เมียเก็บ : EP 5 รู้สึกหวั่นไหวกับลูกหนี้

EP 5

...“เพทาย”...

ทำไมในความรู้สึกของผม ถึงรู้สึกดีกับอริสาจนผมให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้ ผมให้เธออยู่คอนโดของผมที่ผมซื้อไว้ในราคา 10 กว่าล้าน ผมไม่บังคับเธอเธอพร้อมเมื่อไหร่เธอคงจะบอกผมเอง ผมรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวของเธอ และรู้ด้วยว่าคุณแม่ของเธอไม่เลิกเล่นการพนันแน่นอนเธอเป็นผู้หญิงที่เก่งนะ ทำงานเลี้ยงครอบครัวรับภาระทุกอย่าง แต่ผมจะคิดกับเธอไปไกลมากไม่ได้ ผมมีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายอยู่แล้ว แต่ผมก็ยังไม่ปล่อยเธอไปแน่นอน

เมื่อผมไปทำงานเสร็จ ผมก็กลับมาที่บ้านแต่ไม่เจอไพลินภรรยาของผมหรอก เธอไปเข้าวัดเข้าธรรมะ 3 คืน อย่างที่ผมบอกผมกับเธอแทบไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันเลยก็ว่าได้ผมทำงานเธอไม่ได้ทำงานเธออยู่บ้านบางครั้งก็ออกไปเที่ยวไปวัดซะส่วนมาก ในความรู้สึกที่กลับมาเหนื่อยๆอยากกอดภรรยาอยากมีกำลังใจแต่มันก็เคว้งคว้างจนทำให้รู้สึกโดดเดี่ยว ผมถึงไปมีผู้หญิงคนอื่น แต่ผมก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเธอนะเพราะว่าไม่อยากให้เธอไม่สบายใจและคิดมากอะไรที่เธอสบายใจผมก็ทำให้เธอ เมื่อผมขึ้นมาที่ห้องอาบน้ำเรียบร้อยแล้วหยิบมือถือของตัวเองมาโทรหาอลิสา

“ฮัลโหลค่ะ”อลิสาเธอเป็นผู้หญิงที่เสียงหวาน พูดถึงมารยาทเธอก็เป็นคนเรียบร้อยคนหนึ่งแต่ไม่ได้เยอะมากมายจนเหมือนไพลินนะ

“ทำอะไรอยู่หรอ”

“ไม่ได้ทำอะไรค่ะทาครีมเสร็จแล้วกำลังจะนอนแล้วคุณล่ะคะ”

“แล้วเรื่องบริษัทว่ายังไง”ผมไม่รู้จะถามอะไรเธอเหมือนกัน คงได้ถามเรื่องบริษัทไปผมจะซื้อบริษัทของเธอในราคา 5 ล้านจริงๆแค่ 30% และบริษัทเล็กๆได้เงินแค่ล้านกว่าบาทแต่ผมอยากให้เธอไง

“ตกลงค่ะอลิสาต้องไปถ่ายโฉนดที่บ้านไว้ก่อน”

“ดีแล้วเก็บให้ดีๆล่ะโฉนดที่บ้านอย่าให้คุณแม่ของคุณเอาไปจำนำอีก”

“ขอบคุณนะคะที่ช่วยเหลืออะไรหลายๆอย่าง”

“พรุ่งนี้มาอยู่ที่คอนโดนะ”

“ค่ะ”

“อืมอย่างนั้นผมนอนแล้ว”

“ฝันดีนะคะ”ผมไม่คิดว่าเธอจะบอกฝันดีผมเป็นเจ้าหนี้กับลูกหนี้ที่แปลกมาก

“ฝันดีครับพรุ่งนี้เจอกันเดี๋ยวผมไปรับที่บ้านนะ”

“ค่ะ”ผมยิ้มแล้วก็กดวางสายเข้าไปใน LINE LINE ของเธอเด้งขึ้นมือถือของผม ผมเลยส่งสติ๊กเกอร์ฝันดีไปและเข้าไปดูรูปเธอก่อนที่จะนอนลง

ตัด!

ในตอนเช้าหลังจากที่ผมตื่นอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ลงมาด้านล่างทานข้าวที่แม่บ้านทำ ได้โทรหาภรรยาของตัวเองไม่ติดหรอกเข้าไปในวัดเธอปิดเครื่องเพราะว่าต้องเข้าธรรมะฟังธรรม ผมก็ถามแม่บ้านแล้วแม่บ้านบอกว่าไปหาทุกวัน หลังจากที่ผมออกมาจากบ้านผมขับรถส่วนตัวมาโดยที่ไม่ได้เอาลูกน้องมาด้วยมารับอลิสาที่บ้านของเธอ

เมื่อผมจอดรถอยู่ที่หน้าบ้านของเธอผมไม่ได้เข้าไปหรอกผมกำลังจะหยิบมือถือเพื่อโทรหาเธอก็เห็นเธอเดินออกมาแล้ว ผมลงจากรถและเธอก็ยกมือไหว้ผม ผมยกมือไหว้รับเช่นกันนี่แหละอลิสาเธอเป็นคนน่ารัก

“สวัสดีค่ะคุณเพทาย”

“สวัสดีครับเชิญครับ”อลิสายิ้มให้กับผมผมดูออกเลยว่าเธอเองก็เขิย ผมเช่นกันแก้มของเธอแดงอมชมพูทั้ง 2 ข้างและเธอก็เข้าไปนั่งในวันนี้เธอแต่งตัวก็น่ารักไปอีกแบบธรรมดาเรียบๆ

“คุณไม่ต้องเปิดประตูให้อาริสาขนาดนี้ก็ได้นะคะ”เมื่อผมกลับเข้ามานั่งในรถและขับรถออกอลิสาหันมามองผมแล้วบอกกับผมใช่จริงๆผมไม่จำเป็นจะต้อง ทำให้เธอขนาดนี้

“ผมยินดีทำครับ” เธอไม่ได้พูดอะไรตอบนะเธอยิ้มและหันหน้ากลับไปมองทางตรง ผมขับรถตรงมาที่คอนโดและผมเอาเงินส่งมาให้เธอด้วย 5 ล้าน

ณ.คอนโด

มาถึงคอนโดผมก็พูดแต่เรื่องธุระเสร็จเรียบร้อยเอาเงินให้เธอเสร็จแล้วเซ็นสัญญาซื้อขายบริษัทเรียบร้อยแล้วเหมือนกัน

“จะไปถ่ายโฉนดที่บ้านเลยหรือเปล่าเดี๋ยวผมจะพาไป”

“โทรไปมาแล้วค่ะคุณหญิงเขาไม่อยู่เขาไปต่างจังหวัด 2-3 วันค่ะขอบคุณนะคะ”

“ต่อจากนี้ไปเธอก็ไม่ได้ทำงานที่บริษัทแล้ว อยู่ที่นี่นะ ฉันจะได้อยู่กับเธอที่นี่เหมือนกัน”ผมเอามือไปจับมือด้านซ้ายของเธอใช่ผมยอมรับผมเหงาเพราะว่ากลับบ้านไปก็ไม่เจอภรรยา

“โอเคค่ะหิวข้าวหรือยังคะ”

“ผมอยากทานอะไรที่ไม่ใช่ข้าวล่ะ”

“อืมคือ”เธอ ซึ่งแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นหรือว่าผู้หญิงที่เคยผ่านมามาก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเธอคงไม่เล่นตัวหรือไม่ก็พุ่งเข้าหาผมไปแล้ว แต่ตอนนี้มือของเธอเย็นแล้วก็เหมือนตัวสั่นน่าจะกลัวผมนั่นแหละเมื่อผมขยับไปน่าไปใกล้เธอ

“อืมส์”ผมก็ขยับใบหน้าไปใกล้เธอแล้วปากของผมประกบปากของเธอทันที ผมทำเบาๆจนเคลิ้มและเสียงครางของเธอออกมาจริงๆ

“ขะคุณเพทายคะ”มือทั้งสองข้างของเธอรีบผลัก หน้าอกของผมออกและมองหน้าผมพร้อมกับเรียกชื่อ

“ยังไม่พร้อมหรอ”

“อลิสากลัว”ผมต้องคิ้วขมวดเข้าหากันทันทีเมื่อเธอบอกว่ากลัว จะเป็นไปได้หรอที่เธอไม่เคยผ่านมือผู้ชาย

“หมายความว่ายังไงหืม”มือด้านขวาของผมจับเส้นผมของเธอที่ปลิวอยู่บนหน้า ไปทัดหัวกับเธอและถามเธอเบาๆ

“คือ..อลิสายังไม่เคย”เธอก็พูดออกมาว่าเธอยังไม่เคย ถามว่าผมเชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ไหมไม่เลย

“พูดจริงหรอ”

“ค่ะ”

“แล้วพร้อมหรือเปล่า”เธอก้มหน้าลงอีกครั้งผมใช้มือด้านขวาของผมจับปลายครางของเธอไห้เงยขึ้น

“ค่ะ”เธอพร้อมแต่เธอก็ยังดูกลัวผมจะพิสูจน์ในไม่ช้านี้แหละว่าสิ่งที่เธอพูดคือความจริงหรือเปล่า

“ไม่ต้องกลัวนะ”ผมบอกกับเธอว่าไม่ต้องกลัวแล้วก็ไม่หอมแก้มเธอช้าๆไซร้ไปที่คอของเธอเบาๆ