เมียหมอ 2

คลับ…

“ขอมาร์ตินี่แก้วนึง” ฉันหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทรงสูงที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์เครื่องดื่ม หลังจากที่สั่งเครื่องดื่มเสร็จ อยู่ห้องมันรู้สึกเบื่อๆ เหงาๆ เลยอยากออกมาหาอะไรทำ

ไม่นานนักเครื่องดื่มที่สั่งก็ถูกยกมาเสิร์ฟ ฉันไม่รอช้าจัดการดื่มมันรวดเดียวจนหมดเพื่อดับอารมณ์ขุ่นมัวในใจ

“ไหนบอกป่วย แล้วทำไมถึงชวนกูออกมากินเหล้า”

ฉันหันหลังไปตามเสียงที่คุ้นเคย ก่อนจะเห็น ‘ปลายฟ้า’ เพื่อนสาวคนสนิทเดินนวยนาดเข้ามาหา

ในชีวิตของฉันจะมีเพื่อนสนิทอยู่แค่ไม่กี่คนคือปลายฟ้า มิกิ แล้วก็แบมแบมที่แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว พวกเราสี่คนสนิทกันมากเพราะรู้จักกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย

“เอ้าอีนี่! ไม่ได้ยินที่ถามหรือไง?” ปลายฟ้าพูดด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งเงียบ

“ได้ยิน แต่ขี้เกียจตอบ” ฉันตอบอย่างหมดอาลัยตายอยาก

“ทำท่าทำทางอย่างกับคนอกหัก หรือมึงแอบไปมีผัวแล้วไม่บอกกูงั้นเหรอ?”

“ผะ…ผัวบ้าอะไร ไม่มีสักหน่อย” ฉันตอบตะกุกตะกัก พยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติมากที่สุด

เรื่องระหว่างของฉันกับหมอภีม จะให้ใครรู้ไม่ได้ ไม่งั้นไอ้หมอผีมันจับฉันถ่วงน้ำแน่นอน

“ก็นึกว่าอกหัก เห็นนั่งทำหน้าเศร้า” ปลายฟ้ายังไม่ลดละความพยายาม มันมองสำรวจฉันคล้ายกลับจับผิด

หมับ! ร่างของฉันเซถลาไปตามแรงดึงเมื่อถูกใครบางคนเดินเข้ามากอดคอจากทางด้านหลังแบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัว

“สวัสดีอันนาที่รัก”

“มังกร” ฉันร้องเรียกคนที่เข้ามาใหม่ เขาชื่อมังกรเป็นเพื่อนของหมอภีมเองได้ข่าวว่าตอนนี้กำลังตามจีบยัยมิกิอยู่ด้วย แต่เสียทีที่เพื่อนฉันมีแฟนอยู่แล้วเลยไม่เล่นด้วย ก็แน่ล่ะนายมังกรเจ้าชู้คาสโนว่าตัวพ่ออย่าบอกใคร

“ขอนั่งด้วยคนได้ไหม” ไม่พูดเปล่าแต่มังกรยังถือวิสาสะนั่งลงข้างฉัน

ซึ่งการกระทำของเขา ฉันรู้สึกชินเสียแล้ว เพราะมังกรค่อนข้างเฟรนด์ลี่และเข้ากับคนอื่นได้ง่ายเลยมีผู้หญิงมาติดพันเยอะ แต่ไม่ใช่กับฉันแน่นอน เพราะหัวใจของฉันมันขอมอบให้คุณหมอสุดหล่อแต่เพียงคนเดียว

“ไปไกลๆ อย่ามาวุ่นวาย” ฉันขยับถอยห่าง

“ใจร้ายชะมัดเลยนะ”

“นายมาเที่ยวคนเดียวเหรอ?” ฉันถามอย่างมีเลศนัย เพราะอยากรู้ว่าหมอภีมนั้นมาด้วยหรือเปล่า

“วันนี้มากับไอ้หมอ”

“แล้วหมอไปไหน ทำไมไม่เห็น”

“แวะเอารถไปจอด เดี๋ยวก็คงตามมา”

“…..” ฉันเลือกที่จะไม่ตอบแล้ววาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อหาบุคคลที่ต้องการเจอ ถ้ามีมังกรที่ไหนก็ต้องมีหมอภีมที่นั่น เพราะสองคนนี้ตัวติดกันยิ่งกว่าอะไร

“นั่นไง พูดถึงก็มาพอดี”

ตึกตัก! ตึกตัก! ฉันหันไปตามที่มังกรชี้บอก พร้อมหัวใจดวงน้อยเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกจากอกเมื่อเห็นออร่าความขาวสว่างวูบวาบของหมอภีมที่แผ่กระจายมาตั้งแต่ประตูทางเข้า

ถึงแม้ว่าภายในนี้จะมืดสลัว แต่ความหล่อของเขากลับเปล่งประกายจนสาวน้อยสาวใหญ่พากันเหลียวหลังมอง

ใบหน้าหล่อเหลาสะอาดสะอ้านบวกกับแว่นตากรอบหนาประจำตัวของหมอ มันทำให้เขาดูมีภูมิฐานขึ้นไปอีก

ถึงบุคลิกจะดูสุขุมเรียบร้อย แต่ใครจะไปรู้ว่าเวลาที่อยู่บนเตียงเขาน่ะฮ๊อตเนิร์ดจะตายไป ก็เพราะว่ามันหล่อแบบนี้ไง ฉันถึงได้หลงจนหัวปักหัวปำ หลงจนโงหัวไม่ขึ้น

“มึงมาทำอะไรตรงนี้?” หมอภีมเดินเข้ามาถามโดยที่สายตาไม่ได้หันมาแลฉันเลยสักนิด เขาทำเหมือนว่าฉันเป็นธาตุอากาศไม่มีตัวตน ทั้งๆ ที่เมื่อวานเพิ่งนอนด้วยกันมาแท้ๆ

“เห็นอันนากับปลายฟ้านั่งอยู่เลยแวะมาทักทาย” มังกรตอบกลับ

“ทักทายกันเสร็จหรือยัง จะได้รีบไป เดี๋ยวไอ้พายุรอนาน”

“งั้นฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันคราวหน้า”

“อืม” ฉันพยักหน้ารับสั้นๆ ก่อนจะมองตามแผ่นหลังของหมอออกไป ทำยังไงถึงจะใจแข็งเหมือนเขาได้นะ

“มองตามเขาจนตาละห้อย แอบชอบหมอหรือยังไง?” เสียงปลายฟ้าดังขึ้น ปลุกให้ฉันได้สติตื่นจากภวังค์ความหล่อของเขา

“พูดบ้าอะไร เปล่าสักหน่อย”

“เห็นมึงจ้องหมอแบบไม่กระพริบตาขนาดนั้น เลยถามดู”

“เห็นคนหล่อก็ต้องมองเป็นธรรมดา”

“แต่ก็ถูกของมึงนะ เพราะหมอแม่งหล่อจริง”

“…..”

“หวัดดีคนสวย ขอผมนั่งด้วยคนได้ไหม?”

ฉันและปลายฟ้าต่างพากันหันไปตามเสียงปริศนา ก่อนจะพบชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเดินเข้ามาทัก

“เชิญค่ะ” ไม่รู้ว่ามีอะไรดลใจให้ฉันตอบตกลงเขาไปแบบนั้น

“ผมชื่อนิวนะ”

“ฉันอันนา ส่วนเพื่อนฉันชื่อปลายฟ้า” ฉันจัดการแนะนำตัวเองและเพื่อนสาวอย่างเสร็จสรรพ แต่จะว่าไปเขาก็ดูดีเหมือนกัน

“ผมเพิ่งมาเที่ยวที่นี่เป็นครั้งแรกยังไม่รู้จักใคร ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ” นิวยิ้มให้ฉันกับปลายฟ้าที่นั่งอยู่ ดูท่าทางจะเจ้าชู้ไม่เบา

“คงไม่รังเกียจใช่ไหม ถ้าผมอยากจะขอเป็นเพื่อนกับพวกคุณ”

“ได้สิ มีเพื่อนเยอะๆ สนุกดี” ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มบางๆ อย่างเป็นมิตร โดยไม่ทันได้สังเกตว่ามีสายตาของใครบางคนที่กำลังมองจ้องมา

“พวกมึงคุยกันไปก่อนนะ ยายโทรมาขอตัวออกไปรับโทรศัพท์แป๊บนึง” ปลายห้าพูดขึ้นก่อนจะรีบเดินออกไป จะเหลือก็แต่ฉันกับนิวที่นั่งอยู่ตรงนี้ด้วยกัน

“ผมว่าเราออกไปหาที่เงียบๆ ดื่มต่อด้วยกันดีไหม”

ฉันเลือกที่จะไม่ตอบแต่ส่งยิ้มกลับไปแทนเพราะเข้าใจความหมายของคนตรงหน้าดีว่าต้องการอะไร แล้วฉันก็ไม่ใช่สาวใสซื่อบริสุทธิ์อะไรขนาดนั้นที่จะดูคนไม่ออก

“ว่าไง อันอยากไปดื่มต่อกับผมไหม?”

“ไม่ดีกว่า วันนี้อันมากับเพื่อนไม่สะดวก”

“พาเพื่อนอันไปด้วยก็ได้ ผมอยากทำความรู้จักกับคุณจริงๆ” ไม่พูดเปล่าแต่นิวยังเลื่อนแขนมาโอบเอวฉันเบาๆ คล้ายกับแสดงความเป็นเจ้าของยังไงยังงั้น

“เอาแบบนั้นก็ได้ ว่าแต่นิวอยากไปดื่มต่อที่ไหน”

ครืด~ฉันเหลือบสายตามองไปยังสมาร์ตโฟนที่วางอยู่ข้างๆ เมื่อสัมผัสได้ถึงความสั่นคลอนหลังจากที่มีคนส่งข้อความเข้ามา

ดวงตากลมโตหันซ้ายมองขวาด้วยความหวาดระแวงเมื่อเห็นว่าคนที่ส่งข้อความเข้ามาคือหมอภีม…

LINE

22.12

หมอภีม : กลับไปรอฉันที่คอนโด อีกครึ่งชั่วโมงจะแวะเข้าไปหา

ฉัน : วันหลังแล้วกันนะหมอ วันนี้อันมีนัดแล้ว

หมอภีม : กับใคร?

ฉัน : กับผู้ชายแถวนี้แหละ

ฉันตั้งใจตอบกวนประสาทกลับไป ก่อนจะรีบเก็บสมาร์ตโฟนใส่กระเป๋าสะพาย โดยที่ไม่ได้สนใจข้อความที่หมอส่งมาอีก