บท
ตั้งค่า

ตอนที่ 3

บัวชมพูวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาภายในโรงพยาบาลเอกชนที่มารดานำบิดาที่ชักเกร็งเข้ามารักษาตัว

“แม่ พ่อเป็นยังไงบ้างจ๊ะ”

หล่อนละล่ำละลักถามมารดาด้วยความร้อนใจ ดวงตามีหยาดน้ำตาคลอตลอดเวลา

“หมอเอาเข้าห้องไอซียูไปแล้วล่ะนังชมพู”

แม้มารดาจะไม่ได้ร้องไห้ แต่น้ำเสียงของท่านก็เต็มไปด้วยความกังวลใจ

“แล้วหมอว่ายังไงบ้างจ้ะแม่”

“หมอพูดอะไรก็ไม่รู้ข้าฟังไม่เข้าใจ เดี๋ยวเอ็งลองไปฟังอีกทีนะ”

“ได้จ้ะแม่ งั้นแม่รอฉันอยู่ตรงนี้นะ ฉันไปถามพยาบาลก่อน”

มารดาผงกศีรษะขึ้นลงเป็นการตอบรับ ก่อนจะหย่อนกายลงนั่ง สีหน้าของแม่เศร้าหมองจนหล่อนอดสงสารไม่ได้

“แม่... พ่อจะไม่เป็นอะไรจ้ะ ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาพ่อให้ได้”

หล่อนจับมือแม่เอาไว้ บีบมือเหี่ยวย่นของท่านอย่างให้กำลังใจ

น้ำตาของมารดาไหลรินออกมา คงเพราะท่านอดกลั้นเอาไว้ไม่ไหวแล้ว

หล่อนกอดท่านเอาไว้ และร้องไห้กับบ่าของท่านเพื่อระบายความเสียใจออกมา

“แม่... พ่อจะไม่เป็นไร พ่อจะต้องหายดี แม่ทำใจดีๆ ไว้นะจ๊ะ”

หล่อนพูดให้กำลังใจมารดาซ้ำอีกครั้ง ทั้งๆ ที่ตัวเองก็แทบไม่มีกำลังใจใดหลงเหลืออยู่อีกแล้ว

“อืม... ข้าไม่เป็นไรหรอก เอ็งไปคุยกับคุณหมอเถอะ เผื่อคุณหมออาจจะหาสาเหตุที่พ่อเอ็งชักได้แล้ว”

“จ้ะแม่ งั้นฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวรีบมาจ้ะ”

หล่อนฝืนยิ้มให้มารดาอีกครั้ง ก่อนจะรีบเดินตรงเข้าไปสอบถามพยาบาล เพื่อขอพบคุณหมอเจ้าของไข้บิดา

ซึ่งไม่นานหล่อนก็ได้เข้าพบกับคุณหมอเจ้าของไข้ ซึ่งครั้งนี้ไม่ใช่คุณหมอท่านเดิม แต่เป็นคุณหมอคนใหม่ที่อายุค่อนข้างเยอะแล้ว

“สวัสดีค่ะคุณหมอ”

“หนูเป็นลูกสาวของคุณบัญชาใช่ไหมครับ”

“ใช่ค่ะคุณหมอ”

หล่อนเห็นคุณหมอหันไปมองหน้าจอคอมพิวเตอร์เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้น

“พอดีหมอเพิ่งเข้ามาดูพ่อของหนูแทนคุณหมอพงเทพ และก็เจอว่าเส้นเลือดหนึ่งในสมองของคุณพ่อของหนูตีบอีกเส้น ก็เลยทำให้คนไข้มีอาการชักเกร็งถี่ขึ้นเรื่อยๆ”

บัวชมพูยิ้มออกมาทั้งน้ำตา เมื่อในที่สุดก็หาสาเหตุของอาการชักของบิดาพบสักที

“แล้วต้องรักษายังไงต่อไปคะคุณหมอ”

“ต้องผ่าตัดครับ”

“ผ่าตัด?”

“ใช่ครับ ถ้าผ่าเร็วก็จะยิ่งมีผลดีกับคนไข้มากเท่านั้น ถ้าหนูและครอบครัวพร้อมก็บอกหมอได้เลยนะ”

“หนูพร้อมค่ะ คุณหมอกำหนดวันผ่าตัดคุณพ่อได้เลยค่ะ”

หล่อนอยากให้พ่อหายจากอาการชักเกร็งนี่โดยเร็วที่สุด

คุณหมอหยิบปฎิทินขึ้นมากาง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาตอบ

“สักวันศุกร์ที่จะถึงนี้ หนูสะดวก”

วันนี้คือวันพุธ วันศุกร์ก็วันมะรืนนี้น่ะสิ

“สะดวกค่ะ เอ่อ... แล้วค่าผ่าตัดประมาณเท่าไหร่คะคุณหมอ”

“เรื่องค่าใช้จ่าย หนูถามจากพยาบาลได้เลยครับ เอาเป็นว่าหนูตกลงให้คนไข้ผ่าตัดวันศุกร์ที่จะถึงนี้นะครับ”

“ค่ะ”

“โอเค งั้นก็ตามนี้ครับ”

“ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ”

หล่อนยกมือขึ้นไหว้คุณหมอสูงวัย ก่อนจะเดินใจลอยออกมา

หล่อนดีใจที่คุณหมอสามารถหาสาเหตุของอาการบิดาได้แล้ว แต่สิ่งที่ต้องคิดหนักก็คือ ค่ารักษาพยาบาลที่หล่อนต้องหามาจ่าย

“เอ่อ... คุณหมอให้ชมพูมาสอบถามค่าใช้จ่ายในวันผ่าตัดของคนไข้ที่ชื่อบัญชา ชุมพลน่ะค่ะ” หล่อนเอ่ยขึ้นกับพยาบาล

“สักครู่นะคะ ญาติคนไข้เชิญนั่งรอที่เก้าอี้ด้านนู้นก่อนก็ได้ค่ะ”

“ค่ะ”

หล่อนเดินไปหย่อนกายลงนั่ง เฝ้ารออย่างใจจดจ่อกับสิ่งที่รอคอย

เงินเก็บที่หล่อนเคยฝากเอาไว้ในธนาคาร ตอนนี้ถูกถอนออกมาเกลี้ยงบัญชีแล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่พ่อป่วย และหล่อนก็ไม่เคยออมเงินเก็บอีกเลย เพราะค่าใช้จ่ายในการรักษาบิดาสูงมาก

ขอให้ค่ารักษาพยาบาลไม่แพงนัก...

บัวชมพูกวาดตามองไปรอบๆ ตัว มองความโอ่อ่า ความหรูหราของโรงพยาบาลเอกชนที่ตนเองกำลังนั่งมองอยู่

น่าจะเฉียดแสนอย่างแน่นอน...

“นี่ค่ารักษาพยาบาลคร่าวๆ ค่ะ แต่อาจจะบวกลบอีกประมาณสิบเปอร์เซ็นต์นะคะ นั่นขึ้นอยู่กับว่าวันผ่าตัดคนไข้พร้อมแค่ไหน”

บัวชมพูยื่นมือสั่นๆ ออกไปรับกระดาษสีขาวขนาดเอสี่จากมือของพยาบาล หูของหล่อนอื้ออึง ตาพร่ามัว เมื่อเห็นตัวเลขค่าใช้จ่าย

“ห้าแสนแปดหมื่น...”

“ใช่ค่ะ ห้าแสนแปดหมื่น แต่ก็อย่างที่บอก อาจจะมีเพิ่มหรือลด นั่นต้องดูสถานการณ์วันผ่าตัดจริงอีกทีค่ะ”

หล่อนค่อยๆ ช้อนตามองพยาบาลที่ยิ้มหวานให้ตรงหน้า และเอ่ยขอบคุณด้วยเสียงที่แทบฟังไม่ได้ยิน

“ขะ... ขอบคุณค่ะ”

“ยินดีค่ะ งั้นพยาบาลขอตัวก่อนนะคะ”

“ค่ะ”

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel