ แต่มันยังไม่จบเพียงเท่านั้นเมื่อความต้องการลุกฮือขึ้นมาอีก เธอขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง ก่อนยกขาขึ้นชันเข่า มองหน้าก๊วยเจ๋งด้วยสายตาเว้าวอนสุดๆ แต่ชายหนุ่มกลับมองเธอด้วยสายตาว่างเปล่า

"อยากรู้จัง ถ้าเฮียเห็นลูกสาวอยู่ในสภาพนี้จะเป็นยังไง" เขาหมุนควงโทรศัพท์มือถือของมิกิเล่นพลางตวัดสายตาดุดันมองอีกฝ่าย แต่เด็กสาวกลับกัดปากเบาๆ แล้วยกมือขึ้นมาบีบหน้าอก ส่วนมืออีกข้างสอดลงไปลูบวนกลีบดอกไม้อวบนูนที่เต็มไปด้วยน้ำหล่อเลี้ยงสีใสที่ภายในเธอขับออกมา ก่อนที่จะสอดนิ้วเข้าไปอีกครั้ง มิกิช่วยตัวเองจนเสร็จสมไปหลายครั้งโดยที่ไม่ได้รับการช่วยเหลือจากชายหนุ่ม นิ้วกลางเรียวยาวบดคลึงปุ่มกระสันเบาๆ มอบความเสียวซ่านให้เธอจนร้องครางไม่ขาดปาก

"ข้อร้องฉันสิ แล้วจะช่วยให้สุขสม" ชายหนุ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงยียวนขณะที่อีกฝ่ายบิดเร้าร่างกายไปมาอยู่บนเตียงนอน ร่างบางเปียกชุ่มด้วยเม็ดเหงื่อ ไฟสวาทร้อนรุ่มส่งผลให้ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ ยอดปทุมถันที่เคยเป็นสีชมพูเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเช่นกัน เมื่อถูกฝ่ามือเรียวบีบเคล้น

"ขะ..ขอร้อง ช่วยกิหน่อย" เธอคลานเข่าไปหาชายหนุ่มแล้วยื่นมือไปกำเสื้อเชิ้ตของก๊วยเจ๋งแน่นก่อนจะตะกายไปนั่งคร่อมหน้าตักของชายหนุ่ม สะโพกมนเคลื่อนไหวไปมาทำให้กลีบดอกไม้สัมผัสกับเป้ากางเกงของเขา

"อ๊ะๆ..อ๊า~" เด็กสาวเงยหน้าขึ้นเปล่งเสียงครางหวาน กลิ่นกายหอมละมุนของเขาช่วยปลุกเร้าอารมณ์กระสันของเธอมากขึ้น มิกิประคองใบหน้าคมคายไว้ด้วยสองมือสั่นเทาก่อนแอ่นอกขึ้นจนยอดปทุมถันสีสวยสัมผัสกับริมฝีปากหนาของก๊วยเจ๋ง "ดะ..ดูดให้หน่อย" เธอร้องขอเขาเสียงหวานแล้วจึงก้มลงไป

"เธอยังไม่รู้จักฉันดีพอ" ชายหนุ่มดันตัวเด็กสาวออกแล้วเหวี่ยงมิกิขึ้นไปบนเตียงนอนอย่างไร้ความปราณี ทำเอาเด็กสาวนิ่วหน้าด้วยความจุก เธอกัดปากแน่นเมื่อก๊วยเจ๋งลุกขึ้นมา ถอดเข็มขัดออกมาถือไว้แล้วคลานเข้ามาหาเธอ

"อื้อ~" กลีบปากอวบอิ่มถูกจูบปิดผนึกไว้ด้วยกลีบปากหนานุ่มละมุนของคนตัวโตกว่า ก๊วยเจ๋งลูบไล้ฝ่ามือหนาตามเรียวขาด้านในของมิกิ ลากฝ่ามือเข้าไปใกล้ๆความอวบนูนจนมิกิสะอึกกับสัมผัสวาบหวาม "อ๊ะ!" มือทั้งสองข้างของเธอถูกรวบขึ้นเหนือศีรษะและก๊วยเจ๋งก็เอาเข็มขัดมัดตรึงไว้ เด็กสาวกัดฟันแน่นพลางดีดดิ้นพล่านไปมา

"ปล่อยกินะ!"

"อย่าบังคับให้ฉันต้องทำ"

"ปล่อยสิ!"

"ฉันบอกเธอไปแล้ว ว่าอย่าบังคับให้ฉันต้องทำ" ชายหนุ่มถอยออกมาแล้วเดินออกไปจากห้องนอนโดยที่มิกิถูกจับขึงไว้หัวเตียงแบบนั้น เธอกรีดร้องจนสุดเสียงเมื่อถูกขัดใจ

"เจ๋ง~ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ปล่อยนะ" มิกิดีดดิ้นไปมาจนร่างกายอ่อนล้า แต่ฤทธิ์ยายังไม่หมด ร่างกายเธอยังต้องการเรื่องอย่างว่า ขณะที่ช่องทางรักเริ่มขับน้ำหล่อเลี้ยงออกมามากมาย เธอทำได้เพียงบิดเร้าร่างกายไปมาเบาๆ และผล็อยหลับไปด้วยความเพลีย

"เฮ้อ~ ถ้าเกิดเฮียรู้กูจะมีหัวไว้ตั้งบ่าไหมวะ" ก๊วยเจ๋งพึมพำกับตัวเองขณะที่สูบบุหรี่อยู่ระเบียงห้อง ควันบุหรี่สีขาวถูกพ่นออกจากปาก เขากำลังใช้ความคิดไปด้วย "ตื่นมาละยังจำสิ่งที่ตัวเองทำไม่ได้ แม่งจะสั่งสอนให้!" มือหนาตบหน้าขาอย่างเข็ดเขี้ยว

@เช้าวันต่อมา

"อ๊ะ!" มิกิสะดุ้งตื่นขึ้นมาในยามเช้าของอีกวัน เธองัวเงียปรือตาขึ้นมามองเพดานห้องนอนที่แปลกตา ก่อนจะค่อยๆดันตัวลุกขึ้น ก้มมองเสื้อเชิ้ตสีขาวที่อยู่บนร่างกายด้วยอาการมึนงง ก่อนความเจ็บระบมตามร่างกายจะตรงเล่นงานจนเธอเผลอเปล่งเสียงครางเบาๆ

"ไง"

"..." มิกิเหลือบตามองเจ้าของเสียงห้วนๆนั้นเพียงนิด ก่อนภาพเหตุการณ์เมื่อคืนจะประเดประดังเข้ามาในสมอง มือเรียวกำผ้าห่มแน่น เธอพลาดเองทุกอย่าง

"จำอะไรได้ไหม ทำอะไรไปบ้าง" ก๊วยเจ๋งที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนโซฟาเอ่ยถามเด็กสาวอีกครั้ง แต่มิกิกลับเงียบกริบ เธอค่อยๆเหวี่ยงขาลงจากเตียง และมองกระดุมเสื้อเชิ้ตที่ติดไม่เรียบร้อยและไม่ต้องเดาก็รู้ว่านี่คือฝีมือก๊วยเจ๋ง ยิ่งตอกย้ำให้เธอรู้สึกอับอายกับการกระทำไร้สติของตัวเอง

"..." เธอเหลือบมองโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ปรายเตียง แล้วค่อยๆพยุงร่างกายอ้อนล้าเดินไป ก้มลงไปหยิบโทรศัพท์แต่ก็ช้ากว่าเมื่อก๊วยเจ๋งชิงหยิบไปควงเล่น

"ไหนบอกมาสิ ว่าจะไม่ไปเที่ยวที่แบบนั้นอีก"

"..." มิกิลอบถอนหายใจเบาๆแล้วเดินไปยืนตรงหน้าก๊วยเจ๋ง เธอยื่นมือไปตรงหน้าแล้วแย่งโทรศัพท์มือถือมา แต่ชายหนุ่มกลับรั้งเอวคอดเธอไว้ทำให้มิกินั่งลงบนหน้าตักเขา มือเรียวเผลอกำเสื้อเขาไว้แน่น

"เธอไม่สัญญา ฉันก็ไม่ปล่อยและฉันจะบอกเฮียว่าเธอโดนอะไรมา"

"เอาโทรศัพท์กิมา"

"..." ก๊วยเจ๋งส่ายหน้าไปมาน้อยๆ แล้วเอนหลังพิงกับพนักโซฟา พ่นควันบุหรี่ใส่หน้ามิกิ เด็กสาวกำหมัดแน่น เธอเหลือบมองบุหรี่ที่เขาคีบไว้ในมือแล้วหันมามองหน้าก๊วยเจ๋งอีกครั้ง

"ไม่ได้ขอให้ช่วยสักหน่อย"

"เนรคุณ!"

"เนรคุณตรงไหน เจ๋งได้เปรียบชัดๆ" เธอกอดอกเถียงกลับอย่างไม่ยอม โดยที่ยังนั่งคร่อมหน้าตักชายหนุ่มอยู่แบบนั้น

"ฉันช่วยเธอยังไม่สำนึกอีก ถ้าไม่ช่วยมาป่านนี้คงโดนเขาเอาจมเตียงไปแล้วมั้ง ยัยเด็กแรด!"

"สาบานสิว่าไม่รู้สึกแบบนั้นตอนที่กิไม่ได้สติ" เธอกอดอกท้าทายชายหนุ่มและต้องหลุดยิ้มเมื่ออีกฝ่ายหลบสายตา "กิเสียเปรียบต่างหาก" เธอทำหน้ามุ่ยแล้วตั้งท่าจะก้าวลงจากหน้าตักของเขา แต่มือหนากลับรั้งเอวคอดเข้ามาแนบชิดจนเสื้อตกจากไหล่มิกิ ทำให้เห็นเนินอกอวบอิ่ม

"อย่ามาอวดดีกับฉัน!"

"ไม่ได้อวดดี แค่พูดตามความจริง"

"อื้อ!!" ไม่ทันตั้งตัวเด็กสาวก็โน้มตัวลงมาประกบปากจูบแนบชิดทำให้ควันบุหรี่เข้าไปในปากของมิกิด้วย

"ไม่มีรสชาติเลย ทำไมชอบดูดบุหรี่จัง.." เด็กสาวเอียงถามอย่างใสซื่อก่อนก้าวลงไปจากหน้าตักของชายหนุ่ม กรีดกรายเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของห้องก่อน

———————————————

น้อน 55555555555555555 อิพี่มันเห็นหมดแล้วนะ น้อนนนนน

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel