บทที่ 4 ว่าที่เมียเด็ก 1

“หา! แกว่าอะไรนะ โซเฟียหนีตามไอ้มาร์คไปงั้นเหรอ” น้ำเสียงตกใจของเทเรซ่าดังขึ้นเมื่อได้รับรายงานจากลูกน้องว่า โซเฟียเด็กในสังกัดที่ดูแลทะนุถนอมหมายจะให้เป็นดาวเด่นในค่ำคืนนี้หนีตามลูกน้องในผับไป “ตายๆๆ ตายแล้ว ตายแน่ๆ คราวนี้จะทำยังไงดีเนี่ย”

ความตกใจมาพร้อมกับความกลัดกลุ้ม ค่ำนี้จะมีการประมูลสาวสวยในสังกัดที่แบ่งออกเป็นสามประเภทดังนี้

1. สาวเกรดพรีเมี่ยม อายุไม่เกินยี่สิบห้าปีผ่านงานมาสามเดือน สาวประเภทนี้ส่วนใหญ่จะถูกประมูลไปเป็นเมียเล็กเมียน้อยเลี้ยงดูเป็นตัวเป็นตน ส่วนระยะเวลานั้นเทเรซ่ามีกำหนดให้หนึ่งปี หากพอใจเลี้ยงดูต่อก็ต้องจ่ายให้เทเรซ่าด้วยจำนวนครึ่งหนึ่งที่ประมูลได้ไป

2. สาวเกรดเอ อายุไม่เกินสามสิบปีผ่านงานมานานเกินหกเดือนแต่ไม่ถึงหนึ่งปี สาวประเภทนี้ถูกประมูลในรูปแบบที่หนึ่ง แต่ระยะเวลาหนึ่งปีครึ่ง

3. สาวบริสุทธิ์ ไม่เคยผ่านมือชาย สาวประเภทนี้หาได้ยากมากในยุคสมัยนี้ นอกจากนั้นยังต้องสวยด้วย ราคาประมูลจึงสูงตามสินค้าที่มีคุณภาพ และเป็นการประมูลแบบขายขาด

สองปีมาแล้วที่เทเรซ่าไม่มีสาวไร้ราคีมาประมูล พอมีก็เกิด

ปัญหาขึ้นมาจนได้ เธอหนักอกมากเพราะงานคืนนี้จัดเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมสรรพ เชิญลูกค้ารายใหญ่ของผับมากันพร้อมหน้า ยังไม่รวมบุรุษกระเป๋าหนักที่พร้อมทุ่มเทในการประมูล ชิงสาวสวยถือครองพรหมจรรย์

“แล้วทำไมถึงปล่อยให้มันสองตัวหนีไปได้ ดูแลกันยังไง” เทเรซ่าเหวใส่ลูกน้องที่พากันหลบหน้าหลบตา

“ก็ที่หนีไปง่ายๆ เพราะพี่ให้ไอ้มาร์คคอยดูแลโซเฟียไงล่ะ มันไปไหนด้วยกันบ่อยๆ ใครจะไปคิดว่ามันดันทะลึ่งรักกันแล้วพากันหนี อีกอย่างมันสองคนไม่แสดงให้เรารู้สักนิดว่ารักกัน มันเลยหนีไปได้ง่ายๆ ไงล่ะพี่” ลิซ่าน้องสาวเทเรซ่าให้เหตุผล

“แสดงว่าฉันไว้ใจคนผิดงั้นสิ” มาร์คทำงานกับเธอมาหกปี ในหัวของเทเรซ่าไม่คิดเลยว่า มาร์คจะทรยศหักหลังพาโซเฟียเพชรเม็ดงามที่ค่ำคืนนี้จะทำเงินให้เธอไม่ต่ำกว่าหนึ่งแสนยูโร นอกจากจะไม่ได้เงินแล้ว ยังอาจเสียลูกค้าอีกด้วย “แล้วจะทำไงดีเนี่ย ฉันไม่ได้เตรียมรับมือแบบนี้ด้วย”

“นีน่าไงพี่” ลิซ่ามองเห็นทางออก

“นีน่าทำไม” เทเรซ่าถาม สมองเธอมึนมากจึงไม่รู้ความหมายที่น้องสาวพูด

“ก็ให้นีน่าขึ้นประมูลแทนไง”

“จะบ้าเหรอ ฉันจะเก็บไว้ให้ท่านชีค ไม่ได้หรอก” เทเรซ่ารีบปฏิเสธ เพชรเม็ดงามเม็ดนี้มีเจ้าของแล้ว เธอตั้งใจเก็บไว้ให้ท่านชีควัยห้าสิบห้าปีที่นิยมเด็กสาววัยไม่ถึงยี่สิบสองปี หากบริสุทธิ์จะได้ราคามาก บางครั้งได้มากกว่าราคาประมูลเสียอีก

“แล้วพี่จะปล่อยให้ลูกค้าที่จะมาประมูลวันนี้ผิดหวังเหรอ พี่อย่าลืมนะว่าคนที่มาประมูลวันนี้เป็นลูกค้าประจำ พร้อมจ่ายกันทุกคน รับรองว่าประมูลกันสนุกสนานแน่ ยิ่งนีน่าอึ๋มขนาดนั้น นมเป็นนม ตูดก็งอนเช้ง ทรวดทรงเหมือนนาฬิกาทราย ผู้ชายเห็นต้องรีบตะครุบไว้แน่ ถ้าพี่ไม่ประมูลนีน่าแทนโซเฟียนอกจากจะโดนด่าหาว่าหลอกลวงแล้ว ยังเสียลูกค้าอีก รับรองลูกค้าไปผับอื่น คราวนี้รายได้ผับพี่หดหายแน่นอน” ลิซ่าพยายามโน้มน้าว

“แต่นีน่ายังอายุแค่สิบเก้าเองนะ ฉันกะว่ารอให้อายุยี่สิบถึงเอาไปให้ท่านชีค”

“สิบเก้าก็ขายได้ อายุสิบสามสิบสี่ยังมีผัวได้เลย สิบเก้านี่กำลังดีนะพี่ รับรองคนแย่งกันประมูลกันจนราคาพุ่งพรวด” ลิซ่าเอาเรื่องเงินมาล่อ

เทเรซ่าคิดหนัก นรินทร์ธิราหรือนีน่าเป็นสาวไทยแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ที่มาอยู่กรุงโรมและอยู่ในอาณัติของเธอได้นั้นเป็นเพราะ มารดานรินทร์ธิรามีสามีใหม่เป็นชาวอิตาเลี่ยนเลยย้ายมาอยู่โรม และมารดาติดหนี้เทเรซ่าเป็นจำนวนเงินหนึ่งแสนสองหมื่นยูโร ไม่มีเงินจ่ายลูกหนี้จึงนำนรินทร์ธิรามาใช้หนี้แทนเงิน ตอนนั้นนรินทร์ธามีอายุได้เพียงสิบปี และนับตั้งแต่นั้นนรินทร์ธิราไม่เคยเห็นหน้าแม่อีกเลย เทเรซ่าเลี้ยงดูนรินทร์ธิราอย่างดี ให้ที่อยู่ ให้การศึกษา คอยกันหนุ่มๆ ที่เข้ามาจีบเพราะหมายใจว่า วันหนึ่งเมื่อถึงเวลาที่นรินทร์ธิราโตเต็มวัยและมีราคามากพอ เธอก็จะถอนทุนคืนด้วยการให้ลูกหนี้ไปเป็นนางในฮาเร็มของท่านชีคคนหนึ่งในประเทศจามาล ทว่าคงต้องเปลี่ยนแผนการใหม่เสียแล้ว

“มันคงไม่มีทางเลือกจริงๆ” เทเรซ่าคล้อยตาม “ไปเรียกนีน่ามาสิ ฉันจะได้บอกให้มันเตรียมตัว”

“นีน่าไม่อยู่ ไปซื้อของกับแพท กลับมาจะให้มาหาพี่ล่ะกัน” น้องสาวตอบพี่สาว

“อืม”

เทเรซ่าหายกลุ้มในทันที และไม่คิดว่านรินทร์ธิราจะไม่ยอม เพราะอีกฝ่ายรู้มาตั้งแต่อยู่ที่นี่แล้วว่า ตนเป็นสินค้าตัวหนึ่งของผับ ที่วันหนึ่งเมื่อพร้อมก็จะถูกขายเหมือนสินค้าชิ้นอื่น