บทที่ 5 ว่าที่เมียเด็ก 2

รถลีมูซีนสีดำแล่นมาจอดหน้าผับเทเรซ่า ผับหรูที่เข้าได้สมาชิกเท่านั้น เจ้าของรถก้าวลงมาจากรถหลังจากที่ลูกน้องเปิดประตูรถให้ เขากระชับสูทที่สวมใส่ก่อนเดินเข้าไปในผับโดยมีลูกน้องอีกสองคนเดินตามไป ทว่าเขาไม่ได้เดินไปยังส่วนของผับ แต่เดินไปอีกทางที่ทอดยาวไปอีกส่วนหนึ่งที่รู้กันดีในหมู่สมาชิกวีไอพีว่า เส้นทางนี้ไปที่ใด หน้าประตูกระจกสีดำบานใหญ่มีร่างลิซ่ายืนต้อนรับลูกค้า ข้างกายเธอมีบอดี้การ์ดอีกสองคนยืนขนาบข้าง

“สวัสดีค่ะคุณลอเรนซ์ ขอบคุณค่ะที่มา ฉันจะให้เด็กพาไปที่ห้องนะคะ”

ลิซ่ากล่าวทักทายลอเรนโซ่อย่างนอบน้อม พยักหน้าให้สาวสวยคนหนึ่งพาลูกค้าคนสำคัญไปยังห้องประมูล

ห้องประมูลมีด้วยกันทั้งหมดสิบห้าห้อง การจัดเรียงห้องทั้งหมดอยู่ในลักษณะวงกลม ทุกห้องจะมองเห็นพื้นที่ว่างตรงกลาง ซึ่งจะมีสาวสวยที่เรียกว่าสินค้ายืนอวดโฉมให้ชายทั้งหลายประมูล ห้องหมายเลขเจ็ดคือห้องที่เทเรซ่าจัดเตรียมไว้ให้ลอเรนโซ่ เขาเดินเข้าไปในห้องขนาดสามคูณสามเมตร

ภายในห้องมีโซฟาหนังแบรนด์ดังตั้งอยู่ เข้าชุดกับโต๊ะไม้ ผนังห้องทั้งซ้ายขวาทำจากปูน ผนังทางด้านหน้าเป็นกระจกใสที่สามารถมองเห็นสินค้าได้อย่างชัดเจน เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนมันจะเปิดออกด้วยมือของอองรี ลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่ม เขานำเครื่องดื่มมาวางไว้ให้เจ้านาย ก่อนจะเดินออกไป

การประมูลสินค้าเริ่มขึ้นใรอีกสิบห้านาทีต่อมา การประมูลชิ้นแรกอยู่ในเกรดเอที่มีอยู่ด้วยกันหกคน ลอเรนโซ่ไม่สนใจสินค้าประเภทนี้ เพราะสินค้าที่เขาตั้งตารอคือ การประมูลสาวบริสุทธิ์ ซึ่งเขาก็มั่นใจว่า ชายทุกคนต่างรอคอยเช่นกัน

และแล้วเวลาที่ชายกลัดมันทั้งสิบห้าคนรอคอยก็มาถึง ร่างสาวสวยในชุดบิกินี่อวดสรีระทุกสัดส่วนชัดเจนเดินออกมาจากเส้นทางเล็กๆ ระหว่างห้องหมายเลขแปดและเก้า เธอมายืนอยู่ตรงแท่นกลางห้องที่สามารถหมุนได้ นรินทร์ธิราแม้รู้ตัวว่า ตนเองจะต้องถูกประมูล แต่ก็ไม่คิดว่าจะรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน เธอไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจรับมือ เธอจึงตื่นเต้นและหวาดกลัวระคนกันไป อีกความรู้สึกหนึ่งที่ยอมรับว่ามีมาตลอดคือ อดสูและสมเพชตัวเองที่ต่อจากนี้ขึ้นชื่อว่า โสเภณีเต็มตัว

แสงไฟส่องมาทางร่างสาวน้อยวัยสิบเก้าปี ความงามบนดวงหน้าหวานที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางเบา แต่เพียงแค่นี้ก็มากพอจะมอบคำว่า สวยงามราวกับเทพธิดาให้เธอ รูปร่างของเธอก็สวยไม่แพ้กันดุจดังนาฬิกาทราย ทรวงอกขนาดสามสิบเจ็ดนิ้วถูกหุ้มด้วยบิกินี่สีบานเย็นที่แทบปิดไม่มิด เอวบางคอดกิ่ว สะโพกผายหรือพูดได้ว่าสะโพกดินระเบิด รับกับเรียวขาเพรียวงาม ผิวพรรณก็ไม่น้อยหน้าผิวสีน้ำผึ้ง สีผิวที่ชาวต่างชาติพากันชอบและหลงใหล

เมื่อชายหนุ่มกลัดมันทุกคนได้เห็นนรินทร์ธิราเต็มตาถึงกับร้องว้าวออกมา ทุกคนต่างพร้อมประมูลแย่งชิงสาวน้อยหุ่นเซ็กซี่มาครอบครอง

ลอเรนโซ่มองเนื้อสดสาวน่ากินด้วยสายตาประหนึ่งราชสีห์หมายปองเหยื่อ แท่นทรงกลมที่เธอยืนอยู่หมุนอวดโฉมความงาม ทำให้เขามองเห็นสรีระนรินทร์ธิราได้อย่างชัดเจนและเต็มตา ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา ทรวดทรงองค์เอวเพียงแค่ว่า ความกระสันก็วูบวาบในกาย ความเป็นชายตอบสนองอารมณ์เขาทันใด

ลอเรนโซ่ไม่ใช่ผู้ชายลุกเร็วเพียงแค่เห็นหน้าหรือรูปร่าง เขาต้องได้สัมผัสกลิ่น และถูกเล้าโลมกายชายถึงจะลุกสู้ ทว่าตอนนี้ไม่ใช่ น้องชายเขาตื่นขึ้นมาแล้วพองขยายอยู่ในกางเกง ราวกับว่ามันกำลังสื่อสารบอกลอเรนโซ่ว่า จะเอาผู้หญิงคนนี้ และต้องพากลับบ้านให้ได้ด้วย

ราคาเริ่มต้นที่เทเรซ่าประกาศคือ ห้าหมื่นยูโร แน่นอนชายทั้งหลายแข่งขันกันสู้ประมูลกันอย่างดุเดือด เพราะนอกจากนรินทร์ธิราจะสวยไร้ที่ติ เธอยังมีพรหมจรรย์ที่ชายทุกคนต่างอยากได้ครอบครอง ลอเรนโซ่เรียกอองรีให้เข้ามาในห้อง ก่อนพยักหน้าอย่างรู้กัน อองรีโค้งศีรษะเล็กน้อยก่อนเดินออกไปจากห้องเพื่อไปจัดการตามเจ้านายต้องการ

“หนึ่งแสนห้าหมื่นยูโรค่ะ มีใครให้มากกว่านี้ไหมคะ ฉันจะให้เวลาตัดสินใจอีกหนึ่งนาที แล้วจะเคาะการประมูลค่ะ” เสียงเจ้าของผับส่งมาตามสาย ขณะนั้นอองรีกับโยเซฟได้เดินไปตามห้องอื่นๆ เพื่อพูดบางประโยคกับคนที่กำลังร่วมประมูลสินค้ามีชีวิต “นับหนึ่งค่ะ นับสองค่ะ...”

เทเรซ่าเว้นวรรคเผื่อว่าจะมีเสียงใครบอกราคาประมูลที่มากกว่านี้ แล้วก็มีจริงๆ

“หนึ่งแสนแปดหมื่น” เทเรซ่ามองดวงไฟสีแดงที่ขึ้นห้องเจ้าของเสียง เธอยิ้มเมื่อรู้ว่า ห้องนั้นมีใครนั่งอยู่

“หนึ่งแสนแปดหมื่นครั้งที่หนึ่งค่ะ หนึ่งแสนแปดหมื่นครั้งที่สอง หนึ่งแสนแปดหมื่นครั้งที่สาม คุณลอเรนโซ่ได้นีน่าไปครองค่ะ” การประมูลปิดลงอย่างสวยงามด้วยตัวเลขที่สูงกว่าที่เทเรซ่าคาดไว้

“นีน่าจะไหวไหมเนี่ย” ลิซ่าที่นั่งข้างพี่สาวเอ่ยขึ้น เทเรซ่าหันไปมองน้องสาว

“อะไรของแก”

“ฉันกลัวว่านีน่าจะไม่ไหวน่ะสิ พี่ก็รู้ดีนี่ว่า คุณลอเรนซ์เป็นยังไง กินดุแค่ไหน” ลิซ่าตอบให้พี่สาวเข้าใจ เทเรซ่านิ่งอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง เธอมัวแต่ดีใจที่ถอนทุนคืนได้เกินคาด หนี้สินของมารดานรินทร์ธิราหนึ่งแสนสองหมื่นยูโร แต่ถูกใช้ไปจนเหลือเจ็ดหมื่นยูโร ซึ่งเรื่องนี้คนที่รู้มีเพียงสามคนคือ ลูกหนี้ เจ้าหนี้และลิซ่า นั่นหมายความว่า เทเรซ่าได้กำไรหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นยูโร แต่ถ้าหากคิดเงินค่าเลี้ยงดูนรินทร์ธิรามาตั้งแต่สิบขวบ เทเรซ่าก็ยังได้กำไรอยู่ดี เทเรซ่าจึงลืมนึกถึงกิตติศัพท์ทางด้านเซ็กซ์ของลอเรนโซ่เสียสนิท “ขนาดเอมม่าเก่งงานจะตายกลับมายังนอนสลบ นีน่าทั้งใหม่ทั้งสดไม่ถูกกินทั้งคืนเหรอพี่ หลับสามวันสามคืนแน่ๆ”

“ก็คงต้องบอกให้นีน่ารู้ตัวก่อน จะได้เตรียมรับมือ” เทเรซ่าเอ่ยขึ้น “คนเราก็ต้องมีครั้งแรกเสมอ ครั้งแรกผ่านไปได้ ครั้งต่อไปก็สบาย รับมือได้อยู่แล้ว”