Ep.9(เมา)

​

เมียเด็ก

[Ep.9] เมา

ตัดมาที่คินกับโรโซ่...

หลังจากที่พากันออกมาจากบ้าน คินก็พาโรเซ่มาที่ไนท์คลับชั้นใต้ดินในโรงเเรมที่เขากับคริสเป็นเจ้าของ

คินเลือกโซนที่นั่งที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวเพราะอยากให้โรเซ่ได้ทบทวนหัวใจของตัวเองเงียบๆ

ตอนเเรกเขาก็คิดที่จะโทรตามเพื่อนฝูงมาร่วมดื่มด้วย แต่จากสภาพจิตใจที่ย่ำแย่ของโรเซ่ในตอนนี้คินคิดว่าน่าจะอยู่เงียบๆดีกว่าที่จะชวนฝูงเสือ สิงห์ กระทิงเปลี่ยวพวกนั้นมา

"ขอวิสกี้ออนเดอะร็อค!"

โรเซ่สั่งเครื่องดื่มที่ต้องการกับพนักงานของไนท์คลับ และนั่นก็ทำให้คินถึงกับเลิกคิ้วเข้มขึ้นสูง

"ไหวเหรอนั่น?..."

คินถาม ก่อนจะหันไปพยักหน้าให้พนักงานทำตามที่โรเซ่สั่ง

"ทำไม?"

โรเซ่ถามกลับเสียงเรียบ

"ปรกติฉันเห็นเธอดื่มแต่พวกค็อกเทลหวานๆ"

"ก็วันนี้มันไม่ปรกติไง"

คินพยักหน้าเข้าใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะเงียบไป...

สักพักพนักงานก็นำสิ่งที่โรเซ่สั่งไปมาเสิร์ฟ หลังจากนั้นคินก็โบกมือไล่พนักงานออกไป หน้าที่ชงเหล้าจึงตกเป็นของคินไปโดยปริยาย

ทันทีที่แก้วเหล้าถูกวางลงตรงหน้าโรเซ่ก็ยกมันขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว รสชาดของมันขมปร่าและบาดคอ แต่มันก็ไม่เท่ากับภาพบาดใจที่เห็นในวันนี้

เวลาผ่านไป...

วิสกี้แก้วแล้วแก้วเล่าถูกกลืนหายลงไปในลำคอของโรเซ่นอย่างไม่หยุดหย่อน ในขณะที่นานๆครั้งคินจะยกมันขึ้นจิบเท่านั้น

คินไม่ห้ามปรามโรเซ่ ในเมื่อเธออยากดื่มคินก็ให้ดื่ม เพราะบางทีเหล้าอาจจะทำให้โรเซ่ลืมพี่ชายของเขาได้ง่ายขึ้น

เวลาเดินผ่านไปอย่างเชื่องช้าในความรู้สึกของทั้งสองคน โรเซ่เริ่มเมาจนควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่ เธอร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายและพร่ำพูดความในใจที่มีต่อคริสให้คินฟังจนหมดเปลือก

"ฉันรักเขา นายได้ยินไหม ฉันรักเขา รักพี่ชายของนาย"

โรเซ่พูดด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้ ส่วนคินก็ฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างเพราะเขาเองก็เริ่มที่จะมึนแล้วเหมือนกัน แต่ถึงอย่างนั้นคินก็ยังมีสติพอที่จะเอ่ยปลอบใจโรเซ่

"ฉันรู้...แต่เธอก็ควรจะรักตัวเองด้วย ในเมื่อพี่คริสไม่เห็นเธออยู่ในสายตา เธอก็ควรตัดใจ"

คำพูดของคินทำให้น้ำตาที่ทำท่าจะเหือดหายไปไหลรินออกมาอีกครั้ง โรเซ่สะอื้นจนตัวโยน ทำให้คินทนดูไม่ไหวต้องดึงร่างบางเข้ามากอดปลอบใจ

"ไม่ร้องน่า...เธอเข้มแข็งกว่านี้นี่นา แค่อกหักเอง ไม่ถึงกับตายซักหน่อย"

คำพูดของคินยิ่งทำให้โรเซ่ร้องไห้ออกมาหนักยิ่งกว่าเดิม...

ใช่...

โรเซ่แค่อกหัก และมันไม่ถึงตาย แต่มันก็เจ็บเจียนตายเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยชายตามองใคร

โรเซ่หลอกตัวเองมาตลอด แค่คริสยังไม่มีใครเธอก็แอบมีความหวังลมๆแล้งๆในใจ แต่ในวันนี้โรเซ่ได้เห็นสายตาที่คริสใช้มองเด็กคนนั้น เธอก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงหมดหวังแล้วจริงๆ

เธอควรจะกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง และตัดใจจากคริสเสียที...

"ฉันปวดฉี่..."

อยู่ๆโรเซ่ก็พูดขึ้นมา ก่อนที่ร่างบางจะลุกขึ้นยืนอย่างรีบร้อน และเพราะฤิทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปเป็นจำนวนมาก ทำให้หัวของโรเซ่มึนงงและหนักอึ้ง ยังไม่ทันได้ก้าวเดินร่างบอบบางก็เซล้มลงไปนั่งบนตักของคินอย่างพอดิบพอดี...

"เมาล่ะสิยัยผีจูออน..."

คินพูดยิ้มๆ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่โรเซ่เงยหน้าขึ้นมากระทันหัน ทำให้ริมฝีปากของทั้งสองคนแตะประกบกันอย่างแผ่วเบา ก่อนที่โรเซ่จะเป็นฝ่ายถอยห่างออกมาแต่ยังคงมองหน้าคินอย่างมึนงง

"......."

"......."

ทั้งคู่ยังคงจ้องหน้ากันอยู่อย่างนั้น ต่างคนต่างตกอยู่ในภวังค์ของความเงียบ คินรู้ว่าเหตุการณ์เมื่อครู่นี้มันเป็นแค่อุบัติเหตุที่ไม่มีใครตั้งใจให้มันเกิดขึ้น แต่สำหรับโรเซ่อาการมึนเมาของเธอในตอนนี้นั้นทำให้เธอมองเห็นใบหน้าของคริสทับซ้อนขึ้นมาบนใบหน้าของคิน

โรเซ่ฉีกยิ้มออกอย่างดีใจ ก่อนจะแนบริมริมฝีปากอิ่มกับเรียวปากหนาของคินอีกครั้งอย่างเงอะๆงะๆ นี่เป็นจูบแรกของเธอ และเป็นจูบแรกที่เธอตั้งใจจะมอบมันให้กับคริสแค่คนเดียวเท่านั้น แต่ในตอนนี้เพราะความเมาทำให้โรเซ่ขาดสติไปแล้ว

ในตอนแรกคินเองก็ตกใจที่เขาถูกจู่โจมก่อน แต่เมื่อได้สัมผัสความหวานจากริมฝีปากอิ่ม สติในการยั้งคิดของเขาก็ขาดก็ ออกจากกันทันที

คินบดขยี้ริมฝีปากอิ่มอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปตวัดรัดรึงกับลิ้นเล็กๆในโพรงปากอย่างเร่าร้อนรุนแรง มือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างบางในขณะที่ส่วนล่างก็บดเบียดตัวตนกับบั้นท้ายอวบอัดของโรเซ่ไปมา

แต่ก่อนที่ทุกอย่างจะเลยเถิด คินก็ได้ยินเสียงครางหลุดออกมาจากปากของโรเซ่!

"อืมมม...พี่คริส..."

ถึงแม้ว่าเสียงของโรเซ่จะเบาแสนเบา แต่คินกลับได้ยินชัดเต็มสองหู เขาหยุดการกระทำของตัวเองทันทีก่อนจะผลักร่างบางที่นั่งมึนงงออกห่างด้วยความหงุดหงิดและหัวเสีย

สติของคินคืนกลับมาครบถ้วน แต่ร่างบางตรงหน้ายังคงมองมาที่เขาด้วยสายตาหวานฉ่ำ คินยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อคิดไปว่าที่โรเซ่ทำแบบนี้เพราะคิดว่าเขาเป็นคริส

"กลับกันเถอะฉันว่าเธอเมามากแล้ว"

คินพูดเสียงเรียบ ก่อนจะลุกขึ้นเดินนำโรเซ่ ออกจากโต๊ะไป คินเดินจ้ำๆโดยไม่คิดจะหันกลับไปมองโรเซ่เลยแม้แต่น้อย เขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และคินคิดว่าสาเหตุที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ส่วนหนึ่งก็มาจากโรเซ่ยัยผีจูออนคนนั้น

คินเดินมาจนถึงประตูทางออก ร่างสูงหันกลับไปมองโรเซ่อีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้ และพบว่าตอนนี้ยัยนั่นเดินเซซ้ายเซขวาชนคนนั้นทีคนนี้ทีไปทั่ว

คินถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่ายก่อนจะหันหลังกลับไปหายัยตัวยุ่งที่ตอนนี้ล้มลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้ากับพื้นไปแล้ว

"อ๊ะ!"

โรเซ่ร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่ออยู่ๆร่างของเธอก็ลอยขึ้นจากพื้นด้วยฝีมือของคิน แต่วิธีการอุ้มของเขาไม่ได้มีความนุ่มนวลเลยสักนิด เพราะคินอุ้มโรเซ่ขึ้นมาในท่าพาดบ่า...

"คิน...เลือดลงหัวหมดแล้ว!"

โรเซ่บ่น แต่คินไม่คิดจะฟัง ร่างสูงก้าวเดินดุ่มๆไปยังประตูทางออก และตรงดิ่งไปที่รถอย่างรีบร้อน

และเมื่อมาถึงรถ คิดก็เปิดประตูและยัดร่างของโรเซ่ใส่รถทางเบาะหลังทันที

"โอ๊ย! ไอ้บ้าคิน นายจะนุ่มนวลกับฉันหน่อยไม่ได้รึไงกัน!?"

โรเซ่โวยวาย เพราะตอนที่คินจับเธอยัดใส่รถนั้นหัวของโรเซ่ไปกระแทกเข้ากับขอบประตูรถอย่างจัง

"อ่อ...ขอโทษทีที่ฉันไม่นุ่มนวลเหมือนพี่คริส"

คินพูดประชด ก่อนจะปิดประตูรถใส่หน้าโรเซ่ดังปัง! ส่วนตัวเองก็เดินมาขึ้นรถฝั่งคนขับและกระชากรถออกจากตรงนั้นทันที

คินหัวเสียเพราะคำพูดของโรเซ่ เขาถามตัวเองว่าทำไมต้องหงุดหงิดและไม่พอใจ แต่คินก็ตอบไม่ไม่ได้

ระหว่างทางโรเซ่พร่ำพูดไม่หยุดปาก เธอเมามากจนควบคุมสติอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่ บางครั้งหัวเราะบางครั้งร้องไห้จนคินต้องส่ายหน้าระอาใจ

และจากที่คิดว่าจะพาโรเซ่กลับไปส่งที่บ้าน คินก็เปลี่ยนความคิด ขืนพาเข้าบ้านไปในสภาพนี้พ่อแม่ของยัยนี่ต้องตกใจมากแน่ๆ คินจึงพาโรเซ่กลับไปที่บ้านของตัวเองแทน

พอถึงบ้านคินก็อุ้มโรเซ่ขึ้นพาดบ่าอีกครั้ง ร่างสูงเดินผ่านประตูและตรงขึ้นบันไดไปอย่างรีบร้อน ส่วนแม่บ้านที่ออกมาเปิดประตูให้คินก็ถึงกับอ้าปากค้างที่เห็นเจ้านายเล็กของบ้านหิ้วผู้หญิงเข้าบ้าน

ตุ้บ!

พอถึงเตียงนอนคินก็ทิ้งร่างของโรเซ่ลงไปทันที ส่วนโรเซ่ดูเหมือนว่าจะหลับไปแล้วเพราะฤิทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป

แต่ทว่า...

โรเซ่ยังไม่หมดฤิทธิ์อย่างที่คิด!

จังหวะที่คินกำลังก้มลงไปถอดรองเท้าส้นสูงออกจากเท้าบอบบาง อยู่ๆโรเซ่ก็ลุกพรวดขึ้นมาดึงคินล้มทาบทับลงไปบนตัวของเธอ

โรเซ่ซุกไซร์ใบหน้าไปตามสองข้างแก้มของคินอย่างรวดเร็ว ในขณะที่มือบางโอบกอดยึดต้นคอของคินเอาไว้ไม่ให้เขาได้มีโอกาสดิ้นหนี!

"เฮ้ย!ยัยผีจูออน ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย!?"

คินถามเสียงดุ พยายามแกะมือของโรเซ่ออก แต่พอแกะมือนี้ออก อีกมือก็เข้ามาแทนที่ แถมริมฝีปากบางยังตามมาบดขยี้ริมฝีปากของเขาอย่างไม่ลดละ

ริมฝีปากบางบดคลึงกับริมฝีปากหนาอย่างเงอะๆงะไร้เดียงสา สร้างความปั่นป่วนให้เกิดขึ้นกับคินจนเขาแทบจะห้ามใจไม่ไหว

สำนึกส่วนดีร้องสั่งให้คินผลักโรเซ่ออกห่าง แต่อีกใจกลับสั่งให้เขาจูบตอบโต้ออกไป

"ไม่!...หยุด!...โรเซ่!...."

ในที่สุดสำนึกส่วนดีของคินก็เป็นฝ่ายชนะ....

มือหนาจับร่างของโรเซ่ดันออกห่าง พร้อมกับห้ามปรามด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน

"คิน...อยู่กับฉัน...อย่าทิ้งฉัน..."

เสียงหวานที่ถูกเอ่ยขึ้นอย่างเว้าวอน ทำให้หัวใจของคินอ่อนยวบ...

"คิน..."

โรเซ่เรียกคินอีกครั้ง มือบางยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าคมของคินแผ่วเบา สายตาของทั้งคู่จ้องมองกันอย่างไม่มีใครยอมหลบ

"เธอเมา..."

คินพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า คล้ายจะเตือนสติร่างบางตรงหน้า หากแต่ริมฝีปากร้อนกลับกดจูบลงบนฝ่ามือบางที่ลูบไล้แก้มของเขาอยู่

_____โปรดติดตามตอนต่อไป_____

รูปภาพและตัวละคร ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงเรื่องสมมุติที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

**ไม่อนุญาติให้คัดลอก หรือ ดัดแปลง เนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายเรื่องนี้ทั้งสิ้น**