ตอนที่8 สร้างครอบครัว

วายุ

ตอนนี้ผมก็อยู่ที่ห้องของรินรดาเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ ส่วนเสื้อผ้าดีที่ผมพอมีติดรถตลอดเพราะว่าเดินทางบ่อยเลยมีสำรองไว้ที่รถเผื่อฉุกเฉินทำให้ไม่ลำบาก

“เดี๋ยวรินเป่าผมให้นะคะ” รินรดาพูดขึ้นหลังจากผมเดินออกจากห้องน้ำ

“ขอบคุณครับ” ผมพูดก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง

ถึงห้องของเธอไม่ได้ใหญ่อะไร แต่ก็ถูกจัดอย่างเป็นระเบียบทำให้ดูไม่แคบจนเกินไป

รินรดาจัดการเป่าผมให้ผมด้วยความเบามือจนผมรู้สึกสบาย แต่ไม่นานผมของผมก็แห้งเพราะมันไม่ได้ยาวอะไร รินรดาเก็บไดร์เป่าผมลงลิ้นชักเหมือนเดิม

“พี่วายุนอนบนเตียงนะคะ เดี๋ยวรินจะนอนโซฟา” แล้วรินรดาก็พูดขึ้นหลังจากเก็บของเสร็จ นั่นทำให้ผมชักหน้าไม่พอใจ

“ทำไมต้องนอนโซฟา” การที่ผมมานอนกับเธอแล้วเธอไปนอนโซฟามันจะมีประโยชน์อะไร แล้วแบบนี้ผมจะมานอนทำไมทั้งที่ไม่ได้สะดวกสบายเท่าคอนโดผมเลย

“เอ่อ” รินรดาดูลังเลและไม่กล้าพูดออกมา แต่ผมก็แทรกขึ้นทันที

“ถ้าให้พี่มานอนด้วยแล้วรินไปนอนโซฟาแบบนี้พี่กลับดีกว่านะ พี่ไม่ได้อยากมานอนห้องเดียวกับแฟนแต่ต้องมาแยกกันนอนแบบนี้...”

“ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็ไม่ต่างจากต่างคนต่างนอนบ้านใครบ้านมันหรอก” ผมพูดขึ้นด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีเท่าไหร่

ก็คบกันมาตั้งเป็นเดือน พ่อแม่ก็พาไปหามาแล้ว ไม่รู้จะกลัวหรือไม่ไว้ใจอะไร ไม่รู้ว่าเล่นตัวหรือเปล่าก็ไม่รู้ อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ ทำเหมือนไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาได้

“งั้นก็ได้ค่ะ นอนที่เตียงด้วยกันนะคะ พี่วายุอย่าโมโหเลยนะคะ” รินรดาพูดขึ้นพร้อมกับเดินมาจับแขนผมให้ใจเย็น

แต่นี่ก็ถือเป็นข้อดีของเธอ ที่มักจะไม่ชอบเห็นผมอารมณ์เสีย มักจะยอมผมทุกอย่าง ยิ่งเห็นผมโมโหแบบนี้ เธอจะยอมทุกอย่างที่ผมต้องการ

“ครับ งั้นเข้านอนกันนะ” ผมพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มและอารมณ์ที่เย็นลงหลังจากเธอตกลง

พอเราสองคนขึ้นบนเตียงเรียบร้อย รินรดาก็จัดผ้าห่มให้ดีก่อนจะปิดไฟหัวเตียงแล้วทิ้งตัวนอนข้างๆ ผม และแน่นอนผมขยับเข้าไปหาเธอก่อนจะดึงเธอมากอดไว้

แต่ยอมรับเลยว่ากลิ่นหอมอ่อนๆ แบบธรรมชาติจากตัวเธอ ทำให้ผมรู้สึกดีทั้งที่ผมก็ไม่เห็นครีมหรือโลชั่นราคาแพงบนโต๊ะของเธอเลย นอกจากครีมแบรนด์ธรรมดาที่มีขายทั่วไปตามร้านสะดวกซื้อ ไม่คิดว่าพอมาอยู่บนตัวคนแล้วมันจะหอมได้ขนาดนี้

“พี่วายุ” เสียงของรินรดาเรียกผมขึ้นหลังจากผมก้มลงไปสูดดมตามแก้มนวลและเริ่มลามลงไปที่คอระหงของเธอ

“ทำไมตัวรินหอมจัง” ผมพูดขึ้นอย่างที่ใจคิด

มันหอมจริงๆ ไม่ได้พูดหลอกหรือเอาใจ ทั้งที่ผมก็ใช้ตัวเดียวกับเธอทุกอย่าง แต่ไม่เห็นว่าตัวเองจะหอมแบบเธอเลย

“พี่วายุ” รินรดาร้องขึ้นด้วยความตกใจที่อยู่ๆ ผมก็ขยับตัวขึ้นไปคร่อมร่างของเธอ

ถึงแม้ตอนนี้จะปิดไฟ แต่ว่าเมืองหลวงของเราเป็นเมืองที่ไม่เคยหลับใหลอยู่แล้ว ทำให้มีแสงสว่างจากด้านนอกส่องเข้ามา มันทำให้ตอนนี้ผมสามารถมองเห็นหน้าของรินรดาได้ในระดับหนึ่งเลย

“พี่รักริน รินรักพี่ไหม” ผมถามเธอออกไปด้วยน้ำเสียงนุ่มหูที่ใครได้ฟังผมเชื่อว่ายังไงก็ต้องหลงไปกับมัน

“รักค่ะ รินรักพี่วายุ รักมานานแล้ว” รินรดาพูดขึ้นเหมือนกับถูกต้องมนต์

ถึงแม้จะพอรู้มาบ้างแต่เธอก็วางตัวดีไม่เคยเกินเลยคำว่าเลขากับเจ้านายเลยด้วยซ้ำ แต่ก่อนหน้านั้นผมก็พอรู้ว่าเธอปลื้มผม แต่ผมก็คิดแค่ว่าเหมือนแฟนคลับของดาราคนหนึ่งทั่วๆ ไป

“ถ้ารินรักพี่ รินพร้อมจะสร้างครอบครัวกับพี่ไหม” ผมถามเธอออกไปด้วยน้ำเสียงที่ยังคงนุ่มหูเหมือนเดิม ส่วนรินรดาเองก็มองหน้าผมอย่างสื่อความหมายเหมือนกัน

“พี่วายุจะไม่ทิ้งรินใช่ไหมคะ” ผมเข้าใจนะว่าถึงแม้เธอจะรักผม และผมก็บอกว่ารักเธอแต่เธอยังกลัวเรื่องนี้

ก็อย่างว่าเธอกับผมมันคนละชั้นกัน ไม่แปลกที่เธอจะกลัวมัน

“พี่ไม่ทิ้งริน เพราะรินจะเป็นแม่ของลูกพี่” ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนนุ่มแต่แฝงไปด้วยความหนักแน่น

“รินก็รักพี่วายุ และไม่มีวันทิ้งพี่วายุค่ะ” รินาดาพูดออกมาอย่างเลื่อนลอยเหมือนโดนสะกด แต่ถึงอย่างนั้นสายตาของเธอก็แน่วแน่มาก

ผมไม่พูดอะไรต่อ เลือกจะก้มลงไปจูบปิดปากรินรดา ซึ่งเธอเองก็ดูตกใจเล็กน้อย แต่ก็ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับผมให้เป็นนำทางเธอ ซึ่งพอผมได้สัมผัสมันครั้งแรก ผมยอมรับว่าปากเธอหวานกว่าที่คิด แล้วท่าทางที่ไม่ประสาของเธอมันก็ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นเป็นบ้าเลย

ลิ้นของผมตวัดเกี่ยวหยอกล้อกับลิ้นเล็กของรินรดาไม่หยุด มือผมเริ่มปลดเสื้อผ้าของเธอออกช้าๆ และพยายามอ่อนโยนให้ได้มากที่สุด ถึงแม้ว่าอารมณ์บนเตียงของผมค่อนข้างรุนแรง แต่ผมก็ไม่อยากทำให้เธอตกใจมากเพราะนี่เป็นครั้งแรกของผมกับเธอ ผมคิดว่าค่อยๆ ตะล่อมเรื่อยๆ จากอ่อนโยนก่อนแล้วค่อยเป็นตัวของตัวเองในตอนหลังๆ

“สวย” ผมพูดขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อหลังจากเสื้อผ้าของรินรดาถูกปลดออกจากร่างกายของเธอจนหมด ผมเลยผละออกเพื่อปลดเสื้อผ้าของตัวเองบ้าง ทำให้สายตาของผมเจอเข้ากับร่างกายที่ไร้สิ่งปกปิดของรินรดาที่มันสวยอย่างไม่อยากเชื่อ

หน้าอกคู่พอดีมือไม่เล็กแต่ก็เกือบใหญ่ หัวนมที่มีสีที่มองจากในที่มืดก็มองออกว่ามันเป็นสีชมพูส้มๆ เด่นสะดุดตา เอวคอดกิ่วเหมือนนาฬิกาทราย ทำให้ผมอดไม่ได้ที่จะมองต่ำลงมาเรื่อยๆ ก่อนจะเห็นเนินอวบนูนเกลี้ยงเกลาของเธอ

“พี่วายุ” น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความเขินอายดังขึ้นทำให้ผมได้สติจากสิ่งยั่วยวนตรงหน้า

รีบสลัดเสื้อผ้าของตัวเองออกด้วยความรวดเร็วแล้วแทรกตัวเข้าไปตรงหว่างขาของรินรดาอีกครั้ง จับขาเธอชันอ้าออกกว้างเผยให้เห็นร่องรักสีสวยที่มันปิดอยู่ตอนนี้ด้วยกลีบอวบใหญ่

“ต่อจากนี้ รินเป็นของพี่คนเดียว เข้าใจไหมครับ” ไม่ใช่คำขอ แต่เป็นคำสั่งที่แสนหวานหูให้เธอได้รับรู้ ว่าเธอจะต้องเป็นของผม

ไม่ว่าจะในฐานะอะไรก็ตาม เธอจะต้องเป็นของผมจนกว่าผมจะพอใจ

“อ๊ะ อื้อ พี่วายุ” เสียงครางของรินรดาดังขึ้นหลังจากผมใช้ท่อนเอ็นถูไปที่ร่องรักที่ตอนนี้กำลังเปียกชื้นจากน้ำรักของเธอ

แต่แม่งทำไมคนที่กลับเสียวซ่านถึงได้เป็นผมวะ ทั้งที่ตอนนี้ยังไม่ได้เสียบใส่ด้วยซ้ำ

“อ่า ริน โคตรเสียวเลย” ผมค่อยๆ กดท่อนเนื้อของตัวเองเข้าไปในร่องของเธอหลังจากความต้องการเพิ่มมากขึ้นจนห้ามไม่อยู่

แต่มันกลับไม่ง่ายอย่างที่ผมคิด

“พี่วายุ อึก! รินเจ็บค่ะ” รินรดาร้องบอกผมออกมา

“ทนหน่อยนะครับ”

ฟอด! ผมตะล่อมเธอให้หลงใหลไปกับเกมสวาทของผมให้ได้มากที่สุด ก่อนจะพยายามดันตัวเองให้เข้าไปในร่องด้วยความยากลำบาก

“อึก อื้อ!” รินรดาร้องครางจิกเล็บลงบนต้นแขนของผมอย่างแรงพยายามขยับตัวถอยหนี แต่ผมก็ล็อคขาเธอไว้แล้วลากเข้าหาตัวเองจนส่วนกลางกายของเราแนบชิดกัน

สวบ!!!

ครั้งนี้ผมดันท่อนเอ็นของตัวเองเข้าไปในร่องของรินรดาอย่างแรงทีเดียวจนมิดลำ และนอกจากความรู้สึกเสียวจนจะปริแตกแล้ว ยังมีสิ่งหนึ่งที่ผมรับรู้ได้ นั่นก็คือความบริสุทธิ์ของเธอที่มันพึ่งขาดไปเมื่อกี้

“กรี๊ด!!! อึก!” รินรดาร้องออกมาเสียงดังแรงจิกที่ต้นแขนของผมก็แรงขึ้นกว่าเดิม

“ริน ยังไม่เคยเหรอ” ผมอดถามเธอไม่ได้

ไม่ใช่เพราะว่าเธอดูใจง่ายหรือว่าช่ำชองอะไร เพียงแต่ผมเห็นอายุเธอก็ไม่ใช่น้อยๆ ไม่คิดว่าเธอจะไม่เคยมีแฟนและผ่านเรื่องพวกนี้มาก่อนจริงๆ

“อึก!” รินรดาส่ายหน้าช้าๆ เป็นคำตอบให้ผม และมันก็ทำให้ผมพอใจอย่างมากกับคำตอบของเธอ

แน่นอนการเลือกเธอครั้งนี้ถือว่าผมโคตรจะคุ้มเลยก็ว่าได้

“อย่าเกร็งนะครับ เดี๋ยวมันจะดีขึ้น” ผมบอกรินรดาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ก่อนจะเริ่มขยับตัวเองช้าๆ เพราะคิดว่าตอนนี้เธอคงปรับตัวได้แล้ว แต่ถึงปรับไม่ได้ผมก็ต้องขยับ เพราะตอนนี้คนที่จะแย่ก็คือผม เพราะร่องของเธอรัดผมจนแทบจะปริแตกอยู่แล้ว

พั่บ พั่บ พั่บ

ถึงแม้อยากจะรุนแรงและกระหน่ำใส่แค่ไหน แต่ผมก็ต้องหักห้ามใจไว้ เพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ ถ้าเกิดผลีผลามทำรุนแรงไปมันจะทำให้เธอกลัวเซ็กซ์กับผมได้

ฉะนั้นผมต้องอ่อนโยนกับเธอให้ได้มากที่สุด ถึงแม้ว่าจะทรมานมาก็ตาม

“อ๊ะๆๆ พี่วายุ อื้อ อ่า” เสียงครางที่ดังขึ้นพร้อมกับร่างบางที่เริ่มขยับตัวเข้าหาผมตามสัญชาตญาณทำให้เธอดูเซ็กซี่ขึ้นมาก

“อื้ม โอ้ว สุดยอด ซี๊ด!” แม่งโคตรฟินเลย ถ้าไม่ติดว่าผมต้องเร่งผลิตลูกนะ ป่านนี้ผมคงเก็บเธอไว้ระบายให้หนำใจไม่ปล่อยให้ท้องง่ายๆ แน่

จ๊วบ! แผล๊บ!

หน้าอกคู่งามตรงหน้าที่กระเพื่อมขึ้นลงเรียกร้องความสนใจจากผม ทำให้อดไม่ได้ที่จะก้มไปดูดเลียและฟอนเฟ้นมัน

“อ๊ะ อ่า พี่วายุ อื้อ รินเสียวค่ะ” รินรดาร้องบอกพร้อมกับกอดผมแน่น

“อื้ม พี่ชอบทุกอย่างของรินมากเลยรู้ไหม” ผมพูดทั้งปากยังคงอยู่ที่ยอดอกของเธอ ก่อนจะใช้ลิ้นตวัดเลียยอดอกของเธออย่างเมามันและเอร็ดอร่อย

“อึก! พี่วายุ อ่า รินรู้สึก อึก เหมือนปวดฉี่ หื้อ!” รินรดาร้องบอกผมพร้อมกับแรงตอดที่ร่องเริ่มถี่ขึ้น

“อ่า ริน อย่าตอดแบบนั้น โอ้ว พี่ทนไม่ไหวแล้วนะ” ผมปรามเธอแต่เธอกลับไม่ฟัง ยังคงตอดถี่ๆ ใส่ท่อนเอ็นของผมจนมันทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

พั่บ พั่บ พั่บ

ผมผละออกจากหน้าอกหวานก่อนจะเร่งตัวเองอัดกระแทกเข้าร่องของเธออย่างไม่หยุดหย่อนเพราะคิดว่าตอนนี้ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

“พี่วายุ อื้อ อ๊ะๆๆ พี่วายุ กรี๊ด!!!” รินรดากรีดร้องออกมาก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักของเธอโฉลมท่อนเอ็นของผม

“ริน โอ้ว ซี๊ด อ่า!” ผมกดท่อนเอ็นของตัวเองเข้าร่องรินรดาจนสุดลำ ปลดปล่อยน้ำของผมเข้าร่องของรินรดาจนหมดทุกหยาดหยดและแช่มันไว้ไม่ขยับไปไหน

นี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมเสร็จเร็วขนาดนี้ แม่งคิดแล้วก็น่าอายชิบ!

แต่ไม่เป็นไร รอบนี้ถือว่าวอร์มเครื่อง แต่รอบต่อไปรับรองว่าวายุคนเดิมจะกลับมา