จากัวร์หมายหัว

ผมถูกคนของจากัวร์ตามตัวตลอดทั้งอาทิตย์ จนผมต้องไปทำสีผมใหม่เป็นบอร์นทองทั้งหัว แทนผมสีขาวของตัวเอง ผมต้องเสียเงินอีกแล้ว กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง เพื่อเอาชีวิตรอด

จากัวร์ก็ไม่ยอมลดละเลย แต่ดีหน่อย คนที่มันลากไปได้ตลอดมาคือไอ้เพลิง ตัวต้นเรื่องนั่นแหละ

ผัวะ พลัก ตุบตับ มันเป็นเสียงที่ผมได้ยินตลอดที่เดินผ่านตรงนี้ เสียงจากัวร์กับเพื่อนที่มีเรื่องกับคนเขาไปทั่ว ผมขยับหมวกลงปิดใบหน้า ขยับแมสขึ้นอีก แล้วเดินผ่านไปเหมือนทุกที

“อย่าคิดจะมามีปัญหากับกูไม่งั้นพวกมึงไม่ตายดีแน่” ผมชะงักทันทีพลางขนลุกชูชัน เสียงจากัวร์โคตรโหดเลยอะ ผมรีบเดินไวๆ ทันที เพราะกลัวถูกจับได้ ผมก็ถูกหมายหัวอะ

“ไม่เจอตัวเพลงเลยเหรอวะ เป็นไปได้ไง อย่าให้กูต้องตามเองนะ ไม่งั้นศพไม่สวยแน่” จากัวร์พูดกับเพื่อน แต่ผมที่แอบฟังอยู่ได้ยินนะสิ เวรกรรมอะไรวะเนี้ยย ผมรีบเดินเข้าห้องเรียนทันที โดยไม่ได้ยินเสียงที่จากัวร์สั่งเพื่อนเลย

“ไปลากคอไอ้เพลิงมา”

17.00

วันนี้เลิกคลาสช้ามาก แล้วไอ้เพลิงก็โดดเรียนด้วยนะ ไม่รู้ไปมีเรื่องที่ไหนอีก

“จัดการพวกมันอย่าให้ใครหนีรอดไปได้” จากัวร์บอกคนของตัวเอง ที่ยืนล้อมร่างสูงของผู้ชายหลายคนไว้

ภาพนี่คงเป็นภาพที่ชินตาของคนในมหาลัยไปซะแล้ว แต่มันไม่เคยชินเลยสำหรับผม เพราะผมเพิ่งเจอไปตอนก่อนเข้าคลาส

ภาพผู้ชายหน้าตาดี ที่เป็นถึงเดือนวิศวะ กำลังยืนอยู่ท่ามกลางผู้ชายหน้าตาดีที่เป็นเพื่อนกับเขา ส่วนกลุ่มคนที่หมอบอยู่ใต้ตีนคนพวกนั้น ก็คือพวกที่ชอบมาหาเรื่องจากัวร์นั่นเอง

ผมที่ปกติจะต้องเดินผ่านตรงนี้ทุกวัน กลับต้องชะงักทันที แทนที่จะเดินผ่านไปแบบปกติ เชี้ย!! ไอ้คนที่อยู่ใต้ตีนมัน คือแฝดพี่ของผม ชิบหายแล้ว ไอ้เพลิงไปทำอะไรอยู่ตรงนั้น??

ผมรีบเดินเข้าไปทันที ก่อนจะยกเท้าขึ้นถีบไอ้จากัวร์ที่เยียบไหล่เพลิงอยู่

“ถอยไปซะไอ้หมาบ้า มึงทำอะไรพี่กู” ผมถีบมันอย่างแรง แต่มันตัวโตมากอะ มันไม่ขยับสักนิด เหมือนถีบหลักกิโลเลย

“มาแล้วเหรอ ตามตัวมึงยากเหลือเกินนะ เพลง” จากัวร์พูดยิ้มๆ แต่เป็นยิ้มที่โคตรจะชั่วร้าย

“มึงจะตามหากูทำไม” ผมถามเสียงดัง

“มึงอย่าเอาเพลงเข้ามาเสือกดิ นี่มันเรื่องของกูกับมึงจากัวร์” เพลิงพี่ชายของผมที่เป็นดาวบริหารลุกขึ้นจากตรีนจากัวร์อย่างทุลักทุเล

“ไม่ให้มันเสือกคงไม่ได้หรอกว่ะ เพราะนั่นเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับมัน” จากัวร์พูดยิ้มๆ ไม่สนใจสายตาดุดันของไอ้เพลิงเลย

“พวกมึงจัดการทางนี้ ส่วนมึงมากับกูเลยไอ้เพลง” ไอ้จากัวร์พูดจบมันก็ลากผมตามไปอย่างแรงเลย ผมทั้งเตะทั้งถีบมัน แต่แม่งไม่สะเทือนหลักกิโลแบบมันเลย

“มึงจะพากุไปหน่ายย” ผมขืนตัวไปอย่างแรง

“ห้องกู” ไอ้จากัวร์ยิ้มชั่วร้ายทันทีที่พูดจบ

อ่าาาา RIP ชีวิตกู